Wątpić

• Umysł, który jest niepewny siebie
• Powinniśmy praktykować tę część Dharmy, która ma sens i przynosi nam korzyści
• Wątpić to jest szczere zadawanie pytań, a ciekawość jest dobra
• Ufność we własne możliwości

Odwrót Białej Tary 28: Utrudnienie koncentracji wątpić (pobieranie)

Ostatnią z pięciu przeszkód jest: wątpić. To jest umysł, który jest niepewny siebie. Mamy wątpić w wielu różnych dziedzinach naszego życia. Ale tutaj trudny rodzaj wątpić jest kiedy my wątpić nauki Dharmy, czyli kiedy wątpić nasze własne zdolności, lub my wątpić czy ścieżka przynosi rezultat. Rodzaj wątpić unieruchamia nas.

Mówią, że jeśli masz igłę z dwoma punktami, nie możesz nią szyć, ponieważ nie idzie w tę stronę i nie idzie w tę stronę. Kiedy mamy wątpić o naukach, o naszych własnych zdolnościach, o ścieżce, tego rodzaju rzeczach – wtedy naprawdę utknęliśmy. Staje się to bardzo dużą rozrywką w naszym medytacja ponieważ wtedy siedzimy i pytamy: „Co ja tu robię?” Jeśli my wątpić my wtedy nasz umysł myśli: „Cóż, robię odosobnienie, ale może powinienem więcej się uczyć”. Następnie, jeśli idziemy na studia, myślimy: „Cóż, studiuję, ale może powinienem świadczyć więcej usług społecznych i angażować się w buddyzm”. Następnie robimy to i mówimy: „Och, jestem tak zajęty robieniem tego, muszę zrobić więcej odosobnień”. Cokolwiek robimy, pozostajemy w stanie wątpić— więc nie robimy całym sercem tego, co robimy.

To wyraźnie osłabia naszą energię i oczyszcza naszą motywację. Nie jesteśmy w tym całym sercem: „Może nie powinienem – może nie powinienem być wyświęcony”. Jeśli nie jesteś wyświęcony, „Cóż, może powinienem wyświęcić”. Potem drapiemy się po głowie wątpić o naukach. "Zrobił Budda naprawdę uczyć odrodzenia? Nie wiem. Myślę, że to dość dziwna rzecz. A taki a taki w swojej książce powiedział: Budda nie nauczył tego”. Cóż, tej osoby nie znam, ale w kanonie [buddyjskim] znajduję wiele dowodów na coś przeciwnego. The Budda zdecydowanie tego nauczył. Ale utknęliśmy w tym wątpić, „Nie wiem, czy wierzę w odrodzenie, czy nie”. Nie jest konieczne, abyś dzisiaj zdecydował, że wierzysz w odrodzenie. Zamiast utknąć w wątpić, pomyśl o wszystkich wyjaśnionych przyczynach istnienia odrodzenia. Naprawdę myśl o tym z otwartym umysłem. Jeśli nadal nie ma to dla ciebie większego sensu, odłóż go na tylny palnik. W porządku. Wróć do tego później.

Praktykuj tę część Dharmy, która naprawdę ma dla ciebie sens i przynosi ci korzyści. Postępowanie w ten sposób jest o wiele lepsze niż utknięcie w wątpić to nigdzie nie prowadzi. Oczywiście, kiedy się uczymy i uczymy, pojawia się wiele pytań. Rodzaj wątpić jest bardzo dobry. Ten typ zachęci nas do dalszych badań, myślenia, uczenia się więcej i medytować na naukach. Tego rodzaju ciekawość nie jest tym, co nazywam wątpić. Tutaj, co dzwonię wątpić tak naprawdę jest wtedy, gdy utkniemy i nie próbujemy studiować i nie znajdujemy odpowiedzi, albo studiujemy i nie myślimy o tym, co usłyszeliśmy z otwartym umysłem, albo po prostu siedzimy i zastanawiamy się, nie robiąc nic. To jest rodzaj wątpić o którym mówię.

Lekarstwem na to jest przede wszystkim uświadomienie sobie, że jest to przeszkoda na ścieżce. Zamiast wierzyć, że jest to cnotliwy umysł, rozpoznaj go jako ego wrzucające klucz do silnika, abyśmy nie dali się w to wciągnąć. Zamiast tego naprawdę badamy. Uczymy się, myślimy i rozwiązujemy nasze wątpliwości. Czy to jasne?

Szczególnie chcę podkreślić, że powinniśmy mieć pewność co do własnych możliwości. Nie bez powodu nazywamy to „praktykuj Dharmę”. Praktyka oznacza, że ​​jest to coś, co robimy raz za razem, co oznacza, że ​​nie zaczynamy praktyki po ukończeniu wszystkiego i wiedząc, jak zrobić wszystko doskonale. Nie tak zaczynamy. Zamiast wątpić w siebie, myśląc: „Och, nie rozumiem tego. Jestem bardzo głupi. Czy to i tak mnie gdzieś zaprowadzi? Zamiast tego po prostu pomyśl: „Słuchaj, mam Budda Natura. Mam potencjał, aby stać się w pełni oświeconą istotą. Oczywiście będą przeszkody z mojego umysłu i mojego karmy ale to nic nowego. Dopóki mam wiarę i dążenie, i zainteresowanie, i radosny wysiłek i zapał, i jestem gotów włożyć w to swoją energię, oczywiście, dokąd mogę dojść.” Ten rodzaj wiary w siebie jest naprawdę ważny.

Nie powinniśmy czuć się pokonani przez życie. „Och, moje życie to tylko jedna wielka przeszkoda, jedna wielka przeszkoda. Chcę robić tak wiele cnotliwych rzeczy, ale nie mogę. Biedny ja." To nas nigdzie nie prowadzi. Powinniśmy mieć optymistyczny umysł, a potem po prostu iść na to. Wiele rzeczy, które uważamy za przeszkody, nie jest przeszkodami. To tylko nasz umysł wymyśla głupie historie. Jeśli naprawdę spróbujemy, zobaczymy, że to, co uważamy za ogromną przeszkodę, może zniknąć bez większego wysiłku. Jeśli spróbujemy. Jeśli powiemy sobie, że to niemożliwe od samego początku, to tak się stanie. Dobra. Idź po to!