Werset 16: Otwarcie drzwi wyzwolenia

• Świadomość własnych dolegliwości i przeszkód
• Ćwiczyć się, zanim naprawdę przyniesiemy wielkie korzyści

41 Modlitwy o kultywowanie bodhiczitta: werset 16 (pobieranie)

Dzisiaj przejdziemy do szesnastego, który mówi:

„Obym otworzył drzwi wyzwolenia dla wszystkich istot”.
To jest modlitwa bodhisattwa podczas otwierania drzwi.

To miłe, prawda? Otwierasz drzwi do wyzwolenia dla wszystkich czujących istot i wtedy czujące istoty mogą przez nie przejść. Więc wcześniej drzwi były zamknięte, oni chcą szczęścia, a nie chcą cierpienia, ale nie wiedzą, gdzie są drzwi.

Pamiętasz indyki w zimowym odosobnieniu? Wejdą na podwórko, brama będzie dla nich otwarta, my już otworzyliśmy bramę, ale indyki dalej biegają po podwórku, bardzo się niepokoją, bo ich przyjaciele są na zewnątrz i nie mogą się dostać swoim przyjaciołom. Ale ilekroć zbliżają się do drzwi, idą w przeciwnym kierunku, gdy zbliżają się do otwarcia bramy, idą w przeciwnym kierunku, ponieważ się boją. To naprawdę zabawne, zobaczysz tej zimy.

Ale to też bardzo, bardzo smutne, bo brama jest otwarta, ale oni nie przechodzą. I tak trenując [być] bodhisattwami, chcemy nieustannie otwierać bramę dla siebie i innych. Ale tak naprawdę nie możemy oczekiwać, że inni przejdą przez tę bramę – te drzwi do wyzwolenia – jeśli sami od niej uciekniemy. Ponieważ czasami widzimy w naszym umyśle, naprawdę wiemy, co musimy zrobić, pojawia się dolegliwość, na pewnym poziomie jesteśmy tego świadomi, ale ignorujemy to na innym poziomie, a potem po prostu uciekamy od drzwi do wyzwolenia, ponieważ po prostu pozwalamy, aby te negatywne wzorce trwały i trwały.

Tutaj mówimy: „Obym mógł otworzyć drzwi do wyzwolenia dla czujących istot”. To piękny obraz, otwórz drzwi, wszystkie czujące istoty przechodzą przez wyzwolenie. My jesteśmy w stanie ich uczyć, wskazywać im drogę, a oni przechodzą przez drzwi, ale najpierw sami musimy być w stanie przejść przez te drzwi. A im więcej ćwiczymy sami, próbując przepuścić się przez te drzwi do wyzwolenia, tym bardziej zrozumiemy, jakie są przeszkody dla innych czujących istot. Kiedy rozumiemy, jakie są ich przeszkody, ponieważ rozumiemy, jakie są nasze przeszkody, rozwijamy dla nich więcej cierpliwości i współczucia.

Podczas gdy gdy mamy intelektualne wyobrażenie: „Jestem buddystą, pokażę im drzwi do wyzwolenia”, a potem mówią: „Przepraszam, nie jestem zainteresowany, idę w drugą stronę ”. Wtedy czasami możemy się na nich bardzo zdenerwować, bardzo rozczarowani, zwłaszcza gdy widzimy z innymi ludźmi, jakie są ich problemy. Gdyby tylko to porzucili przywiązanie, wszystko będzie dobrze; gdyby tylko to upuścili złość, wszystko będzie dobrze; jeśli tylko przestaną być zazdrośni, nic im nie będzie. Widzimy to tak wyraźnie, a oni tego nie robią. Prawda? Ale co z nami? Musimy zacząć patrzeć na siebie. Kiedy drzwi do wyzwolenia są dla nas otwarte i nie idziemy dokładnie.

Ponieważ jeśli naprawdę na to spojrzymy, będziemy w stanie wyeliminować tę przeszkodę i zacząć przechodzić przez siebie, a to pomoże nam mieć więcej cierpliwości i współczucia dla innych. I mówię to, ponieważ czasami, gdy słyszymy nauki o bodhiczitta, myślimy, że przyniosę korzyści wszystkim, a potem po prostu zaczynamy zastanawiać się, jak możemy poprawić życie wszystkich wokół nas i dajemy im wszystkie nasze rady dotyczące tego, co powinni zrobić. Jakoś mijamy się z celem, ok? Ponieważ naprawdę musimy ćwiczyć samych siebie, zanim naprawdę będziemy mogli czerpać z tego wielką korzyść.