Werset 33-2: Życzliwość innych

• Jak żyjemy dzięki życzliwości innych
• Dzięki życzliwości innych możemy robić to, co możemy
• Docenianie wysiłków innych

41 Modlitwy o kultywowanie bodhiczitta: Werset 33-2 (pobieranie)

„Niech wszystkie istoty odwzajemnią dobroć wszystkich Buddów i bodhisattwów”.
To jest modlitwa bodhisattwa widząc, jak ktoś odpłaca się za dobroć drugiej osoby.

Pomyślałem, że powiem trochę o życzliwości innych, a potem o życzliwości buddów i bodhisattwów. Istnieją różne rodzaje dobroci, ale polegamy na obu rodzajach dobroci, aby osiągnąć oświecenie. Z jednym lub z drugim, nie z obydwoma, wtedy nie ma oświecenia.

Dobroć czujących istot, o której powiemy więcej w czwartkowe wieczorne nauczanie. Faktem jest, że żyjemy dzięki życzliwości innych. Mamy cenne ludzkie życie dzięki życzliwości naszych rodziców i wszystkich ludzi, którzy opiekowali się nami, gdy byliśmy mali. Kiedy widzimy teraz rodziców opiekujących się swoimi dziećmi, nigdy nie myślimy o sobie jak o jednym z tych małych dzieci, z kimś, kto musi nam zmieniać pieluchy, kiedy ktoś budzi się z nami w środku nocy, ktoś musi nas uspokoić kiedy upadliśmy i zrobiliśmy boom, wszystkie małe rzeczy, które rodzice robią dla dzieci. Trudno nam myśleć o sobie w tej roli i o kimś, kto zrobił to wszystko za nas. Ucząc nas mówić, ucząc nas, jak nie wtykać palców do wtyczki elektrycznej, i zabierać nas do lekarza, kiedy mieliśmy odrę, i uczyć nas jeździć na rowerze, i pocieszać nas, gdy inne dzieci obsypywały nas piaskiem w twarz i wyzywali nas, upominając nas, kiedy wyzywaliśmy inne dzieci i rzucaliśmy im piasek w twarze.

Mamy możliwość stać się dorosłymi dzięki życzliwości członków naszej rodziny i przyjaciół, którzy wychowali nas, gdy byliśmy dziećmi, a także dzięki życzliwości naszych szkolnych nauczycieli. Jak wie każdy, kto kiedykolwiek pracował jako nauczyciel w szkole publicznej, jest to jeden z najbardziej lekceważonych i niedocenianych zawodów. Myślę, że to dlatego, że każdy z nas przeszedł przez szkołę. Ludzie nie bardzo cenią nauczycieli, a mimo to nasza edukacja to ich zasługa. Czytamy i piszemy codziennie. Skąd wiemy, jak to zrobić? Bo ludzie nas nauczyli. Wszystkie te umiejętności, które uważamy za oczywiste, pojawiły się, ponieważ inni ludzie troszczyli się o nas na tyle, by nas uczyć.

To są wspólne umiejętności, które mamy szczęście posiadać. Bez względu na to, jakie posiadasz unikalne, niezwykłe umiejętności — czy jesteś specem komputerowym, artystą, sportowcem, w czymkolwiek się wyróżniasz — my również posiadamy te umiejętności, ponieważ nauczyli nas inni ludzie.

Wszystkie rzeczy, których używamy na co dzień, powstały dzięki życzliwości innych. Bardzo rzadko wchodzimy do domu i mówimy „dziękuję” wszystkim ludziom, którzy go zbudowali. Nawet jeśli widzimy, jak ludzie budują dom Gotami, czy kiedy już w nim zamieszkamy, wchodząc do niego, powiemy w myślach „dziękuję” wszystkim ludziom, którzy go zbudowali? A może powiemy: „Wreszcie skończyliśmy to budować”. Podczas ceremonii otwarcia będziemy mieć małe gwizdki, w które dmuchniemy, czapki i transparenty.

Naprawdę powinniśmy doceniać wysiłki ludzi, którzy robią wszystko, co pozwala nam przeżyć, które umożliwiają nam robienie wszystkich rzeczy, które lubimy robić, zamiast robić wszystko sami. Wiesz, jak wszyscy lubimy robić określone rzeczy i nie lubimy robić innych rzeczy, a niektórych rzeczy nawet nie jesteśmy w stanie zrobić. To dzięki uprzejmości innych możemy robić rzeczy, w których jesteśmy doskonali i które sprawiają nam przyjemność, bez konieczności budowania własnego samochodu, orania własnych pól, naprawiania własnego komputera czy jakiejkolwiek z tych rzeczy. To dzięki życzliwości innych mamy czas na inne rzeczy. To coś, co naprawdę warto docenić i być za to wdzięcznym.

Kiedy czujemy, że byliśmy odbiorcami wielkiej dobroci, wtedy automatycznie pojawia się chęć odwdzięczenia się. Musimy spędzić sporo czasu na myśleniu o życzliwości, jaką okazują nam inni. Czasami nasze ego naprawdę się temu opiera. Wolelibyśmy myśleć o naszej życzliwości dla nich i o tym, jak powinni coś dla nas zrobić. Dharma uczy nas, abyśmy myśleli o ich życzliwości dla nas i wzbudzili w sobie pragnienie odwdzięczenia się, w sposób wielki lub mały, w sposób, jaki uznamy za stosowny, co jest tematem na inną rozmowę.