Zmiana relacji

• Patrząc na wyrównywanie siebie i innych z najwyższego poziomu
• Zmiana relacji między przyjaciółmi, wrogami i nieznajomymi
• Związki się nie kończą, po prostu się zmieniają
• Jak „ja” i „inny” są jedynie przypisywane i względne?

Mądrość Mistrzów Kadam: (pobieranie)

Rozmawialiśmy o metodzie od wyrównywanie siebie i innych który jest częścią większego medytacja wyrównania i wymiana siebie i innych. Do tej pory rozmawialiśmy o sześciu z dziewięciu punktów. Wszystkie te sześć punktów dotyczyły konwencjonalnego poziomu rzeczy. Ostatnie trzy punkty dotyczą najwyższego poziomu. Dlaczego nie ma różnicy między przyjaciółmi, wrogami, nieznajomymi, a nami samymi i innymi.

Przede wszystkim relacje zmieniają się cały czas. Dotyczy to bardziej przyjaciół, wrogów i nieznajomych. Nie mogą być naprawdę istniejącymi przyjaciółmi, wrogami lub nieznajomymi, ponieważ zmieniają się relacje. Gdyby rzeczy naprawdę istniały, to niezależnie od kategorii, w której ktoś był pierwszy, zawsze by w tym byli i nigdy by się nie zmienili.

Widać, że jest to problem z naszym umysłem, ponieważ jak tylko umieszczamy kogoś w jednej kategorii, czynimy go trwałym i dlatego często mamy tak wiele problemów, gdy zmieniają się nasze wyobrażenia na temat kogoś lub nasze relacje z nim.

Pozwólcie, że się rozejdę na chwilę, ponieważ słyszę, jak ludzie czasem mówią o „Kończę związek. Byliśmy w związku i kończę związek”. Myślałem o tym przez długi czas i nigdy nie kończymy związków. Zmieniamy tylko relacje. Mamy związek z każdą pojedynczą czującą istotą w całym wszechświecie, chociaż nie znamy ich w tym życiu, chociaż nie widzimy ich w tym życiu, nadal istniejemy z nimi współzależni, w relacji z nimi. Tak więc powiedzenie „kończę związek” sprawia, że ​​brzmi to tak, jakbyś nigdy nie miał żadnego związku, przenigdy, przenigdy, NIGDY więcej, ale to niemożliwe, ponieważ nawet ty idziesz na górę, w której wciąż jesteś otoczony przez czujące istoty. Po prostu zmieniamy relacje. Może przez jakiś czas ludzie przechodzą bardziej do kategorii nieznajomych. Ale nigdy ich nie kończymy. Czy rozumiesz o co mi chodzi?

Jeśli to zrozumiemy, pomoże nam to nie tkwić w naprawdę negatywnych emocjach wobec kogoś. „Kończę związek, już nigdy się o nich nie troszczę!” Po pierwsze, jeśli tak myślisz, straciłeś swój bodhiczitta, co jest dużym problemem. Ale też jest to całkowicie błędne. Po prostu się zmieniamy, bliskość, dystans, cokolwiek to jest. Wszyscy byli naszymi rodzicami, więc….

A więc fakt zmieniających się relacji. Nie czyńmy ich zbyt konkretnymi.

Po drugie, jeśli ja i inni naprawdę istnieli, Budda widziałby je w ten sposób. Ale Budda nie. A gdybyśmy byli najważniejsi we wszechświecie Budda by to zobaczyć. A Budda nie. Wiem, że czujące istoty są głupie, ponieważ tego nie widzą, ale czy możemy powiedzieć, że? Budda jest, ponieważ nie zdaje sobie sprawy, że jesteśmy centrum wszechświata? To nie zadziała, prawda? Nie możemy powiedzieć, że ja i inni są tak oddzielni, jestem najważniejszy, jeśli Budda, który jest wszechwiedzący i zna wszystko bezpośrednio, zarówno w swoim statusie konwencjonalnym, jak i trybie ostatecznym, nie widzi tego. Musimy zrewidować nasz pomysł.

A potem trzecia (uwielbiam tę, ta naprawdę mnie uderza) jest taka, że ​​określenie „ja” i „inni” jest po prostu przypisane, przypisane zależnie, jak „ta strona doliny” i „ta strona doliny”. Kiedy tu jesteś, to jest ta strona doliny, a to [wskazuje] tę stronę doliny. Kiedy jesteś tam [wskazując] „ta strona doliny” jest tam. Tu jest druga strona doliny. Tu i tam się zmieniło. To jest cały punkt. Tu i tam się zmieniło.

W ten sam sposób „ja” i „inni” zależą od perspektywy. W stosunku do ciebie jestem sobą, a ty innym. Ale z twojej perspektywy jesteś „ja”, a ja „innym”.

Pamiętam, kiedy Serkong Rinpocze tego nauczał, a Alex tłumaczył to, a Rinpocze chodził tam i z powrotem między „ty jesteś ja, a ja jestem tobą”, a Alex tak bardzo zaplątał się w tłumaczenie, a Rinpocze powiedział: „Więc ty nie Nie wiem, czy jesteś „ja” czy „inny”, prawda?” [śmiech] „Nie wiesz, czy jesteś „ja”, czy ty, ty, ja, czy kim jesteś”. I o to chodzi. Gdy tylko damy słowo „ja”, pojawia się taki bagaż, który się z nim wiąże, i to tylko z powodu określenia „ja”, które akurat nadawane jest z perspektywy jednej czującej istoty. Tylko jeden daje taką etykietę. Wtedy z perspektywy wszystkich innych „ja” to ty. Jest to ważnie oznaczone „ja” lub ważnie oznaczone „ja”. Nie mogę powiedzieć, że jestem naprawdę istniejącym „ja”, a ty naprawdę istniejącym „innym”, a zatem mniej ważnym, ponieważ z twojej perspektywy „ja” jest oznaczone w zależności od twojego ciało a umysł i inne są oznaczone w zależności od tego ciało i umysł. Jeśli naprawdę zastanawiasz się nad tym przez długi czas, „ja” i „ty” naprawdę stają się po prostu tym, są tylko desygnatami, są tylko terminami i pojęciami i nie ma nic, co by to potwierdzało. Jest to bardzo silne, gdy naprawdę głęboko się nad tym zastanowisz. W ten sposób powinniśmy więc zrównać siebie i innych. Mimo że nadal myślimy, że na dole jesteśmy ważniejsi, dlatego kolejnym krokiem są wady egocentryzm, ale przejdziemy do tego następnym razem. Shantideva nie odpuszcza nas

.