ostateczna prawda (paramārthasatya, paramatthasacca, tybetański: don dam bden pa)
Ostateczny sposób istnienia wszystkich osób i zjawiska; pustka; przedmioty, które są prawdziwe i wydają się prawdziwe ich głównemu podmiotowi poznającemu, mądrości niekonceptualnie i bezpośrednio urzeczywistniającej pustkę.