Zdeterminowany, aby być wolnym

Rozmawiam ze swami, a mnichi buddyjska zakonnica. Chcę znaleźć w tym trochę humoru, musi być jakiś żart, który mógłbyś opowiedzieć, ale tak naprawdę czuję się trochę niespokojny. Dobry niespokojny. W ten sposób czujesz się niespokojny, gdy jesteś może trochę przygnębiony, ale potem wkrada się nadzieja…

Oto trzy prawdziwe osoby, które poświęciły swoje życie ścieżkom zrzeczenie się. Bhikshuni Thubten Chodron, bezpretensjonalna, przejrzysta i ciekawa buddyjska mniszka, Swami Radhananda, nasza dyskretna potęga felietonisty, i brat Wayne Teasdale, interesująca mieszanka chrześcijańskiego mnich/sanyasi staje się miejskim mistykiem.

Zbieram je razem, aby rozwiać niektóre mity wokół zrzeczenie się, przedefiniować zrzeczenie się dla nowoczesnych praktyków. Kto nie jest ciekawy stylu życia? mnich? Kto nie chciał zapytać, jak to jest z nimi? i jak my, którzy nie jesteśmy jeszcze gotowi na życie jako swami, możemy nadal praktykować? zrzeczenie się?

Wyrzeczeni wywodzą się z trzech bardzo różnych tradycji, ale łączy je jedna zasadnicza prawda. To, co mnie uderza, to to, jak bardzo byli zainspirowani przez własnych nauczycieli i jak zaangażowanie w życie duchowe jako służba innym, sposób oddania. Wyrzeczeni odgrywają rolę wykraczającą poza ich własną ewolucję, działają jako symbole możliwości w duchowości dążenie i zamiaru. Ich zrzeczenie się nie oznacza, że ​​odwrócili się od życia, ale że w pełni angażują się w swoje prawdziwe obowiązki wobec świata.

Zaczynam od wskoczenia od razu i pytam: Jak to jest, co nazywamy zrzeczenie się?

Brat Wayne Teasdale: To naprawdę zrzeczenie się lub wolność od tego, co w tradycji chrześcijańskiej nazwalibyśmy fałszywym ja, świadomością ego lub postawą umiłowania siebie. Prowadząc do tego, jako klasztorny, Jest zrzeczenie się o niektórych zwykłych radościach i przyjemnościach tego życia, włączając w to posiadanie własności, posiadanie rodziny i rzeczy tego rodzaju. Ale to dopiero początek zrzeczenie się.

Swami Radhananda: Dla mnie, zrzeczenie się zmierza do czegoś. Jako wyrzeczeni dokonałam wyboru, gdzie chcę umieścić swoją energię i jak chcę żyć swoim życiem. To znajomość nauk, a następnie możliwość dzielenia się nimi z innymi ludźmi. Im jaśniej się staję na tej ścieżce, tym bardziej odpada. Poza tym biorę tylko to, czego potrzebuję. Odpuszczam, ale jednocześnie przychodzą do mnie inne rzeczy. W pewnym sensie jest to więc prawdziwa sprzeczność. Po prostu wiem, że z zrzeczenie się moje życie się rozszerzyło, podobnie jak moja wizja. To dynamiczny proces ewolucji świadomości. Kiedy wziąłem sanyasy, zacząłem rozumieć, że jest o wiele więcej do zrzeczenie się niż odpuszczanie rzeczy. To zobowiązanie do stawienia czoła życiu i pójścia naprzód.

Bhikszuni Thubten Chodron: To jest determinacja bycia wolnym od cyklicznej egzystencji ze wszystkimi jej niezadowalającymi Warunki, Oraz dążenie osiągnąć wyzwolenie lub pełne oświecenie. Z buddyjskiej perspektywy wyrzekamy się cierpienia i przyczyn cierpienia. Sugerowałbym w sposób buddyjski, zamiast używać terminu „zrzeczenie się”, nazywamy to a determinacja bycia wolnym. "Zrzeczenie się„często ma takie negatywne konotacje, ale w rzeczywistości jest to bardzo radosna duchowość” dążenie.

Clea McDougall: Nie każdy z nas może znieść śluby lub poświęcić nasze życie zrzeczenie się. Jakie są praktyczne sposoby, w jakie mogą ćwiczyć zwykli ludzie? zrzeczenie się?

Bhikszuni Thubten Chodron: Pierwszą rzeczą jest uproszczenie stylu życia. Nawet jeśli zrzeczenie się to wewnętrzna postawa, powinna być przejawiana w naszym życiu. Jak wyrażamy zrzeczenie się egoizmu w naszym stylu życia? Żyć prościej i nie zużywać więcej niż sprawiedliwy udział w światowych zasobach. Widząc nasz wpływ na środowisko i inne istoty, stajemy się bardziej uważni i ograniczamy konsumpcję, ponownie wykorzystujemy to, co mamy, i poddajemy recyklingowi.

Swami Radhananda: Na bardziej subtelnym poziomie ludzie mogą również wyrzec się obrazów, które mają, przedstawiające osoby, które są im bliskie lub osoby, które ich spotykają, zawieszając osądzanie. To pozwala ludziom się zmienić i ujawnić swoją pełnię. Często ludzie są przywiązani do swoich pomysłów i koncepcji. Tutaj w BC tego lata, podczas pożarów lasów, ludzie musieli pytać: „Co mam ze sobą zabrać?” jak zostali ewakuowani ze swoich domów. Społeczność stała się naprawdę silna w pomaganiu sobie nawzajem. Rzeczy nie są tak ważne. W centrum uwagi stają się współczucie i troska. Czasami życie i Matka Natura będą wymagać tego od ludzi.

Brat Wayne Teasdale: Możemy mieć bardzo, bardzo zaangażowaną, zdyscyplinowaną, regularną praktykę. Tak jak medytacja. Praktyka uważności w każdej chwili. Myślę zrzeczenie się to praktyka poznawania ludzi. Wystarczy je zaakceptować. Nie akceptujesz ich działań, ale akceptujesz ich jako osobę. Przez nieustanną ocenę ludzi jest to umniejszanie drugiego. Więc zamiast angażować się w umniejszanie drugiego, po prostu akceptujesz go jak siebie samego i nie oceniaj, gdzie jest, i po prostu bądź tam, obecny dla niego. I wiecie, jeśli potrzebują czegoś w kategoriach wglądu, zachęty, miłości i akceptacji, wtedy o to poproszą. Więc myślę, że to pozytywny sposób na praktykę zrzeczenie się w relacjach międzyludzkich.

Uczestnicy

Brat Wayne Teasdale jest świeckim mnich, autor i nauczyciel. W 1986 r. odpowiedział na wezwanie swojego bliskiego przyjaciela i nauczyciela, księdza Bede Griffiths, angielskiego benedyktyna mnich który był pionierem myśli i praktyki międzyreligijnej. Brat Wayne udał się do aśramu Griffitha w Indiach i został inicjowany jako chrześcijański sanyasin. Śledząc inicjacja wyraził chęć pozostania w aśramie, ale Griffiths zachęcił go do powrotu do domu. „Jesteś potrzebny w Ameryce, nie tutaj w Indiach” – powiedział Griffiths. „Prawdziwym wyzwaniem dla Ciebie jest być mnich na świecie sanjasin, który żyje pośród społeczeństwa, w samym sercu rzeczy”.

Brat Wayne zastosował się do rady swojego nauczyciela, podążając mistyczną ścieżką, jednocześnie zarabiając na życie i pracując na rzecz sprawiedliwości społecznej. Aktywnie poszukując wspólnej płaszczyzny między tradycjami duchowymi, brat Wayne jest powiernikiem Parlamentu Religii Świata i członkiem Klasztorny Dialog międzyreligijny. Wykłada na całym świecie, a obecnie mieszka w Katolickiej Unii Teologicznej w Chicago.

Książki brata Wayne'a obejmują Mistyczne Serce(2001) A Mnich w świecie: odnajdywanie świętości w codziennym życiu (2002), a Bede Griffiths: wprowadzenie do jego myśli międzyduchowej (2003).

Bhikszuni Thubten Chodron spędziła większość swojego wczesnego życia w pobliżu Los Angeles, gdzie studiowała i pracowała jako nauczycielka w szkole, zanim poświęciła swoje życie naukom buddyjskim. Jej pierwszy kontakt z buddyzmem zainspirował ją do stawienia czoła wyzwaniom codziennego życia. „Im więcej badałem, co Budda powiedział”, mówi, „tym bardziej odkryłam, że odpowiada to moim doświadczeniom życiowym”. Po wielu latach studiów Chodron otrzymała pełne święcenia zakonne w roku 986.

Mieszkając i nauczając w Azji, Europie, Ameryce Łacińskiej i Izraelu, Chodron mieszka teraz w Idaho, gdy szuka lokalizacji na przyszły ośrodek badawczy, opactwo Sravasti. Opactwo będzie wspólnotą duchową, w której zakonnicy i osoby przygotowujące się do święceń, mężczyźni i kobiety, będą mogli praktykować zgodnie z tradycją buddyzmu tybetańskiego. Chodron jest wielkim zwolennikiem monastycyzmu jako drogi wyzwolenia i bezinteresownej służby. „W wyświęconym życiu jest wiele radości”, wyjaśnia, „i pochodzi ona z uczciwego spojrzenia na naszą własną kondycję, a także na nasz potencjał. Musimy zobowiązać się do pójścia głębiej i oderwania wielu warstw hipokryzji, przywiązanie i strach w nas samych. Jesteśmy wezwani, aby wskoczyć w pustą przestrzeń i żyć naszą wiarą i dążenie".

Książki Bhikshuni Thubtena Chodrona obejmują: Otwarte serce, czysty umysł (1990) Buddyzm dla początkujących (2001), a Praca z gniewem (2001). Aby uzyskać informacje na temat jej nauk, publikacji i projektów, odwiedź następujące strony internetowe:
www.thubtenchodron.org i www.sravastiabbey.org.

Swami Radhananda jest joginką, wzlot felietonista i dyrektor duchowy Yasodhara Ashram w Kootenay Bay, BC. Poznała ją nauczyciel duchowySwami Sivananda Radha, w 1977 roku. „W tamtym czasie”, mówi, „zmagałam się z ukrytym poczuciem nieobecności w moim życiu. Byłem żonaty, miałem dwoje dzieci i karierę, ale wciąż czegoś brakowało”. Nauki Swami Radhy natychmiast ją poruszyły. „Opowiedziała o celu życia io tym, jak żyć pełnią życia. Mówiła o wniesieniu jakości i światła do każdego aspektu naszego życia”. Przez wiele lat Radhananda żyła jako joginka, integrując filozofię i praktyki jogi w swojej pracy jako matki, nauczycielki i konsultantki ds. edukacji. Została prezydentem Yasodhara Ashram w 1993 roku i wkrótce potem została inicjowana do zakonu sanyas. Jako swami jej głównym celem było udostępnienie nauk jogi praktykującym na co dzień, zwłaszcza młodzieży.

Dziś Radhananda poświęca swój czas na pisanie, nauczanie i wspieranie szerokiej społeczności uczniów i nauczycieli w osiąganiu ich potencjału poprzez autorefleksję i naukę jogi.

Radhananda ostatnio opublikowała wideo i płytę CD, które instruują uczniów w pozycji stojącej medytacja, Inwokacja Boskiego Światła (2003). Aby dowiedzieć się więcej o Swami Radhanandzie i Yasodhara Ashram, odwiedź stronę internetową www.yasodhara.org.