Tara jako wynikowe schronienie

• Postrzeganie Tary jako powstałego schronienia
• Dlaczego Tara nie powinna być postrzegana jako bóg

Rekolekcje Zielonej Tary 006: Tara jako wynikowe schronienie (pobieranie)

Trzeci sposób, w jaki możesz zobaczyć Tarę, to Budda którym się staniemy. Kiedy myślimy o schronieniu, myślimy o schronieniu przyczynowym i schronieniu będącym rezultatem. Przyczynowym schronieniem są Buddowie, Dharma i sangha które już istnieją. Wynikające z tego schronienie jest tym, którym się staniemy. Pomyśl o Tarze. Jednym ze sposobów myślenia o Tarze jest to, że jest ona powstałym schronieniem, Budda którym się staniemy. W ten sposób, kiedy ją widzimy, myślimy, że ucieleśnia ciało, mowa i umysł wszystkich Buddów, którymi również się staniemy.

To bardzo fajny sposób komunikowania się, że tak powiem, z Budda którym będziemy. Wizualizacja Tary pomaga nam pamiętać, że my również możemy stać się Budda i stanie się Budda pewnego dnia. Ten sposób myślenia o Tarze może być dla nas bardzo zachęcający. Wszystkie te trzy sposoby, o których mówiłem [w ciągu ostatnich trzech dni], spróbuj włączyć je do swojego medytacja. Mają różne cele i funkcje. W zależności od tego, co myśli twój umysł, jaki sposób myślenia przyniesie mu najwięcej korzyści w danym momencie, wtedy pomyśl o Tarze w ten sposób.

Należy pamiętać, że Tara nie jest Bogiem. Mówię to dość często, ponieważ często dorastamy w religii teistycznej, a potem przechodzimy do buddyzmu. Następnie przypisujemy Tarze cechy Boga i nie są one takie same. Tara nie jest twórcą. Nie stworzyła wszechświata. To nasz własny umysł, nasz karmy, który tworzy naszą sytuację. Tara nie wynalazła prawa przyczynowości. Raczej Budda (Tara) opisuje po prostu, jak rzeczy naturalnie funkcjonują. W ten sam sposób, w jaki Budda albo Tara nie wymyśliła karmyNewton nie wynalazł grawitacji. Opisał tylko, jak to działa.

Dlatego Tara nie osądza nas i nie rozdaje nagród i kar. Myślę, że jest to szczególnie ważne, aby naprawdę myśleć o tym raz za razem, aby kiedy myślimy o Tarze, odnosimy się do niej we właściwy sposób. Zamiast wracać do sześciolatków w szkółce niedzielnej, z takim podstawowym zrozumieniem Boga, jakie mamy, nie rzutujemy tego na nic buddyjskiego. Tego rodzaju idee są bardzo obce sposobowi, w jaki medytujemy.