Bodhicitta genereren

Groot medeleven

• Groot medeleven en het begin, midden en einde van het pad
• Alle geluk in deze wereld komt voort uit groot medeleven
• Groot medeleven is nodig om snel boeddhaschap te bereiken
• Groot medeleven als tegengif voor een laag zelfbeeld

LR 073: Zeven-punts oorzaak-en-gevolg 01 (Download)

Grote vastberadenheid en de altruïstische intentie

• De inspiratie om te leren en te veranderen om anderen te helpen
• Alleen de Buddha kan ons leren hoe we levende wezens kunnen helpen
• Het Mahayana-pad betreden

LR 073: Zeven-punts oorzaak-en-gevolg 02 (Download)

Valkuilen in de beoefening van Dharma

• Denken dat alles al perfect is
• Een overpresteerder zijn
• Mickey Mouse bodhisattva

LR 073: Zeven-punts oorzaak-en-gevolg 03 (Download)

Groot medeleven

Vanavond wil ik de rest van de zeven punten van oorzaak en gevolg uitleggen. De laatste keer dat we elkaar ontmoetten, hadden we het erover dat liefde de wens is dat anderen geluk en de oorzaken daarvan hebben, en mededogen de wens dat ze vrij zijn van de drie soorten ongewenste ervaringen en hun oorzaken.

Mededogen is een echt essentieel onderdeel van het pad. Dat zie je in veel van de teksten. In een van de grote teksten van Chandrakirti (waarin het grootste deel van de tekst wordt besteed aan het praten over leegte) is het prostratievers, het eerste vers in de hele tekst, "Hommage to Groot medeleven.” Deze teksten leggen dus echt de nadruk op mededogen; je zult dit keer op keer in de Schriften vinden over hoe belangrijk groot medeleven hij precies is.

Groot medeleven aan het begin van het pad

Chandrakirti zei dat aan het begin van onze Dharma-beoefening, groot medeleven is erg belangrijk omdat het als een zaadje is. Wanneer we de groot medeleven, wordt het als het zaad van verlichting. Het wordt het zaad dat ons uiteindelijk in Boeddha's zal veranderen. Daarom is dat zaadje erg belangrijk, want zonder het zaadje kun je nooit het resultaat krijgen. De groot medelevenzorgt er dan voor dat we het Mahayana-pad betreden; dat we vanaf het allereerste begin onze spirituele oefening benaderen met het idee om boeddha's te worden voor het welzijn van anderen in plaats van onze spirituele oefening in wezen voor ons eigen welzijn te doen. Dus meteen aan het begin, de groot medeleven is belangrijk om ons te sturen naar deze grotere reikwijdte, deze meer nobele motivatie.

Groot medeleven in het midden van het pad

Midden in onze praktijk staat de groot medeleven is erg belangrijk omdat het ons op de been houdt. Het wordt het water en de meststof waardoor dingen kunnen groeien. Als we Dharma beoefenen, hebben we veel energie nodig. Onze geest moet op veel manieren bevrucht worden. Wanneer we hebben groot medeleven, het geeft ons dat verregaande houding, het geeft ons de kracht van de geest om de verschillende moeilijkheden die zich voordoen in onze beoefening het hoofd te bieden.

Groot medeleven is ook belangrijk, want oefenen is niet gemakkelijk. (Nou, eigenlijk zeggen ze dat het vrij gemakkelijk is. Het is alleen dat onze geest het niet gemakkelijk zal laten.) We hebben een bepaalde geestkracht nodig en een zekere bereidheid om continu ups en downs te doorstaan. We hebben die langeafstandshouding nodig - een soort van echt diepe motivatie, een sterke motivatie om ons op de been te houden - omdat we proberen de gehechtheid en de onwetendheid komt niet altijd gemakkelijk, zoals we zo gemakkelijk in ons dagelijks leven zien. We denken dat we echt ergens komen en toen verloren we ons geduld. Het is mededogen dat ons op de lange termijn op de been houdt, dat ons de energie geeft. Want zie je, als we in wezen voor ons eigen voordeel werken, dan verliezen we onze energie als er dingen mis gaan in onze praktijk, en we zeggen: “Dit is niet goed. Ik kom nergens. Wat is het nut van? Dit is een sleur. Mijn knieën doen pijn. Mijn hoofd doet pijn. Het is saai. Laten we naar de ijssalon gaan." We willen gewoon alles laten vallen en opsplitsen.

Mededogen houdt ons dus vol, in plaats van onze geest te laten overweldigen door ontmoediging. Met compassie hebben we een veel groter bereik. We erkennen dat we dit niet alleen voor onszelf alleen doen; het omvat het geluk van vele, vele andere wezens. Omdat het geluk van veel wezens erbij betrokken is, krijgen we wat extra energie om iets te doen.

Je ziet hoe dit werkt in heel gewone omstandigheden. Als je echt om iemand geeft, heb je extra energie om iets te doen. Als het je niets kan schelen, heb je die energie niet. Normaal zou je niet om twee uur 's nachts opstaan ​​om iets voor iemand te doen. Maar als je kind huilt, sta je om twee uur 's nachts op, en dat is oké. Dus mededogen geeft je het vermogen om dingen te doen die je normaal niet zou doen als je het alleen voor jezelf doet.

Je hebt gehoord van deze buitengewone verhalen van iemand die vastgepind is onder een steen of onder een auto, en iemand komt en tilt de steen of de auto op zodat de andere persoon eruit kan? Dit soort buitengewone dingen kunnen gedaan worden door de kracht van mededogen.

Ik heb een vrouw ontmoet die heel, heel erg in de drugs zit. Toen ze zwanger werd, stopte ze met het gebruik van drugs. Het was echt interessant. Voor haar eigen voordeel zou ze niet stoppen. Toen ze zwanger raakte, had ze ineens, omdat er iemand anders bij betrokken was, de geestkracht om te stoppen. Mededogen kan dus heel sterk zijn om ons op de been te houden als er moeilijkheden zijn. Het wordt echt het water en de meststof van onze praktijk.

Op een andere manier, groot medeleven verrijkt onze beoefening doordat wanneer we handelen uit mededogen, we een zeer sterk positief potentieel verzamelen dat onze geest voedt en verrijkt en het verkrijgen van de realisaties gemakkelijker maakt. De groot medeleven fungeert als dat soort mest, zodat al onze constructieve acties veel intenser worden. Karmisch gezien zijn ze veel sterker. Dat versnelt ons ook in de praktijk.

Groot medeleven aan het einde van het pad

Aan het einde van het pad, de groot medeleven wordt als de oogst, het gewas dat je uiteindelijk oogst, in de zin dat de groot medeleven is wat alle brandstof voedt Buddha's activiteiten. Met andere woorden, als de Buddha had niet groot medeleven (wat onmogelijk is, want dan zou hij geen zijn) Buddha, en dat is het hele punt), zou er geen Buddha. De groot medeleven is wat houdt een Buddha's daden ten behoeve van levende wezens die altijd stromen en continu zijn. Het is wat een maakt Buddha's daden spontaan. EEN Buddha hoeft niet te zitten en hun hoofd te krabben en zich af te vragen: "Wel, hoe kan ik deze persoon helpen? Heb ik er zin in vandaag? Ik ben een beetje moe." De Boeddha's hebben niet alle aandoeningen die wij hebben. Hun heilzame acties zijn gewoon spontaan, net zo spontaan als we ervaren boosheid, of zelfs meer spontaan dan dat.

Op deze manier kunnen we zien dat de groot medeleven is belangrijk aan het begin van onze beoefening om ons op weg te helpen naar boeddhaschap; in het midden van onze oefening om ons op de been te houden en ons die geestkracht en het vermogen te geven om veel positief potentieel te creëren; en aan het einde van de oefening om een Buddha's daden spontaan en continu stromend voor anderen. Dat is de reden waarom Chandrakirti, aan het begin van zijn tekst, een eerbetoon brengt aan de groot medeleven, laat echt zien hoe belangrijk het is.

Als je naar de daden van alle verschillende bodhisattva's gaat kijken, Buddha's daden, en alles wat de Boeddha's doen voor levende wezens; als je denkt aan een Buddha in staat zijn om spontaan in miljoenen vormen tegelijk te manifesteren, om anderen te kunnen helpen; als je denkt aan een Buddha's moedige geest die volkomen vreugdevol moeilijkheden ondergaat; en als je denkt aan de Buddha's vreugde in het doen meditatie—al deze verschillende soorten kwaliteiten van a Buddha, al die capaciteiten en vaardigheden die echt de bron zijn van het welzijn van bewuste wezens, komen allemaal van de groot medeleven.

Alle geluk in deze wereld komt voort uit groot mededogen

Het is interessant, omdat ze in de teksten zelfs de bevrijding van de arhats traceren als afkomstig van een Buddha. Alle deugd, alle bevrijding, alle goede eigenschappen in de wereld komen van de Buddha. Waarom? Omdat het de Buddha die de leringen gaf die voelende wezens in staat stelt het pad te volgen, hun geest te zuiveren en deze realisaties te verkrijgen, en daardoor de spirituele realisaties te verkrijgen.

Het komt ook door de Buddha's leringen dat bewuste wezens weten wat ze moeten oefenen en wat ze moeten opgeven; daarom kunnen ze dan enige verantwoordelijkheid nemen om negatieve acties op te geven en positieve acties te creëren.

Eén manier om er dus naar te kijken, is dat al het geluk dat in de wereld bestaat, al het geluk van alle spirituele realisaties, allemaal hun wortels hebben in de BuddhaOmdat de Buddha is degene die mensen heeft uitgelegd hoe ze dit moeten doen. De Buddha kwam van het zijn bodhisattva, omdat iedereen die een Buddha was aanvankelijk een bodhisattva. De bodhisattva kwam van bodhicitta, deze altruïstische intentie om een Buddha ten voordele van anderen, en de bodhicitta ontstaan ​​als gevolg van groot medeleven.

Groot medelevenwordt daarom de bron van uiteindelijk de bodhicitta bodhisattva Buddha, de arhats, ook alle tijdelijke genoegens van bewuste wezens die ze winnen bij het scheppen van het goede karma, en de uiteindelijke realisaties. Zodat ze allemaal via deze wortel komen, van de groot medeleven. Is dat duidelijk?

Daarom, als je erover nadenkt, groot medeleven is zo belangrijk. Als we erover nadenken, kunnen we ook zien hoeveel we persoonlijk hebben geprofiteerd van de groot medeleven van de Boeddha's en bodhisattva's. Welk voordeel we ook hebben ontvangen van de Dharma-leringen - als je alleen maar naar je eigen leven kijkt, welk voordeel je ook hebt ontvangen van de Dharma-leringen - het is allemaal te danken aan de Buddha die leringen hebben gegeven. De Buddha het geven van de leringen hangt af van de Buddha het hebben gecultiveerd groot medeleven op het pad. Op die manier kunnen we gewoon zien hoeveel we er persoonlijk van hebben geprofiteerd. In ditzelfde leven is zoveel van onze eigen verwarring en spirituele malaise gepacificeerd, en is die pijn verlicht door het bestaan ​​van groot medeleven.

So groot medeleven wordt iets dat echt heel bewonderenswaardig is, iets dat heel speciaal is; en op die manier, als we die waardering hebben voor wat... groot medeleven doet, dan gaat ons hart open. We willen het echt van binnen ontwikkelen, want als we naar de wereld kijken, lijkt het alsof van alle dingen die we in deze wereld kunnen doen, er niets anders zo waardevol is als het genereren van groot medeleven.

Groot mededogen is nodig om snel boeddhaschap te bereiken

Hoe sterker onze groot medeleven is, dan is des te sterker de bodhicitta. Hoe sterker de bodhicitta, hoe sneller we boeddhaschap bereiken. Dus als we snel boeddhaschap willen bereiken, is de wortel door heel, heel sterk te ontwikkelen groot medeleven.

Het is ook via de groot medeleven dat mensen dan in datzelfde leven verlichting bereiken. Omdat om hierin verlichting te bereiken lichaam, in dit leven, vereist het aangaan van de Vajrayana voertuig, en de basis voor het betreden van de Vajrayana is de groot medeleven. Nogmaals, we komen terug op de groot medeleven als de bron van het snel bereiken van verlichting, van het maken van snelle vooruitgang op het pad, van het betreden van de Vajrayana voertuig. Dus het wordt overal echt belangrijk.

Denk ook aan al het geluk in de wereld, en hoe al het geluk tot stand komt door het goede karma, wat komt omdat de Buddha instrueerde voelende wezens wat ze moesten verlaten en wat ze moesten oefenen. Dit gebeurt omdat de Buddha was erg onbaatzuchtig, en dit kwam van de bodhicitta, van groot medeleven. Het is alsof ons hele leven ingepakt is, op de een of andere manier verbonden met de groot medeleven van die wezens die de integriteit en de kracht hebben om hun geest op die manier te trainen. Als we zien hoe we hebben geprofiteerd en we echt enige waardering hebben voor die nobele kwaliteit, dan verandert er iets in ons hart. Er draait iets om en groot medeleven wordt het belangrijkste in ons leven, het meest waardevolle in ons leven.

Tijdens een cursus die ik gaf, vroeg ik mensen om zich voor te stellen dat ze stervende waren en naar hun leven te kijken: wat waren de dingen waar ze spijt van hadden in hun leven en wat waren de dingen waar ze zich heel goed bij voelden. Dat hebben we gedaan en daarna hebben we het erover gehad. Er was een ongelooflijke consensus in de groep dat hetgene waar mensen zich goed bij voelden in hun leven, gezien het feit dat ze gingen sterven, alle dingen waren die ze met andere mensen deelden, de liefde en het mededogen dat ze met andere mensen deelden. Over het algemeen waren alle dingen waar mensen zich slecht over voelden in hun leven, de dingen die plaatsvonden toen egocentrisme controle over hun geest hadden gekregen.

Dan kun je zien dat groot medeleven anderen ten goede komt, en het is iets dat ons ook heel direct ten goede komt. Als we hebben groot medeleven, dan is er geen spijt als we sterven. Er is geen zelfhaat. Er is geen teleurstelling. Dus groot medeleven is heel, heel belangrijk.

Groot medeleven als tegengif voor een laag zelfbeeld

Ik heb dat op de conferentie met de Dalai Lama de westerse leraren brachten deze kwestie van een laag zelfbeeld ter sprake, en hoe verbaasd hij erover was. Later, na die conferentie, hoorde ik Zijne Heiligheid enkele openbare toespraken houden, en dat was zo interessant, omdat hij van tijd tot tijd een laag zelfbeeld had. Vroeger gebruikte hij die term nooit. Na die conferentie begon hij het te gebruiken. Hij adviseerde altijd compassie als een tegengif voor een laag zelfbeeld. Ik dacht: “Medeleven. Waarom mededogen?” Als je aan mededogen denkt, is het object in je geest andere bewuste wezens. Hoe helpt dat je om zelfvertrouwen te ontwikkelen, omdat je zelfvertrouwen nodig hebt om over je lage zelfrespect heen te komen. Hoe werkt dat?"

Dus ik dacht erover na. “Waarom zei Zijne Heiligheid dit? Is het gewoon omdat hij altijd tegen mensen zegt? mediteren on groot medeleven telkens als er iets mis is? Wat was de zin ervan?” Mijn eigen persoonlijke gedachte nadat ik erover nadacht, is dat wanneer we te maken hebben met een laag zelfbeeld, we echt rond het 'ik' draaien. Er is een zeer solide, concrete 'ik' en we draaien er volledig omheen alsof we eraan vastzitten met olifantenlijm. Er is geen ruimte in de geest. De geest is erg strak. wanneer er is groot medeleven, de geest is zo open en ruim. Als er compassie in de geest is, is er alleen maar ruimte. Ik denk dat als er ruimte is, er automatisch een gevoel van welzijn en een gevoel van zelfvertrouwen is.

Ik vraag me af of we dat echt nodig hebben mediteren vooral op zelfvertrouwen. Ik weet het niet. Ik weet het niet zeker. Misschien gewoon mediteren op de groot medeleven zal het doen. Want als we denken aan groot medeleven, en als we nadenken over de voordelen die we hebben ontvangen van andermans groot medeleven, dan wordt onze geest verheven, het wordt vreugdevol. Als we nadenken over onze relatie met andere wezens en hoe geweldig het zou zijn als we de groot medeleven en geef aan anderen wat van de dingen die we zo vriendelijk hebben ontvangen, dan gaat op de een of andere manier de geest, het hart, alles gewoon open.

Misschien moeten we een experiment doen. We kunnen iedereen een persoonlijkheidstest laten doen, en dan de helft van de kamer mediteren on groot medeleven, helft van de kamer niet mediteren on groot medeleven voor een bepaalde tijd, en dan doet iedereen de test opnieuw. Ik vraag me af wat er zou gebeuren? Het is misschien een goed experiment om te proberen. Probeer het gewoon een week lang, elke dag achtereenvolgens mediteren op groot medeleven en kijk wat voor soort verandering er in je opkomt. We zouden kunnen zien of door te mediteren op groot medeleven, onbedoeld veranderen ook onze gevoelens over onszelf.

Ook zou je gevoel van toevlucht waarschijnlijk veranderen door te mediteren op groot medeleven, want toen we mediteren on groot medeleven, waarderen we de kwaliteiten van de Drievoudig juweeltje nog meer. We realiseren ons ook, wanneer we mediteren on groot medeleven, hoe hard hebben we de begeleiding nodig van de Drievoudig juweeltje, en dit begrip vergroot ook echt onze toevlucht, omdat we echt die hechte band met hen voelen en waardering voor hen hebben.

Grote vastberadenheid en de altruïstische intentie

Het ding met groot medeleven dat groot medeleven is voor alle voelende wezens. Soms splijten ze fijne haartjes en praten ze over het verschil tussen een arhat en een bodhisattva: dat arhats mededogen en liefde hebben, maar bodhisattva's veel meer mededogen en liefde. (Dit is alleen voor degenen onder jullie die graag haren klieven.) Het idee is dat de arhats mededogen hebben met 'grenzeloze' bewuste wezens, maar niet voor 'alle' bewuste wezens; en het verschil is dat wanneer je naar het strand gaat, het strand "onbeperkte" zandkorrels heeft, maar niet "alle" zandkorrels.

Een andere manier waarop ze het mededogen van een arhat en het mededogen van een bodhisattva, is dat een arhat wil dat bewuste wezens vrij zijn van lijden, maar bodhisattva wil ze zelf uit het lijden redden. Er is dus meer betrokkenheid van de kant van de bodhisattva's.

Andere mensen beschrijven het verschil als dat de arhats liefde en mededogen zouden hebben, maar ze zouden deze zesde stap niet hebben, wat de grote vastberadenheid is. De grote vastberadenheid is deze bereidheid om jezelf te betrekken bij het feitelijke proces van het bevrijden van anderen. Dit punt is geen haarkloven. Het is niet hetzelfde als het verschil tussen 'grenzeloos' en 'alles', hoewel er een groot verschil is tussen 'grenzeloos' en 'alles', toch?

Ze zeggen dat het verschil tussen compassie hebben en deze volgende stap hebben - de zesde stap, de grote vastberadenheid - is dat je met mededogen wilt dat anderen vrij zijn van lijden en de oorzaken ervan, maar met de grote vastberadenheid ga je handelen erop. Je gaat er iets aan doen. Het is het verschil tussen aan de rand van het zwembad staan ​​en zeggen: 'Er is iemand aan het verdrinken! Er verdrinkt iemand! Spring erin en red hem!” en spring er zelf in. Er is dus een groot verschil, een heel groot verschil.

Met de grote vastberadenheid is er dus deze echte bereidheid om alle moeilijkheden te dragen die voortkomen uit het betrokken raken bij bewuste wezens. En zoals we allemaal weten, kunnen voelende wezens erg moeilijk zijn. Maar met de grote vastberadenheid gaat er zoveel liefde en mededogen aan vooraf, dat de geest er graag bij betrokken is. Er is een volledig gevoel van betrokkenheid. “Ik ga iets doen. Ik ga acteren." Er is dus een verschil tussen deze grote vastberadenheid en de wens om de vriendelijkheid van bewuste wezens terug te betalen (de derde stap, de vriendelijkheid van onze moeders willen terugbetalen), want de vriendelijkheid willen terugbetalen is de vriendelijkheid willen terugbetalen. Grote vastberadenheid is: "Ik ga de vriendelijkheid terugbetalen."

Iemand maakte de analogie dat het het verschil is tussen rondkijken en bedenken wat te kopen, en een deal sluiten. Als je de vriendelijkheid van moederbewuste wezens wilt terugbetalen, is het alsof je aan het shoppen bent. Met de grote vastberadenheid sluit je de deal. Er is een besluit. Er is een actie. De energie gaat in één richting. Het wordt heel krachtig.

De inspiratie om te leren en te veranderen om anderen te helpen

En van daaruit, vanwege die grote vastberadenheid, is het alsof je zoveel om iemand geeft dat je hem van lijden wilt verlossen, dan ga je er alles aan doen om hem te bevrijden. Als de pijn van iemand anders je zo na aan het hart ligt, ga je op zoek naar elke mogelijke methode om de pijn van die ander te stoppen. Je zou meer dingen kunnen leren, meer dingen doen die je normaal niet zou doen, omdat je beseft dat je de vaardigheden moet verwerven om die persoon te helpen waar je zo veel om geeft. Dat is de analogie in dit specifieke geval.

Wanneer je de grote liefde hebt en groot medeleven voor alle voelende wezens, en je wilt ze van hun lijden verlossen en ze geluk geven, zowel tijdelijk als ultiem, dan begin je om je heen te kijken. "Hoe kan ik dit doen? Ik ben gewoon een beetje oud. Ik kan niet eens mijn eigen gedachten beheersen. Hoe kan ik alle levende wezens van samsara bevrijden? Ik kan mezelf niet eens bevrijden. Ik kan mijn eigen geest niet eens een dag rustig houden. Ik kan mijn eigen geest niet eens een uur rustig houden! Een minuut! Als ik echt om levende wezens geef, zal ik van mijn stuk moeten gaan en hier iets moeten doen.”

We kijken naar de situatie en zeggen: “Hoe kan ik in mijn huidige situatie de bewuste wezens ten goede komen? Als mijn eigen geest een puinhoop is, en ik probeer iemand anders te helpen, zal mijn eigen puinhoop gewoon besmettelijk zijn. Ik zal een puinhoop in hun leven maken.” Dus hier beginnen we te kijken naar wie hun reis samen heeft? Wie is er samen? Wie maakt er geen rotzooi in het leven van anderen? Wie heeft de kracht van geest om door te gaan met al deze dingen om anderen te helpen? Wie heeft de wijsheid om te weten hoe anderen te helpen? Wie heeft de vaardigheid om op het juiste moment te weten wat het juiste is om te doen? Wie heeft de consistentie om het te blijven doen, om levende wezens te helpen?

Alleen de Boeddha kan ons leren hoe we levende wezens kunnen helpen

Als we om ons heen kijken naar wie het is die het vermogen heeft om bewuste wezens op de lange termijn van vaardigheid, mededogen en wijsheid te blijven voorzien, zien we dat het alleen de Buddha. Alleen de Buddha heeft dat vermogen. Moeder Teresa is volkomen ongelooflijk. Ze kan levende wezens bevrijden van de dood op straat, van honger en eenzaamheid, maar kan ze ze bevrijden en naar verlichting leiden? Ik bedoel, misschien is Moeder Teresa een... Boeddha,,Ik weet het niet, maar ik heb het gewoon over het gewone uiterlijk.

We moeten echt inzien dat het ten goede komen van levende wezens niet alleen een kwestie is van pleisters op slechte situaties plakken en slechte situaties oplossen. We moeten inzien dat bewuste wezens er echt baat bij hebben als we ze de tools geven, zodat ze allereerst negatieve karma en creëer positieve karmaen op die manier zichzelf buiten de lagere rijken houden; zodat ze zelf liefde en mededogen kunnen opwekken en leegte kunnen realiseren; zodat ze zichzelf kunnen beschermen tegen samsara en op welke manier dan ook vast komen te zitten.

We gaan echt inzien dat verlichting of boeddhaschap de gemoedstoestand is die het volledige vermogen heeft om anderen te helpen zonder enige belemmering van de eigen kant. Er zal nog steeds hinder zijn van de kant van andere mensen, maar in ieder geval van onze kant, als we proberen te helpen, zal er geen hinder zijn.

Zo is het nu ook met de Boeddha's. Van de Buddha's kant, is er geen belemmering om ons te helpen. Van onze kant is er veel hinder. Het is alsof de Buddha belt ons aan de telefoon, maar we nemen de telefoon niet op.

Dus wat we hier doen is, dankzij de kracht van de liefde, het mededogen en de vastberadenheid, we genereren de bodhicitta of de altruïstische intentie om een Buddha zodat we het meest effectief kunnen zijn in het helpen van anderen. Dat is waar de bodhicitta komt van.

Het Mahayana-pad betreden

Ze zeggen dat wanneer je de . genereert bodhicitta, betreed je het pad van accumulatie van het Mahayana-pad, waar je echt op het directe pad naar verlichting begint. Dat is wanneer je de drie ontelbare grote eonen begint. Ze zeggen dat Shakyamuni Buddha verzamelde verdienste gedurende drie ontelbare grote eonen. Vraag me niet hoeveel jaar dat is. Maar je begint het proces van de drie ontelbare grote eonen wanneer je voor het eerst het volledige genereert bodhicitta. Wanneer we een bewuste gedachte hebben om verlichting te bereiken voor het welzijn van anderen, is dat als het proeven van de bast van suikerriet. Het is alsof je het pakje bevroren yoghurt vasthoudt.

Er wordt gezegd dat wanneer je spontaan de bodhicitta, het heeft zo'n krachtige invloed op de geest. Het is niet alleen deze bewuste wens om verlichting te bereiken voor het welzijn van anderen, maar wanneer je die wens spontaan genereert elke keer dat je iemand ziet - elke keer dat je de kat of de hond ziet, of al deze kleine muggen die tegenwoordig rondvliegen, of wanneer je zie je baas - spontaan komt in je geest de gedachte op: "Ik wil verlichting bereiken om deze wezens te bevrijden." Dus dat spontane ding, ze zeggen dat het zo krachtig is in de geest. Het is zo iets transformerend.

Het is soms interessant om erover na te denken: hoe zou het zijn om een bodhisattva? Ik bedoel, dit is een goede zaak om gewoon een beetje te visualiseren en te fantaseren en je fantasie te gebruiken. Hoe zou het eigenlijk voelen om 's ochtends wakker te worden en je echt gelukkig te voelen over het leven en te denken: "Wauw, mijn leven is zo zinvol omdat ik het vandaag kan gebruiken om bewuste wezens te helpen." En hoe zou het zijn om 's ochtends op te staan, en de kat sprong op je been en greep je vast, en je dacht: "Ik wil hem uit het lijden leiden naar verlichting." En hoe zou het zijn als je het huis uit zou gaan en er vliegen allemaal muggen in je gezicht? Of als je op de snelweg rijdt en iemand snijdt je af? Of je komt op kantoor en je baas dumpt je?

Dus gewoon om deze spontane wens te hebben: "Ik wil verlichting bereiken ten behoeve van deze bewuste wezens. Deze mensen zijn zo kostbaar. Ik wil ze echt helpen.” Denk maar eens na, hoe zou het zijn om zo'n benadering van het leven te hebben? Ik denk dat we waarschijnlijk een stuk gelukkiger zullen zijn dan we nu zijn! En toch is het zo grappig, niet? Dat hoewel we de wens hebben om anderen te helpen, we zelf zoveel gelukkiger zullen zijn dan we nu zijn; dat ondanks dat, wat doen we? We blijven maar aan onszelf denken en hoe we onszelf gelukkig kunnen maken. We besteden al die tijd alleen maar aan het nadenken over hoe we onszelf gelukkig kunnen maken, en we worden nooit gelukkig. We blijven maar rondjes draaien. 'Ik wil dit en ik kan het niet hebben. Ik wil dat en ik kan het niet hebben. Ik wil niet...Waarom doen deze mensen niets? Hoe komt het dat deze mensen me zo behandelen? Niemand waardeert me…” We doen zo ons best om onszelf gelukkig te maken. Het lukt ons nooit. En toch zouden we zelf zoveel gelukkiger zijn als we dit openhartige liefdevolle medeleven met anderen zouden hebben.

Maar je kunt beginnen in te zien dat met slechts een kleine verschuiving in de geest, van het koesteren van jezelf naar het koesteren van anderen, je hele levenservaring volledig op zijn kop staat. Alles ziet er gewoon totaal anders uit.

Valkuilen in de beoefening van Dharma

Publiek: [onhoorbaar]

Eerwaarde Thubten Chodron: Je hebt zojuist twee zeer belangrijke valkuilen genoemd. Ik denk dat het goed is als ik deze uitleg. Een van de valkuilen is deze opvatting van "Alles is perfect". Dit is de valkuil van de New Age. “Alles is perfect zoals het is.” Je hoort dit ook in het boeddhisme, maar wij interpreteren het verkeerd. Als het boeddhisme zegt: "Alles is perfect zoals het is", betekent dat niet: "Ok, daarom leun ik achterover en ben lui. Geweld op straat is perfect, oké.” Dat betekent niet. Dit is de New Age-valkuil van verkeerd interpreteren en denken dat "alles perfect is" betekent alles laten zijn en geen gevoel van universele verantwoordelijkheid hebben voor het welzijn van anderen. Het hebben van een gevoel van universele verantwoordelijkheid is heel erg belangrijk, niet alleen voor onze spirituele oefening, maar eigenlijk om vreedzaam op deze planeet te leven. Met elkaar verbonden voelen.

De andere valkuil die je naar voren bracht, was de over-presteerder-valkuil. "Ik ga de verlichting bereiken." Dit echt sterke 'ik'. "Ik moet alles perfect doen en deze grote "ik" wordt een grote Buddha omdat dit grote 'ik' grote glorie en grote erkenning wil." Dus het "ik" daar echt solide maken. Dat is eigenlijk niet echt bodhicitta. Als je een wilt worden Buddha zodat je beter en sterker kunt zijn en iedereen je 'het kind van de' kan noemen Buddha' en maak aanbod voor jou, dan is dat niet de bodhicitta omdat de bodhicitta is een echte niet-egoïstische motivatie. Als je jezelf vastgrijpt als dit echt sterke, inherent bestaande ding, en je doet het voor je eigen roem, reputatie en trots, dan wordt het nooit echt het bodhicitta. Ik denk dat het het verschil is tussen het kopen van een echt 'members only'-jack en een oude lap. Er is echt een groot verschil.

Er is ook een andere valkuil die "Mickey Mouse" wordt genoemd bodhisattva.” Ik herinner me een keer toen ik in Frankrijk woonde, we hadden deze traditie dat elke keer Lama Zopa kwam, de leden van het instituut zouden een sketch samenstellen, een Dharma-sketch, en die presenteren. Dus een jaar lang deden ze 'Mickey Mouse bodhisattva.” Het was zo grappig. "Mickey Mouse" bodhisattva” werkte in het Dharmacentrum en iemand kwam en zei: “Ik wil naar de retraite en ik kan het niet betalen. Kunt u alstublieft helpen?” Dus "Mickey Mouse" bodhisattva” opent de schatkist van het Dharmacentrum en zegt: “Hier, heb wat geld. Het is oke." Helemaal werd deze Pollyanna, goody-goody, totaal onverantwoordelijk.

Dus dat is nog een valkuil - Mickey Mouse bodhisattva- echt onverantwoordelijk zijn over hoe we anderen helpen. bodhicitta is niet: "Ik heb zo'n" groot medeleven voor deze alcoholist die DT heeft, dus ik ga hem een ​​fles drank geven en hem kalmeren.” bodhicitta geeft niet iedereen alles wat ze willen. Het geeft je kind niet hun vijfde set Lego's, of drie ijsrepen op een rij. Het is niet alleen alles geven wat mensen willen. Het heeft een bepaalde wijsheid.