Wyjaśnienie czterech niezmierzonych

Cztery niezmierzone — nazwane tak, ponieważ wzbudzamy spokój, miłość, współczucie i radość niezmierzonej liczbie czujących istot — są integralną częścią buddyzmu tybetańskiego. Jako myśli-uczucia, które otwierają nasze serce na siebie i innych, są prekursorami bodhiczittaaltruistyczna intencja, która dąży do oświecenia, aby jak najskuteczniej przynosić pożytek wszystkim czującym istotom. Poniższe wersety pochodzą z praktyki AwalokiteśwaraThe Budda współczucia.

Jak cudownie byłoby, gdyby wszystkie czujące istoty trwały w spokoju, wolne od uprzedzeń, przywiązanie, złość. Niech tak trwają. W ten sposób sprawię, że będą mieszkać. Guru Czenrezigu, proszę, zainspiruj mnie, abym mógł to zrobić.

Jak cudownie byłoby, gdyby wszystkie czujące istoty miały szczęście i jego przyczyny. Niech mają to. Sprawię, że je otrzymają. Guru Czenrezigu, proszę, zainspiruj mnie, abym mógł to zrobić.

Jak cudownie byłoby, gdyby wszystkie czujące istoty były wolne od cierpienia i jego przyczyn. Niech będą wolni. Sprawię, że będą wolni. Guru Czenrezigu, proszę, zainspiruj mnie, abym mógł to zrobić.

Jak cudownie byłoby, gdyby wszystkie czujące istoty nigdy nie były oddzielone od wyższych narodzin i doskonałego wyzwolenia błogość. Niech nigdy się nie rozstają. Sprawię, że nigdy się nie rozstają. Guru Czenrezigu, proszę, zainspiruj mnie, abym mógł to zrobić.

Kluczowym słowem w czterech niezmierzonych są WSZYSTKIE czujące istoty. „Wszystko” to krótkie słowo o wielkim znaczeniu. Nie myślimy po prostu: „Niech moi przyjaciele, krewni i wszyscy, którzy mnie kochają, mają szczęście i jego przyczyny”. Nawet zwierzęta tego pragną. Ale jako istoty ludzkie staramy się poszerzać granice naszej miłości i myślimy: „Niech palant, który odciął mnie na autostradzie, ma szczęście i jego przyczyny. Niech ten lekarz, który schrzanił moją receptę, uwolni się od cierpienia i jego przyczyn. Niech osoba, która się rozłączyła, niech osoba, która na mnie skarży się, niech moja koleżanka, która ze mną nie rozmawia, niech moja kuzynka, która nie zaprasza mnie na swoje przyjęcia – niech wszyscy ci ludzie mają szczęście i jego przyczyny być wolnym od cierpienia i jego przyczyn”.

Kiedy nasze współczucie stanie się silne, będziemy mogli myśleć i czuć: „Oby Timothy McVeigh, Sadam Hussein i George W. Bush mieli szczęście i jego przyczyny i byli wolni od cierpienia i jego przyczyn. Musimy starać się stopniowo rozszerzać zakres naszego zrównoważenia, miłości, współczucia i radości, rozszerzając je na wszystkie czujące istoty, nie wyłączając nawet jednej.

Jeśli nasze serca zamykają się na myśl o jednej czującej istocie i nie możemy zmusić się do włączenia ich do „wszystkich”, powinniśmy zatrzymać się i obserwować, co dzieje się w naszym sercu/umyśle. Ze współczuciem dla siebie pytamy: „Co we mnie jest na to odporne? Czy jestem ranny? Zły? Uprzedzony?" Kiedy stajemy się świadomi tego, co czujemy, stosujemy odpowiednie antidotum na Dharmę. Pomyśl na przykład o Osamie bin Ladin, gdy był dzieckiem. Robiąc to, zdajemy sobie sprawę, że nie wyszedł z łona jako terrorysta, ale z powodu uwarunkowań w tym i poprzednich żywotach, jego umysł był przytłoczony zamętem i nienawiścią. Zachowuje się tak, jak jest, ponieważ stara się być szczęśliwy i nie zna prawdziwej metody na znalezienie szczęścia. Myśląc w ten sposób, puszczamy nasze złość i stronniczość. Następnie kontemplując dobroć innych otwieramy nasze serca i życzymy im wszystkiego dobrego.

Każdy z czterech niezmierzonych składa się z czterech części — życzenia i dążenie, postanowienie i prośba o inspirację – a każda część stopniowo prowadzi nasz umysł do głębszego, bardziej zaangażowanego stanu. Powolne przechodzenie przez każdy krok, myślenie o konkretnych osobach lub sytuacjach i dawanie przykładów z naszego życia jest bardzo pomocne.

Pierwszą niezmierzoną wartością jest zrównoważenie. Najpierw życzymy sobie: „Jak wspaniale byłoby, gdyby wszystkie czujące istoty trwały w spokoju, wolne od uprzedzeń, przywiązanie, złość”. To znaczy, obyśmy my i wszyscy inni mieli tę bezstronną, opiekuńczą postawę. Następnie aspirujemy: „Niech tak trwają”. Po trzecie postanawiamy działać: „Sprawię, że tak będą trwać”. Po czwarte, prosimy o inspirację Awalokiteśwary, abyśmy mieli siłę umysłu i odwagę do ciągłej pracy, aby pomóc czującym istotom uwolnić się od uprzedzeń, przywiązanie, złość i zachowywać spokój.

Druga niezmierzona to miłość. „Jak wspaniale byłoby, gdyby wszystkie czujące istoty miały szczęście i jego przyczyny”. Medytować na to życzenie przez chwilę, a następnie aspiruj: „Oby to mieli” i wywołaj to uczucie. Ten dążenie jest silniejszy. Nie pragniemy po prostu, aby czujące istoty były szczęśliwe, ale mocno czujemy, że chcemy, aby miały szczęście i jego przyczyny. Wtedy postanawiamy zaangażować się w to. Tutaj zobowiązujemy się do pracy w tym celu. Uznając, że nasz egoizm jest wielki i że ten szlachetny cel jest trudny do urzeczywistnienia, prosimy o natchnienie i błogosławieństwo Awalokiteśwary:Guru Czenrezigu, proszę, zainspiruj mnie, abym mógł to zrobić. Tutaj czujemy, że nie jesteśmy sami, ale wspierają nas własne budda natury oraz przez wszystkich Buddów i Bodhisattwów. Czujemy — lub wyobrażamy sobie, że czujemy, ponieważ całkowite przekształcenie naszego nastawienia zajmuje dużo czasu — odwagę, by z radością pracować dla szczęścia wszystkich istot, bez zmęczenia i zniechęcenia.

Trzecią niezmierzoną wartością jest współczucie, pragnienie, by czujące istoty były wolne od cierpienia. Stopniowo medytować na tych samych czterech etapach tutaj. Współczucie jest niezwykle ważne: jest dla nas silną motywacją do praktykowania Dharmy i jest źródłem wszelkiego dobra na świecie.

Czwartą niezmierzoną radością jest pragnienie, by czujące istoty nigdy nie były oddzielone od szczęścia. Tutaj szczęście obejmuje:

1. szczęście doczesne, które jest szczęściem, które istnieje tak długo, jak długo jesteśmy w cyklicznej egzystencji – na przykład szczęśliwe odrodzenia – i
2. ostateczna dobroć — ustanie wszelkiego cierpienia i jego przyczyn — wyzwolenie i oświecenie.