Pustka i niedwoistość

• Nietrwałość nie jest ostateczna natura of zjawiska i dotyczy tylko rzeczy uwarunkowanych
• Postrzeganie pustki jest niedwoiste, bez doświadczenia podmiotu i przedmiotu

Rekolekcje Zielonej Tary 017: Pustka i niedwoistość (pobieranie)

Jeden mały fragment z wczoraj o tym, dlaczego nie medytujemy nad nietrwałością jako ostateczna natura of zjawiska i dlaczego to nie przyniesie nam wyzwolenia. Przede wszystkim dlatego, że nietrwałość nie jest tym ostateczna natura of zjawiska. Dotyczy to tylko rzeczy uwarunkowanych. Nawet w przypadku uwarunkowanych rzeczy nietrwałość jest znacznie łatwiejsza do zrealizowania, nawet subtelna nietrwałość oznacza, że zjawiska zmieniają się z chwili na chwilę. Łatwiej to sobie uświadomić niż ich brak wrodzonej egzystencji. Brak wrodzonej egzystencji jest tak naprawdę najgłębszym sposobem istnienia. Podczas gdy nietrwałość, podczas stosowania do uwarunkowanych rzeczy i bycia takimi, jakimi istnieją, ponieważ są wytwarzane przez przyczyny i Warunki, nie jest ich najgłębszym sposobem istnienia. Ponadto nietrwałość nie dotyczy trwałego zjawiska, podczas gdy pustka tak. Pustka mówi o ostateczna natura ze wszystkich zjawiska, trwałe i nietrwałe. Widać, że pustka jako podstawowa rzeczywistość jest znacznie bardziej wszechobecna i znacznie głębsza.

Publiczność: Czy możesz podać przykład trwałego zjawiska?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Przykładem zjawiska trwałego jest przestrzeń permanentna. Stała przestrzeń to brak przeszkód w miejscu. Również zaprzestanie jest zjawiskiem trwałym; to brak nieszczęść lub nieszczęścia. Kiedy wejdziemy w filozofię widać, że w rzeczywistości są chyba bardziej trwałe zjawiska niż nietrwałe. Ale to zupełnie inny temat i nie będziemy się nim dzisiaj zajmować.

Ktoś pyta, kiedy mądrość realizująca pustkę a pustka staje się niedualna, co oznacza, że ​​gdy istnieje bezpośrednie, niekonceptualne postrzeganie pustki, czy są one trwałe czy nietrwałe?

Pustka jako negacja jest trwała. The mądrość realizująca pustkę jest nietrwałe. W doświadczeniu tego umysłu mądrości uświadamiającego sobie pustkę nie ma myśli o trwałości/nietrwałości. Nie ma myśli o niczym. Stali się niedualni w tym sensie, że nie ma doświadczenia ani poczucia podmiotu i przedmiotu. Nawet myślenie o tym rozsadza mi w głowie. Jak by to było? Mieć doświadczenie, w którym nie masz tego poczucia: umysł postrzega przedmiot, a zwłaszcza ja postrzegam przedmiot. Możesz zobaczyć tak wiele, jak nasze sześć zmysłów i percepcja za pomocą sześciu zmysłów wywołuje to uczucie „ja” lub „ja”. Ponieważ istnieje kontakt z widokami, dźwiękami, zapachami, smakami i dotykiem. Mamy te różne sposoby poznania, więc pojawia się uczucie: „No cóż, jest poznający”. Jeśli istnieje przedmiot, jest podmiot poznający. I jest poznający. Nie ma z tym problemu.

Ale wtedy myślimy: „Ten podmiot poznający to ja”. Ta bryła samoistny niezależnego ja, który tam siedzę, oddzielony od obiektu, który jest poznawany, a oni po prostu jakoś się ze sobą zderzają. Ten jest solidny, ten jest solidny i zderzają się ze sobą. Natomiast, gdy naprawdę zaczynasz myśleć o zależnym powstawaniu, widzisz, że cały proces poznania jest zależny, a coś, co staje się przedmiotem, zależy od tego, czy coś innego jest podmiotem i vice versa.

Ktoś mówił: „Czy to obydwa, umysł mądrości i pustka, nieafirmujące negatywy, czy też pozytywne zjawiska? Cóż, pustka jest nieafirmującą negatywnością, a mądrość, która ją uświadamia, jest zjawiskiem pozytywnym. Ale znowu, w tym doświadczeniu nie ma żadnego tego rodzaju percepcji, myślenia ani niczego w tym rodzaju. Jest tylko doświadczenie pustki.

Publiczność: Czy cała bezpośrednia percepcja nie jest dualna?

VTC: Nie. Kiedy widzisz błękit tej górnej pokrywki butelki, jest niebieski i jest twój umysł. To jest podwójne. Widzisz, to kolejny powód, dla którego pustka jest tak wyjątkowa. To wtedy, gdy macie bezpośrednią percepcję tego, nie ma doświadczenia dualizmu podmiot-przedmiot.

Publiczność: A to dzieje się tylko z pustką?

VTC: Tak, dzieje się to tylko z pustką, ponieważ pustka jest jedyną rzeczą, która istnieje w takiej postaci, w jakiej się pojawia. Wszystko inne istnieje fałszywie. Wydaje się, że istnieje z natury. Skoro tylko masz wygląd wrodzonej egzystencji, masz wygląd podmiotu i przedmiotu; ponieważ istnieje nieodłącznie istniejący przedmiot, nieodłącznie istniejący podmiot, więc wszystkie te rzeczy idą w parze.

Publiczność: Czy to zaciemniony czy fałszywy poznający…

VTC: Cała sprawa prawidłowego podmiotu poznającego to zupełnie inna dyskusja. Nie wchodźmy w to dzisiaj. Zapisz to, umieszczę to w stosie stale rosnących pytań i porozmawiamy o ważnych rozpoznawczach.