Vers 3: Het vuur van woede

• Onze kleingeestige, veroordelende geest ontstaat als gevolg van: gehechtheid
• Lijden ontstaat wanneer niet aan onze hoge verwachtingen wordt voldaan
• Het cultiveren van openhartige zorg voor anderen zonder gehechtheid

Juweeltjes van Wijsheid: Vers 3 (Download)

Dus we gaan verder met Juweeltjes van Wijsheid door de zevende Dalai Lama. Dus vers 3 zegt: "Wat is het grote vuur dat woedt als we te dicht bij anderen komen?"

Publiek: Boosheid.

Eerwaarde Thubten Chodron: Het antwoord is: “Verschrikkelijk boosheid dat kan zelfs de kleinste uitdaging niet aan.”

Wat is het grote vuur dat woedt als we te dicht bij anderen komen?
Verschrikkelijk boosheid die zelfs de kleinste uitdaging niet aankan.

Zorgen voor anderen versus gehecht zijn aan hen

Dus: "Wat is het grote vuur dat woedt als we te dicht bij anderen komen?" Dit betekent niet dat we niet dicht bij anderen moeten zijn. Wat het betekent is wanneer we anderen benaderen met: gehechtheid. Dus wanneer we naderen en we zijn eraan gehecht, of we benaderen en we zijn gehecht aan onze eigen ideeën, of onze eigen wensen. Dus het betekent niet dat je op een armlengte afstand van iedereen blijft, oké. Omdat bodhisattva's duidelijk betrokken zijn bij anderen en hen benaderen en om hen geven. Maar wanneer we andere mensen benaderen en we raken aan hen gehecht, of we zitten vol met al onze eigen ideeën, onze eigen voorkeuren, de manier waarop we denken dat dingen gedaan moeten worden, wat we willen…. Als we anderen benaderen en we hebben al dat zwemmen op de achtergrond van onze geest, wat gaat er dan gebeuren als we met anderen zijn? Ze gaan niet doen wat wij willen dat ze doen.

Hoe gehechtheid tot ellende leidt

En we hebben zoveel regels in ons hoofd over wat mensen zouden moeten doen. Het is niet alsof er een open ruimte in onze geest is, waardoor iemand dit of dat kan doen, en weet je, ze kunnen druiven eten, ze kunnen appels eten, ze kunnen onder deze boom zitten, ze kunnen onder die boom zitten. Nee, in onze gedachten moet iedereen onder deze boom zitten. Iedereen moet druiven eten. Iedereen moet dit of dat doen. Er is geen ruimte in onze geest voor iemand om iets anders te doen, behalve wat we willen dat ze doen zonder dat we boos worden.

Dus als we veel meningen en voorkeuren en 'zou moeten' hebben, maken we ons klaar voor boosheid en ellende. Dat betekent niet dat je geen voorkeuren hebt en: "Oh, ik zou water kunnen drinken, ik zou rattengif kunnen drinken, het is allemaal hetzelfde." Nee, daar hebben we het niet over. Je kunt voorkeuren hebben, je kunt ideeën en meningen hebben. Het is de gehechtheid voor hen die het probleem veroorzaken.

Praktische voorkeuren zonder bijlage

Weet je, als ik naar mijn leraren kijk - op kleine dingen die ze niet echt schelen - maar op bepaalde dingen .... Er zijn dingen waar ze duidelijke voorkeuren hebben. Maar als de voorkeur niet gebeurt - als de situatie niet op die manier tot stand komt - worden ze er niet boos en boos over. Maar voor ons hebben we zoveel voorkeuren en meningen waaraan we gehecht zijn, dat wanneer iemand het er niet mee eens is, we flippen. En dus hebben we voorkeuren en meningen over belangrijke dingen, maar ook zoveel van onze dagelijkse levensconflicten met mensen gaan eigenlijk over dingen die niet zo belangrijk zijn. (bijv.): “Waarom heb je de paperclips erin gedaan? dit container?” “Weet je niet dat de salade gaat? er, het gaat niet hier.” “Waarom heb je de handdoek gewassen met? dit lading wasgoed? Je had het moeten wassen met dat. '

Je weet wel? Dingen die…. Werkelijk? Dit is belangrijk? Maar we raken gefixeerd op veel kleine dingen en raken dan van streek. En zelfs er zijn dingen die wij als grote belangrijke dingen beschouwen, die eigenlijk niet zulke grote belangrijke dingen zijn. Maar we worden echt boos als andere mensen niet doen wat we willen. "Ik wil dat de boomstammen worden gesneden zoals" dit, ik wil niet dat ze knippen zoals dat.” "Ik wil dat de viooltjes geplant zijn" hier, en weet je, wat is er gebeurd met de jumping jack viooltjes? We hadden ze vorig jaar, ze staan ​​dit jaar niet in de tuin, wat is het verhaal? Is het je niet opgevallen?”

Onze verwachtingen onderzoeken

Dus er zijn veel dingen die gewoon klein zijn, en dan zijn er nog een heleboel dingen die belangrijker kunnen zijn, maar nogmaals, we kunnen niemand overbruggen die niet doet wat we zeggen. Of we doen niet wat we willen. Dus is het probleem dat anderen niet meewerken? Is het het probleem dat anderen op onze zaak krijgen? Of is het probleem dat we het leven van anderen tot in detail voor hen in kaart hebben gebracht? Wat ze moeten doen. Wat ze zouden moeten denken. Wat ze zouden moeten zeggen. En ze doen het niet.

Dus als we ons ellendig voelen, als we boos zijn, in plaats van daar met de vinger te wijzen, moeten we hier naar binnen kijken. Hoe zet ik mezelf op om zo boos te zijn? Omdat ik dit wil, en ik genoodzaakt bent deze. We kunnen geen onderscheid maken tussen wensen en behoeften. l genoodzaakt bent deze. Werkelijk?

Wanneer niet aan onze verwachtingen wordt voldaan

Zo verschrikkelijk boosheid dat kan zelfs de kleinste uitdaging niet aan.” En dat is waar, nietwaar? Dat wanneer iemand onze gedachte over wat we willen doen in twijfel trekt, we het niet kunnen verdragen. We kunnen het niet verdragen. “Omdat ik een plan heb en ik ga dit doen en wat zeg je tegen mij om mijn plan niet te doen? Omdat ik deze reden en deze reden en deze reden heb ..." Rechts?

Hulp als kwaad zien

Soms stelt iemand gewoon een vraag, dat zien we als een uitdaging. We kunnen de opmerkingen van andere mensen niet zien als - misschien - die ons willen helpen. Of het geven van een nuttige suggestie. Maar in plaats daarvan zijn we zo ego-gebonden dat alles als een bedreiging voor ons verschijnt. Heb je wel eens zulke dagen? Waar alles wat iedereen doet gewoon een bedreiging is. Dus op die dagen - of minuten of wat het ook is, jaren - moeten we een stap terug doen en gaan, weet je, al deze mensen proberen me echt te helpen. Want als ik kijk, zijn de mensen op wie ik boos word eigenlijk de mensen die me proberen te helpen. Ze helpen me gewoon niet zoals ik wil dat ze me helpen, omdat ze mijn gedachten niet kunnen lezen. En omdat ik niet erg ruimdenkend ben om te denken: "Misschien hebben ze een aantal goede ideeën waar ik nog nooit over heb nagedacht." Terwijl, als we het wat rustiger aan kunnen doen en onze geest openstellen en beseffen dat mensen ons proberen te helpen, we ons niet defensief en uitgedaagd hoeven te voelen over alles wat er gebeurt. Want wie is er ellendig als we zo zijn? Ik bedoel, we maken andere mensen ongelukkig met ons gedrag, maar wie is degene die het meest ongelukkig is? Wij zijn. Wij niet? We moeten dus de verhalen controleren die onze geest creëert. Bekijk onze lijst met regels. Bekijk onze verwachtingen.

[Reactie op het publiek] Het is waar dat onze behoeften nooit met elkaar in conflict zijn, maar als we eraan gehecht zijn dat ze op een bepaalde manier worden vervuld, dan brengt dat conflicten met zich mee. Alsof we allemaal vriendschap nodig hebben. Maar als mijn behoefte aan vriendschap betekent dat je nu met me moet gaan wandelen, dan gaat dat problemen opleveren, nietwaar? Als ik vriendschap nodig kan hebben, maar openstaan ​​voor het idee dat we nu misschien geen wandeling maken, gaan we later wandelen. Of misschien manifesteert de vriendschap zich op een andere manier. Sommige mensen tonen hun vriendschap door dingen voor iemand te doen. Niet door activiteiten te ondernemen en er plezier mee te hebben. Mensen tonen vriendschap echt op heel verschillende manieren. Dus als we onze geest kunnen openen en ons kunnen afstemmen op wat andere mensen doen, kunnen we er misschien gemakkelijker uit komen dat aan behoeften wordt voldaan.

[Reactie op het publiek] We worden zo boos over kieskeurige dingen. Terwijl de echt belangrijke dingen, zoals de gemoedstoestand, we gewoon…. Wie maakt zich daar druk om? Ik ben meer geïnteresseerd in hoe mensen hun bril in de kast zetten dan in hun gemoedstoestand. Ik ben meer geïnteresseerd in wat voor soort reinigingsmiddel ze gebruiken voor het toilet dan in hun gemoedstoestand. En hoe zit het met de staat van my verstand?

Je kunt veel knielen en mandala's doen aanbod en mantra, maar train je geest niet in het proces ervan.