Najlepsze wyższe osiągnięcie

• Na czym polega praktyka duchowa
• Przekształcanie naszych umysłów jest głównym celem praktyki Dharmy
• Różnica pomiędzy poszukuje jak praktyka duchowa i praktyka rzeczywista

Mądrość Mistrzów Kadam: Najlepsze wyższe osiągnięcie (pobieranie)

Będziemy kontynuować nauki Kadampa. Druga linia mówi:

Najlepszym wyższym osiągnięciem jest zmniejszenie cierpień umysłowych.

To naprawdę opisuje, na czym polega praktyka Dharmy, co próbujemy zrobić. Staramy się zmniejszyć nasze umysłowe dolegliwości: naszą ignorancję; nasz czepianie się przywiązania i chciwość; nasz złość i uraza. I to jest najlepsze duchowe osiągnięcie i taki jest cel tego, co robimy. Czasami ludzie myślą: „Och, będę praktykować buddyzm, wtedy nabiorę egzotycznych mocy, umiem czytać w myślach ludzi, mogę latać w kosmosie…”. Albo jakiś…. „Stanę się wyjątkową osobą i wszyscy będą myśleć, że jestem wspaniały”. Ale nie to jest celem tego, co robimy. Celem jest przekształcenie naszych umysłów. I teraz to prawda, jesteśmy dotknięci ignorancją i czepianie się przywiązania i złość, prawda? Są tam. Pojawiają się w naszych umysłach. Podobnie jak zazdrość i arogancja oraz wszelkiego rodzaju inne rozkoszne stany psychiczne, które sprawiają, że jesteśmy całkowicie nieszczęśliwi. A my staramy się je ujarzmić, a zamiast tego pielęgnować miłość, współczucie, mądrość, hojność, przyjaźń, etyczne postępowanie, hart, wszelkiego rodzaju dobre cechy i na tym właśnie polega praktyka duchowa. Nie chodzi o bycie kimś wyjątkowym. Nie chodzi o wykonywanie wszelkiego rodzaju ceremonii i rytuałów oraz rzeczy, które wyglądają egzotycznie i tajemniczo. Chodzi o przekształcenie naszych umysłów.

Wielu z was już słyszało tę historię, ale opowiem ją jeszcze raz. Pamiętam, jak kiedyś byłem w Hongkongu. Przez jakiś czas mieszkałem w Hongkongu. I zostałem zaproszony do przemawiania w tamtejszej szkole amerykańskiej. Wygłosiłem więc tylko ogólne przemówienie do uczniów. To były małe dzieci. To była szkoła podstawowa. I jedno małe dziecko podniosło rękę i…. To było w czasach Uri Gellera. Zapamiętaj go? To był facet, który miał jakąś moc, która na odległość mogła zgiąć łyżkę. Więc to dziecko zapytało: „Czy możesz zgiąć łyżkę, nie dotykając jej?” A ja powiedziałem: „Nie. Ale nawet gdybym mógł, nie sądzę, żeby to coś pomogło”.

Tego rodzaju rzeczy nie są celem tego, co robimy. Staramy się zmienić nasz umysł, abyśmy mogli wnieść pozytywny wkład w społeczeństwo i wnieść pozytywny wkład w otaczających nas ludzi.

To, jacy jesteśmy jako pojedynczy człowiek, robi wielką różnicę na tym świecie, ponieważ każdego dnia mamy do czynienia z tak wieloma różnymi ludźmi, a wszyscy wiemy, że jeśli jesteśmy w złym nastroju, wszyscy wokół nas uderzają w nasz podły nastrój, a potem wpływa na nich, a oni wpływają na innych i tak dalej. Natomiast jeśli mamy pozytywne nastawienie, jesteśmy optymistyczni i życzliwi, to jest to zaraźliwe i wpływa to również na ludzi wokół nas. Więc nawet jeśli nie robimy wspaniałych dzieł dla ogólnoświatowej organizacji charytatywnej dla dobra innych, nadal robimy coś, co przynajmniej przynosi korzyści ludziom wokół nas i ma taki efekt domina. I o to właśnie chodzi w naszej praktyce, co staramy się robić. I ta miła rzecz Buddanauki są takie, że Budda nauczył nas, jak to zrobić. Budda nie tylko powiedział: „Nie gniewaj się”. Ponieważ to nie pozbywa się naszego złość w ogóle. Czy to? Odkąd byliśmy małymi dziećmi, ludzie mówili: „Nie gniewaj się”. Ale wciąż się denerwowaliśmy. Ale fajną rzeczą w naukach jest to, że mówią: okej, jeśli jesteś zły, oto jak pracować ze swoim złość tak, żebyś mógł go ujarzmić. A potem, jeśli będziemy praktykować te nauki, które polegają na spojrzeniu na sytuację z innej perspektywy, wtedy nasza złość naturalnie rozprasza się w tym momencie i nie ma nic do stłumienia lub wyrażenia. Oczywiście złość może przyjść ponownie później, musimy trochę więcej ćwiczyć, ale im więcej ćwiczymy, tym więcej złość traci swoją siłę. I to jest naprawdę cel tego, co staramy się zrobić: ujarzmić te przeszkadzające czynniki mentalne, wzmocnić te pozytywne.

Wiem, że moi nauczyciele nie potrafią nam tego wystarczająco podkreślić i staram się powtarzać to, co mówią. Ponieważ tak naprawdę tak wielu ludzi wchodzi w duchową lub religijną tradycję, myśląc, że chodzi o odprawianie jakiegoś rytuału, kultu czy czegoś takiego. Jeśli to zmieni nasze zdanie, fantastycznie. Wtedy spełnia swoje zadanie. Ale jeśli to nie zmieni naszego zdania i jest to po prostu coś, co robisz, ponieważ powinieneś to zrobić, to tak naprawdę w ogóle nie służy to swojemu celowi i może wyglądać jak praktyka duchowa, ale tak nie jest. spełnić ten cel. Dlatego zawsze musimy się upewnić, że jesteśmy w trakcie zmniejszania naszych dolegliwości.