Najlepsza nauka

• Jak urzeczywistnienie braku jaźni odcina korzeń samsary
• Tworzenie zasługi po stronie metodycznej ścieżki
• Kontemplacja nietrwałości jako odskoczni do pustki

Mądrość Mistrzów Kadam: Najlepsza nauka (pobieranie)

Będziemy kontynuować rozmowę o pierwszej linijce,

Najlepszą nauką jest uświadomienie sobie prawdy o braku jaźni.

Dlaczego to najlepsza nauka?

To ciekawe, tutaj uczenie się oznacza „realizowanie”. Najlepszą nauką jest urzeczywistnianie. Nie mówi, że najlepszą nauką jest zapamiętywanie wszystkich punktów. Lub najlepszą nauką jest umiejętność wypowiadania wszystkich słów bez ich rozumienia. Powiedział, że najlepszą nauką jest urzeczywistnianie.

Dlaczego nie realizuje siebie? Ponieważ jest to jedyna realizacja, która faktycznie podcina korzeń cyklicznej egzystencji. Bodhiczitta, na przykład, i wszystkie nasze inne praktyki po stronie metody ścieżki są bardzo, bardzo ważne. W ten sposób tworzymy zasługę. Bez bodhiczitta nie możemy stać się w pełni przebudzonymi budda. Ale bez uświadomienia sobie pustki nie możemy wyciąć korzenia samsary. Bodhiczitta nie może wyciąć tego korzenia. Tylko umysł, który bezpośrednio poznaje przeciwieństwo tego, co poznaje ignorancja, jest w stanie przeciąć korzeń ignorancji.

Ignorancja chwyta się wrodzonej egzystencji. Ta mądrość urzeczywistnia przeciwieństwo tego, nieobecność, pustkę wrodzonej egzystencji.

To także jedna z najtrudniejszych rzeczy do zrealizowania. Świętość mówi, że pustka jest trudniejsza do zrozumienia niż bodhiczitta, ale bodhiczitta jest trudniejsze do zrealizowania, ale to nie znaczy, że pustka jest pstryknięciem palców, bo gdyby tak było, już dawno osiągnęlibyśmy wyzwolenie. To nie takie łatwe. To wymaga dużo pracy i dużo kontemplacji.

Jeśli nauki o pustce są dla ciebie trudne, zacznij kontemplować nietrwałość. To bardzo dobry sposób na lepsze zrozumienie tego, jak coś istnieje, a stamtąd łatwiej jest dostać się do pustki.

Wraz z nietrwałością istnieje gruba nietrwałość, jak wschody i zachody słońca i śmierć. To jest rażąca nietrwałość. Ale tutaj naprawdę mówimy o subtelnej nietrwałości, o fakcie, że rzeczy powstają, trwają i znikają w każdym ułamku sekundy. I właściwie, kiedy na to spojrzysz, nie możesz nawet znaleźć ułamka sekundy. Mamy taki obraz, czasami słyszymy, jedna chwila, druga chwila, trzecia chwila, jakby były to miłe, dyskretne chwile z jakimś klejem, który je łączy, tworząc ciągłość.

Właściwie, kiedy naprawdę tam siedzisz, nie możesz wyizolować ani jednej chwili. Nie możesz znaleźć chwili, bo cokolwiek wybierzesz, połowa już minęła, a połowa dopiero nadejdzie. Więc gdzie jest ta obecna chwila? A jednak teraźniejszość to jedyny czas, w jakim żyjemy. To naprawdę rodzaj zagadki, kiedy się w to wchodzi. Ale im bardziej się w to zagłębisz, może to naprawdę pomóc w zrozumieniu pustki. Kiedy myślisz o subtelnej nietrwałości i fakcie, że rzeczy zmieniają się z chwili na chwilę, w następnej nie są takie same, wtedy automatycznie pojawiają się pytania: „W takim razie, co się dzieje z chwili na chwilę?” Jeśli nie są takie same i nie są takie same na wskroś, to czy możesz powiedzieć, że istnieje esencja, która przechodzi z jednej chwili do następnej? To jeden ze sposobów, który prowadzi cię w pustkę.

Innym sposobem, który prowadzi cię do pustki, jest subtelna nietrwałość…. Dlaczego rzeczy mają tak subtelną nietrwałość? Ponieważ są zależne od przyczyn i Warunki. Oznacza to, że rzeczy nie istnieją z własnej mocy. Nie mogą się utrzymać, ponieważ są całkowicie zależni od przyczyn i Warunki które pojawiły się przed nimi. Coś, co jest całkowicie zależne od czegoś innego, znowu nie może mieć swojej własnej wrodzonej istoty.

Wrodzona esencja po prostu tam siedzi. Tym właśnie JEST ta rzecz. Jestem MNĄ. Właściwie. Siedząc tu. I to wszystko. Nie zależny od niczego innego. I tak właśnie się czujemy. Ale z chwilą, gdy zaczynamy patrzeć i widzieć „Czy naprawdę istniejemy jako niezależna jednostka w jakikolwiek sposób”, zaczynamy widzieć, że niezależnie od tego, jak wyglądamy, jesteśmy całkowicie zależni od innych rzeczy. Jesteśmy zależni od naszego ciało, nasz umysł. Jesteśmy zależni od naszych rodziców. Jesteśmy zależni od społeczeństwa. Jesteśmy zależni od tego całego makijażu. Wszystko wokół nas Warunki kim jesteśmy i istniejemy w związku z tym. Nie jesteśmy jedną małą kulką w tym całym morzu zależnych od siebie rzeczy, a jesteśmy tą jedyną niezależną rzeczą w centrum, która powinna być w stanie zapanować nad resztą bałaganu. Tak, na przykład „To wszystko zależy, ale jestem tutaj i powinienem być w stanie kontrolować resztę tego bałaganu”.

Kiedy zaczynasz widzieć: „Właściwie nie, nie jestem tym małym kleksem…”. I zapomnij o kontrolowaniu czegokolwiek. Po prostu zapomnij. Wtedy masz poczucie, jak rzeczy się zmieniają, nie mają one wrodzonej esencji, w ten sposób.

To tylko kilka sposobów, oprócz studiowania filozofii, ale może kilka łatwiejszych sposobów, kiedy medytujesz, aby zacząć myśleć o pustce.

Lama (Yeshe) patrzył na nas i mówił: „Pustka nie jest gdzieś daleko w innym wszechświecie. Jest tutaj, kochanie”. Taka jest twoja natura, po prostu tego nie widzisz. Więc nie myśl o pustce jako o czymś w jakimś innym miejscu, do którego musisz się udać.

Dlatego uważam, że znacznie lepiej jest mówić „prawda ostateczna” niż „prawda absolutna”. „Prawda absolutna” daje wyobrażenie o absolutnej rzeczywistości, która jest niezależna od wszystkiego. „Ostateczny” oznacza po prostu najgłębszy sposób istnienia. To nie jest jakiś absolut gdzieś, jakieś miejsce w innym wymiarze, w którym musimy się pogubić, żeby to sobie uświadomić. Lama patrzył na nas i mówił: „To tutaj. Tutaj."

[W odpowiedzi na publiczność] Kontinuum tego samego typu oznacza, że ​​to, co pojawia się z chwili na chwilę, wygląda jak to, co było tam z poprzedniej chwili. Ten stół jest kontinuum tego samego typu, ponieważ ten stół istniał wczoraj, a stół istniał dzień wcześniej i tak dalej. Oznacza to po prostu, że to, co widzisz z chwili na chwilę, wygląda tak samo. Ale tylko dlatego, że wygląda tak samo, nie oznacza, że ​​jest taki sam. O to chodzi.