Vertrouwen op Tara de bevrijder

• Laat zien hoe Tara een betrouwbaar toevluchtsoord is
• Een belofte doen om de tekst samen te stellen, een project tot het einde te volbrengen
• Hoe de kwestie van geslacht irrelevant wordt voor verlichte wezens?
• Twee aspecten van discriminatie

De essentie van een menselijk leven: vertrouwen op Tara de bevrijder (Download)

Volgend vers:

"Die drijvend op grote zeeën van lijden zal ik redden."
Een krachtige gelofte goed gemaakt.
Aan je lotusvoeten, meelevende godin
Ik bied dit gebogen hoofd aan.

Dit is Je Rinpoche, nogmaals, in het begin, een eerbetoon aan Tara, en specifiek de kwaliteit waaraan hij eer betuigt, is haar groot medeleven en bodhicitta, evenals haar wijsheid die haar in staat stelt van het grootste voordeel te zijn voor bewuste wezens. Dus: "Die drijvend op de zee van lijden", dat zijn wij allemaal, alle levende wezens van de zes rijken. En haar belofte: "Ik zal redden", wat betekent dat ze ons naar bevrijding en volledig ontwaken zal leiden.

Op die manier eer bewijzen aan Tara laat echt zien dat ze een betrouwbaar toevluchtsoord is, omdat ze dat heeft groot medeleven voor ons. En ze kan ons naar de bevrijding leiden omdat ze daar zelf is aangekomen en de wijsheid heeft die nodig is…. Ze heeft door haar eigen wijsheid de leegte van het ware bestaan ​​gerealiseerd, wat cruciaal is om alle obstakels uit de weg te ruimen en ons in staat te stellen bevrijding en volledig ontwaken te bereiken. Dus ze is een betrouwbaar toevluchtsoord en er is geen reden voor haar om te liegen, en geen bedrog in haar begrip, en geen manipulatie in haar motivatie. Dus echt een stimulans om te luisteren.

Ze brengen in het begin altijd hulde, zoals ik al zei, om verdienste te vergaren, maar ook als een manier om een ​​belofte te doen om de tekst samen te stellen. Het is net alsof voordat je een grote onderneming onderneemt, het goed is om je respect te betuigen aan die meerdere en een zeer sterke belofte te doen om te doen wat je zei dat je gaat doen. Dus niet om gewoon "Hoi Tara" en "Ik ga deze tekst te schrijven, maar ik heb het erg druk gehad en vergeet het dus een andere keer." Ja? Niet zo. Echt de vastberadenheid hebben en het doorvoeren en de tekst schrijven.

Er is een mooi verhaal over Tara en hoe ze de naam Tara kreeg, wat 'de bevrijder' betekent. Hier gebruikte hij het woord "redden", dat zij anderen redt, maar ik denk dat "bevrijden" eigenlijk een beter woord is. "Opslaan" is veel meer een christelijk woord. 'Bevrijden' is eigenlijk wat ze doet, door ons de weg te wijzen.

Zoals het verhaal gaat, in een universum in een ver verleden (en vraag me niet of dit waar is of niet, want ik denk niet dat het er echt toe doet), was ze een prinses genaamd Yeshe Dawa, en zeer toegewijd om van nut voor voelende wezens. En anderen meer koesteren dan zichzelf, zodat voordat ze elke dag ontbijt at ze ervoor zou zorgen dat zoveel bewuste wezens bevrijding of verlichting hadden bereikt, en voordat ze elke dag ging lunchen, bereikten zoveel anderen het hoogste goed, net zoals voordat ze at. Dus ze was al deze wezens aan het bevrijden en deed het heel goed, en een paar monniken kwamen haar opzoeken en zeiden: "O, je doet zo'n echt goed werk dat je zou moeten bidden om in je volgende leven als man geboren te worden." En ze zei: "Bedankt jongens, maar nee bedankt", en nam het besluit om in al haar toekomstige levens een vrouw te zijn en ontwaken te bereiken in de vorm van een vrouw.

Ik denk dat tegen de tijd dat je in dat stadium bent van het bereiken van het ontwaken van de mannen en de vrouwen, de hele dingen absoluut nul voor je betekenen, omdat je ziet dat het gewoon labels zijn op basis van atomen en moleculen, en dat is alles wat het is. Het heeft geen andere betekenis in termen van iemands intelligentie of emotionele ontvankelijkheid, of een van deze andere dingen. Mensen gaan tegenwoordig zo vaak in op: "Dit is een mannelijke eigenschap en dit is een vrouwelijke eigenschap", en ik kan daar niet echt mee resoneren, om je de waarheid te zeggen. Veel mensen doen dat. En je hebt in het boeddhisme het 'vrouwelijke goddelijke'. Wat is dat? Ik bedoel misschien de symbolen…. Of je hebt vrouwelijke symbolen. Maar als je echt over leegte nadenkt, verdwijnt het hele idee van mannen en vrouwen uit het raam, op dezelfde manier het hele idee van raciale verschillen, van etnische verschillen, van al die andere manieren waarop we discrimineren en elkaar verdelen, terwijl je echt mediteren op leegte zie je dat dat gewoon toerekening door gedachte is, en die gedachte is gecreëerd door de menselijke geest. En sommige gedachten die door de menselijke geest zijn gecreëerd, zijn flauwekul. Of andere, misschien zijn het geen flauwekul, maar het zijn gewoon conventionele aanduidingen voor het gemak, maar verder hebben ze niet echt veel betekenis.

Hoe dan ook, zo werd ze verlicht in de vorm van een vrouw. Geweldig, hè? Hoe meer verlichte wezens, hoe beter.

Op die manier hulde brengen, denk ik, is heel goed voor ons. Het doet ons ook denken aan Je Rinpoche als een verbintenis om de tekst te schrijven, dat we dan een verbintenis moeten aangaan om erover na te denken. Want als ik denk dat wanneer iemand een toezegging doet om iets te doen en ik de begunstigde ben, dan heb ik Je Rinpoche misschien niet gevraagd om de tekst te schrijven, maar ik ben duidelijk een van de beoogde doelgroepen (hoewel deze bedoeld is voor lekenbeoefenaars , nog steeds is de boodschap ook voor kloosterlingen) - dat ik enige verantwoordelijkheid heb in de deal. Het zijn niet alleen de leraren die lesgeven en ik strek me een beetje uit en, [geeuw] "Ok, ik heb zin om vandaag te luisteren, wat heb je zelf te zeggen?" [geeuw] "Ah, maar vandaag ben ik eigenlijk te moe, ik ga slapen..." Of: "Ik ga vandaag naar een bruiloft", of "Ik ga vandaag een boottocht maken", of "Ik heb het gewoon druk. Dus jij geeft les en dan zal ik er ooit eens toe komen om ernaar te luisteren als ik in de stemming ben.'

Dat is vaak hoe we de Dharma benaderen, op die manier. Je weet wel, Je Rinpoche en al onze andere leraren…. Vandaag is Zijne Heiligheid jarig. Hun taak is alleen om les te geven en we hebben geen verplichting in de deal. En dat vind ik niet helemaal juist. Ik bedoel, oké, als je een nieuw persoon bent, weet je niet wat er aan de hand is. Maar nadat je wat Dharma hebt gehoord en je iets begrijpt van wat er aan de hand is, realiseren we ons dat Je Rinpoche geen leraar kan zijn tenzij we studenten worden. En dus als hij bereid is om dat te doen, moeten we proberen en bereid zijn om echt te studeren en na te denken over wat hij zegt.

[In reactie op publiek] Hoe gebruik je leegte om niet gediscrimineerd te worden? Je erkent dat de mensen die discrimineren vasthouden aan zeer vaste ideeën, grijpen naar het inherente bestaan. Hun geest is vervormd. Wat ze vasthouden is niet waar. Dus we hoeven hun stereotype van ons niet over te nemen.

Elke vorm van discriminatie heeft volgens mij twee aspecten. Een daarvan is het institutionele aspect waar er duidelijke externe obstakels zijn. Het andere aspect is dat de gediscrimineerde groep een houding aanneemt van: boosheid of zelfmedelijden of twijfelen (misschien is wat ze zeggen waar), en met andere woorden, er is een reactie op de discriminatie die kwellingen in onze eigen geest heeft. En die kwellingen zijn van ons. En ik denk dat ze grote schade aanrichten. Niet alleen de externe institutionele kwellingen, maar van welke onderdrukte groep je ook tegenkomt, de angst, de... boosheid, het lage gevoel van eigenwaarde, de defensiviteit, wat het ook is, dat verspilt veel van onze tijd en energie. Terwijl als we ons realiseren dat "dit is gewoon iets van andere mensen" verkeerde opvattingen"Ik hoef er helemaal niet in te geloven, en ik ga, en waar er een open deur is, ik ga er doorheen", dan elimineren we veel van de problemen die voortkomen uit onze gekwelde reactie.

En ik denk dat door dat te doen, het ook laat zien dat we competent zijn. En dan beginnen mensen (hopelijk) hun .. Natuurlijk moet je dingen uitpraten. Maar je moet altijd op een bekwame manier spreken, zodat de mensen van wie je van gedachten wilt veranderen, kunnen horen wat je zegt. Want als we dingen op een boze, beschuldigende manier zeggen, kunnen mensen niet eens luisteren naar de inhoud van wat we zeggen, omdat ze het zo druk hebben met reageren op de emotie en het non-verbale deel ervan. Of de tone of voice, het verbale deel ervan.

Het is als, welkom in het boeddhisme als vrouw. Er is genderdiscriminatie. En de lama heb geen idee. En als je ze ernaar vraagt, zeggen ze: “Er is geen discriminatie op grond van geslacht. Iedereen is gelijk." Ze kunnen het echt, serieus, niet zien.

Persoonlijk denk ik dat de terugkeer naar het Westen me heel veel vrijheid gaf om dingen te doen die ik in India niet kon doen. Ik bedoel, ik koesterde de tijd in India. Het was fantastisch. Ik zou dat voor geen goud hebben opgegeven. Maar in termen van een goede opleiding hebben genoten, mijn vleugels kunnen uitslaan en mijn ideeën en dat soort dingen kunnen uitproberen, bood deze [Amerikaanse] cultuur die mogelijkheid. Hoewel er veel genderdiscriminatie is onder westerlingen. Waarvan je denkt dat die er niet zou zijn. Maar er is, sorry om te zeggen.