Complementaire aard van de perfecties

Complementair karakter van de verreikende attitudes

• Vrijgevigheid
• Ethiek
• Geduld
• vreugdevolle inspanning

LR 105: Meditatieve stabilisatie en wijsheid 01 (Download)

Verstrekkende houdingen van meditatieve stabilisatie en wijsheid

• Overzicht van meditatieve stabilisatie
• Overzicht van wijsheid
• Hoe concentratie en wijsheid elkaar aanvullen verreikende praktijken

LR 105: Meditatieve stabilisatie en wijsheid 02 (Download)

Vragen en antwoorden

• Het belang van doen zuivering en leegte begrijpen
• Terminologie in het Westen versus traditioneel gebruik

LR 105: Meditatieve stabilisatie en wijsheid 03 (Download)

Oefenen van de eerste vier vergaande houdingen in relatie tot de andere vijf

Terwijl we de doornemen en bekijken verreikende houdingen, Ik wil vooral benadrukken hoe we elk van hen oefenen in relatie tot de andere vijf, zodat we niet denken dat het verschillende en geïsoleerde dingen zijn.

Vrijgevigheid

Als we vrijgevigheid beoefenen, beoefenen we ook de ethiek van vrijgevigheid. Dit betekent dat wanneer we genereus zijn, we ook proberen ethisch te zijn. We zijn niet gul met drank en vuurwapens en dingen die anderen daadwerkelijk kunnen schaden. En dus houdt dit in dat we ethisch zijn en wijs zijn in hoe we geven.

Geven betekent niet iedereen geven wat ze denken dat ze willen, maar het betekent dingen vanuit een ethisch perspectief bekijken en begrijpen hoe onze geschenken zullen worden gebruikt, en dan beslissen hoe en wanneer te geven. Dat is dus de ethiek van vrijgevigheid.

We hebben ook het geduld van vrijgevigheid. Soms, als we vrijgevig zijn, waarderen mensen het niet. In plaats van in ruil daarvoor aardig en aardig voor ons te zijn, zoals we willen dat ze zijn, kunnen ze onbeleefd en gemeen zijn en zeggen: 'Je hebt me alleen zoveel gegeven. Hoe komt het dat je me niet meer hebt gegeven?" of "Hoe komt het dat je mij dit hebt gegeven, maar je hebt die andere persoon meer gegeven? Dat is niet eerlijk!"

En dus, soms, ook al komen we uit een vrijgevige geest en een vriendelijke houding, waarderen andere mensen het niet en spreken ze ons hard aan. In dergelijke gevallen is het heel gemakkelijk om je geduld te verliezen en boos te worden. Maar als we dat doen, vernietigen we het positieve potentieel van geven. Daarom is het erg belangrijk om ook geduld te oefenen als we geven.

Ik denk dat er hier veel is om over na te denken, om verschillende momenten in ons leven te bekijken waarin we genereus zijn geweest maar achteraf boos werden. Of we hadden er spijt van omdat de persoon zich niet heeft gedragen zoals we wilden of verwachtten, of de persoon zich niet heeft gedragen zoals hij zou moeten, door goede waarden en goede manieren te hebben.

We willen ook vreugdevolle inspanningen doen met vrijgevigheid; we willen genieten van genereus zijn. Met andere woorden, niet genereus zijn uit verplichting of schuld, of de geest die vindt dat we dat zouden moeten. We willen genereus zijn met een geest die vreugde heeft en enthousiast is over geven. Geven wordt een plezier. Ze zeggen dat wanneer een bodhisattva hoort dat iemand iets nodig heeft, de bodhisattva wordt zo blij en opgewonden: “Iemand heeft iets nodig. Ik wil gaan helpen!” Dus dat is de vreugdevolle inspanning van vrijgevigheid.

Concentratie oefenen samen met vrijgevigheid verwijst naar het zeer stabiel en duidelijk houden van onze motivatie. Concentreer je op onze motivatie, die alle bewuste wezens ten goede moet komen, en houd die motivatie stabiel aan het begin, in het midden en aan het einde van de actie van genereus zijn. We beginnen niet genereus te zijn omdat we willen dat anderen zien hoe rijk we zijn of omdat we willen dat anderen ons aardig vinden, en alleen de bodhicitta motivatie in het midden [van de actie]. Probeer vanaf het begin de altruïstische intentie te genereren en deze gedurende de hele actie vast te houden, zodat we de motivatie, de actie en de toewijding hebben, allemaal doordrenkt met altruïsme.

Wijsheid beoefenen samen met vrijgevigheid betekent dat je de hele handeling en de deelnemers aan de actie van het geven niet ziet als solide, concrete, inherent bestaande entiteiten. Als ik deze bloemen aan Leslie geef, betekent vrijgevigheid erkennen dat ik niet inherent besta, zij niet inherent bestaat, deze bloemen niet inherent bestaande bloemen zijn, en de actie van geven geen inherent bestaande actie van geven is. Erken dat al deze dingen bestaan ​​omdat de andere bestaan; je hebt het een niet zonder het ander. Het erkennen van de hele onderlinge afhankelijkheid van de actie van het geven.

Geven wordt geleerd als de eerste verregaande houding omdat ze zeggen dat dat het gemakkelijkst is. Maar de Buddha was zeer bekwaam in het realiseren dat het voor sommigen van ons niet zo gemakkelijk is. Ik denk dat ik je het verhaal heb verteld dat voor een persoon die veel moeite had met geven, de Buddha liet haar oefenen met het geven van de ene hand op de andere, zodat ze de energie van het geven kreeg. [gelach]

Ethiek

Het tweede verregaande houding is die van de ethiek, dat wil zeggen de wens om het schaden van anderen op te geven. De drie soorten ethiek zijn:

1. Ethiek van het opgeven van schadelijke acties
2. Ethiek van het creëren van positieve
3. Ethiek van werken voor het welzijn van anderen

Er is een lijst met verschillende soorten mensen waar we specifiek op moeten letten als we helpen. Voorbeelden zijn de armen en behoeftigen, de mensen die aardig voor ons zijn geweest, reizigers, mensen die rouwen, mensen die niet weten hoe ze constructieve van destructieve acties kunnen onderscheiden, enzovoort.

Nogmaals, als we ethiek beoefenen, proberen we het met de andere vijf in praktijk te brengen verreikende houdingen.

1. Ten eerste hebben we de vrijgevigheid van ethiek, wat betekent dat we proberen andere mensen ethiek te leren. We proberen mensen op dat pad te leiden en hen te helpen de waarde van ethiek te waarderen, erover te onderwijzen, door ons voorbeeld te laten zien, enzovoort.

   Voor degenen onder u die ouders zijn, of die nichtjes en neefjes hebben of mensen die naar u opkijken, als u ethisch handelt, stelt u een voorbeeld voor hen. Dat wordt de vrijgevigheid van de ethiek. Terwijl het niet zo koosjer is als je je kinderen leert liegen, bedriegen en dat soort dingen doet, of je zegt dat ze moeten doen wat je zegt, niet doen wat je doet: "Het is oké dat mama en papa liegen, maar niet voor jou!”

2. Dan hebben we het geduld van de ethiek. Soms, wanneer we proberen onze ethische discipline te behouden, vinden sommige mensen het misschien niet leuk. Ze kunnen boos op ons worden. Als u bijvoorbeeld de vijf lekenvoorschriften en je probeert niet te stelen, dan kan iemand anders die wil dat je deelneemt aan hun duistere transacties boos op je worden. Of als je de voorschrift om geen bedwelmende middelen te nemen, dan kan iemand boos op je worden als je zegt: "Nee, ik ga druivensap drinken in plaats van wijn." Of misschien lachen ze je uit.

   We moeten geduldig zijn terwijl we ethisch zijn, zodat we door die situaties kunnen gaan zonder van streek te raken door de negatieve reacties van anderen op onze praktijk. Dat is heel belangrijk, want soms kunnen we heel zelfingenomen worden: “Ik hou de voorschriften. Ga van mijn zaak af! Wees niet gemeen tegen mij. Wees niet boos op me, want ik hou de voorschriften! "

   We hebben het niet over zelfingenomenheid, want als we zelfingenomen en defensief worden, is er veel... vastklampen en veel stevigheid. Maar we hebben het eerder over niet naar het andere uiterste gaan en ons laten beïnvloeden door mensen die het afkeuren dat we ethisch handelen. Of niet boos op ze worden en hun geduld verliezen als ze hatelijke opmerkingen of opmerkingen maken of ons belachelijk maken.

3. Dan hebben we de vreugdevolle inspanning van ethiek - er plezier in hebben ethisch te zijn, vreugde hebben en een gevoel van persoonlijke voldoening voelen van het houden van voorschriften. Dus, als je toevlucht hebt genomen en de vijf voorschriften, heb een echt gevoel van verrukking in het feit dat je ze hebt. Om je te zien voorschriften als iets dat je bevrijdt, iets dat je beschermt tegen schade.

   Geniet ook van het nemen van de acht voorschriften- 's morgens vroeg opstaan ​​om het te doen. In de winter zijn ze vooral makkelijk in te nemen omdat de zon later opkomt en je niet zo vroeg op hoeft! [Gelach] Echt genietend van het nemen van de voorschriften voor één dag, omdat je de waarde voor jezelf en anderen ziet om het te doen. Dus dat wordt de vreugdevolle inspanning van ethisch zijn.

4. En dan is de concentratie van ethiek, opnieuw om onze motivatie te behouden bodhicitta heel duidelijk door het hele proces van ethisch zijn - met onze motivatie, onze actie, onze conclusie en toewijding. Hoewel ethiek ook de oorzaak is van ons eigen persoonlijke geluk (ethiek is de oorzaak van een goede wedergeboorte en de oorzaak van het bereiken van bevrijding), is het een verregaande houding omdat we het ook proberen te beoefenen in het voordeel van anderen. We beoefenen niet alleen ethiek voor onszelf.

5. De wijsheid van ethiek is weten hoe ethisch te zijn. We hebben het over relatieve wijsheid: hoe ethisch te zijn, want ethiek is geen zwart-wit onderwerp. Zoals Zijne Heiligheid altijd zegt, het hangt ervan af. Mensen stellen hem al deze vragen en hij zegt altijd: "Het hangt ervan af." Het is omdat het afhankelijk is van ontstaan. Het vereist inzicht in de verschillende factoren, de oorzaken en resultaten van acties, en hoe de drie sets van geloften samen en oefen ze samen (de individuele bevrijding) geloften welke zijn de vijf lekenvoorschriften of de monniken en nonnen geloften bodhisattva geloften, en de tantrische geloften). Dat heeft met wijsheid te maken.

   De wijsheid van ethiek is ook om te zien dat wijzelf, de situatie, het ding of de persoon met wie we ethisch omgaan en het positieve potentieel van het beoefenen van ethiek - geen van deze dingen is inherent aanwezig. Al deze dingen ontstaan ​​afhankelijk. Geen van hen heeft zijn eigen essentie.

Geduld

Dan hebben we de verregaande houding van geduld. Dit is het vermogen om ongestoord te blijven in het aangezicht van schade of moeilijkheden. Het is een vrij nobele gemoedstoestand. Hier hebben we drie soorten geduld:

1. Het geduld om geen wraak te nemen - wanneer anderen ons schade toebrengen, geen wraak nemen en gelijk krijgen

2. Het geduld van het doorstaan ​​van lijden - als we ziek zijn, als ons ongelukkige dingen overkomen, niet boos en ontevreden worden en daardoor niet in orde zijn

3. Het geduld van het bestuderen van de Dharma - geduld hebben met verschillende ontberingen die we tegenkomen bij de beoefening van de Dharma; onze eigen interne verduisteringen onder ogen zien of de moeilijkheden van buitenaf onder ogen zien om de Dharma . te beoefenen

Om geduld te oefenen met de andere vijf verreikende houdingen,

1. eerst hebben we de vrijgevigheid van geduld, wat andere mensen leert geduldig te zijn. Dit kan zijn in termen van het goede voorbeeld geven. Of wanneer we met mensen praten, wanneer onze vrienden naar ons toe komen en ze zijn echt van streek, om met hen over geduld te praten in de zin dat we hun probleem kunnen bespreken vanuit een boeddhistisch gezichtspunt, maar zonder enig boeddhistisch jargon te gebruiken. Dus dat is het geven van geduld, anderen helpen leren geduldig te zijn. Leer het ook aan onze kinderen. Of, als je een leraar bent, lesgeven aan studenten.

2. De ethiek van geduldig zijn. Terwijl we geduldig zijn, willen we ervoor zorgen dat we ook ethisch zijn - niet geduldig zijn op een manier die ons ethisch gedrag tegenwerkt.

3. Plezier beleven aan geduldig zijn is het opnemen van de verregaande houding van vreugdevolle inspanning. Dit is erg belangrijk, niet? Omdat het betekent dat geduld hebben iets is dat we graag doen. Het is niet zo van: 'O God, ik moet geduld hebben. Als ik niet geduldig ben, wat ben ik dan een waardeloos mens. Al deze mensen gaan me bekritiseren als ik mijn niet prop boosheid en plak een glimlach op mijn gezicht.” Dat is niet de vreugdevolle inspanning van geduld. Hier zie je echt de voordelen van geduldig zijn, en dus proberen de tegengiffen te oefenen, de meditaties te doen, zodat we de boosheid en de situatie transformeren, niet alleen volstoppen. Het volstoppen is geen geduld oefenen.

4. De concentratie van het oefenen van geduld - we moeten onze motivatie duidelijk houden. Houd de bodhicitta motivatie aan het begin, in het midden en aan het einde. De hele tijd, wanneer we geduld oefenen, om in gedachten te houden dat we het doen in het belang van alle levende wezens. We doen het zodat we verlichting kunnen bereiken. Wanneer we ons op deze motivatie kunnen concentreren en we hebben die intentie in onze geest, dan geeft het onze geest zoveel meer moed en uithoudingsvermogen om de oefeningen van geduld te doen. Omdat we weten: “Wauw, het is in het voordeel van alle levende wezens! Dit is geen triviale actie. Wat ik doe is iets wat de moeite waard is.” Dit geeft onze geest wat innerlijke kracht. bodhicitta maakt de geest behoorlijk sterk, behoorlijk stevig.

5. De wijsheid van geduld oefenen. Begrijpen wat geduld is. Geduld is niet om andere mensen af ​​te wijzen. Geduld onderdrukt onze niet boosheid. Begrijp het echt op een diep niveau. Geduld is niet schuldig voelen als we boos worden - we hebben de neiging om dat te doen. We worden boos op onszelf. Dat is niet de wijsheid hebben die begrijpt wat geduld is. We moeten begrijpen hoe we het moeten oefenen. Begrijpen dat geduldig zijn niet betekent dat je passief bent. Het betekent niet dat we onszelf een deurmat laten zijn. Het betekent niet: 'O, ik ben zo geduldig. Zeker. Wat wil je doen? Wil je me misbruiken? Prima - ga je gang.' Dat is geen geduld hebben. Erken dat wanneer anderen boos zijn, ze gewoon hun boosheid is niet altijd zo gunstig voor hun karma of hun toekomstige leven. Wijsheid hebben in hoe om te gaan met mensen die boos zijn.

   Op het ultieme niveau van wijsheid, begrijpen dat wijzelf als de beoefenaar, de persoon op wie we misschien boos zijn (of met wie we geduld oefenen) en geduld oefenen - al deze drie ontstaan ​​in afhankelijkheid van elkaar. Er is geen inherent bestaande beoefenaar van geduld zonder de situatie van het oefenen van geduld en de persoon met wie je geduld oefent. En je hebt geen van de andere twee zonder deze. Ze zijn allemaal van elkaar afhankelijk. Dat heet de leegte van de cirkel van drie realiseren - de agent die het doet, het object waarmee je het doet en de actie. Het is hetzelfde voor alle zes verreikende houdingen.

Vreugdevolle inzet (Enthousiast doorzettingsvermogen)

Nu hebben we de praktijk van vreugdevolle inspanning. Hier hebben we drie soorten vreugdevolle inspanningen:

1. De harnasachtige vreugdevolle inspanning die bereid is om eeuwenlang naar de lagere rijken te gaan als het in het voordeel is van zelfs maar één bewust wezen. Kun je je dat voorstellen? Zoveel vreugde en geluk: "Oh, ik mag voor eonen naar het rijk van de hel gaan om iemand te helpen!" [Gelach]

2. De vreugdevolle inspanning om positieve acties te creëren of constructief te handelen

3. De vreugdevolle inspanning om bewuste wezens te helpen

We hebben ook veel gesproken over de drie soorten luiheid waartegen ze zich verzetten:

1. De luiheid van luiheid en loomheid, dwz rondhangen en slapen of op het strand liggen
2. De luiheid om onszelf extreem bezig te houden met wereldse dingen en nutteloze activiteiten
3. De luiheid van onszelf naar beneden halen en zelfspot

Enthousiast doorzettingsvermogen oefenen met de andere vijf verreikende houdingen,

1. ten eerste hebben we de vrijgevigheid van enthousiast doorzettingsvermogen. Dit betekent anderen enthousiast doorzettingsvermogen aanleren, hen door ons voorbeeld laten zien hoe het is om een ​​enthousiaste Dharma-beoefenaar te zijn. Hier denk ik aan Lama Zopa Rinpoche die 's nachts niet slaapt. Hij is gewoon zo enthousiast over het niet slapen 's nachts, hij wil dat iedereen met hem meedoet in de geweldige oefening. [Gelach] De vrijgevigheid om andere mensen te laten zien dat dat mogelijk is, dat je het echt kunt doen en volledig samen kunt zijn en er heel gelukkig mee kunt zijn.

2. De ethiek van enthousiast doorzettingsvermogen of vreugdevolle inspanning: wanneer we de dharma met plezier beoefenen - onze ethische geloften, het naleven van onze ethische normen.

3. Het geduld van vreugdevolle inspanning: Geduldig zijn tijdens het oefenen. Geduldig zijn met onze eigen obstakels om vreugdevolle inspanningen te leveren. Geduldig zijn met andere mensen die ons bekritiseren omdat we vreugde scheppen in het beoefenen van Dharma. Geduldig zijn met elke vorm van lijden die we tegenkomen terwijl we Dharma beoefenen. Geduldig zijn terwijl we genieten van wat deugdzaam is.

4. De concentratie van vreugdevolle inspanning. Vasthouden aan de altruïstische intentie om verlichting te bereiken voor het welzijn van anderen aan het begin, in het midden en aan het einde - van vreugdevol inspanning leveren in wat we ook doen.

5. De wijsheid van vreugdevolle inspanning. Om te erkennen dat wij als de beoefenaar en met wie we ook oefenen, de actie van vreugdevolle inspanning, dat deze dingen afhankelijk ontstaan. Geen van hen bestaat inherent met hun eigen soort onafhankelijke essentie, een 'vindbaar' bestaan ​​dat gescheiden is van de andere.

In het lamrim, de laatste twee verreikende houdingen van concentratie en wijsheid worden op een zeer korte manier uitgelegd als onderdeel van de zes verreikende houdingen. En dan in de volgende sectie gaat het er dieper op in (concentratie en wijsheid), omdat deze twee zo belangrijk zijn om de wortel van het cyclische bestaan ​​door te snijden. Dus ik dacht ik zal er in het kort over praten om de zes af te maken verreikende houdingen vandaag, en dan in de volgende sessie, zullen we dieper ingaan op concentratie en wijsheid.

Vergaande houding van meditatieve stabilisatie (concentratie)

Meditatieve stabilisatie is een andere vertaling voor concentratie. Het is een mentale factor die eenzijdig focust op een deugdzaam object. Het is het vermogen om onze geest te beheersen en te richten op een constructief object dat ons naar bevrijding en verlichting zal leiden.

Meditatieve stabilisatie classificeren naar zijn aard

Als we het in het algemeen hebben over concentratie of meditatieve stabilisatie, hebben we het naar hun aard over twee soorten concentratie. De ene is een wereldse soort concentratie en de andere is een bovenaardse of transcendentale soort.

De alledaagse meditatieve stabilisatie of concentratie is wanneer je de stappen van kalm blijven of samatha of zhi-nay (in het Tibetaans) doet en je bepaalde niveaus van absorptie bereikt die de vorm- en vormloze rijkenconcentraties worden genoemd. Je wordt geboren in de vorm en de vormloze rijken wanneer je deze staten van eenpuntige concentratie ontwikkelt. Je hebt het vermogen om je op één punt te concentreren. Het is binnen de vorm en vormloze rijken van concentratie. Je concentratie is niet doordrenkt met de vastberadenheid om vrij te zijn. Het is niet doordrenkt met toevlucht. Het is niet doordrenkt met bodhicitta of wijsheid.

Wanneer je alledaagse meditatieve stabilisatie hebt, creëer je in feite de oorzaak voor een hogere wedergeboorte in een van deze rijken [vorm en vormloos] waar je de gelukzaligheid van samadhi de hele tijd. Dit is geweldig zolang je er geboren bent, maar zodra de karma om daar geboren te worden eindigt, dan zoals Serkong Rinpoche zegt: "Als je de top van de Eiffeltoren bereikt, is er maar één manier om te gaan." Dus wanneer je geboren wordt in deze hogere gebieden van concentratie, wanneer de... karma eindigt, is er maar één weg te gaan.

De bovenaardse of transcendentale concentratie is die van een arya, iemand die de leegte rechtstreeks heeft gerealiseerd. Het wordt 'transcendentaal' of 'bovenwereldlijk' genoemd in de zin dat die concentratie het vermogen heeft om zich op leegte te concentreren en leegte te realiseren met directe waarneming. Leegte realiseren met directe waarneming snijdt de wortel van het cyclische bestaan ​​door de onwetendheid te elimineren, boosheid en gehechtheid voor altijd uit hun wortel. Daarom is dit soort concentratie boven alledaags. Het brengt je voorbij het cyclische bestaan, voorbij het wereldse bestaan. Het is het goede soort concentratie dat we willen krijgen, want het is degene die langdurig geluk zal brengen in plaats van alleen maar grote opwinding.

Meditatieve stabilisatie classificeren op basis van zijn functie of resultaat

Er is een andere manier om over concentratie te praten, waarbij je het verdeelt volgens zijn functie of resultaat. Ten eerste hebben we de concentratie die fysiek en mentaal cultiveert gelukzaligheid. Wanneer je de kalme, blijvende oefening doet, kun je veel fysiek en mentaal krijgen gelukzaligheid en dat is geweldig. Dat is goed. Hoewel het beperkt is, is het zeker een stap in de goede richting.

De tweede volgens functie of resultaat is de concentratie die alle andere voordelen met zich meebrengt. Een voorbeeld is de concentratie die ons in staat stelt om paranormale krachten te hebben. Er zijn verschillende manieren om paranormale krachten te krijgen. Sommige mensen krijgen ze door karma. Je krijgt ze vanwege acties die je in je vorige levens hebt gedaan. Maar dit soort paranormale kracht kan onnauwkeurig zijn.

Je kunt ook paranormale krachten krijgen door diepe staten van concentratie. Als je de bodhicitta, kan het erg handig zijn om deze paranormale krachten te krijgen, omdat het je veel meer hulpmiddelen geeft om bewuste wezens te helpen. Daarom is het doel van het verkrijgen van paranormale krachten niet om een ​​winkel te openen en de toekomst van mensen te vertellen. Integendeel, je krijgt paranormale krachten omdat je een zeer oprechte wens hebt om alle voelende wezens naar verlichting te leiden. Als je het vermogen hebt om hun vorige te begrijpen karma en begrijpen waar ze over denken, hun gezindheid en hun interesse, het geeft je veel meer informatie over anderen dan direct beschikbaar is voor het oog. Het wordt gemakkelijker om ze vaardig te bedienen.

Paranormale krachten zijn dus nuttig als we de juiste motivatie hebben. Als we niet de juiste motivatie hebben, worden het gewoon wereldse dingen. En ze kunnen je zelfs grote problemen bezorgen. Sommige mensen met psychische kracht worden trots en arrogant. Dan leidt dat vermogen hen in feite naar de lagere rijken.

Toehoorders: Kunt u enkele voorbeelden geven van paranormale krachten van karmische aard?

Eerbiedwaardige Thubten Chodron (VTC): Je komt wel eens mensen tegen die hele nauwkeurige voorgevoelens krijgen over de toekomst of dat soort dingen. Of sommige mensen hebben misschien een beetje helderziendheid of helderhorendheid, en soms is het zelfs beangstigend voor hen. Ik heb een vriendin die zo'n soort macht had toen ze een kind was, en het was heel beangstigend voor haar omdat niemand anders dat had. Niemand wist waar ze het over had. Dus ze was erg blij toen het wegging. Sommige mensen die beweren paranormaal begaafd te zijn, hebben misschien wat macht of niet. Het is moeilijk te zeggen. En soms zijn deze vaardigheden nauwkeurig, en soms niet.

De derde soort concentratie, afhankelijk van zijn functie of resultaat, is de concentratie die werkt in het voordeel van voelende wezens. Dit gebeurt wanneer je in staat bent kalm blijven te combineren met doordringend inzicht, of de Sanskriettermen te gebruiken, samatha met vipassana. Met dit vermogen kunnen we werken voor het welzijn van andere voelende wezens door hen deze twee dingen te leren en ze te helpen gebeuren. Op deze manier kunnen we bewuste wezens echt helpen om de wortel van hun eigen cyclische bestaan ​​te doorbreken.

Verstrekkende houding van wijsheid

Op het relatieve niveau is wijsheid het vermogen om te analyseren wat constructief en destructief is. Op het ultieme niveau is het de leegte zien van het inherente bestaan ​​van alles fenomenen.

We hebben hier drie soorten wijsheid:

1. De wijsheid die relatieve waarheden begrijpt

   Deze wijsheid begrijpt karma. Het begrijpt hoe dingen werken. Het begrijpt wat een positieve actie is, wat een negatieve actie is, wat te oefenen, wat te verlaten. Dit is een wijsheid die je op een Dharma-manier street-smart maakt.

   Dharma-beoefenaar zijn betekent niet dat je op afstand staat en geen voeling hebt met hoe mensen leven. Integendeel, je begrijpt het relatieve bestaan ​​heel goed en je begrijpt oorzaak-gevolgrelaties en hoe dingen in elkaar passen. Het is buitengewoon belangrijk, want hoe kunnen we bewuste wezens ten goede komen als we de relatieve werking van dingen niet begrijpen? Het wordt behoorlijk moeilijk.

2. De wijsheid die de ultieme waarheden begrijpt

   Deze wijsheid erkent dat al deze relatief bestaande dingen uiteindelijk geen inherent bestaan ​​hebben. Hoewel ze functioneren en verschijnen, hebben ze geen vaste, bestaande essentie die ze zijn, die ze maken tot wat ze zijn, wie ze zijn, op zichzelf.

   Deze wijsheid van ultieme waarheden is buitengewoon belangrijk, want wanneer we ons de leegte van het zelf en de leegte van fenomenen, dan zijn we in staat om de onwetendheid te elimineren die grijpt naar het onafhankelijke bestaan ​​van het zelf en fenomenen. Door die onwetendheid te elimineren, elimineren we de gehechtheid, de afkeer, de jaloezie, de trots, de luiheid en alle andere kwellingen, en we stoppen ook met het creëren van alle negatieve karma ontstaan ​​onder invloed van deze aandoeningen. Dus deze wijsheid die de ultieme waarheden begrijpt, is wat ons echt bevrijdt van het cyclische bestaan. Dit is uiterst belangrijk.

3. De wijsheid om te begrijpen hoe je anderen kunt helpen

   Weet je nog toen we spraken over ethiek en toen we spraken over de vreugdevolle inspanning om anderen te helpen, we een lijst hadden van elf soorten wezens om voor te zorgen of te profiteren. Hier hebben we ook een lijst met wezens die we kunnen helpen: de zieken en behoeftigen, de armen, mensen die verduisterd zijn, mensen die rouwen, mensen die aardig voor ons zijn geweest, de mensen die geen constructieve van destructieve acties kunnen onderscheiden . Het is dus de wijsheid om al deze verschillende categorieën mensen te helpen.

Elk van deze (concentratie en wijsheid) oefenen met de andere verreikende houdingen

Evenzo, wanneer we concentratie en wijsheid beoefenen, oefenen we ze ook met de eerste.

Concentratie

1. Ten eerste hebben we de vrijgevigheid van concentratie. Anderen helpen om concentratie te oefenen. Anderen helpen leren mediteren. De fysieke situatie zo inrichten dat mensen concentratie kunnen ontwikkelen.

2. De ethiek van het beoefenen van concentratie: Ethisch zijn terwijl we oefenen. Ethiek is eigenlijk uiterst belangrijk voor het ontwikkelen van concentratie, want als je ethisch niet kunt blijven voorschriften, wat betekent dat de spraak en de lichaam, dan zal het heel moeilijk zijn om concentratie te ontwikkelen die de geest beheerst. Ethiek is dus echt essentieel voor het beoefenen van concentratie.

3. Geduldig zijn terwijl we ons concentreren: het zal lang duren om het concentratievermogen te ontwikkelen. Geduldig zijn in dat hele proces. Geduldig zijn met onszelf, met onze verduisteringen, met iemand anders die onze beoefening zou kunnen verstoren, met dat soort ongelooflijke stabiliteit en onbeweeglijkheid, zodat de geest niet als een jojo is als we ons concentreren.

4. De vreugdevolle inspanning van concentratie. Er plezier in hebben om het te doen. Erkennen dat het ontwikkelen van kalm blijven veel moeite en veel tijd zal kosten, maar vreugde scheppen in dat proces, dat lange, verreikende doel hebben dat ons erin zal houden, in plaats van de perfectie van ongeduld, de perfectie om het de eerste keer goed te willen doen en het meteen onder de knie te krijgen. [Gelach]

5. De wijsheid van concentratie. Weten wat de leringen zijn. Weten wat concentratie is en wat niet. In staat zijn om opwinding te herkennen wanneer het in de geest opkomt. In staat zijn om laksheid te herkennen wanneer het in de geest opkomt. Deze twee dingen - laksheid en opwinding - zijn twee van de belangrijkste belemmeringen voor de ontwikkeling van concentratie. Dus een soort van wijsheid of intelligentie hebben die onderscheid kan maken tussen alle verschillende mentale factoren die we moeten cultiveren om ons te concentreren en de verschillende mentale factoren die een belemmering vormen voor concentratie.

   De wijsheid van concentratie is ook begrijpen dat wij, het object van meditatie, en het proces van mediteren, zijn allemaal leeg van inherent bestaan.

Wijsheid

We oefenen ook wijsheid met de andere vijf verreikende houdingen.

1. We hebben de vrijgevigheid van wijsheid. Andere mensen leren wijs te zijn. Een goed voorbeeld van wijs zijn.

2. De ethiek van wijsheid. Ons ethisch gedrag handhaven terwijl we wijsheid beoefenen. Wanneer we wijsheid beoefenen, niet tot het uiterste gaan om te ontkennen relatieve waarheid en dus de waarde van . tenietdoen karma en ethiek. We willen in staat zijn om onze wijsheid in evenwicht te brengen met een begrip van relatieve waarheid en de functionaliteit van dingen, en dus veel respect hebben voor ethiek.

   Op de laatste lerarenconferentie maakte Zijne Heiligheid een heel belangrijk punt. Hij zei dat als je leegte correct realiseert, dan automatisch, vanuit een juiste realisatie van leegte, je meer respect hebt voor oorzaak en gevolg en ethiek. Geen verkeerde noties krijgen als: 'O, ik heb leegte gerealiseerd. Dus ik ben voorbij oorzaak en gevolg.”

3. Het geduld van wijsheid. Veel geduld hebben terwijl we proberen wijsheid te ontwikkelen. Wijsheid is niet gemakkelijk te ontwikkelen, zoals we allemaal weten. We zijn hier nog steeds in een cyclisch bestaan ​​van de beginloze tijd. Het is geen gemakkelijke zaak. We hebben een soort geduld nodig.

4. We hebben ook enthousiast doorzettingsvermogen nodig…

   [Leringen verloren door verandering van band]

   … wijsheid is het ding dat onszelf en anderen zal redden en ons zal bevrijden en bevrijden. En dus de vreugde hebben om wijsheid te beoefenen in plaats van ontmoedigd te raken. En je zult dit zien. De leringen over wijsheid kunnen op een leuke, eenvoudige manier worden gepresenteerd. Maar als je je eenmaal verdiept in de filosofische leringen ervan, is het als een heel nieuw vocabulaire. Het strekt je hersenen echt uit. Het doet echt. En dus moet je veel geduld en veel vreugdevolle inspanning hebben om die studie bij te houden.

5. En dan hebben we ook concentratie nodig. We moeten ons concentreren als we wijsheid ontwikkelen. We moeten onze goede motivatie vasthouden gedurende de hele tijd dat we wijsheid ontwikkelen, zodat we de goede motivatie van bodhicitta met de wijsheid die leegte realiseert, die ons naar volledige verlichting zal leiden.

Toehoorders: Hoe goed zijn we in staat om wijsheid te ontwikkelen als we eerst de andere kwaliteiten nodig hebben?

Citybike: Dat vind ik een goed punt. Het hangt erg van de persoon af. Om leegte te realiseren, moeten we wel veel doen zuivering en veel verzameling van positief potentieel door alle andere praktijken. Ze zijn echt essentieel om te doen. En dus is het belangrijk om al die andere oefeningen te doen.

Maar het is ook belangrijk om enig begrip te hebben van leegte, want als we de andere oefeningen doen, moeten we ze ook met wijsheid beoefenen - de wijsheid van vrijgevigheid, de wijsheid van ethiek, de wijsheid van geduld, enzovoort. Daarom is het ook erg belangrijk om enig begrip van de leringen over wijsheid te ontwikkelen, omdat het ons helpt de voorgaande oefeningen op een veel diepere manier te oefenen.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat je niets weet over de leringen over wijsheid. Wanneer u vervolgens een visualisatie maakt van de Buddha en het licht komt, je gaat de zien Buddha als inherent bestaand, al je afval als inherent bestaand, de zuivering als inherent bestaand, en het licht dat komt als inherent bestaand. Je ziet alles op een ingekaderde en categorische manier. Terwijl als we wat leringen hebben over leegte, als we de visualisatie doen, laten we zeggen van de Buddha en het licht dat komt, zouden we kunnen beginnen te zeggen: "Oh de... Buddha is niet inherent aanwezig. Al mijn afval is ook niet inherent aanwezig. Stel je voor dat!"

Als je eenmaal begint te beseffen dat je afval niet inherent bestaat, begint je schuldgevoel weg te gaan, omdat schuldgevoel naar het inherente bestaan ​​neigt, naar dat verkeerde mening. Dus het begrip van leegte kan alle andere oefeningen echt verbeteren, net zoals de andere oefeningen het begrip van leegte vergroten.

Op dezelfde manier kan het, wanneer we ook maar enig begrip krijgen van leegte, de bodhicitta toenemen. Wanneer we leegte begrijpen, beginnen we te zien dat er een manier is om samsara te beëindigen. Dat het echt mogelijk is om de onwetendheid weg te nemen. En al het lijden dat andere wezens ondergaan, hoeven ze niet echt te ondergaan. Dat maakt je medeleven en je altruïsme veel sterker. Dus ik denk dat het belangrijk is om ze allebei bij elkaar te krijgen en ze hand in hand te oefenen.

En we moeten ook niet denken dat je al deze andere oefeningen doet zonder iets over wijsheid te weten, en dan begin je ineens wijsheid helemaal opnieuw te bestuderen. Omdat de hele manier om Dharma te bestuderen is.. we praten veel over het planten van zaden. Ik herinner me dat toen ik voor het eerst de wijsheidsleringen begon te krijgen, het was als: “Waar heb je het over, Geshela? Wat was dat woord? Hoe spel je dat?" En toen ik het voor de tweede keer hoorde, dacht ik: "Oh ja, ik herinner me die raar klinkende woorden." En dan de derde keer: "O ja, ik herinner me wat ze bedoelen." En dan de vierde keer: "Oh ja..." En dus is het echt een kwestie van het geleidelijk aan te leren, de geest geleidelijk te trainen zodat je het kunt begrijpen.

Toehoorders: [onhoorbaar]

Citybike: Een aantal woorden die hier in het Westen worden gebruikt, zijn niet de traditionele manier om die woorden in Azië te gebruiken. Bijvoorbeeld het woord 'vipassana'. “Vipassana” betekent speciaal inzicht, in het bijzonder speciaal inzicht dat leegte realiseert. Het is een bepaald type meditatie. Wat hier in het Westen is gebeurd, is dat ze de naam hebben aangenomen van één type meditatie en liet het klinken als een hele traditie. Meestal is er de Theravada-traditie, de Zen-traditie, de Tibetaanse traditie, de Pureland-traditie, enzovoort. En nu hebben we ineens in het Westen de Vipassana-traditie. Maar eigenlijk leerden de mensen die zeggen: "Ik beoefen Vipassana", het van Theravada-meesters. Maar toen de westerlingen de leringen naar het Westen brachten, namen ze niet alle leringen van de Theravada-meesters als toevlucht en karma en alle andere onderwerpen. Ze hebben in feite dit ene soort geëxtraheerd meditatie, omdat ze dachten dat het echt effectief was voor westerlingen, en er een traditie van maakten. Maar eigenlijk vipassana meditatie komt voor in alle boeddhistische tradities. Het is een soort van meditatie.

Daarom is wat ze nu de Vipassana-traditie noemen niet echt de Vipassana-traditie. Het is de Theravada-traditie en daarin heb je niet alleen de vipassana meditatie, je hebt toevlucht, je hebt karma, jij hebt Metta, je hebt ook veel andere leringen.

Er zijn dus een heleboel woorden hier in het Westen, die niet op de traditionele manier worden gebruikt. Zoals het woord 'yogi'. Toen ik terugkwam in het Westen, werd iedereen die naar een retraite gaat een yogi genoemd. In Azië zou je het woord 'yogi' niet zo gebruiken. In Azië zijn yogi's degenen die de bergen in gaan en zij zijn de echt serieuze beoefenaars. Een yogi is niet zomaar iemand die naar een weekendretraite gaat.

Neem op dezelfde manier het woord "sangha.” In Azië, als je het hebt over de drie toevluchtsoorden, Sangha zijn de wezens die leegte hebben gerealiseerd. Of in het algemeen, Sangha naar de kloosterlijk gemeenschap. Alleen hier in het Westen wordt iedereen die naar een boeddhistische cursus komt automatisch a . genoemd sangha. Het was interessant. Op een keer in de VS stelde iemand Zijne Heiligheid een vraag over: sangha, en Zijne Heiligheid begon te praten over de kloosterlingen, want dat is wat het betekent in een Aziatische context. Dus je vindt al deze woorden die hier anders worden gebruikt dan op de traditionele manier.

[In reactie op publiek] Ik gebruik de termen altijd op de traditionele manier, want zo ben ik opgegroeid. Mijn boeddhistische jeugd was in Azië.