Vers 14-1: De gevangenis van het cyclische bestaan

• Gedachten voor het betreden en verlaten van een huis
• Drie hoofdaspecten van het pad
• Compassie versus bodhicitta
• Wijsheid die bevrijdt van samsara

41 Gebeden om te cultiveren bodhicitta: Vers 14-1 (Download)

We zijn bij het 14e vers en er staat:

"Mogen alle wezens ontsnappen uit de gevangenis van het cyclische bestaan."
Dit is het gebed van de bodhisattva bij het naar buiten gaan.

Deze heeft veel te maken met de eerste die we deden, die luidde: “Mag ik alle bewuste wezens naar de citadel van bevrijding leiden. Dit is het gebed van de bodhisattva bij het betreden van een huis.” Als je naar binnen gaat, de citadel van bevrijding binnengaat, als je weggaat, verlaat je de gevangenis van samsara. Dan ga je, is het huis de citadel van bevrijding of is het de gevangenis van samsara? Omdat ik er op verschillende manieren over nadenk als ik binnenkom en als ik wegga.

Raak niet zo in de war, dit zijn gewoon manieren van denken wanneer je bepaalde acties uitvoert, omdat het net als het hele proces van het maken van analogieën is, je past dingen gewoon zo aan dat ze op een bepaalde manier logisch voor je zijn, je maakt dat soort analogieën.

Als je hier denkt: "Mogen alle wezens ontsnappen uit de gevangenis van samsara, van het cyclische bestaan", dan is er op dit moment eigenlijk best veel waar je aan kunt denken, omdat je kunt nadenken over: wat is een cyclisch bestaan; waarom is het een gevangenis; wil ik echt dat ik ontsnapt of zeg ik alleen maar dat soort woorden; en als ik mezelf dan wil laten ontsnappen, hoe zit het dan met alle anderen, geef ik echt genoeg om iedereen om voor hen te werken en hen te helpen ontsnappen?

Er zit veel betekenis in deze regel, omdat het ons leidt in termen van de drie hoofdaspecten van het pad. De vastberadenheid om vrij te zijn is de eerste, dus voor onszelf bepalen om vrij te zijn en dan willen dat andere bewuste wezens vrij zijn, wat de bodhicitta. Gewoon willen dat andere bewuste wezens vrij zijn, dat alleen is dat niet bodhicitta, dat is mededogen. Maar op basis van dat mededogen, wanneer we streven om zelf volledige verlichting te bereiken, zodat we de wijsheid, mededogen en bekwame middelen om levende wezens uit de gevangenis van samsara naar de citadel van bevrijding te kunnen leiden. Dat aspiratie voor verlichting gecombineerd met de aspiratie om levende wezens ten goede te komen en ze te bevrijden, dat is het bodhicitta. De tweede is afhankelijk van de eerste, namelijk de vastberadenheid om vrij te zijn en het leidt naar de tweede van de drie hoofdaspecten van het pad bodhicitta, en hoe gaan we onszelf en anderen dan bevrijden van het cyclische bestaan. De manier om dat te doen is om de juiste kijk op leegte te krijgen en dan mediteren daarop en integreer dat met wie we zijn, zodat onze hele kijk verandert. En door die wijsheid te ontwikkelen, die de onwetendheid doorsnijdt die de wortel is van het cyclische bestaan, bevrijden we onszelf van het cyclische bestaan ​​en ook van de banden van pacificatie of vrede voor onszelf en streven we in plaats daarvan naar volledige verlichting. Dus de wijsheid wordt de manier om onszelf en anderen te bevrijden.

Er zit veel betekenis in dit vers en we kunnen eigenlijk wat tijd besteden aan het uitpakken ervan. Laten we eens kijken wat er de komende dagen gebeurt, misschien pakken we het nog wat meer uit.