De zes verreikende houdingen

Overzicht van de zes vergaande attitudes

• Wat maakt deze houding “vergaand”
• Mahayana gezindheid
• De zes verreikende houdingen
• Noodzaak en functie van de zes attitudes
• Hoe de zes houdingen onze eigen doelen en die van anderen vervullen

LR 091: Zes perfecties 01 (Download)

De oorzaak creëren voor kostbare menselijke wedergeboorte

• De motivatie om een ​​kostbaar mensenleven te willen
• Het verschil tussen een kostbaar mensenleven en een mensenleven
• Hoe de zes houdingen ons helpen het kostbare mensenleven te bereiken?

LR 091: Zes perfecties 02 (Download)

De zes verreikende houdingen zijn de zes oefeningen die we doen omdat we verlichting willen bereiken voor het welzijn van anderen. Ten eerste genereren we deze altruïstische intentie om verlichting te bereiken. Om het vervolgens te kunnen realiseren, om onze geest te kunnen zuiveren en onze goede eigenschappen te ontwikkelen, volgens het soetra-pad, zijn dit de zes dingen die we moeten doen.

In het Sanskriet is de term de zes paramita's-soms wordt het vertaald als de zes volmaaktheden. Ik denk niet dat 'perfectie' zo'n goede vertaling is, omdat 'perfectie' in het Engels zo'n plakkerig woord is. We hebben sowieso zulke perfectiecomplexen dat ik denk dat het beter is om gewoon zes te zeggen”verreikende houdingen. '

Wat maakt deze houding “vergaand”

Deze houdingen zijn zeer verstrekkend omdat:

• Ze omvatten alle voelende wezens in het kader van voor wie we ze doen
• We hebben een verreikende motivatie om verlichting te bereiken voor het welzijn van al die wezens, ongeacht hoe ze handelen, of ze je tenen bijten of niet. [Gelach]

Al deze zes verreikende houdingen nodig zijn om verlichting te bereiken. Als we er één missen, dan missen we een groot stuk. Er zijn verschillende manieren waarop we deze zes kunnen bespreken. Voordat ik ze afzonderlijk ga bespreken, ga ik het eerst even hebben over ze in het algemeen en hoe ze bij elkaar passen.

Het pad naar verlichting bestaat uit het methode-aspect van het pad en het wijsheidsaspect van het pad. Het methode-aspect van het pad zijn alle acties die worden gedaan vanuit de altruïstische intentie om verlichting te bereiken ten behoeve van alle bewuste wezens, waar deze intentie echt bewust is, aanwezig in de geest. Het wijsheidsaspect van het pad is de wijsheid die leegte realiseert.

De eerste vijf van de zes verreikende houdingen worden beschouwd als onderdeel van het methode-aspect:

1. Vrijgevigheid
2. Ethiek
3. Geduld
4. Enthousiast doorzettingsvermogen
5. Concentratie

Het wijsheidsaspect van het pad is het zesde verregaande houding verregaande houding van wijsheid.

Er zijn andere manieren om naar de te kijken verreikende houdingen te. Eén manier is om te zeggen dat we de eerste drie – vrijgevigheid, ethiek en geduld – beoefenen voor het doel van anderen, om hun doel te bereiken. We oefenen de volgende drie - enthousiast doorzettingsvermogen, concentratie en wijsheid - om ons eigen doel te bereiken.

Het bereiken van het doel van anderen verwijst naar het direct kunnen profiteren van anderen. Om dat te doen, hebben we de zogenaamde rupakaya of de vorm nodig lichaam van de Buddha. Zelfdoel bereiken is verlichting bereiken en de dharmakaya bereiken. De dharmakaya is analoog aan de geest van de Buddha. Als we boeddha's worden, hebben we beide nodig Buddha's geest en een Buddhafysieke vorm, a Buddha's fysieke vorm is niet zoals onze fysieke vorm, maar eerder een lichaam gemaakt van licht en het vermogen om zich in veel verschillende vormen te manifesteren.

Mahayana gezindheid

Als we het hebben over de zes verreikende houdingen, is de basis waarop ze worden beoefend iemand wiens mahayana-instelling is gewekt. Wat is Mahayana-geaardheid? "Mahayana" verwijst naar het enorme voertuig van beoefening, het voertuig dat enorm is in termen van onze motivatie, in termen van het aantal levende wezens dat het omvat, in termen van het doel dat we nastreven. Dus de basis is iemand die de altruïstische intentie heeft om verlichting te bereiken ten behoeve van anderen, waar dat is ontwaakt.

We hebben misschien niet spontaan bodhicitta, maar er is in ieder geval een vonk, enige interesse. In de geschriften wordt veel gesproken over het ontwaken van de Mahayana-geaardheid. Het is best belangrijk, want als je aan ons leven denkt, is het verschil tussen wanneer je leringen hebt gehoord over bodhicitta en heb wat aspiratie in de richting van dat, versus de tijd voordat je leringen hoorde over bodhicitta waar je het niet eens wist, zie je dat er een groot verschil is.

Ook al hebben we het niet geactualiseerd bodhicitta maar gewoon weten dat het bestaat, weten dat het een mogelijkheid is, bewondering hebben, het in ons hart laten ontwaken dat we zo altruïstisch willen worden en die liefdevolle vriendelijkheid willen hebben, dat is een grote verandering in de geest. Dus, we zeggen dat de Mahayana gezindheid is gewekt.

En dan door te vertrouwen op leraren en uitgebreide leringen te ontvangen over Mahayana-teksten, samen met de bodhicitta en wijsheid die leegte realiseert, we proberen deze zes te oefenen verreikende houdingen verlichting te bereiken. Dus de basis van het doen van deze zes is iemand die de waardering of de realisatie heeft van: bodhicitta.

De zes verreikende houdingen

1. Vrijgevigheid

Er is een verschil tussen de verregaande houding van vrijgevigheid en regelmatige oude vrijgevigheid. Gewone oude vrijgevigheid, dat heeft iedereen - bijna. Je geeft iets aan iemand. Dat is gewone oude vrijgevigheid. Het is deugdzaam. Maar het is anders dan de verregaande houding vrijgevigheid die wordt ondernomen op basis van de bodhicitta. Er is een groot verschil in de actie en een groot verschil in het resultaat dat je behaalt, vanwege de basis van de motivatie. Dus we moeten het belang van de motivatie hier onthouden. We komen er steeds weer op terug.

De eerste verregaande houding, vrijgevigheid, is fysieke of verbale acties gebaseerd op de bereidheid om te geven en de vriendelijke gedachte die wil geven. Vrijgevigheid is niet alles weggeven wat je bezit. Vrijgevigheid is niet het bevredigen van ieders wensen, want dat is onmogelijk. Vrijgevigheid is de fysieke en verbale acties die we ondernemen op basis van de wens om te geven.

2. Ethiek

Ethiek is terughoudendheid van de zeven destructieve acties van lichaam en spraak en de drie destructieve acties van de geest. Het is de wens om anderen geen kwaad te doen en zo onze ethische daad bij elkaar te brengen.

3. Geduld

Geduld is het vermogen om ongestoord te blijven wanneer we worden geconfronteerd met moeilijkheden, lijden of schade van anderen. Geduld onderdrukt niet alleen je boosheid en een plastic glimlach op je gezicht toveren. Maar geduld is de geest die ongestoord is, of de hel nu om je heen losbreekt of niet. Het is die mentale houding.

4. Enthousiast doorzettingsvermogen (vreugdevolle inspanning)

Enthousiast doorzettingsvermogen wordt soms vertaald als vreugdevolle inspanning. Ik weet niet welke vertaling u verkiest. Ik twijfel tussen de twee. Het is een genoegen om de doelen van zichzelf en anderen te bereiken. Met andere woorden, geniet van het doen van wat constructief is, wat deugdzaam is.

Het is een geest die graag dienstbaar is aan zichzelf en anderen. Het is niet de geest die dienstbaar is aan onszelf en anderen omdat we ons schuldig en verplicht voelen enzovoort. Maar het is de geest die behagen schept in dienstbaarheid.

5. Concentratie

Concentratie is het vermogen om gefixeerd te blijven op een positief brandpuntsobject zonder afleiding. Het vermogen om onze geest naar een constructief of deugdzaam object te sturen en in staat te zijn onze geest daar naar believen te houden, zonder dat de geest door iets wordt afgeleid, in slaap valt of op de een of andere manier gek wordt. Een geest die erg ingetogen is. In plaats van dat onze geest ons controleert, is de geest behoorlijk flexibel.

6. Wijsheid

De verregaande houding van wijsheid is het vermogen om accurate, conventionele waarheden en ultieme waarheden te onderscheiden - de conventionele manier waarop objecten bestaan ​​en de diepere of ultieme aard van hun bestaan.

Wijsheid is ook het vermogen om te onderscheiden wat je op het pad moet oefenen en wat je moet opgeven, met andere woorden, wat constructief is voor verlichting en wat destructief is.

Dat is de aard van elk van de verreikende houdingen. Ik heb ze allemaal snel gedefinieerd om u een kort overzicht te geven.

Noodzaak en functie van de zes attitudes

We kunnen ook praten over de noodzaak en functie van elk van de zes houdingen.

Vrijgevigheid

Om het welzijn van anderen te bereiken, met andere woorden, om hen op het pad naar verlichting te leiden, hebben we vrijgevigheid nodig. We moeten in staat zijn om hen te voorzien van de fysieke basisbehoeften, leringen en bescherming. Anders zou het moeilijk zijn om bewuste wezens naar verlichting te leiden. Vrijgevigheid is dus nodig om hun doel te bereiken, om hun welzijn te bereiken.

Ethiek

Ook om hun welzijn te bereiken, moeten we ophouden hen te schaden. Dat is vrij eenvoudig, niet? De eerste manier om iemand te helpen, is door te stoppen hem of haar kwaad te doen.

Geduld

De manier waarop we geduld nodig hebben om het welzijn van anderen te bereiken, is dat we geduld moeten hebben als andere voelende wezens zich niet zo aardig gedragen. Als we proberen te werken voor het welzijn van andere mensen, maar in plaats daarvan boos en overstuur worden als ze niet doen wat we willen, dan wordt het echt moeilijk om in hun voordeel te werken en dienstbaar te zijn.

We hebben ongelooflijk veel geduld nodig om los te kunnen laten en niet vast te houden aan alle domme dingen die mensen doen. En als we naar ons eigen gedrag kijken, weten we dat er veel domme dingen zijn die we doen. Net zoals we willen dat anderen geduld met ons hebben, keren we ons om en breiden dat geduld naar hen uit.

Enthousiast doorzettingsvermogen (vreugdevolle inspanning)

We hebben ook vreugdevolle inspanningen nodig om hen voortdurend te kunnen helpen. Om voor het welzijn van anderen te werken, om hen te dienen, hebben we deze vreugde nodig die het voortdurend kan doen. Want om echt iets te veranderen, om mensen echt te helpen, is geen eenmalige kans.

Het is een echt commitment om het uit te houden en continu van dienst te zijn. We kunnen dit zelfs zien in reguliere hulpverleningsberoepen - of je nu in sociaal werk, geneeskunde of therapie, enz. zit. Het is een continu proces. We hebben die vreugdevolle inspanning nodig om echt verandering teweeg te brengen.

Concentratie

We hebben ook concentratie nodig omdat we verschillende paranormale vermogens moeten ontwikkelen om anderen beter te kunnen dienen. Met andere woorden, als we paranormale krachten hebben die het verleden van mensen kunnen kennen, waar we karmische connecties uit het verleden kunnen vertellen, dan wordt het gemakkelijker om te weten hoe we mensen moeten leiden. We zullen weten wie de leraren zijn met wie mensen karmische connecties hebben en hoe ze hen daarheen kunnen leiden.

Als we paranormale gaven hebben die de gedachten en hun neigingen van mensen kunnen begrijpen, wordt het opnieuw veel gemakkelijker om hen te leiden. Als we weten wat hun interesses zijn, wat hun persoonlijkheden zijn, is het gemakkelijker om een ​​oefening te geven die bij hen past.

In het boeddhisme hebben we de praktijk om paranormale krachten te ontwikkelen, maar het is altijd in de context van het gebruik ervan ten behoeve van bewuste wezens. Het is niet om een ​​big deal van jezelf te maken of veel geld te harken door ze te laten zien.

Wijsheid

We hebben de verregaande houding van wijsheid om het welzijn van anderen te bereiken, omdat we wijs moeten zijn om hen te onderwijzen. We moeten weten wat we ze moeten leren. We moeten weten wat de conventionele realiteit is, wat de ultieme realiteit is, want het is die lering die anderen zal helpen hun verontreinigingen te verwijderen.

Voordat we het onderwijzen, moeten we het zelf begrijpen. We moeten ze kunnen leren wat ze op het pad moeten oefenen, wat voor soort acties ze moeten cultiveren, wat voor soort acties ze moeten opgeven, welke houdingen en acties in tegenspraak zijn met geluk. Om dat aan anderen te leren, moeten we zelf wijs zijn in die dingen.

Hoe de zes houdingen ons eigen doel en dat van anderen vervullen

We kunnen ook praten over het gebruik van de zes verreikende houdingen om het doel van anderen te vervullen en om ons eigen doel te vervullen. Zoals ik al eerder zei, vervullen de eerste drie het doel van anderen, terwijl de laatste drie ons eigen doel vervullen. Als we het hebben over 'ons' doel en het doel van 'anderen', is het niet zo dat de eerste drie alleen anderen ten goede komen en mezelf niet. En het is niet zo dat de laatste drie alleen mij ten goede komen en anderen niet. Het is gewoon een kwestie van benadrukken.

De eerste drie verreikende houdingen van vrijgevigheid, ethiek en geduld werken allemaal om het doel van anderen te vervullen. Er is een interessante relatie tussen hen.

Vrijgevigheid

Door vrijgevigheid proberen we andere mensen gelukkig te maken. We proberen ze te geven wat ze willen. We voldoen aan hun behoeften, dus we maken ze gelukkig. Het wordt ook een bekwame methode om anderen voor de Dharma te interesseren, want als we mensen dingen geven, zullen ze ons aardig vinden. Ze kunnen dan geïnteresseerd raken in dingen waarin wij geïnteresseerd zijn, zoals de Dharma. Het wordt dus een vaardige manier om mensen aan het denken te zetten. En dus is vrijgevigheid een manier waarop we proberen het doel van anderen te vervullen.

Ethiek

Nu, terwijl we vrijgevig zijn, moeten we ook stoppen hen te schaden. Als we mensen dingen blijven geven en we zijn behoorlijk vrijgevig, maar de volgende dag omdraaien en belasteren of bekritiseren of in elkaar slaan, dan wordt alle goede energie die we uitstralen door vrijgevig te zijn volledig tegengesproken. Het beantwoordt niet aan hun doel. Het zorgt ervoor dat ze meer lijden en het maakt ze helemaal niet geïnteresseerd in wat we doen.

Onethisch zijn is niet de manier om andere voelende wezens aan te trekken om geïnteresseerd te zijn in de Dharma, omdat ze geneigd zijn te zeggen: “Oh, die persoon doet echt verschrikkelijk. Waar ze ook mee bezig zijn, ik wil 180 graden weg.”

Ik vind dit best interessant om over na te denken, omdat we ethiek vaak zien als iets dat we doen om lagere wedergeboorten te voorkomen en reden te creëren voor hogere wedergeboorten. Of we denken dat het anderen geen schade berokkent, of zoiets.

Maar eigenlijk, als we erover gaan nadenken hoe we andere voelende wezens kunnen leiden, als we anderen op een positieve manier willen beïnvloeden, is ethiek heel erg essentieel, zodat we niet alles ongedaan maken.

En als we ons goed gedragen, zijn andere mensen onder de indruk, en opnieuw raken ze behoorlijk geïnteresseerd. Als ze ons aan het werk zien en iedereen is betrokken bij een of ander duister ding op het werk, of iedereen op kantoor roddelt, maar we blijven weg, dan kunnen ze enig vertrouwen in ons krijgen en kunnen ze geïnteresseerd raken bij wat we doen.

Geduld

Als we zowel vrijgevigheid als ethiek beoefenen, moeten we ook geduld hebben. Dit is vooral het geval als we genereus zijn geweest met andere mensen, maar ze keren zich om en doen ons kwaad. Als het ons aan geduld ontbreekt, wat gaan we dan doen? In ruil daarvoor gaan we ze kwaad doen. Geduld is een essentiële kwaliteit om het doel van anderen te vervullen, omdat het onze beoefening van vrijgevigheid ondersteunt, zodat we er geen spijt van krijgen genereus te zijn.

Een ding dat zo vaak gebeurt, is dat we erg gul zijn, maar de andere persoon draait zich om en gedraagt ​​​​zich als een eikel tegen ons, en wat doen we dan? We hebben spijt van wat we hebben gedaan. 'Waarom was ik zo vrijgevig met die persoon? Waarom heb ik ze beschermd? Ze draaiden zich om. Ze hebben mijn vertrouwen beschaamd.” En dus worden we in ruil daarvoor boos en verontwaardigd. En dat vernietigt de praktijk van vrijgevigheid die we deden omdat we zoveel spijt krijgen van onze positieve acties. En dan nemen we natuurlijk een zeer sterk besluit om die persoon in de toekomst niet meer te helpen en niet genereus te zijn, wat er ook gebeurt.

Als we geen geduld hebben, ondermijnt dat echt de praktijk van vrijgevigheid. We moeten geduld cultiveren, want heel vaak belonen mensen vriendelijkheid niet met vriendelijkheid. Ze betalen het anders terug. Als dat ons overkomt, hebben we natuurlijk het gevoel dat we de enige zijn die het ooit is overkomen. Maar als je de Schriften leest, zul je zien dat dit al sinds mensenheugenis gebeurt.

Als we naar ons eigen leven kijken, zullen we waarschijnlijk zien dat ook wij ons zo hebben gedragen tegenover andere mensen die aardig voor ons waren geweest. Dit is de realiteit, en als we er dus wat geduld voor kunnen ontwikkelen, dan helpt het ons om het doel van anderen te bereiken. En als we geduld kunnen hebben, zullen we niet onethisch jegens hen handelen als ze zich slecht jegens ons gedragen nadat we genereus zijn geweest.

Dus zo passen deze eerste drie houdingen - vrijgevigheid, ethiek en geduld - allemaal bij elkaar. Er is een interessant samenspel tussen hen. Ik denk dat het erg belangrijk is om over dit soort dingen na te denken, omdat we de neiging hebben om dingen te zien als individuele, geïsoleerde eenheden - er is hier vrijgevigheid en hier ethiek en hier geduld; deze hier en die daar.

Maar als je dit soort onderwijs hoort, dan zie je dat, nou ja, vrijgevigheid en ethiek vermengen zich en ze passen en vullen elkaar aan. Geduld zit er ook in en dat is nodig. En dan heb je de inspanning, de vreugdevolle inspanning nodig om het ook te kunnen doen. Je begint dus onderlinge verbanden tussen praktijken te zien. Ik denk dat dat heel belangrijk is, zodat onze geest niet te geblokkeerd en vierkant wordt.

Het is interessant om hierover na te denken in relatie tot je leven en verschillende dingen die zijn gebeurd.

Publiek: Hoe wijden we het positieve potentieel van een genereuze daad?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Het is dezelfde soort toewijding die we doen aan het einde van de Dharma-leringen. Aan het einde van elke vorm van deugdzame daden, of het nu vrijgevigheid of andere acties zijn, neem dat positieve potentieel en wijd het voornamelijk aan de verlichting van onszelf en anderen. En ook inzetten voor het lange leven van onze leraren en ook voor het bestaan ​​van de Dharma op een zuivere manier in de wereld en in onze geest. Je neemt de tijd en stelt je voor dat je positieve energie naar andere wezens stuurt, zodat het op die manier rijpt.

Toewijding is erg belangrijk. Als we genereus of ethisch of geduldig zijn geweest, maar we besteden het opgebouwde positieve potentieel niet aan, dan zullen we later, als we verkeerde opvattingen of boos worden, verbranden we de positieve energie die we verzamelen. Maar als we het opdragen, is het alsof we het op de bank zetten. We zijn allemaal heel wijs "financieel" hier, [Gelach] we willen niets verspillen, dus de toewijding is heel belangrijk.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Je kunt je ook verheugen over het positieve potentieel van andere mensen, plus het positieve potentieel dat je hebt verzameld, en dan alles nemen en je het voorstellen als licht dat uitgaat en alle voelende wezens raakt. We zetten dus niet alleen ons eigen positieve potentieel in. Het is goed om ook die van andere mensen op te dragen, want dan wordt dat een gewoonte van vreugde. In plaats van jaloers te worden op andere mensen die zich beter gedragen dan wij en in concurrentie met hen te zijn, concentreren we ons op hoe geweldig het is dat al deze mensen vriendelijke dingen doen, en wij wijden dat allemaal aan.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Daarom geef ik de voorkeur aan de vertaling "positief potentieel" boven "verdienste". Wanneer we het Tibetaanse woord vertalen Sonam as Verdienste, waar denken we aan? We denken aan kleine gouden sterren: "Ik heb vierentachtig gouden sterren!" Ik vind het altijd leuk om hierover het verhaal te vertellen. Toen ik een keer in Singapore was, kwam er een man die wilde zingen. Ik heb hem een ​​uur les gegeven om mani padme hum en hoe het chanten en de visualisatie te doen.

Aan het einde van de sessie zei ik: "Laten we nu ons positieve potentieel inzetten voor de verlichting van anderen." Hij keek me aan en zei: "Ik wil het niet opdragen omdat ik niet veel heb." [Gelach] Het was zo lief, want hij was echt bezorgd en bezorgd dat als hij zijn positieve potentieel weggaf, wat er met hem zou gebeuren? Hij was gewoon zo lief. Dat zal ik nooit vergeten. Ik moest hem eraan herinneren dat het niet zo is dat je het weggeeft en dan ervaar je het resultaat er niet meer van. Je verliest niets door je toe te wijden. Integendeel, we winnen daarmee.

Wijsheid

Om vervolgens ons eigen doel te bereiken (om de geest van een Buddha, om al onze gebreken te elimineren en al onze kwaliteiten te ontwikkelen, om verlichting en bevrijding te bereiken) hebben we beslist wijsheid nodig. Wijsheid is als een zwaard dat de wortel van de onwetendheid doorsnijdt. Aangezien onwetendheid de bron is van alle problemen, is er beslist wijsheid nodig om onze geest te transformeren in een Buddha's geest.

Concentratie

Maar om de juiste soort wijsheid te ontwikkelen, hebben we concentratie nodig. We moeten onze geest kunnen beheersen. We moeten ons kunnen concentreren op het object van deze wijsheid in plaats van dat onze geest het hele cyclische bestaan ​​met zijn fantasieën doorloopt. Als we wijsheid nodig hebben om verlichting te bereiken, dan hebben we de concentratie nodig die de wijsheid ondersteunt.

Enthousiast doorzettingsvermogen

Om concentratie te ontwikkelen, moeten we luiheid overwinnen, dus hebben we enthousiast doorzettingsvermogen nodig. Het is het specifieke tegengif voor alle verschillende soorten luiheid, waar we in latere sessies op in zullen gaan.

Dus dat is een andere manier van denken over deze zes verreikende houdingen, hoe de eerste drie het doel van anderen bereiken en de laatste drie ons eigen doel.

De oorzaak creëren voor kostbare menselijke wedergeboorte met de zes houdingen

De motivatie om een ​​kostbaar mensenleven te willen

Dan, nog een andere manier om over deze houdingen na te denken: als we verlicht willen worden, moeten we ervoor zorgen dat we een hele reeks kostbare mensenlevens hebben, want het zal veel oefening vergen om een Buddha. Misschien doen we het in dit ene leven, maar misschien ook niet. Als we het dit ene leven niet doen, dan moeten we ons bezighouden met het creëren van de oorzaken om kostbare mensenlevens te hebben in toekomstige levens, zodat we onze beoefening kunnen voortzetten.

Dit is vrij belangrijk. We proberen de oorzaak voor kostbaar menselijk leven te creëren, niet alleen omdat we het willen en we willen geen lagere wedergeboorte, maar omdat we weten dat we dit soort leven nodig hebben om te oefenen om anderen te helpen.

De motivatie op dit niveau van het pad is anders dan die op het niveau van het oorspronkelijke wezen. Het oorspronkelijke wezen wil gewoon een goede wedergeboorte, zodat ze niet naar een vreselijke moeten gaan. Maar hier willen we een goede wedergeboorte omdat we weten dat het zonder die wedergeboorte heel moeilijk zal zijn om iemand te helpen.

Ik denk dat dit een belangrijk punt is om over na te denken. Ze zeggen, probeer in dit ene leven verlichting te bereiken, maar reken er niet op. Verwacht het niet, want het vereist deze enorme accumulatie van zowel positief potentieel als wijsheid. Hoewel sommige mensen het in één leven bereiken, doen veel mensen dat niet. Aangezien we herboren zullen worden als we geen Boeddha's zijn, is het nuttig om ervoor te zorgen dat we in de toekomst een goed leven hebben, zodat we kunnen blijven oefenen.

Het kan zijn dat we in vorige levens kostbare mensenlevens hadden. We hebben deze leer gehoord. We hebben dit soort oefeningen gedaan, dus dit leven hebben we nog een kostbaar mensenleven. We moeten niet inzien dat ons huidige leven iets is dat per ongeluk is gebeurd of vanuit de ruimte is binnengekomen, of achterin bij de winkel. Het is iets waarvoor we de oorzaak hebben verzameld, heel bewust in vorige levens.

Door de zes te oefenen verreikende houdingen en het positieve potentieel toewijden zodat we weer een kostbaar menselijk leven kunnen hebben, dit geeft ons de uitstekende basis om onze beoefening voort te zetten. Hopelijk kunnen we doorgaan met het creëren van de zaak om waardevollere mensenlevens te krijgen, zodat we de hele weg kunnen blijven oefenen totdat we Boeddha's worden. Het geeft een iets andere kijk op hoe we ons leven kunnen bekijken, hoe we kunnen zien hoe we zijn.

We hebben ze alle zes nodig verreikende houdingen om dit soort kostbaar menselijk leven in ons volgende leven te bereiken. Als een van hen ontbreekt, zullen we niet in staat zijn om het kostbare mensenleven te bereiken en dit zal onze beoefening van de Dharma belemmeren.

Het verschil tussen een kostbaar mensenleven en een mensenleven

Zoals ik al eerder uitlegde, is een kostbaar mensenleven heel anders dan een mensenleven. In een mensenleven heb je een mens lichaam, maar je hoeft niet per se een spirituele neiging te hebben of op een plaats te wonen waar de leringen beschikbaar zijn en je kunt het beoefenen, of andere gunstige voorwaarden als oefening.

In een kostbaar mensenleven heb je niet alleen een mens lichaam, maar je hebt gezonde zintuigen en een gezond lichaam zodat je kunt oefenen. Je bent vrij van bepaalde verduisteringen. Je hebt een aangeboren nieuwsgierigheid en interesse in de spirituele praktijk. Je bent geboren in een land waar godsdienstvrijheid heerst, zodat je kunt oefenen. Je hebt de mogelijkheid om leringen en leraren te ontmoeten en er is een lijn van pure leringen die bestaat. Er is een gemeenschap van mensen die je ondersteunen in je praktijk. Er zijn genoeg financiële zaken om te kunnen oefenen.

Dus, om te oefenen, zijn er nog een heleboel andere voorwaarden we hebben naast alleen de mens nodig lichaam. Op deze planeet zijn er meer dan vijf miljard mensen die een menselijk lichaam hebben, maar er zijn er eigenlijk maar heel weinig die kostbare mensenlevens hebben.

Hoe de zes houdingen ons helpen het kostbare mensenleven te bereiken?

Vrijgevigheid

Ten eerste, om verlichting te bereiken, moeten we in staat zijn om de Dharma in onze toekomstige levens te beoefenen. Om te kunnen oefenen, hebben we middelen nodig. We hebben kleding, voedsel, onderdak en medicijnen nodig. De oorzaak van het verkrijgen van deze middelen is genereus. Karmisch gezien is geven de reden om dingen te ontvangen.

Dit is in strijd met de Amerikaanse filosofie waarbij de oorzaak van het hebben het zelf vasthouden is. In het boeddhisme is de oorzaak van hebben genereus zijn en aan anderen geven. Als we in toekomstige levens willen oefenen, hebben we kleding, voedsel, medicijnen en onderdak nodig. Om die te hebben, moeten we karmisch de oorzaak creëren, we moeten dit leven genereus zijn.

Ethiek

Maar alleen middelen hebben in een toekomstig leven is niet voldoende. We hebben ook een mens nodig lichaam. Dit is waar ethiek om de hoek komt kijken. Door de tien negatieve acties op te geven en ethiek te beoefenen, kunnen we een mens bereiken lichaam. Maar het is niet per se een kostbaar mensenleven, we hebben gewoon het geluk een mens te hebben lichaam.

Door vrijgevigheid hebben we een soort van rijkdom en middelen. Door ethiek hebben we de mens lichaam. Maar deze zijn niet voldoende.

Geduld

Als we oefenen, hebben we ook goede metgezellen nodig om mee te oefenen. We moeten ook een goede persoonlijkheid hebben, omdat het buitengewoon moeilijk wordt om te oefenen als we chagrijnig, boos en opvliegend zijn. Het is buitengewoon moeilijk om te oefenen als niemand met ons wil oefenen, omdat we iedereen afzetten met ons slechte humeur. Dus om dat te voorkomen, moeten we geduld oefenen.

Onthoud dat geduld het tegengif is voor boosheid. Dus karmisch gezien, als we dit leven geduld oefenen, is het resultaat in toekomstige levens dat we een vriendelijke persoonlijkheid hebben en dat we veel metgezellen en mensen hebben om mee te oefenen. Daar kunnen we de waarde van inzien.

vreugdevolle inspanning

En als we in toekomstige levens willen blijven oefenen, moeten we onze projecten kunnen voltooien. Als we wat willen studeren of een retraite willen doen of zoiets, moeten we de karma om te kunnen afmaken waar we aan begonnen zijn. Als we dingen blijven beginnen maar nooit iets afmaken, is het erg moeilijk om een Buddha, want je begint het pad en dan stop je. En dan begin je en stop je. Om het vermogen te hebben om onze oefeningen in toekomstige levens te voltooien, moeten we dit leven vreugdevolle inspanningen leveren, de geest die verrukking schept en voortdurend handelt om in dit leven te oefenen.

Dus, zie je hoe de karma werken? Door continu te kunnen oefenen en door de ups en downs van dit leven te gaan, creëert het de karma zodat we in toekomstige levens, wanneer we een soort spirituele oefening doen, in staat zullen zijn om het af te maken zonder dat dingen worden onderbroken.

En zo vaak zien we dat dingen worden onderbroken. Laten we zeggen dat je in Tibet woont. Je oefening werd onderbroken toen je over de bergen moest vluchten. Of je begint een tekst te bestuderen, maar je kunt het niet afmaken omdat je visum op is of je leraar ergens anders heen gaat en reist. Of je begint aan een retraite maar je kunt het niet afmaken omdat de voedselvoorraad opraakt, het weer slecht wordt of je geest gek wordt. [Gelach] "Nuts", wat betekent dat er wat afleiding was.

Om dingen te voltooien, hebben we enthousiast doorzettingsvermogen nodig, en dus moet het ook dit leven worden gecultiveerd.

Concentratie

Om onze beoefening succesvol te laten zijn, moeten we in toekomstige levens ook een vredige geest hebben, een geest die niet volledig afgeleid en opvliegend is. Een geest die een soort van controle heeft en zich kan concentreren.

We moeten ook paranormale gaven hebben om die van andere mensen te kunnen zien karma en hun neigingen en neigingen. Om dit soort vermogens in toekomstige levens te hebben, moeten we in dit leven, karmisch gezien, concentratie oefenen. Het beoefenen van concentratie in dit leven leidt tot het hebben van dat soort vermogens in toekomstige levens. En dan, met die vermogens, wordt het vrij gemakkelijk om verlichting te bereiken.

Wijsheid

Evenzo moeten we in toekomstige levens in staat zijn om onderscheid te maken tussen wat een juiste lering is en wat een onjuiste lering is. Tussen wat is het pad en wat niet het pad. Tussen wie een gekwalificeerde leraar is en wie geen gekwalificeerde leraar is. Om dit te doen, hebben we wijsheid nodig, en dus moeten we die wijsheid dit leven cultiveren.

Je kan het zien. Sommige mensen vinden het heel moeilijk om te onderscheiden wie een goede leraar is en wie een charlatan. Of het wordt heel moeilijk om onderscheid te maken tussen wat een constructieve actie is en wat een destructieve is. Of het wordt moeilijk te begrijpen wat leegte betekent. Het hebben van die obstakels in dit leven komt van het niet hebben beoefend van de verregaande houding van wijsheid in vorige levens. Als we het in dit leven beoefenen, dan zullen we in het toekomstige leven deze vermogens hebben en dan werken ze allemaal samen zodat we veel sneller verlichting kunnen bereiken.

Wat ik in wezen doe is, ik doe een grote pitch voor de zes verreikende houdingen. [Gelach] Ik doe dit zodat je een soort van enthousiasme ontwikkelt om ze te oefenen. Omdat je de voordelen voor toekomstige levens ziet, omdat je de voordelen voor jezelf en voor anderen ziet, dan wil je ze in praktijk brengen en naar leringen luisteren.

Publiek: Hoe oefen je de wijsheid die je nog niet hebt bereikt?

VTC: Allereerst luisteren we naar leringen. Er is een proces in drie stappen: luisteren, contemplatie of denken, en meditatie. Wij zijn niet wijs. We zijn helemaal in de war. Onze geest kan het een niet van het ander onderscheiden. We hebben geen discriminerende wijsheid. Het is alsof onze geest volledig mistig is en we constant onverstandige beslissingen nemen. Als we deze ervaren, moeten we luisteren naar leringen, omdat de Buddha heel duidelijk beschreven wat een constructieve actie is, wat een destructieve actie is, wat een constructieve motivatie is, wat een destructieve motivatie is, wat positieve mentale factoren zijn, wat negatieve mentale factoren zijn.

Door naar leringen te luisteren, krijg je meteen een bepaalde hoeveelheid wijsheid. Je krijgt deze informatie van buitenaf en hoewel je het niet in je karakter hebt geïntegreerd, heb je een aantal hulpmiddelen die je kunt gebruiken om je leven te beoordelen.

Als we het hebben over luisteren, omvat het ook het lezen van boeken en dat soort dingen. Het is het proces van informatie verzamelen en leren. Dit is erg belangrijk voor spirituele oefening. Sommige mensen zeggen: “O, leringen – dat is allemaal gewoon meer intellectueel afval. Ik denk dat ik gewoon ga zitten en mediteren.” Maar wat doen ze uiteindelijk? Ze verzinnen hun eigen meditatie. Welnu, we hebben onze eigen weg naar bevrijding bedacht sinds de tijd zonder begin en we leven nog steeds in een cyclisch bestaan.

Op een gegeven moment besluiten we: “Wel, in plaats van mijn eigen pad te bepalen, in plaats van mijn eigen leringen te bedenken, moet ik misschien luisteren naar de leringen van een volledig verlicht wezen, de Buddha, die uit eigen ervaring kon beschrijven wat constructief en wat destructief is.”

Er zit dus een klein beetje nederigheid in dat wil leren, omdat we erkennen dat we het zelf niet kunnen. Sinds onze geboorte proberen we alles zelf te doen. Kijk waar we staan. We zijn ergens gekomen. We kunnen min of meer voor onszelf zorgen. Maar we zijn niet verlicht. We hebben dus wat leringen nodig. We moeten leren.

De tweede stap is dat we moeten nadenken over wat we hebben geleerd. Niet alleen informatie verzamelen en leren, maar we moeten erover nadenken. We moeten het begrijpen. Hier is de rol van debat en discussie en praten en discussiëren over dingen. Ik vertelde je dat toen ik in China was, ik bij deze jonge mannen was die heel laat op zouden blijven om alleen maar te praten, over dit ene punt te discussiëren. In het begin zouden ze voor mij vertalen. Op het einde waren ze er zo mee bezig dat, vergeet de vertaling! [Gelach] Het was dit soort discussie. Ze bespraken wat ze in de leringen hadden gehoord: "Is dit echt waar?" "Hoe werkt dit?" “Hoe weten we dit?” "Hoe zit het met deze?" "Hoe komt het dat dit hier staat?" "Hoe komt het dat dat daar staat?" "Wat doe je echt?"

Proberen de leringen op te nemen en te begrijpen is een zeer essentieel iets in het boeddhisme. Boeddhisme is niet iets van: “Nou, ik zal gewoon luisteren. Daar is het dogma. Daar is de catechismus. Als ik een goede boeddhist wil worden, stempel ik gewoon mijn zegel en zeg: 'Ik geloof!' en dat is het!" Dat is het niet. We moeten erover nadenken en het ons eigen maken.

De Buddha zelf zei: “Accepteer niets alleen maar omdat iemand anders het zegt. Of gewoon omdat het in een of andere Schriftplaats staat. Of omdat iedereen het gelooft. Maar denk er zelf eens over na. Test het zelf uit. Pas logica en redenering toe. Pas het toe op je eigen leven. Pas toe op wat je om je heen ziet. En als het werkt, geloof het dan.”

Dit denkproces is dus erg belangrijk, omdat het overtuiging ontwikkelt en er ook voor zorgt dat we iets juist begrijpen. Omdat we vaak, als we naar leringen luisteren, denken dat we het goed begrijpen, maar zodra we een discussie met iemand anders aangaan, kunnen we onszelf helemaal niet uitleggen. Het is als: "Ik dacht dat ik dit begreep, maar deze man op het werk vroeg me net wat liefdevolle vriendelijkheid is en ik kan niet bedenken hoe ik hem moet antwoorden." En dan realiseren we ons: "Nou, eigenlijk begrijp ik niet echt wat het is."

[De rest van het onderwijs is niet opgenomen]