Pustka jako natura zjawisk

• Pustka nie jest podłożem, z którego wszystko powstaje.
• Związek między prawdami ostatecznymi i konwencjonalnymi

Rekolekcje Zielonej Tary 015: Pustka jako natura, a nie twórca zjawiska (pobieranie)

Ktoś się zastanawiał, jak jeśli wszystko jest naturą pustki, a ja powiedziałem, że istniejemy w pustce, to ta osoba myślała, że ​​w jakiś sposób pustka nas stworzyła, że ​​jakoś pustka jest przyczyną wszystkiego. Nie o tym mówimy.

Pustka jest naturą zjawiska. Samo w sobie jest czymś trwałym. Nie jest spowodowane przyczynami i Warunki. Nie myśl o pustce jako o jakiejś wielkiej, ostatecznej substancji, z której wszystko pochodzi. Istnieją pewne grupy niebuddyjskie, które myślą, że istnieje ostateczna rzeczywistość, która jest jakimś rodzajem mistycznej lub kosmicznej substancji, i z tego wszystkie zjawiska powstać. Buddyzm całkowicie to obala. Buddyzm odrzuca wszelkie idee jakiejś pierwotnej, kosmicznej substancji, która wszystko tworzy. To jest pozytywne zjawiska. Jest pod wpływem przyczyn i Warunki. Następnie wpadasz w różnego rodzaju logiczne uwikłania, próbując postrzegać to jako ostateczną rzeczywistość.

Pustka niczego nie tworzy i to nie jest tak, że pustka tam jest, a potem wyskakuje z niej kwiat. Nie myśl z tego [tj. pustka] wyskakuje ty, ja i wszystko inne. Tak też nie jest. Jest zawsze, gdy coś istnieje, jego ostateczna natura jest to, że jest pozbawione wrodzonej egzystencji. Istnieje w tej naturze bycia pozbawionym wrodzonej egzystencji.

Dochodzimy tutaj do tego, że wszystkie konwencjonalne prawdy wszystkich rzeczy, które pojawiają się w naszym świecie i ostateczna prawda, ostateczny sposób istnienia, są nierozłączne. Nie jest tak, że jeden istnieje, a jakiś czas później drugi też zaczyna. To nie jest tak, że najpierw masz pustkę, a potem, jak powiedziałem, wyskakuje z niej kwiat; albo najpierw masz kwiat, a potem kwiat zostaje pozbawiony wrodzonej egzystencji – to nie to. Tak jest: kiedy wszystko, co istnieje, od chwili istnienia jest pozbawione wrodzonej egzystencji. Tak więc mówi się, że konwencjonalna prawda, taka jak kwiat, i ostateczna prawda, jego pustka, jest… jedna natura w tym jedno nie może istnieć bez drugiego. Są też różne, fenomenalnie różne; nie są tym samym, ponieważ kwiat jest tylko pozorem, a pustka jest jego rzeczywistym sposobem istnienia.