Onze trots afvlakken

• Kijkend naar wat we doen met ons kostbare mensenleven
• Trots identificeren wanneer het zich voordoet
• Met een open en ontvankelijke geest naar de les komen
• Goed kijken naar hoe we de leringen vasthouden
• Wat we zoeken in de leringen
• De betekenis van het beoefenen van de Dharma

De essentie van een menselijk leven: onze trots afvlakken (Download)

Het derde vers:

Jij met fijne eigenschappen, je hebt gewonnen
Deze geschikte en ontspannen menselijke vorm.
Als je mij volgt die spreekt om anderen te helpen,
Luister goed, ik heb iets te zeggen.

"Jij met mooie eigenschappen." De persoon die de tekst heeft aangevraagd, het klinkt alsof hij bijna trots is op zijn goede uiterlijk. Dus Je Rinpoche speelt mee. "Je hebt deze geschikte en ontspannen menselijke vorm gekregen..." Maar: "Als je mij volgt die spreekt om anderen te helpen, luister dan goed, ik heb iets te zeggen." Dit is hoe ik het lees. Als ik dit tegen iemand zou zeggen, zou het zijn als: "Oké, je denkt dat je er echt goed uitziet, je hebt dit kostbare mensenleven, maar wat volg je en wie volg je, en wat doe je? En ik heb iets te zeggen dat waardevol kan zijn, dus misschien maak je jezelf een beetje los van de spiegel.' [gelach] Of maak jezelf los van het beeld van jezelf als erg aantrekkelijk, als iemand die de touwtjes in handen heeft, alsof je er bovenop zit. Betekent dat vers een soort van...? Dit is slechts mijn lezing. Ik zeg niet dat dat is wat Je Rinpoche zegt.

"Jij met mooie gelaatstrekken, je hebt deze geschikte en ontspannen vorm gekregen." WAAR. Maar waarom noemde hij hem "jij met mooie gelaatstrekken?"

Als hij dan zegt: "Als je mij volgt die spreekt om anderen te helpen, luister dan goed, dan heb ik iets te zeggen." Je zou denken dat als hij Je Rinpoche al had gevraagd dit te schrijven, hij zou weten dat Je Rinpoche spreekt om anderen te helpen. Maar ik heb het gevoel dat deze man misschien een beetje trots heeft dat ergens moet worden afgevlakt. Mijn projectie. Misschien heb ik trots die moet worden afgevlakt.

Maar ik denk dat de meesten van ons trots hebben die eigenlijk moet worden afgevlakt voordat we naar de leringen luisteren. Omdat het vaak onze trots is die ervoor zorgt dat we ons van de leringen onderscheiden met dit soort kritische geest, zoals: “Nou, dat geloof ik gewoon niet. Welke idioot zou dat geloven? Ik weet wat het beste is. Ik ben intelligent." En dus accepteren we vaak de leringen die we krijgen niet vanwege onze arrogantie.

Dit is iets waar ik me soms over afvraag als het boeddhisme naar Amerika komt. Sommigen van ons hebben dit besproken. En sommige leraren zeggen: "Nou, de... Buddha leerde geen wedergeboorte.” Of zelf niet geloven in wedergeboorte. Is dat een manier van, een soort van: "Ik weet beter dan wat de... Buddha zegt." Maar die mensen geven in ieder geval toe dat de Buddha leerden dat, maar ze geloven het niet. Andere mensen zeggen de Buddha heeft het niet eens geleerd, maar het is vrij duidelijk dat hij het heeft geleerd.

Hoe dan ook, het is interessant om over na te denken, omdat het te maken heeft met hoe ontvankelijk we zijn om naar de leringen te luisteren. En hoeveel stappen we terug en voegen we onze eigen ifs, ands en buts toe, omdat we nog niet helemaal klaar zijn om iets ter harte te nemen.

Ik zeg niet dat er iets mis is met ons. We zijn waar we zijn, en we kunnen alleen luisteren naar waar we naar kunnen luisteren, en we kunnen niet ergens op het pad zijn waar we niet zijn. Dat is heel duidelijk. Dus het is niet iets om te zeggen dat iemand ongelijk heeft, of iemand slecht is, of dat ze negatief zijn. Het is gewoon iets voor ons om naar binnen te kijken en onszelf af en toe af te vragen hoe ontvankelijk ik ben voor de leringen, en in hoeverre de leringen eigenlijk op gevoelige punten raken - punten die gevoelig zijn in mij en mijn psychologische samenstelling - die me ga ongeveer zo [wegduwen/afhoudend gebaar].

Omdat er veel leringen zijn die dat wel doen. Ik bedoel, de leringen moeten wel, anders zullen ze ons niet wakker schudden. Als we uit een Dharma-lering komen, voelen we ons licht, liefde en... gelukzaligheid, en alles is perfect, dan is er niets in onze compleet misleide geest veranderd. Deed het? Wanneer we uit een Dharma-lering komen en zeggen: “Wat zeiden ze? En wat betekent dat in hemelsnaam? En hoe is het op mij van toepassing?” dan heeft dat onderwijs enig effect.

Het is soms interessant om ons af te vragen wat we zoeken in de leringen. Willen we leringen horen zodat we ons daarna goed voelen? Welnu, als dat onze motivatie is om naar leringen te luisteren, zul je je niet goed voelen als ik je leer over het kostbare mensenleven en hoe gelukkig we zijn om niet geboren te worden als helse wezens, dieren en hongerige geesten, want je gaat naar ga, “Maar daar geloof ik niet in. En ik wil er niet eens aan denken om er een te zijn.” En dan zul je ook niet blij zijn met het volgende vers dat over de dood gaat. "Ik wil niets horen over de dood." En dan wat verder naar beneden over de nadelen van samsara. "Daar wil ik niets over horen, je moet je scheiden van alles wat je leuk vindt en dat je niet krijgt wat je wilt." Ik bedoel, dit is ons leven, maar, zoals, "vertel me dat niet!"

Zie je waar ik op doel? Soms vragen we ons echt af wat onze motivatie is om de leringen te benaderen? Zoeken we bevrijding of willen we ons daarna goed voelen?

Soms vraag ik me af wanneer mensen de visualisaties en de mantra recitaties - ik bedoel, het is leuk als je die doet, vaak kom je daar heel gelukkig en best goed uit - maar als dat is wat je geest zoekt, dan is dat op de een of andere manier…. We zeggen in het begin "door vrijgevigheid te beoefenen en de andere" verreikende praktijken moge ik het boeddhaschap bereiken voor het welzijn van bewuste wezens….” Als we dat in het begin zeggen, maar we zeggen dat het een goede meditatie sessie omdat ik licht en liefde voelde, en gelukzaligheid, komt onze motivatie dan noodzakelijk overeen? Ik zeg niet dat het slecht is om je goed te voelen na je meditatie sessie, leuk om te doen. Maar ik zeg dat we ons goed voelen na de sessie niet moeten gebruiken als criteria voor een productieve meditatie sessie. Dat is wat ik zeg. Omdat soms de productieve sessies zijn wanneer we gaan, "Wat in de wereld? Ik begrijp dit niet. Waar denk ik aan? Ik begrijp mezelf niet eens.” Je weet wel? Het is dit proces van vragen stellen, het is het proces waarbij onze knoppen worden ingedrukt, zodat we dieper moeten kijken. En dat zorgt voor veel groei. Niet het verdoezelen van "is dit Dharma-pad niet geweldig, en ik voel me zo goed."

Begrijp je wat ik zeg? Ik bedoel, we kunnen de vier onmetelijke dingen zeggen: “Mogen alle levende wezens geluk hebben en de oorzaken ervan. (Oh wonderbaarlijk.) Mogen alle levende wezens vrij zijn van lijden en de oorzaken ervan. (Zeer wonderbaarlijk.) Mogen alle levende wezens niet worden gescheiden van verdrietlozen gelukzaligheid (oh, ik drijf op een wolk). Mogen alle levende wezens in gelijkmoedigheid blijven, vrij van vooringenomenheid, gehechtheid en boosheid (prachtig, dat is een ideale wereld. Dat is wat ik wil.)” En als je daar gewoon blijft, voel je je goed. Maar als je dan uit je meditatie en … “Iemand heeft zijn vuile vaat in de gootsteen laten staan. Je weet wel? Ik bedoel, wie denken ze dat ze hun vuile vaat in de gootsteen laten staan ​​zodat ik het kan opruimen? Dit is totaal onaanvaardbaar. Ik moet het ze vertellen voor hun eigen voordeel, want ze gedragen zich gewoon slecht." En dus zijn al onze vier onmeetbare dingen die we goed voelen op dat moment uit het raam, en we vertellen niet eens over onze boosheid- en dat is het, nietwaar? Boosheid. 'Ik moet het gerecht van iemand anders maken. Wat denken ze dat ik ben, hun slaaf?” Zijn boosheid. Maar niet kunnen toegeven dat hun boosheid, niet in staat zijn om hun eigen afwezigheid van gelijkmoedigheid te zien, laat staan ​​liefde, mededogen en vreugde. En dus de praktijk…. Het feel good-aspect en de realiteit van de geest liggen als [opent armen wijd] zo ver uit elkaar. En zo groeien we niet. Wij groeien niet. We moeten zien hoe onze geest echt werkt, en dan groeien we. Dan beginnen we een andere manier van kijken te cultiveren.

Dus als deze persoon echt aan het oefenen was, dan als ze zichzelf boos zien worden op de persoon die de vuile schotel in de gootsteen heeft achtergelaten (die hen natuurlijk kwaad wil doen door hen hun tijd te laten verspillen met het afwassen van de schotel van iemand anders). niet verstrooid. Het was duidelijk dat ze mij in het bijzonder kwaad wilden doen. Niet iemand anders, maar mij.) Dus als deze persoon aan het oefenen was, als dit ter sprake komt, in plaats van het naar een gemeenschapsbijeenkomst van [handen op de heupen] te brengen, zouden ze zou zeggen: 'O, ik ben boos. Waarom ben ik boos? Waar denk ik aan? Oh, ik heb dit hele verhaal dat ik mezelf vertel, dat mensen me opzettelijk kwaad willen doen. Dat ze op me neerkijken. Dat ze verwachten dat ik hun slaaf ben. En ik ben een beetje trots omdat ik denk dat ik te goed ben voor andere mensen om zo te zijn. En mijn liefde reikt niet zo ver, om andermans afwas te doen. Tenzij ze natuurlijk drie keer knielen en daarna 'dankjewel' zeggen. Dan zou ik het misschien overwegen.” Dus, weet je, we zouden naar onze eigen geest kunnen kijken en zeggen: "Oh jongen, kijk wat er aan de hand is." En corrigeer dan de houding en onthoud: "Oh nee, ik oefen de... bodhisattva pad, ik ben de dienaar van anderen. Dit is iemand anders die in zoveel vorige levens aardig voor me is geweest. En wat is er zo erg aan afwassen? Het duurt allemaal 30 seconden. Terwijl dit verhaal dat ik erover verzin een uur van mijn tijd in beslag neemt.” [gelach] Ja?

Je ziet wat ik bedoel? Dit is echte oefening, omgaan met die dingen wanneer ze opkomen, en de geest transformeren en zien waar we staan. Dat is de echte praktijk. Dat hebben mijn leraren tenminste geleerd. Ze zeiden altijd, gewoon zittend op het kussen en zingend en er heilig uitziend en zich zo gedragend [handpalmen samen zien er lief uit], dat daar niet echt om gaat; dat 'dharma beoefenen' betekent 'je geest transformeren'.

Dus misschien kunnen we morgen praten over kostbaar mensenleven.

Kun je je iemand voorstellen die erg aantrekkelijk is…. Of een filmster, of een politicus, of een CEO…. Weet je, ze lopen een Dharma-lering binnen en het is als [puft op] “Nou, ik ben hier om de Dharma te horen. Wat heb je te zeggen dat misschien logisch is voor iemand die zo aantrekkelijk, goed opgeleid en intelligent is als ik." Je kunt je voorstellen dat iemand zo de leringen binnenloopt. Nu zijn we misschien niet met precies dat ding naar binnen gelopen, maar misschien zijn we met iets soortgelijks binnengekomen. En dit is dus een van de redenen, wanneer ze praten over de gondro (De voorbereidende praktijken), 100,000 buigingen doen…. Wanneer je 100,000 buigingen doet - de lange buigingen - bevindt je neus zich op die vloer. En het hele idee is om ons te helpen de goede eigenschappen van de Drievoudig juweeltje, en om te zien dat we niet echt zo wijs zijn als we denken dat we zijn, en om wat nederigheid te ontwikkelen. En dan met die nederigheid komen we en benaderen de leringen. En dan stromen de leringen gewoon in ons, en ze blijven in ons. Omdat onze motivatie klopt.

Vragen? Opmerkingen?

Publiek: Een ander voordeel van het transformeren van onze eigen geest is dat het zeer gunstig zal zijn voor de planeet, het milieu, en veel papier bespaart van mensen die aantekeningen maken. [gelach]

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Ja. Dat het ook nog eens heel goed is voor de planeet, en zoveel bomen spaart, omdat we niet zoveel aantekeningen maken over: "Was alsjeblieft je eigen afwas op dat en dat moment op deze en die manier." [Tegen het publiek] Je denkt toch aan niemand?

Publiek: Nou….. [gelach]

Publiek: Ik dacht eraan hoeveel ik de leringen hierover waardeer, en dan de mensen die me dat op hun eigen manier hebben geleerd. Omdat ik weet dat toen ik naar de Dharma kwam - naar een Dharmacentrum, laten we het zo zeggen - dat ik dit voor mezelf had. Dat was wat mij werd geleerd in onze cultuur. En ik herinner me de eerste keer dat ik Dachen Rinpoche sprak, ik liep het kantoor binnen en ik onderbrak alles wat er gaande was, en hij dwong Adrienne te stoppen met alles wat ze aan het doen was en aandacht te besteden aan wat ik aan het doen was, en ik kreeg de les daar, dat oh, dit is niet de manier waarop je dit doet.

En het andere dat gebeurde was dat Lee Harris, die ons al die boeken gaf (hij was een... monnik toen), zei hij tegen me: "Ik vind dat je je mond moet houden." [gelach] Ik kende hem nauwelijks. En ik zei: "Dat zou een goed idee zijn." En hij had gelijk.

En ik was ooit [onhoorbaar] Dachen Rinpoche, en het was grappig voor mij omdat het niet is wat je zou verwachten, maar ik denk dat het werkte. Er kwam een ​​man binnen en - weet je, we moeten dit leren omdat onze cultuur niet zo is - en hij had geen enkel besef van de kostbaarheid van de leringen. En dus wilde hij al deze vragen vragen, stellen, stellen, en het was iets aan zijn houding dat, misschien voelde hij dat hij het moest leren, en hij (Rinpoche) gooide hem dit washandje toe en hij zei: "Veeg die tafel af en dan zal ik je vraag beantwoorden.” [gelach]

Voor mij zijn die dingen zo perfect om te zien omdat we op een heel andere manier opgroeien, en dan kunnen we niet leren.

VTC: Ja. We zijn opgegroeid met een manier van denken dat we intelligent zijn, en dit en dat en dat andere. Ja.

Publiek: We zien de trots niet en we zien niet hoe het belemmert…. Ik bedoel, natuurlijk gebeurt het nu altijd…. Natuurlijk gebeurt het nog steeds, maar het is fijn om leringen en vrienden te hebben die je helpen.

VTC: Ja. Nog iets anders?

Publiek: Een verhaal uit een centrum, en een non was dokter voordat ze wijdde, en de andere nonnen waren verpleegsters. En de geshe, hij gaf de voormalige dokter al deze banen zoals schoonmaken en koken, en wat ze niet gewend was. En ze had … uitdaging omdat ze vroeger een dokter was en ze had iemand lager, niet één maar veel mensen. Zij leerde.

VTC: Ja.