Pamiętając o życzliwości innych

• Jesteśmy zależni od innych we wszystkim w naszym życiu
• Wyobrażam sobie każdego jako dziecko
• Życzliwość naszych opiekunów
• Skupienie się na dużym obrazie zamiast na małym punkcie

Podczas kursu shiksamana zacząłem przechodzić przez Klasztorny Werset myślowy, który mówisz na końcu medytacja poranną sesję i przebrnąłem tylko przez pierwsze zdanie. Pomyślałem więc, że spróbuję kontynuować stamtąd. Zobaczymy, jak daleko zajdziemy dzisiaj. Może to zająć kilka BBC. Zdanie, które już wyjaśniłem, brzmiało:

A klasztorny umysł jest pokorny, przepojony buddyjskim światopoglądem, oddany kultywowaniu uważności, najjaśniejszej wiedzy, współczucia, mądrości i innych dobrych cech.

„Jasna wiedza jest również tłumaczona jako„ introspektywna świadomość”. Więc zrobiliśmy to. Wszyscy mają to gdzieś, prawda? [śmiech] Następnie drugie zdanie brzmi:

Pamiętając o życzliwości, jaką otrzymałem od wszystkich czujących istot, będę odnosił się do nich z cierpliwością, życzliwością i współczuciem.

Ponownie, to tylko jedno krótkie zdanie, ale o mój Boże! Czy możemy to zrobić? Czujące istoty mogą czasami być zbyt trudne, prawda? Wiesz! Mówią, że ci pomogą, a potem robią coś przeciwnego. Mówią, że cię kochają i są twoimi przyjaciółmi, a potem zdradzają twoje zaufanie. Dajemy im rady, a oni mówią nam „MMMMPP!” Czy możesz sobie wyobrazić? Jak mamy traktować ich z życzliwością i współczuciem? Cierpliwości, tak: „Będę tolerował tych imbecyli!” Coś jest nie tak z naszym nastawieniem, nie sądzisz?

Myślę, że prawdziwym kluczem jest tutaj powrót do ich życzliwości i tego, jak bardzo jesteśmy od nich zależni. Jesteśmy teraz od nich zależni, jeśli chodzi o nasze jedzenie, odzież, lekarstwa, schronienie, samochody, komputery i wszystko inne, ponieważ nikt z nas nie jest w stanie zrobić niczego samemu. Nawet jeśli jesteś super-technicznym człowiekiem lub superinżynierem, nie możesz sam niczego zbudować. Wszystko jest tak ze sobą powiązane i ma tak wiele części i komponentów.

Po prostu musimy polegać na innych żywych istotach wszystko. I to tylko teraz, pozostając przy życiu. Ale pomyśl o tym, kiedy się urodziliśmy. Wyszliśmy z macicy i nie mogliśmy nic zrobić. Czy kiedykolwiek próbowałeś rozejrzeć się i pomyśleć o ludziach, których widzisz jako dzieci? Ja tak robię i uważam to za bardzo pomocne, zwłaszcza w przypadku ludzi, których nie lubię. Ponieważ dzieci są słodkie; dzieci chcą dobrze. I łatwo im wybaczyć, kiedy płaczą w środku nocy. Kiedy dorośli płaczą w środku nocy, to jest jak: „Zamknij się!” Ale w przypadku dzieci myślimy: „Och, są takie urocze!”

Uważam więc, że czasami myślenie o ludziach jako o dzieciach jest bardzo pomocne. Uważam, że pomocne jest myślenie o sobie jako o dziecku i pamiętanie, że inni ludzie opiekowali się mną, kiedy byłem dzieckiem. Jak często o tym myśleliśmy? Nigdy nie myślałem o tym, co moi rodzice zrobili dla mnie, kiedy byłem mały, dopóki nie spotkałem Dharmy. Mój nauczyciel wdał się w to całe długie wyjaśnienie dobroci matki. Mówią też o ojcu, ale tak naprawdę skupiają się na matce. Pomyślałem: „O mój Boże! Nie zdawałem sobie z tego sprawy. 

Pomocne jest również myślenie, że w poprzednich żywotach każdy był naszą matką w takim czy innym czasie. Mieliśmy to bardzo bliskie, intymne uczucie z wszyscy. I wszyscy byli dla nas tacy mili. Kiedy naprawdę to robisz medytacja raz po raz zmienia coś w tobie w sposobie, w jaki patrzysz na innych. Zaczynasz zdawać sobie sprawę, że to, jak inni wydają ci się w tej chwili, jest tylko ulotnym wyglądem. To nie to, kim naprawdę są. To nie jest całkowita suma waszych bezpoczątkowych relacji z nimi we wszystkich różnych odrodzeniach, które podjęliśmy.

Kiedy to robimy medytacja nasz umysł zaczyna się rozszerzać. Przestajemy umieszczać kogoś w jednym małym pudełku z kategorią według tego, jak odnosili się do nas przez bardzo krótki okres czasu, nawet w tym życiu. Otwieramy nasze umysły do faktu, że nie jesteśmy jakąś niezależną, samowystarczalną osobą, która zrobi wszystko na świecie tylko o własnych siłach. Taka osoba nie istnieje, a jeśli mamy jakąkolwiek fantazję, by być taką, to jest to bardzo wyraźnie fantazja! Ponieważ jesteśmy całkowicie zależni od innych i otrzymaliśmy od nich tyle życzliwości. Edukowali nas, karmili nas jako niemowlęta, a nawet powstrzymywali nas przed samobójstwem, gdy byliśmy niemowlętami. Kiedy naprawdę widzimy, że otrzymaliśmy tak wiele życzliwości od innych, łatwiej jest być tolerancyjnym i cierpliwym wobec słabości i wad innych.

Ponadto, jeśli chodzi o ich słabości i wady, stwierdzam, że często kiedy się denerwuję, druga osoba faktycznie próbuje mi pomóc. Ale nie pomagają mi tak szybko, jak chcę, ani w sposób, w jaki chcę. Krytycznie oceniam metodologię lub ramy czasowe, ale tak naprawdę ich motywacją jest pomoc. Ale znowu jestem całkowicie ślepy i nie mogę tego zobaczyć. Zamiast tego umysł skupia się na tym, co mi się nie podoba w tym, co się dzieje. To ten umysł, który zawsze patrzy na to, co nam się nie podoba, na tę jedną małą rzecz.

Mówią, że malujesz całą ścianę na jeden kolor, a potem: „O! Tam jest miejsce. A Ty na czym się skupiasz? Nie cała ściana jest w jednym kolorze, ale mały fragment ma nieco inny kolor. Jest to ludzkiej, problem; To nie jest problem ściany. W ten sam sposób to nasz problem, kiedy po prostu kucamy i skupiamy się na tym, co nam się nie podoba, zamiast naprawdę widzieć duży obraz. Więc:

Pamiętając o życzliwości, jaką otrzymałem od wszystkich czujących istot —

ponieważ w takim czy innym czasie, w całej samsarze bez początku, otrzymaliśmy życzliwość –

Odniosę się do nich z cierpliwością, hart, życzliwości i współczucia.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że tak jak ja jestem niedoskonały, tak samo oni. Albo tak jak oni są niedoskonali, tak ja też. I tak jak mają budda potencjał, ja też. Musimy pracować nad ograniczeniem tej dyskryminacji między nami a innymi. Więc właśnie zrobiliśmy kolejne zdanie. [śmiech] Mam nadzieję, że da ci to do myślenia rano.

Przerwa na poprawę humoru

Teraz, dla twojej rozrywki, przeczytam dla ciebie coś, co przyszło dzisiaj w e-mailu. Nie mogłem przestać się śmiać! Ktoś napisał do mnie, aby podziękować za nauczanie, którego udzieliłem w zeszłym tygodniu. Potem powiedziała: „Czcigodna Chodron mogłaby być na tropikalnej plaży, popijając gorącą czekoladę i kokosowe koktajle mleczne, otoczona tuzinem wnucząt, czesząc swoje długie, siwe włosy [śmiech], podczas gdy jej dzieci przygotowywały wieczorną ucztę. Ja na przykład jestem niezmiernie wdzięczna, że ​​dokonała wyboru, jakiego dokonała”. [Śmiech]

Właśnie się rozpłakałam! Więc dla tych z was, którzy je mają wątpić o święceniach, pomyśl o tym. Wyobraź sobie siebie na plaży, popijającego gorącą czekoladę i koktajle mleczne z mlekiem kokosowym, podczas gdy ktoś czesze twoje długie, siwe włosy. A czeka cię wielka uczta. A potem pomyśl o tym: czy chcesz tego, czy chcesz życia, które masz? [śmiech]