Niezmierzona radość i spokój ducha

• Radowanie się z dobrych cech innych
• Antidotum na zazdrość
• Bezużyteczność porównywania się do innych
• Rozwijanie równej troski i troski o wszystkich

Rekolekcje Białej Tary 14: Niezmierzona radość i spokój (pobieranie)

Ostatnie dwa z czterech niezmierzonych to niezmierzona radość i niezmierzona równowaga.

Niezmierzona radość

Niezmierzona radość jest radowaniem się cnotami, dobrymi cechami, talentami i pomyślnością innych. Jest bardzo dobrym lekarstwem na zazdrość. Zwłaszcza o tej porze roku: wszyscy mówią: „Bądźcie szczęśliwi i żyjcie w pokoju!” Musimy szerzyć nasze dobre życzenia. Jednak jak tylko ktoś dostanie coś lepszego niż my, albo ktoś zrobi coś lepszego niż my, wtedy wszystkie nasze dobre życzenia znikają i pojawia się rodzaj zazdrości i mówi: „Nie powinni tego mieć, ja powinienem. ”

Zazdrość jest dość nieprzyjemną emocją, a antidotum na nią jest radość. Naprawdę być szczęśliwym, że inni mają dobre warunki i mają talenty; szczególnie radować się cnotami, które tworzą inni. To właśnie robimy często z odosobnionymi z daleka. Nie wiem jak ty, ale kiedy patrzę w tył medytacja Hall i widzę wszystkie zdjęcia i wszystkie nazwiska ludzi, myślę tylko o tych ludziach, którzy ćwiczą i czuję się dobrze w środku. Cieszę się z tego, co robią. Możesz się po prostu radować i cieszyć się tym, zamiast wpuszczać umysł, który mówi: „Och, ale może ich samadhi jest głębsze. jestem tak rozkojarzony, że robią sesje dłużej i siedzą w lepszej pozycji niż ja; rozumieją sadhanę i jestem całkowicie zagubiony.”

Zamiast wdawać się w tę naprawdę bezużyteczną rzecz porównywania się do innych, po prostu radujmy się z cnoty innych, radujmy się z ich zdolności i talentów, i zostawmy to.

Jeszcze jedna rzecz o niezmierzonej radości – to nie tylko talenty, dobre rzeczy i cnoty, które ludzie tworzą w tym życiu, ale naprawdę chcą, aby mieli dobre odrodzenie w przyszłości i mieli szczęście wyzwolenia i oświecenia. Również naprawdę radować się, gdy mają dobre odrodzenie i osiągają wyzwolenie i oświecenie.

Niezmierzony spokój

Zrównoważenie rozwija umysł, który ma jednakową troskę i troskę o wszystkich, taki, który nie gra faworytów, jak lubienie naszych przyjaciół, nienawidzenie wrogów i bycie apatycznym wobec wszystkich innych. Jednym z powodów, dla których całe to uprzedzenie jest tak absurdalne, jest to, że tworzymy przedziały przyjaciela, wroga i nieznajomego w zależności od tego, jak ludzie odnoszą się do nas. To nie tak, że ludzie z ich strony są z natury godni przywiązanie, niechęć lub apatia – ale tylko w oparciu o to, jak na nas działają, umieszczamy je w różnych kategoriach, w różnych ramkach. Wtedy biorą się z tego nasze emocje.

Pudełka, do których je wkładamy są zupełnie nieregularne i przemijające i zmieniają się w mgnieniu oka. Pewnego dnia ktoś jest dla nas miły i kochamy go i jesteśmy tak przywiązani, że nie chcemy bez niego żyć. Następnego dnia zranili nasze uczucia i: „Nie chcę być blisko tej osoby”. Widzimy tutaj, że cała ta sprawa z przyjaciółmi, wrogami i nieznajomymi, mam na myśli to, że kategorie mogą się tak zmienić, z żadnego innego powodu, z wyjątkiem tego, jak ludzie mnie traktują – jakby to było tak ważne.

Oglądałem to nawet dziś rano, bo musieliśmy wziąć Majtri, nasz nowy kotek, do weterynarza. Więc Majtri jest na mnie zły za każdym razem, gdy idzie do weterynarza, mimo że zabiera ją Czcigodny Semkye. Majtri nie odezwie się do mnie przez wiele godzin później. Pewnego dnia jestem jej przyjacielem, a ona leży na moich kolanach i mruczy; a następnego dnia jestem jej wrogiem, ponieważ pozwoliłem czcigodnemu Semkye zabrać ją do weterynarza. Teraz możesz powiedzieć: „Cóż, tak głupio myśli kot”, ale ludzie myślą w ten sam sposób i podejmują takie niepoważne lub nieistotne decyzje również w oparciu o taki kaprys. Wtedy żywimy urazy, przywiązujemy się lub stajemy się apatyczni w stosunku do innych.

Zamiast tego uświadommy sobie, że wszyscy jesteśmy tacy sami. Nikt z nas nie chce iść do weterynarza i wszyscy chcemy być szczęśliwi. Dlatego powinniśmy życzyć wszystkim szczęścia i wolności od cierpienia, widzieć, że wszyscy jesteśmy tacy sami, nie grać faworytów i nie być stronniczym.