Korzyści z recytowania wersetów

• Korzyść z recytacji mantra, modlitwy i wersety
• Jak należy wykonywać recytacje z uważnością
• Błędne przekonania dotyczące wykonywania recytacji

Rekolekcje Białej Tary 12.1: Pytania i odpowiedzi Korzyści z recytowania wersetów (pobieranie)

W porządku, więc chcę tylko trochę opowiedzieć o kilku innych pytaniach, które zadawali odosobnieni z daleka. A także zapytać kryminalistów z daleka – wiesz, czasami nie mogę odpowiedzieć na wszystkie twoje pytania, więc proszę mi wybaczyć. Czasami wydaje mi się, że temat nie interesuje wszystkich, jest zbyt szczegółowy lub coś w tym stylu.

Więc ktoś powiedział, że jest werset w Pieśń tęsknoty za Tara, które teraz umieściliśmy na stronie internetowej. Jest też w książce Jak uwolnić swój umysł?, który naprawdę polecam ludziom, aby uzyskać pomoc w odosobnieniu z daleka, ponieważ dużo mówi o Tarze. Cóż, książka jest o Tarze. Głównie Zielona Tara, ale dotyczy też Białej Tary.

Więc jest to bardzo piękna pieśń tęsknoty, która została napisana. Tak więc na końcu jest jeden werset, który mówi o korzyściach płynących z jej recytowania i mówi: „Jeśli tak długo, jak żyjesz, odmawiasz tę modlitwę trzy razy dziennie – nie tylko z ust (innymi słowy, nie tylko przez tylko słowa), ale silnie powiązany z twoim umysłem – będziesz miał bliski związek i zobaczysz twarz Tary. Nie napotkamy żadnych przeszkód, a wszystkie życzenia zostaną spełnione. Będziesz miał bliski związek ze wszystkimi Buddami i Bodhisattwami, a oni będą Cię kochać. Jeśli recytujesz Hołd dla 21 Taras a tą modlitwą osiągniesz boską wyzwalającą matkę”.

Więc ktoś pisze i mówi: „Bardzo lubię tę piosenkę, ale nie rozumiem, dlaczego osiągniemy wyniki. Jakie byłyby powody, dla których osiągnęlibyśmy te wyniki?

Więc na początku czytasz, że brzmi to tak: „Ok, jeśli po prostu recytujesz tę modlitwę trzy razy dziennie – mówi ona „nie z ust, ale silnie związana z twoim umysłem”, ale wiesz, że po prostu ją recytuję, bla bla bla…” Wiesz, myślimy, że to się liczy? Nie.

OK, to mówi o kimś, kto ma niesamowite oddanie Tarze, oparte na zrozumieniu Stopniowej Ścieżki. A więc ma pewne doświadczenie w zrzeczenie się i bodhiczitta oraz mądrość realizująca pustkętak bardzo, że kiedy to mówią, są naprawdę z modlitwą, całkowicie, przez cały czas, doświadczając jej, widząc Tarę jako pojawiającą się, ale także pozbawioną prawdziwego istnienia. Ktoś taki jak ten osiągnie tego rodzaju wyniki, ponieważ ukończył tak wiele obszarów lub innych aspektów ścieżki.

Ale ktoś taki jak my, który po prostu odmawia modlitwę i jest ona bardziej na naszych ustach, ponieważ jesteśmy odsunięci, kiedy to robimy. I wiecie: „Kto chce to robić trzy razy dziennie, już raz to powiedziałem…” Wiecie: „To jest nudne, nie chcę tego robić trzy razy dziennie”. Widać, że z naszym nastawieniem nie osiągniemy takiego rezultatu.

Co więcej, nie oznacza to, że tylko przez jeden dzień recytujesz ją tak intensywnie i otrzymujesz taki wynik. To naprawdę mówi o twoim ogólnym usposobieniu Dharmy i poziomie osiągnięć.

Więc to samo odnosi się do tego, kiedy mówią… Cóż, czasami usłyszysz to, co Jego Świątobliwość nazywa propagandą do recytacji mantra. Na przykład: „Jeśli to recytujesz mantra raz już nigdy nie odrodzisz się w piekielnych królestwach.” Wiesz, słyszysz to o niektórych mantrach. A Jego Świątobliwość mówi, że wiesz, jeśli weźmiemy to dosłownie, nie byłoby potrzeby… Budda uczyć wszystkie 84,000 XNUMX Dharm, które uczynił. Ponieważ wszystko, czego by nas nauczył, to recytowanie tego… mantra, a potem koniec niższych odrodzeń. Więc mówi wiele z tych rzeczy, które mówią o bardzo niezwykłych rzeczach, które dzieją się po zrobieniu czegoś raz lub kilka razy… Powiedział, że to jest nauczane, aby zachęcić ludzi, ale nie powinieneś brać tego dosłownie.

I tak samo z recytacją Hołd dla Amitabhy, wiesz? W niektórych pismach mówi się, że jeśli wyrecytujesz to dziesięć razy, kiedy będziesz umierać, pójdziesz prosto do czystej krainy Amitabhy. Cóż, wiesz, nie sądzę, żeby to było dokładnie tak, ponieważ jeśli spędziłeś całe życie żyjąc w niecnotliwości, to nie będzie to koniec twojego życia, powiesz to, a to obezwładni wszystkie twoje nie- cnota. W każdym razie ktoś, kto całe swoje życie przeżył bardzo przyzwyczajony do niecnoty, nie będzie myślał o recytowaniu „Namo amituofo” kiedy umierają. Wiesz, że? I tak, kiedy naprawdę czytasz komentarze wielkich chińskich mistrzów na temat tej praktyki, mówią one o innych rzeczach, które musisz spełnić, aby naprawdę upewnić się, że odrodzisz się w czystej krainie Amitabhy. Mówią o tym, że istnieje zewnętrzna czysta kraina, a potem wewnętrzna czysta kraina, którą wy… dostęp poprzez swoje urzeczywistnienia samathy i vipassany – spokoju i wglądu.

Tak więc wiele z tych rzeczy, wiecie, ogólnie mówi się, że nas zachęcają, ale nie… Nie powinniśmy koniecznie brać każdej z nich dosłownie. I nawet jeśli spojrzymy na to dosłownie, zobaczmy, czy rzeczywiście mamy kwalifikacje, aby robić to, co na ten temat mówi. Jak choćby recytowanie „Pochwały dla Tary” każdego dnia — Wiesz, mówi się, że jeśli robisz to trzy razy dziennie, to jeśli chcesz mieć dziecko, będziesz je mieć — Odnosi się to nie tylko do dzieci biologicznych, ale jeśli chcesz macie kogoś, kto będzie kontynuował wasz przekaz Dharmy, wiesz? Ale wszystkie te rzeczy, które mogą z tego wyniknąć. Ale potem musicie to recytować z prawdziwą powagą i prawdziwym zrozumieniem Dharmy, przez pewien czas, i rozwiązać wiele innych kwestii. To nie jest po prostu recytowanie czegoś w roztargniony sposób, w sposób, w jaki zwykle to robimy.

Ale powiedziawszy to, nie oznacza to, że nie powinniśmy recytować rzeczy tylko dlatego, że jesteśmy rozkojarzeni. Bo jak kiedykolwiek rozwiniemy koncentrację, jeśli nie zaczniemy praktykować, gdy jesteśmy rozkojarzeni? Jeśli po prostu powiemy: „Cóż, jestem tak rozkojarzony, że nie ma sensu tego robić”, to jest w błędzie. Dobra? Ponieważ, jak zamierzasz rozwinąć koncentrację, jeśli nie zaczniesz praktykować? I oczywiście, kiedy zaczniesz to robić, będziesz się rozpraszać. To normalne. Więc musimy gdzieś zacząć i musimy dalej ćwiczyć. Powinniśmy jednak ćwiczyć z dużą miłością i entuzjazmem, i pozwolić, aby rezultaty rozwijały się w bardzo naturalny sposób. Zamiast tupać stopą, krzyżować ramiona i mówić: „Wiesz, wyrecytowałem to trzy razy i wiesz, Tara, jaka jest historia? Nie przeszłaś dla mnie. A potem powinniśmy sprawdzić nasz system wierzeń, czy mylimy Tarę z naszą ideą jakiegoś wszechmocnego boga. Czy naprawdę mamy poprawną ideę Tary. Bo jeśli nie, to trudno o te korzyści.