Wyrzeczenie i prostota

Zrzeczenie się i prostota to trudne tematy dla materialistycznej, świadomej statusu kultury, takiej jak nasza, gdzie „więcej znaczy lepiej”. Ale to jest dokładnie ten temat, w który zagłębiliśmy się podczas dziesiątego dorocznego buddyjskiego spotkania Klasztorny Konferencja w Krainie Medycyny Budda (LMB), od 27 września do 1 października. Podczas tych dni trzydziestu zachodnich mnichów reprezentujących tajlandzkie i lankijskie tradycje theravadin, japońskie i wietnamskie tradycje zen, chińskie chan i buddyzm tybetański dyskutowało na takie tematy, jak: Jaki jest związek pomiędzy zrzeczenie się i prostota? Jakie zmiany zaszły u nas indywidualnie, gdy przeszliśmy od chciwości do potrzeby i od pobłażania sobie do zaspokajania potrzeb? Jaka jest wartość prostoty? Prowadząc prosty styl życia, jak radzimy sobie ze złożonością świata? Z naszych umysłów? Życia we wspólnocie z innymi, czy to w klasztorze, czy w całym społeczeństwie?

Pięciu prezenterów podzieliło się swoimi przemyśleniami na te i inne tematy: Wielebny Kusala z International Buddhist Medytacja Centrum, wielebny Meian z opactwa Shasta, Bhikszuni Heng Cz'ih z Miasta Dziesięciu Tysięcy Buddów, Viradhammo Bhikkhu i Bhikszuni Thubten Chodron z opactwa Sravasti. Po prezentacji dla dużej grupy podzieliliśmy się na mniejsze grupy dyskusyjne, w których dzieliliśmy się osobistymi refleksjami, perspektywami doktrynalnymi, empatią i śmiechem. Pewnego popołudnia poszliśmy na plażę w pobliżu Santa Cruz w Kalifornii, aby praktykować Water Charity dla głodnych duchów. Czy możesz sobie wyobrazić wystawę naszych różnokolorowych szat na tle błękitnego oceanu i białego piasku? Ten sam wielokolorowy pokaz był widoczny, gdy bhikszu i bhikszuni wykonywali nasze ceremonie Posadha – co dwa miesiące spowiedź i przywrócenie zasady…i kiedy ustawiliśmy się wzdłuż drogi, by powitać Chodena Rinpocze, tybetańskiego mistrza, który przybył na LPM.

Pewnego wieczoru mieliśmy spotkanie „na placu miejskim” z członkami większej społeczności buddyjskiej, na którym odpowiadaliśmy na pytania dotyczące naszego klasztorny praktyki i społeczności. W tym czasie dyrektor Krainy Medycyny Budda skomentował, że prowadzenie konferencji było ogromnym błogosławieństwem dla centrum. Wierzę, że takie zgromadzenie jest błogosławieństwem również dla całego społeczeństwa: Błogosławieństwem jest świadomość, że w świecie, w którym ludzie kłócą się i zabijają w imię religii, mnisi z różnych buddyjskich tradycji gromadzą się w harmonii dla celem wzajemnego wspierania się w duchowej praktyce i tworzenia pokoju. Ponieważ wielu uczestników uczestniczyło w tej konferencji na przestrzeni lat, nasza przyjaźń wciąż się pogłębia, a więzi między naszymi klasztorny społeczności się wzmacniają.

Podsumowując bogate dyskusje nt zrzeczenie się i prostoty nie da się zrobić w krótkim artykule, pomocne jest podzielenie się kilkoma punktami:

• Połączenia sangha (monastyka) działa cały czas, ale nasza praca nie jest związana z gospodarką rynkową. Dla nas czas jest ważniejszy niż pieniądze; nie szukamy szczęścia w posiadaniu posiadłości, romantycznych związków czy statusu społecznego, ale spędzamy czas na wewnętrznej kultywacji i przysparzaniu korzyści innym. sangha styl życia to 24-7, a naszą „pracą” jest osiągnięcie oświecenia.
• Zrzeczenie się nie oznacza porzucenia szczęścia, ale porzucenie cierpienia i jego przyczyn oraz kultywowanie prawdziwej satysfakcji i radości. Ponieważ cykliczna egzystencja trwa bez przerwy, dążymy do tego, aby nasza praktyka Dharmy była równie spójna. „Relaksujemy się” w inny sposób niż laicy, ponieważ wybraliśmy powstrzymanie się od tego, co zwykle nazywa się „zabawą”.
• Każdy z trzy Wyższe Szkolenia obejmuje poziom zrzeczenie się. Wyższy Trening Dyscypliny Etycznej polega na rezygnacji z destrukcyjnych działań ciało i mowa; Wyższe Szkolenie w Koncentracji wymaga porzucenia rozproszeń; a Wyższe Szkolenie w Mądrości rezygnuje z pomyłek widoki i chwytanie się siebie. Prawdziwa prostota polega na puszczeniu siebie.
• Będąc zakonnikami, dobrowolnie rezygnujemy z pewnych rzeczy zgodnie z naszymi zasady. Ponadto możemy na jakiś czas zrezygnować z innych rzeczy w ramach treningu. Na przykład, żyjąc we wspólnocie, badamy, co dzieje się z naszymi umysłami, gdy nie mamy własnej przestrzeni, ulubionego jedzenia czy własnego pojazdu. Obserwujemy, co robi nasz umysł, gdy rezygnujemy z naszych preferencji i obszernych opinii i podążamy za opat lub instrukcje ksieni. Za praktykę przyjmujemy odrzucenie dualizmu między posiadaniem własnego czasu na robienie tego, co chcemy, a uczestnictwem w sesjach treningowych społeczności i okresach pracy. Rozwijamy się, wyrzekając się własnej drogi, kiedy żyjemy w społeczności, w której decyzje podejmowane są albo w drodze konsensusu, albo w niektórych przypadkach większością głosów.
• Kompletujemy wszystkie dokumenty (wymagana jest kopia paszportu i XNUMX zdjęcia) potrzebne do zrzeczenie się często pociąga za sobą rezygnację, wiąże się również z utrzymaniem. Trzymamy zasady; zobowiązujemy się do osiągnięcia oświecenia. Zachowujemy kluczowe aspekty tego, co cenne klasztorny tradycję, która odegrała ważną rolę w przekazywaniu Buddaz pokolenia na pokolenie przez ponad 2,500 lat. Niech te nauki rozprzestrzenią się w naszym świecie i przyniosą pokój w sercach i życiu wszystkich istot poprzez nasze ich praktykowanie.