Pustka i przedmiot negacji, część 3

Publiczność: Jedną z rzeczy, która przyszła mi do głowy podczas tych odosobnień, kiedy medytowałem nad ciało jest to, że zdaję sobie sprawę, że w tej kulturze – i myślę, że jest to dość powszechne – istnieje pewne poczucie, że istnieje przestrzeń wewnątrz, w której znajduje się dana osoba. Jakby to wszystko nie było pełne mięsa, płynów i kości, ale zamiast tego było gdzieś tam, na przykład mały pokój czy coś, gdzie znajduje się ta osoba. [śmiech] Przez całe życie myślałem, że w każdym z nas jest mały pokój, w którym przebywa mężczyzna. I zaczynasz szukać w swoim ciało i zobacz, że nie ma tam miejsca na to, gdzie by to było.

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Prawidłowy. Właśnie to. Prawda? Wygląda na to, że można tam znaleźć jakąś osobę. Można zrozumieć, dlaczego starożytni ludzie zwykli myśleć, że w szyszynce znajdował się mały homunkulus, który był tą osobą. I mówisz, że dokładnie tak się czujesz – dokładnie jak jakiś mały pokój, coś, gdzieś w środku, może w centrum twojego serca, mały pokój, w którym istnieje Kathleen. Mały pokój, w którym istnieje Semkye. Mały pokój, w którym istnieje Dallas. I tak wszyscy istniejemy w tym małym pokoju. 

Pamiętasz, jak w zeszłym roku cię uczyłem medytacja na ciało i rozcinanie elementów ciało? Że medytacja jest bardzo dobry do pokonywania przywiązanie do ciało, ale pozostawia nas także z poczuciem: „Gdzie w tym jestem?” Ponieważ kojarzymy „ja” jako coś bardzo czystego, coś bardzo cudownego, ale kiedy spojrzymy w głąb siebie ciało, nie znajdziemy tego. Zatem, gdzie jest to czyste, cudowne „ja”, które rezyduje gdzieś wewnątrz? ciało? 

Publiczność: Następnie jest następna rzecz, której należy się chwycić, a mianowicie bezkształtna świadomość, o której, jak sądzę, ona nawiązuje, a która unosi się na wietrze ciało i to przechodzi do Bardo. Wtedy mój umysł chce się tego uchwycić.

VTC:  Dokładnie tak. To ja. Jest coś osobistego w świadomości. Co do cholery jest osobistego w świadomości? Istnieje świadomość oka postrzegająca kolor żółty. Czym jest osoba? Co sądzi o człowieku poznanie koloru żółtego? Wtedy powiecie: „No cóż, to jest po prostu świadomość zmysłowa. Myślę!" OK, więc jest myśl o kolorze żółtym. A co jest osobistego w myśleniu o kolorze żółtym? Która osoba myśli o „żółtym”? Co jest takiego osobistego w myśli o kolorze żółtym? To tylko myśl o kolorze żółtym. Następnie mówimy: „To moja myśl o kolorze żółtym!” Więc widzisz, zawsze się trzymamy. Ale kim jest „moje”, które ma tę myśl o kolorze żółtym?  

Bardzo trudno to rozpoznać, ponieważ jesteśmy tak przyzwyczajeni do tego, że wszystko jest tak całkowicie zmieszane, że trudno to rozdzielić. Na początku, kiedy na to patrzymy, mówimy: „To nie ma żadnego sensu. Wszystko jest źle." To samo mówiłem Gen-li. Był bardzo cierpliwy: „Och, po prostu nie rozumiesz przedmiotu, który ma być zanegowany. Hehehe. Nie, Gen-la, to nie jest „hehe! Po prostu nie rozumiesz!” [śmiech]