Czynności po przyjęciu schronienia

Wspólne wytyczne dotyczące praktyki schronienia

• Różnice między Trzy klejnoty
• Wielokrotnie przyjmując schronienie
• Kontemplacja cech i umiejętności BuddaDharma, sangha
• Dokonywanie ofiary
• Nie porzucając naszego schronienia

LR 029: Wspólne wytyczne dotyczące schronień (pobieranie)

Więcej wskazówek

• Zobowiązanie się do wykwalifikowanego mistrz duchowy
• Wdrażanie Dharmy w praktykę
• Patrząc na sangha jako duchowe przykłady

LR 029: Wytyczne dotyczące schronienia (pobieranie)

Pytania i odpowiedzi

• Składanie pokłonów przed postawieniem ołtarza
• Pokłony po wyjęciu misek na wodę
• Dlaczego i jak oferować miski na wodę?

LR 029: Pytania i odpowiedzi (pobieranie)

1. Świadomy cech, umiejętności i różnic między Trzema Klejnotami a innymi możliwymi schronieniami, wielokrotnie przyjmuj schronienie w Buddzie, Dharmie, Sanghi.

Sprawdziliśmy cechy i umiejętności Budda, Dharma i sangha. Potem mieliśmy całą sekcję o różnicach między nimi, o tym, jak odnosić się do każdego z nich i o specjalnych rzeczach, które każdy może nam dać. Mieliśmy też całą sekcję o różnicach między BuddaDharma, sangha as obiekty schronienia i patrząc na inne tradycje, inne nauki, inne ścieżki. Im więcej my medytować na tych tematach, tym większe poczucie wdzięczności za spotkanie BuddaDharma, sangha. To prowadzi nas do spontanicznego schronić się wielokrotnie. Ceremonia schronienia, która pomaga nam sięgnąć do linii energii pochodzącej z czasów Budda można to zrobić raz lub wiele razy. Ale schronienie to tak naprawdę ciągły proces wzrostu. My schronić się każdego ranka, każdego wieczoru, przez cały dzień, a to zwiększa nasze schronienie przez całe życie.

Im bardziej zastanawiamy się nad cechami i umiejętnościami BuddaDharma, sangha, tym głębsze staje się nasze schronienie. Schroniłem się w 1975 roku. W tym czasie było to bardzo intensywne przeżycie; ale kiedy teraz patrzę wstecz na to, co wtedy zrozumiałem, myślę: „Mama Mia!” [śmiech], ponieważ schronienie zmienia się w tym czasie. W miarę jak uczysz się więcej i więcej praktykujesz, zaczynasz dostrzegać, w jaki sposób schronienie odnosi się w dużym stopniu do twojego codziennego życia. Wtedy schronienie staje się głębsze. Cała twoja postawa się zmienia. Schronienie odbywa się w ten sposób wielokrotnie.

Jeśli brzmi to dla ciebie zabawnie, warto pamiętać, że Jego Świątobliwość również szuka schronienia. Jeśli spojrzysz na cechy ludzi takich jak Jego Świątobliwość i inne wielkie święte istoty i pomyślisz, że oni również… schronić się, wtedy możemy zorientować się, skąd pochodzą niektóre z ich cech. Ich cechy nie pochodzą z kosmosu i nie urodzili się z tymi cechami. Ci wielcy przywódcy spędzili dużo czasu na kultywowaniu ścieżki. Dlaczego kultywujesz ścieżkę? To dlatego, że przyjęliście schronienie. Schronienie to podjęcie decyzji o praktykowaniu ścieżki, o zwróceniu się do Potrójny klejnot w celu uzyskania pomocy. Czasami nasze ego nie lubią szukać wskazówek, ale warto pamiętać, że wielcy przywódcy również to robią.

2. Pamiętając o dobroci Trzech Klejnotów, składaj im ofiary, zwłaszcza ofiarowując jedzenie przed jedzeniem, ofiarowując pokłony i tak dalej.

Kiedy pamiętamy o dobroci Potrójny klejnot—innymi słowy, co Budda, Dharma i sangha zrobić dla nas pożytku – wtedy spontanicznie chęć okazania im szacunku poprzez pokłony i chęć okazania naszego uczucia wdzięczności poprzez uczynienie oferuje stać się. Znowu te rzeczy nie są robione, ponieważ BuddaDharma, sangha ich potrzebujemy, ale są wyrazem naszych własnych uczuć wobec schronienia. Teraz mogłoby się wydawać, że kiedy zaczynamy robić pokłony, czasami nie ma w ogóle żadnego uczucia. Albo robisz miski z wodą rano, nie ma w ogóle uczucia. Możesz więc powiedzieć: „Nie ma uczucia. Dlaczego miałbym to robić dalej?” Ale czasami sam proces robienia tego może pomóc nam usunąć pewne rzeczy z naszego umysłu, abyśmy zaczęli lepiej rozumieć, dlaczego to robimy, i to spontaniczne uczucie sympatii i pociągu do BuddaDharma, sangha moze przyjsc. To nie tak, że muszę robić te rzeczy, ponieważ jestem buddystą. Robimy te rzeczy, ponieważ czujemy tego rodzaju pociąg i wiarę; chcemy je zrobić. Nawet jeśli nie mamy teraz uczuć, wiemy w jakiś sposób poprzez proces robienia tego, przygotowuje to scenę do kwestionowania w naszym umyśle, aby te uczucia mogły zacząć się pojawiać.

Również Potrójny klejnot to bardzo dobre pole o pozytywnym potencjale. Ze względu na ich cechy, wszelkie karmy tworzymy pod ich kątem staje się bardzo potężna. Za pomocą oferuje i okazując im szacunek, będzie to miało bardzo silny wpływ na nasz umysł. Jeśli ofiarowujesz i okazujesz szacunek gwiazdom rocka, ma to również wpływ na twój umysł i pokazuje ci, dokąd zmierza twój umysł. Dlatego oferujemy i okazujemy szacunek dla Potrójny klejnot, ponieważ wywiera wpływ na umysł i pokazuje nam, dokąd zmierzamy.

Oferowanie jedzenia

Jeśli chodzi o robienie ofiary, może być tak, że chcesz mieć kapliczkę w swoim domu i oferować wodę, owoce, światło lub cokolwiek, co chcesz tam ofiarować; albo możesz pójść do świątyni i zrobić ofiary tam. Zwłaszcza zanim zjemy, możemy zrobić ofiary naszego jedzenia. Ponieważ jemy cały czas (nigdy o tym nie zapominamy, nigdy nie jesteśmy zbyt zajęci jedzeniem), to jest to doskonały czas na stworzenie pozytywnego potencjału przy tym. Żadnych wymówek, że nie mamy na to czasu. Robię oferuje modlitwa przed jedzeniem jest naprawdę ważna. Myślę, że to naprawdę nas w jakiś sposób wyróżnia. Sprawia, że ​​jesteśmy o wiele bardziej uważni niż zwykle, gdy pracujemy automatycznie. Obserwujesz, jak ludzie normalnie chodzą po jedzeniu. Zwykle pożerają go i są całkowicie bezmyślne. Umysł jest gdzieś, kto wie gdzie, a oni po prostu wpychają jedzenie do ust, nie wiedząc, skąd ono pochodzi lub coś w tym stylu. Myślę, że sam fakt siedzenia w ciszy i zastanowienia się na minutę przed jedzeniem jest bardzo cenny w naszym życiu. To nas spowalnia. Sprawia, że ​​myślimy o tym, skąd pochodzi jedzenie. Zamieniamy jedzenie w piękny nektar mądrości. Mamy trochę Budda zrobione ze światła w naszym własnym sercu, jak nasze własne w pełni zaktualizowane Budda potencjał. Oferujemy ten nektar dla Budda w naszym sercu. Kiedy jemy, światło wypełnia nasze ciało. To jak całość medytacja.

Ludzie mówią o wprowadzaniu Dharmy do codziennego życia. To jeden ze sposobów, ponieważ cały czas jemy. To bardzo dobry sposób na wprowadzenie Dharmy do codziennego życia i robi wielką różnicę. Myślę, że fajnie jest robić to także z naszymi rodzinami. Jedna rodzina, z którą przebywałem na trasie, miała dwoje małych dzieci. Ich syn miał pięć lub sześć lat i poprowadził oferuje modlitwa przed obiadem. To była naprawdę fajna sprawa, bo dzieci dorastają z tą tradycją. Znają oferuje modlitwa i oni ją prowadzą, a robi to cała rodzina. Myślę, że to naprawdę cudowne.

Nawet jeśli wyjdziesz na biznesowy lunch z ludźmi, którzy nie są buddystami, nadal możesz zaoferować swoje jedzenie. Nie musisz siedzieć z rękami w pokłonie na środku restauracji. Możesz po prostu siedzieć z otwartymi oczami i bawić się serwetką lub sztućcami, ale w środku jesteś oferuje Twoje jedzenie. Nikt nic nie wie, bo ty też bawisz się serwetką i sztućcami, ale twój umysł robi coś innego. Więc zawsze jest czas na dokonanie tej transformacji.

Rozmawiałem z jedną młodą kobietą, która właśnie wchodzi w Dharmę. Kiedy wstaje rano, robi dwie filiżanki kawy. Kładzie jedną na ołtarzu, a drugą pije. Pomyślała o tym wszystkim sama. To niewiarygodne, bo tak właśnie robią Tybetańczycy. Pomyślała o tym, ponieważ bardzo lubi rano wypić filiżankę kawy. Pomyślałam, że to takie miłe, że ma naturalną, spontaniczną chęć nawiązania kontaktu w ten sposób BuddaDharma, sangha.

Ofiarowanie pokłonów

Innym łatwym sposobem na wprowadzenie Dharmy do codziennego życia jest wstanie rano, wstanie z łóżka i wykonanie trzech pokłonów. Następnie, zanim położysz się do łóżka w nocy, ponownie wykonaj trzy pokłony. To dobry sposób na spędzenie całego dnia. Rano pierwsza myśl dotyczy BuddaDharma, sangha, naprawdę okazując szacunek. To nie jest szacunek dla zewnętrznego BuddaDharma, sangha: to szacunek dla naszego własnego ludzkiego potencjału w jego w pełni zaktualizowanej formie. Zanim położymy się spać, ponowne dotknięcie podstawy z tym potencjałem, nawet tylko przez te trzydzieści sekund, które są potrzebne do wykonania trzech pokłonów, jest bardzo cenne. W swoim życiu możesz robić wiele takich rzeczy: małe ofiary, mały szacunek itp.

3. Pamiętając o ich współczuciu, zachęcaj innych do przyjęcia schronienia w Trzech Klejnotach.

Kiedy jesteśmy świadomi współczucia Potrójny klejnot, że Budda troszczy się o nas bardziej niż o siebie, możemy zachęcać innych do schronić się. Budda ma dla nas więcej współczucia niż my dla siebie. Pamiętając o całym systemie wsparcia duchowego, na którym możemy polegać w naszym życiu BuddaDharma, sangha, możemy pomóc innym w schronić się. Możemy pomóc im skontaktować się z Dharmą.

Nie oznacza to, że wychodzisz na róg ulicy, aby nawracać ludzi na buddyzm. Nie musimy chodzić od drzwi do drzwi, aby popychać i zmuszać ludzi, ale myślę, że dobrze jest dzielić się z innymi tym, czego się nauczyliśmy i jakie korzyści odnieśliśmy. Niektórzy ludzie zostają buddystami i zostają buddystami w szafie. To jak: „Nie mogę nikomu powiedzieć” i „Co sobie pomyślą?” Robią to bardzo potajemnie. Prawdopodobnie wiele innych osób mogłoby na tym skorzystać, ale ci ludzie, ponieważ są tak pochłonięci tym, co myślą o nich inni ludzie, nie zawracają sobie głowy dzieleniem się rzeczami, które wydarzyły się w ich codziennym życiu. Nie sądzę, abyśmy musieli reklamować i zmuszać ludzi, ale myślę, że kiedy koledzy i przyjaciele pytają: „Och, gdzie byłeś w weekend?” nie musisz się potykać i bawić serwetką. Możesz powiedzieć: „Och, poszedłem na buddyjskie odosobnienie” lub coś w tym stylu. Wtedy ludzie często są ciekawi i w ten sposób wchodzą w Dharmę. To bardzo pomocne. Często, jak już mówiłem, na naszym przykładzie, jak działamy, ludzie się interesują. To jak: „Cóż, co robisz? Nie wariujesz dzisiaj w pracy, kiedy wszyscy inni wariują. Interesuje ich tylko nasz przykład. Tylko nasz sposób bycia może zainteresować ludzi.

Na przykład, kiedy Jego Świątobliwość jest tutaj, możesz zachęcić wszystkich swoich przyjaciół i krewnych, aby przyszli posłuchać Jego przemówienia. To znaczy, Jego świętość jest całkowicie społecznie akceptowalna. Nie musisz się wstydzić. Jest zdobywcą pokojowej nagrody Nobla. Tak naprawdę nie ma nic wspólnego z buddyzmem, że tak powiem, jest zdobywcą pokojowej nagrody Nobla. Przynosicie je tam albo dzielicie się swoimi księgami Dharmy. Rzeczy takie jak te. Może naprawdę przynieść korzyści dużej liczbie osób.

4. Pamiętając o korzyściach płynących z przyjęcia schronienia, rób to trzy razy rano i trzy razy wieczorem.

Ostatnio rozmawialiśmy o korzyściach płynących ze schronienia: Schronienie oczyszcza negatywne karmy. Kumuluje się dobrze karmy. Chroni nas przed krzywdą. Pozwala nam wejść w bramę ścieżki. Pomaga nam szybko osiągnąć oświecenie. Kiedy myślimy o tych wszystkich różnych korzyściach i spędzamy trochę czasu w medytacja myśląc o nich, to ciągle pojawia się pragnienie odnowienia schronienia, a więc istnieje ta praktyka przyjmując schronienie trzy razy rano i trzy razy wieczorem. To naprawdę fajny sposób na spędzenie całego dnia. Zamiast wyskakiwać z łóżka i przyjmując schronienie w lodówce, kuchence mikrofalowej lub telefonie, my schronić się Potrójny klejnot.

Możesz to zrobić tylko dzięki własnej myśli; lub jeśli lubisz odmawiać modlitwy, ponieważ modlitwy ci pomagają, możesz zrobić nawet te krótkie, które robimy na początku sesji nauczania tutaj: Namo Gurubhya, Namo Buddhaya, Namo Dharmaya, Namo Sanghaya. Możesz też odmówić modlitwę zaczynając od: „Ja schronić się BuddaDharma, sangha dopóki nie osiągnę oświecenia”. Możesz zrobić jedno z tych. Po prostu siedzisz i robisz to trzy razy rano, kiedy wstajesz i trzy razy wieczorem przed pójściem spać, aby zaokrąglić dzień, dotknąć podstawy. Jednym z największych problemów w naszym życiu jest to, że czujemy się tak rozproszeni, ponieważ nigdy nie siedzimy i nie pozostajemy nieruchomo. Nigdy nie dotykamy podstawy naszej duchowej strony. Musimy tylko pamiętać o korzyściach z tego płynących i odrobinie dyscypliny. Następnie nastawiamy na to nasz umysł i robimy to. Nie trwa to tak długo i na pewno na tym skorzystamy.

5. Wykonuj wszystkie działania, powierzając się Trzem Klejnotom.

Zanim podejmiemy projekty lub cokolwiek, możemy schronić się Trzy klejnoty. Robienie tego sprawia, że ​​czujemy się wspierani. Daje nam poczucie pewności. Czasami ludzie dzwonią do mnie, bo mają te niesamowite problemy i chcą, żebym im pomogła. To jak: „Mamo Taro, pomóż!” [śmiech] Schronienie naprawdę działa wtedy, kiedy chcesz komuś pomóc, ale nie wiesz, co robić. Ty schronić sięi coś się dzieje i jesteś w stanie coś zrobić. Lub jeśli jesteś w przerażającej sytuacji, ty schronić się a to pomaga uspokoić strach, a nawet może pomóc odwrócić niebezpieczeństwo.

Byłem kiedyś na jednym z tych dwunastomiejscowych odrzutowców lecących nad burzą, lecącą kerplunk, kerplunk, kerplunk. To jest po prostu niesamowite! To było jak Matterhorn w Disneylandzie. Ty tylko schronić się w tym czasie. To bardzo pomaga, ponieważ kierujesz swój umysł w pozytywnym kierunku. Więc jeśli żyjesz, świetnie; jeśli nie żyjesz, poczyniłeś pewne przygotowania. Twój umysł jest spokojny. [śmiech] W tych wszystkich sytuacjach starać się więc stale odnawiać schronienie, robić wszystko, co robimy, przyjmując schronienie. Myślę, kiedy jesteśmy w trudnych sytuacjach, kiedy naprawdę chcemy pomóc i nie wiemy, co robić, lub kiedy się boimy, lub kiedy naprawdę jesteśmy pchnięci do granic naszych możliwości, lub kiedy jesteśmy wyczerpani, lub cokolwiek tak jest, samo robienie schronienia w naszym umyśle jest bardzo, bardzo pomocne.

6. Nie porzucaj naszego schronienia kosztem życia, ani nawet dla żartu.

Jeśli ktoś siedzi tam i mówi ci, że cię zabiją, jeśli nie zrezygnujesz ze swojego schronienia, nie rezygnujesz ze swojego schronienia. Możesz powiedzieć tej osobie wszystko, co chcesz powiedzieć, słowa to słowa; ale w swoim sercu nie porzucasz schronienia. Jeśli masz to schronienie i rezygnujesz z niego, co wtedy masz? Co masz i na czym możesz polegać? To jest jak ta część, to jądro, ten rdzeń ciebie, ta duchowa część ciebie, która jest tak znacząca, że ​​daje ci poczucie celu w twoim życiu; jeśli zrezygnujesz z tego, co będziesz mieć? Nawet jeśli żyjesz, jaki jest sens? Nie rezygnujemy z naszego schronienia w poważnej sytuacji. Nie poddajemy się też nonszalancko, jak żart. Jeśli porzucimy nasze schronienie, cała nasza praktyka degeneruje się. Widać to bardzo wyraźnie. Jeśli ty schronić się, wchodzisz do drzwi Dharmy. Zrobisz to. Jeśli porzucisz swoje schronienie, wyjdziesz, a potem co nam zostało w naszym życiu? Wciąż masz mikrofalówkę i lodówkę, ale… nie ma w tym wielkiego znaczenia. [śmiech]

Więcej wskazówek

Nie są one bezpośrednio uwzględnione w lamrim zarys, ale nadal są bardzo przydatne.

a. Analogicznie do przyjęcia schronienia w Buddzie, całym sercem oddaj się wykwalifikowanemu mistrzowi duchowemu.

Jeśli ufamy Budda jako nauczyciel, cóż, Budda nie ma teraz w pobliżu, więc co zrobimy? Analogicznie do tego nawiążemy kontakt z wykwalifikowanymi nauczycielami duchowymi i powierzymy ich opiece nasze duchowe przewodnictwo. Możesz zobaczyć, jak to pasuje do przyjmując schronienie Budda, bo gdybyśmy żyli w czasie BuddaThe Budda będzie tym, który powie nam, co ćwiczyć, a co porzucić. Więc to Budda nie żyje teraz, przynajmniej nie w tym konkretnym przypadku ciało, w tej konkretnej manifestacji, jak więc otrzymamy nauki? Dostajemy je przez naszego nauczyciela. Jak zauważył Amczog Rinpocze, nawet jeśli Siakjamuni Budda pojawił się na tej ziemi, nie powiedziałby niczego innego od tego, czego nauczałby wykwalifikowany nauczyciel. Czyniąc to, pomaga nam uczynić nasze schronienie w Budda dość solidny.

b. Analogicznie do przyjmowania schronienia w Dharmie, słuchaj i studiuj nauki, a także stosuj je w praktyce w naszym codziennym życiu.

Co zrobimy, gdy przyjęliśmy schronienie w Dharmie? Cóż, musimy się tego nauczyć. Uczymy się tego studiując, słuchając i omawiając z innymi ludźmi i oczywiście wprowadzając to w życie w naszym życiu. O to właśnie chodzi w praktyce. Możesz mieć świetnego lekarza, wspaniałe pielęgniarki i wspaniałe lekarstwo, ale jeśli nie zażyjesz lekarstwa, nie wyzdrowiejesz. Jeśli nie praktykujemy Dharmy, umysł się nie zmienia. Dlatego wciąż wraca do praktyki. To nie znaczy, że musimy być doskonałymi, idealnymi buddystami i mieć jakiś chwalebny obraz tego, jacy bylibyśmy, gdybyśmy byli doskonałymi buddystami. To jest absurdalne. Prawdopodobnie wszyscy mamy ten obraz (z którym oczywiście nigdy się nie spotykamy), ale nie o to chodzi. To nie ma znaczenia. To, co musimy zrobić, to spróbować zastosować w praktyce wszystko, co usłyszeliśmy, i odnieść z tego korzyść. Praktykowanie Dharmy zawsze pomaga, a pomagając sobie, możemy lepiej pomagać innym ludziom.

c. W analogii do przyjmowania schronienia w Sanghi, szanuj ją jako naszych duchowych towarzyszy.

Tutaj sangha odnosi się konkretnie do mnichów i mniszek, chociaż termin sangha na zachodzie jest czasami używany w bardzo ogólny sposób. Kiedy czytasz to w tekście, odnosi się on konkretnie do mnichów i mniszek. Powodem szacunku dla wyświęconych istot jako naszych duchowych towarzyszy nie jest to, że są na jakiejś hierarchicznej podróży, ale dlatego, że postanowili poświęcić więcej czasu na praktykę niż my postanowiliśmy jej poświęcić. Teraz, czy jakakolwiek osoba mnich lub zakonnica dobrze ćwiczy to zupełnie inna gra w piłkę. Ale sangha generalnie to grupa ludzi, którzy postanowili poświęcić dużo czasu na praktykę. Patrząc na ich przykład, postrzegając ich jako duchowych przyjaciół, pomaga to naszej praktyce, ponieważ miejmy nadzieję, że są trochę dalej na ścieżce niż my. Stają się jak nasi starsi bracia i starsze siostry, którzy mogą nas prowadzić. Okazywanie szacunku nie jest jakąś hierarchiczną podróżą. Jest to raczej sposób na czerpanie korzyści z tych ludzi.

Więc jeśli zamierzasz go poszerzyć, możesz powiedzieć sangha oznacza również ogólną społeczność buddyjską. Wciąż podkreślam wagę przyjaźni w Dharmie i spotykania się z przyjaciółmi z Dharmy oraz wspólnego omawiania nauk. To niezwykle ważne. Powinniśmy patrzeć na innych świeckich członków wspólnoty jak na naszych duchowych towarzyszy, ponieważ wszyscy razem uczymy się, studiujemy i robimy różne rzeczy. Pomocne jest szanowanie ich za ich wysiłki w praktyce; nie konkurować z nimi, nie zazdrościć im i nie porównywać się z nimi, ale uczyć się na ich przykładzie, radować się i inspirować tym, co robią. Podobnie, jeśli ktoś ma trudności, skontaktuj się z nim i porozmawiaj z nim. Jeśli ktoś nie przychodził na nauki przez jakiś czas, zobacz, co się dzieje. Naprawdę wyciągnij rękę i opiekuj się sobą.

To zabawne, ponieważ wszyscy mówimy: „Chcę zwolnić. Chcę być bardziej współczujący”, a jednak wypełniamy nasze życie różnego rodzaju rzeczami, a kiedy jeden z naszych przyjaciół Dharmy ma kłopoty, nie mamy czasu na pięciominutową rozmowę telefoniczną, aby zobaczyć, jak się mają. Po prostu wypełniamy nasze życie tyloma rzeczami, bieganiem, bieganiem, bieganiem, a potem jesteśmy totalnie sparaliżowani. Myślę, że wielką rzeczą w naszym życiu jest to, aby nasze priorytety były jasne, bardzo proste i żyć zgodnie z tym, co jest dla nas ważne. Nie musimy być tacy jak wszyscy inni, biegać tu i tam. W tym kraju jest wystarczająco dużo swobody, abyśmy mogli zaplanować własne życie tak, jak chcemy. Jeśli zapełnimy nasz kalendarz i sprawimy, że nasze życie będzie gorączkowe, nie możemy winić społeczeństwa. To my dokonaliśmy tego wyboru.

Nie ma dużego społeczeństwa przez duże S, które zapełnia dla nas nasz terminarz i doprowadza nas do szału. To my rozmawiamy przez telefon, umawiamy się na wszystkie wizyty, zapełniamy wszystko, a potem narzekamy. Naprawdę, w tym społeczeństwie jest dużo wolności. To nie jest komunistyczne państwo, w którym ludzie zmuszają cię do pracy, kiedy nie chcesz. Mamy pewną kontrolę nad tym, ile pracujemy. Możesz powiedzieć: „Jeśli nie będę pracował, zostanę zwolniony”. Cóż, może ważniejsze jest mieć więcej czasu, nawet jeśli oznacza to mniej pieniędzy i mniej pracy. Jest tu dosyć swobody, w której możemy próbować zaaranżować rzeczy, może nie w perfekcyjny sposób, ale mamy pewną moc. Nie musimy być popychani przez elementy społeczeństwa.

Publiczność: [Słyszalności]

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Pytanie dotyczy rodziców, którzy muszą pracować poza domem, aby wspierać swoje dzieci, a następnie wracać do domu i wykonywać obowiązki domowe. Co robią w tym przypadku? Zajmę się tutaj bardzo ogólnie, ponieważ ludzie mają bardzo różne potrzeby. W dzisiejszych czasach każdy musi pracować i każdy musi pracować na pełny etat, ponieważ każdy potrzebuje więcej pieniędzy. Ludzie myślą, że potrzebują tych wszystkich pieniędzy, aby utrzymać swoje dzieci. Są zajęci pracą, aby zarobić więcej pieniędzy, więc dzieci nie czują się kochane i czują się odrzucone. Więc będą musieli wykorzystać wszystkie dodatkowe pieniądze, które zarobią, aby zapłacić za swoje dzieci, aby udały się do psychologa. Myślę, że czasami musimy naprawdę zobaczyć, co to znaczy opiekować się dzieckiem? Czy to dawanie swojego czasu i dawanie swojej miłości? A może zarobienie 100 milionów dolarów i danie im kolejnego swetra, kolejnej pary łyżew i innych rzeczy? Co jest naprawdę ważne, aby dać naszym dzieciom?

W gospodarstwach domowych niepełnych rodzic zdecydowanie musi pracować. Wracasz do domu i czasami jesteś trochę wykończony, ale Twoje dziecko potrzebuje pomocy. Myślę, że czasami pomocne może być ustalenie z dzieckiem schematu tego, co robisz, kiedy wracasz do domu. Wracamy do domu, siedzimy i oddychamy przez pięć minut, a potem wykonujemy prace domowe. Pokonujemy się, zamiast być w szaleństwie, aby zrobić tak wiele, gdy tylko wrócimy do domu.

Jeśli masz bardzo małe dzieci, możesz wstać trochę wcześniej, aby zrobić swoje medytacja; lub twoje dziecko przyzwyczaja się do medytacji i przychodzi i zwija się z tobą, kiedy medytujesz. Małe, małe dzieci mogą to zrobić, ale pomaga to również wprowadzić dzieci w ten rodzaj nawyku. Jeśli chodzi o obowiązki domowe, może angażowanie dzieci do pomocy w ich wykonywaniu, tak aby wykonywanie prac domowych nie było tylko czymś, co robisz, aby je wykonać, ale jest to coś, co robimy wszyscy razem, więc spędzamy razem czas. Możemy spędzać czas razem sprzątając i bawić się podczas sprzątania, zamiast: „O Boże, muszę odkurzać. Odkurzysz, bo muszę odkurzać?” To jak „No cóż, możemy to zrobić razem i możemy porozmawiać” i może to być czas na kontakt z ludźmi. Dużo zależy od naszego nastawienia. Czy to w ogóle pomaga?

Publiczność: [Słyszalności]

VTC: Myślę, że zawsze jest wybór. Ale jeśli chcesz pewnego standardu życia, może nie ma wyboru. Kiedy spotkasz trudną sytuację, pamiętaj, że trudna sytuacja ma wiele zmiennych czynników. Może przyjrzymy się temu bardziej globalnie i zobaczymy, jakie zmienne moglibyśmy zmienić. Jak tylko powiemy „Nie mam wyboru i moje życie to szaleństwo” i to powtarzamy mantra dla siebie w kółko, wpadniemy w szał. Ale jeśli spróbujemy spojrzeć na sytuację i powiedzieć: „OK. Przechodzę trudny czas. Jest problem ekonomiczny, więc muszę dużo pracować. Ale mam wybór. Mogę wrócić do domu, siedzieć i trzymać dziecko przez pięć minut. Jest pięć minut na przytulenie dziecka” lub „Jest dziesięć minut na rozmowę z nastolatkiem” lub „Jest piętnaście minut na zabawę w łapanie z trzecioklasistą”. Lub angażujesz dzieci w różne rzeczy w domu, aby robić rzeczy razem.

Myślę więc, że wiele zależy od naszego nastawienia. Jak tylko wpadniemy w oszołomiony stan umysłu… widzisz, to błędne koło. Otoczenie będące w stanie szału sprawia, że ​​zaczynamy wpadać w szał, ale jak tylko wpadamy w szał, sprawiamy, że środowisko staje się jeszcze bardziej oszalały. Więc możemy spróbować jakoś to przełamać zaczynając od siebie. To wymaga wysiłku, ale można to zrobić, ponieważ jeśli wpadniemy w tę mentalność, że nie można tego zrobić, to cóż, jeśli nie można tego zrobić, dlaczego narzekasz? [śmiech]

d. Trenuj zgodnie z dobrymi przykładami, które daje Sangha.

Kiedy widzimy ludzi, którzy robią coś wspaniałego, postrzegaj ich jako przykład i raduj się z tego, bez względu na to, czy są wyświęconymi mnichami, mniszkami, czy innymi praktykującymi Dharmę – kimkolwiek to widzimy. W naszej kulturze jest to dla nas trudne, ponieważ jesteśmy tak przyzwyczajeni do konkurowania z innymi ludźmi, że gdy im się dobrze powodzi, czujemy się kiepscy. To wezwanie do całkowitej zmiany naszego nastawienia, abyśmy gdy inni zrobili coś dobrze, czuli się naprawdę zainspirowani i radowali się. Próbujemy i zachowujemy się w ten sposób, zamiast wpadać w mentalność czucia się nieszczęśliwym, gdy ktoś inny robi coś dobrze, a następnie próbować go potykać, aby następnym razem upadł na twarz.

Znowu, to pochodzi całkowicie z umysłu, czyż nie? Kiedy ktoś robi coś dobrze, możemy być zazdrośni lub radować się. Nie zależy to od sytuacji zewnętrznej, zależy całkowicie od naszego własnego stanu psychicznego. Ale jak tylko staniemy się zazdrośni lub rywalizujemy z innymi ludźmi, spójrz, co robimy z naszym środowiskiem. Zobaczcie, co robimy z naszymi relacjami z tymi ludźmi i spójrzcie, co robimy z własnym umysłem. Gdy tylko zaczynamy porównywać się z ludźmi i konkurować, nigdy nie jesteśmy usatysfakcjonowani tym, co robimy. W naszym własnym umyśle nie ma satysfakcji.

Podczas gdy ludzie robią coś dobrze lub mają szczęście (czy to w sposób doczesny, czy w tym kontekście mówimy o robieniu czegoś dobrze w sposób Dharmy), możemy się z tego cieszyć, czuć się szczęśliwi i postrzegać tę osobę jako dobry przykład dla nas. Wtedy jesteśmy szczęśliwsi. Są szczęśliwsi. Świat jest lepszy, ponieważ każdy stara się poprawić siebie. To całkowicie zależy od umysłu. Nasz nawyk konkurowania i porównywania może być dość wrośnięty, musimy nad tym popracować; ale znowu, dlatego pod koniec dnia zatrzymujemy się i przeglądamy to, co zrobiliśmy w ciągu dnia. Wtedy możemy zacząć zauważać, kiedy to robimy i zacząć temu przeciwdziałać.

mi. Unikaj bycia szorstkim i aroganckim, biegania za każdym pożądanym obiektem, który widzimy i krytykowania wszystkiego, co spotyka się z naszą dezaprobatą. Bądź przyjazny i uprzejmy dla innych i bardziej troszcz się o naprawienie własnych błędów niż wytykanie błędów innych.

Zdecydowanie coś do trenowania, prawda? Niesamowita rada tutaj. Ten umysł, który lubi być arogancki, który lubi porównywać się z innymi, który lubi poniżać innych ludzi, ponieważ czujemy, że jeśli ich poniżamy, to musimy być dobrzy. Jak poniżanie kogoś innego czyni nas dobrymi? Ten umysł jest naprawdę czymś, co należy porzucić.

Podobnie, chciwy, chciwy umysł, który chce włożyć palce w każdy możliwy pożądany przedmiot, ma zostać porzucony. To jest umysł, który sprawia, że ​​jesteśmy lekko bananami, ponieważ biegamy za jednym, za drugim za drugim. Ta wytyczna mówi, że nie musimy tego robić. Całe nasze społeczeństwo może to robić, ale nie musimy. Nie musimy biegać za każdą pożądaną rzeczą. Nie musimy być najlepiej ubrani. Nie musimy jeść najbardziej fantastycznego jedzenia. W biurze nie zawsze musimy być najlepsi. Nie musimy zawsze mówić wszystkim, jacy jesteśmy wspaniali i wspaniali. Wszyscy inni mogą próbować to zrobić lub może to robić duża liczba ludzi w społeczeństwie, ale nie musimy tego robić. The Budda naprawdę stanowi dla nas wyzwanie.

To niesamowite. W tej krainie, w której wszyscy są tak indywidualistami, kładzie się niesamowity nacisk na dostosowywanie się. Nie musimy być tak indywidualistami; my też nie musimy się dostosowywać. Możemy wybrać, jacy chcemy być. Nikt inny nie kieruje naszym umysłem.

f. O ile to możliwe, unikaj dziesięciu destrukcyjnych działań oraz przyjmuj i przestrzegaj wskazań.

To zasadniczo mówi o tym, jak dobrze się dogadać w społeczeństwie: porzucić destrukcyjne działania. Będziemy dużo lepiej dogadywać się z innymi ludźmi, jeśli nie będziemy krytykować, nie plotkować, nie kłamać i nie robić takich rzeczy. Ponadto, aby naprawdę zwiększyć naszą praktykę etyczną, pomocne jest podjęcie zasady. Albo biorąc część, albo wszystkie pięć świeckich wskazań lub robi Mahajana zasady przez dwadzieścia cztery godziny. To niesamowita praktyka uważności, bardzo dobra dla umysłu. To jest prawdziwy sposób, aby działać jako nasze schronienie i zacząć stawiać stopy na ścieżce.

g. Miej współczujące i współczujące serce wobec wszystkich innych czujących istot.

To jest esencja Dharmy – rozwijać współczujące, współczujące serce i rozwijać je, kiedy tylko możemy, siedząc w korku lub gdziekolwiek idziemy. Zapomniałem kto to był, ale ktoś ostatnio powiedział, że sporo jeździ do pracy. Słuchają w samochodzie taśm Dharmy; oni robią mantra; zastanawiają się nad naukami; naprawdę mądrze wykorzystują czas spędzony w samochodzie. Pomyślałem: „To świetnie”.

[Nauki utracone z powodu zmiany taśmy.]

h. Złóż specjalne ofiary dla Trzech Klejnotów w buddyjskie dni festiwalowe.

[nie są zapisywane]

Pytania i odpowiedzi

Publiczność: [Słyszalności]

VTC: Cóż, jeśli jesteś składanie ofiar przed Twoim ołtarzem, najpierw robiłeś pokłony, potem ofiarowywałeś, a potem mogłeś usiąść i schronić się. Robię to na co dzień. Ale jeszcze zanim zrobię ofiary na ołtarzu, kiedy po raz pierwszy wstaję rano i zanim wstanę z łóżka, ja schronić się i generować dobrą motywację. Potem, kiedy włączam światło, myślę, że jestem oferuje światło dla Budda. Potem wstaję z łóżka i od razu robię trzy pokłony. Więc możesz to robić każdego ranka. Możesz pomieszać kolejność. [śmiech]

Publiczność: [Słyszalności]

VTC: Możesz chcieć pokłonić się, zanim zdejmiesz miski z wodą, a może nie. Od czasu do czasu robię pokłony w ciągu dnia, ale ostatnią rzeczą, jaką robię przed pójściem spać, jest zawsze trzy pokłony. Może chcesz to zrobić w nieco innej kolejności. Zobacz, co jest wygodne. Możesz, jeśli robisz pokłony, zdjąć miski z wodą, a potem schronić się. Albo możesz zdjąć miski z wodą i schronić się, potem pokłony i idź do łóżka. Miski na wodę można również zdjąć o zmierzchu. Nie musisz czekać tuż przed snem.

Publiczność: Dlaczego ofiarowujemy wodę na ołtarzu?

VTC: Idea oferuje woda polega na tym, że ponieważ nie jesteśmy przywiązani do wody, możemy ją ofiarować z całego serca. Nie jest oferowane z skąpym umysłem. Naprawdę możemy go dać, ponieważ jest go tak pod dostatkiem. Tradycją jest mieć siedem oferuje miski, chociaż to nie ma znaczenia. Jest taka historia o medytującym w górach. Ma tylko jedną miskę, więc częstuje wodą Budda w tym. Potem, kiedy musi napić się herbaty, pyta: Buddama pozwolenie na użycie kubka, wylewa wodę i pije herbatę. Więc możemy być elastyczni. [śmiech]

To naprawdę fajny rytuał. Budzenie się rano zajmuje mi trochę czasu, więc mogę to zrobić, gdy jeszcze się budzę. To, co robisz, to wycieranie misek i układanie ich do góry nogami. Nie stawiamy misek prawą stroną do góry na ołtarzu, bo to jest jak ktoś oferuje ty pustą miskę. (Nie sprawia nam to radości, gdy otrzymujemy pustą miskę, więc nie stawiamy pustych naczyń na ołtarzu.) Układasz je do góry nogami, a następnie trzymasz je w dłoni ułożone w stos i wlewasz wodę górny. Następnie podnosisz górną i wylewasz prawie całą wodę, ale nie do końca. Potem odkładasz to. W ten sposób nie jest pusty, kiedy kładziesz go na ołtarzu. Następnie idziesz do drugiej miski i wylewasz prawie całą wodę, ale zatrzymujesz trochę, a potem odstawiasz tę jedną. Robisz to w miarę postępów, a kiedy masz już wszystkie siedem, wracasz do pierwszej miski i napełniasz je.

Miseczki oddzielamy od ziarna ryżu. Innymi słowy, nie trzymamy miseczek zbyt blisko lub zbyt daleko od siebie i trzymamy je w pewnej odległości od siebie. Nie należy też napełniać ich zbytnio i nie palić się wodą, ale napełniać je do poziomu, który jest w odległości ziarna ryżu od góry. To praktyka uważności, w jaki sposób odnosimy się do obiektów fizycznych. Sprawia, że ​​jesteśmy świadomi tego, co robimy.

Potem, kiedy oferujesz miski na wodę, mówisz Om Ach Hum trzy razy. Ten rodzaj uświęca to. Pomyśl, że nie jesteś po prostu oferuje Woda z kranu z Seattle, ale mentalnie zamień ją w błogi nektar mądrości. Ten piękny, pyszny, przepyszny nektar, którym jesteś oferuje do wszystkich Buddów w dziesięciu kierunkach, do wszystkich świętych istot, gdziekolwiek się znajdują. Kiedy je ustawiasz, ustawiasz je od lewej do prawej. Kiedy je zdejmujesz, zdejmujesz je od prawej do lewej. Wlewasz wodę z powrotem do dzbanka i odwracasz miski do góry nogami.