Kim na prawdę jesteś?

• Próba określenia, co nas czyni us
• Biorąc pod uwagę, dlaczego myśli i osobowość nie są osobą
• Kontemplacja rzeczy, które robimy w imię „ja”

Mądrość Mistrzów Kadam: Kim naprawdę jesteś? (pobieranie)

Wciąż jesteśmy na wersecie, który mówi:

Najlepszym antidotum jest uznanie, że wszystko jest pozbawione wewnętrznego (lub przyrodzonego) istnienia.

Czy ktoś z was zorientował się, kim jesteś od wczoraj? Czy jesteś twój ciało? Czy jesteś swoim umysłem? Czy jesteś swoimi myślami?

Wygląda na to, że może jesteśmy naszymi myślami, prawda? Mam wszystkie te myśli i moje myśli tworzą to kim jestem i mam osobowość. Nie masz osobowości? Nie masz charakteru? Wszystko to składa się z myśli i emocji. Czy to nie one sprawiają, że jesteś? Czy nie jesteś swoimi myślami i emocjami? Kim byś był bez nich? Czy tak nie jest?

I niezależnie od tego, w jakim języku mówisz, czy nie czujesz, że twoje myśli są z natury tym językiem? Innymi słowy, masz wrażenie, że twoje myśli nie zależą od języka. A przynajmniej tak mi się wydaje. Moje myśli są moimi myślami, wszystkie są po angielsku, ponieważ nie radzę sobie zbyt dobrze w innych językach. Nauczyłem się śnić po włosku, ale nie wiem, zapomniałem o tym zbyt wiele lat temu. Wtedy naprawdę nauczyłeś się języka, zaczynasz w nim śnić. To jak… spaghetti przez cały czas.

Czy tak nie jest? Jak twoje myśli są tym, kim jesteś, i wszystkie są po angielsku, i po prostu tam są, i są prawdziwe, i sprawiają, że jesteś tym, kim jesteś. I twoje uczucia. Czy tak nie jest? Tak, prawda?

Dlaczego nie jesteśmy naszymi myślami? Dlaczego nie jesteśmy naszymi emocjami? Dlaczego nie jesteśmy naszą osobowością? Psychologowie mówią nam, że mamy osobowość. Wszyscy myślą, że mamy osobowość. Dlaczego tak nie jest?

[Do publiczności] Wszyscy siedzicie jak głupie kaczki. [śmiech] Nie, kaczki przynajmniej idą „szarlatało”.

[W odpowiedzi na publiczność] Och, jesteś swoim mózgiem. Dobra. Więc załóżmy, że to (rejestrator) jest mózg twojego taty [do młodych dziewcząt na widowni] Po prostu udajemy. Jest większy niż ten, ale ma ten sam kolor. OK, oto mózg twojego taty. Mózg twojego taty jest tym, kim on jest. To jest tata. Więc kiedy mówisz: „Kocham cię tato”, czy to lubisz? (nagrywarka). Nie. Gdyby jego mózg siedział tutaj, powiedziałbyś: „Kocham ten mózg?” Nie. Twój tata nie jest jego mózgiem, prawda? Nie. [do taty] Widzisz, twoje córki są mądre. Nadal jesteś przywiązanie do starego pomysłu. [śmiech]

Musimy patrzeć, zadawać takie pytania. Dlaczego nie jesteś swoimi myślami? Dlaczego nie jesteś swoją osobowością? Dlaczego nie?

[W odpowiedzi na publiczność] Ok, nie mogłeś nic zrobić, gdybyś był tylko swoimi myślami, jak ruch, czy cokolwiek. Gdyby twoje myśli były „ja”, to wszystko, co mógłbyś zrobić, to to, co mogły zrobić twoje myśli. A twoje myśli nie mogą chodzić i nie mogą mówić i nie mogą robić innych rzeczy, prawda?

[W odpowiedzi na publiczność] Nawet my umieściliśmy tę myśl w robocie…. Cóż, nie ma znaczenia, czy to życie ciało…. Jeśli umieścisz myśli, jeśli zaprogramowałeś robota, jak Siri. Siri nie ma ciało, ale czy jest osobą? (Nie dlaczego nie? Dobra, nie może myśleć samodzielnie. Czy ludzie mogą myśleć samodzielnie? [śmiech] Mamy możliwość…. Siri reaguje po prostu tak, jak została zaprogramowana. Ale niektórzy ludzie też to robią, prawda?

[W odpowiedzi na publiczność] Tak, to jakiś rodzaj programowania, przyczyny i Warunki. Siri, co Siri też mówi. Chodzi mi o to, że edukują Siri, aby mogła lepiej reagować, gdy ludzie mówią: „Właśnie zostałam zgwałcona” lub „Mam ochotę się zabić” czy coś takiego. Zrobili cały artykuł na ten temat. W tej chwili Siri mówi tylko: „Czy tak jest?” Ponieważ niektórzy ludzie są bardziej otwarci na swoje telefony niż na ludzi. Muszą więc sprawić, by telefony mogły odpowiadać. Czy Siri jest osobą?

[W odpowiedzi na publiczność] Oto pytanie: „Czy Siri ma uczucia? Czy Siri doświadcza szczęścia i bólu?” Może powiedzieć, że tak. Jeśli powiesz: „Dziękuję bardzo Siri”, ona mówi: „To nic. Proszę bardzo." Wygląda na to, że Siri czuje szczęście, prawda?

[W odpowiedzi na publiczność] Ok, tak, ona wypowiada słowa, ale nie ma myśli, nie ma zrozumienia ich znaczenia. Nie ma za nimi żadnego uczucia.

Więc może wtedy jesteś swoimi uczuciami.

[W odpowiedzi na publiczność] Kurczaki to czujące istoty, dlaczego nie? Oczywiście mają uczucia. Nie chcą, aby ich głowy zostały odcięte przez Jihadi Johna. Tak jak my nie. [słucha] Albo pułkownik Sanders. [śmiech] To ich wersja dżihadu. John to pułkownik Sanders.

Więc pomyśl o tym. Dlaczego nie jesteś swoją osobowością? Kiedy jesteś zdenerwowany i po prostu mówisz: „Cóż, taki właśnie jestem”. Czy to prawda, że ​​tak po prostu jesteś? Jesteś zaprogramowany? Więc twoje nowe imię powinno brzmieć Siri? Albo żeby być uczciwym, co jest innego? Cortana? Wtedy mężczyźni będą narzekać: „A co ze mną?”

Pomyśl o tym trochę. Ponieważ robimy wiele rzeczy w imię „ja”. „Chcę tego, potrzebuję tego, zasługuję na to, mam do tego prawo”. Robimy wiele rzeczy w oparciu o tę myśl o bardzo prawdziwym „ja”, więc powinniśmy być w stanie przynajmniej je znaleźć. W każdym razie na czyją korzyść tak ciężko pracujemy? Czy to nie moje? „MOJA praktyka Dharmy?” „MOJE wyzwolenie?”