Achtvoudig nobel pad

Introductie

• Overzicht drie hogere trainingen en nobel achtvoudig pad
• Eerlijke toespraak
• Nuttige toespraak

LR119: Achtvoudig nobel pad 01 (Download)

juiste toespraak

• Spreken op het juiste moment
• Spraak gemotiveerd door mededogen

LR119: Achtvoudig nobel pad 02 (Download)

Goede actie

• Het doden opgeven en het leven beschermen
• Het stelen opgeven en vrijgevigheid beoefenen

LR119: Achtvoudig nobel pad 03 (Download)

De achtvoudig nobel pad is een van de essentiële leringen van de Buddha. Hoe past dit onderwerp in het schema der dingen?

De Buddha gaf eerst de leringen over de vier edele waarheden, met andere woorden, de vier feiten die door de edele als waar worden gezien. De nobelen zijn wezens die een directe waarneming van de werkelijkheid hebben.

De eerste nobele waarheid is dat we ongewenste ervaringen in ons leven hebben. De tweede is dat deze oorzaken hebben, de oorzaken zijn intern - onze eigen onwetendheid, boosheid en gehechtheid. De derde edele waarheid is het ophouden van zowel deze ongewenste ervaringen als hun oorzaken, met andere woorden, er bestaat een staat van bevrijding hiervan. En de vierde is dat er een pad moet worden gevolgd om die stopzetting te verwezenlijken. Dit pad is de achtvoudig nobel pad. De achtvoudig nobel pad past in de vierde van de vier edele waarheden.

Laat me deze acht opsommen en een beetje praten over hoe ze in verschillende dingen passen en dan zullen we elk van hen in meer detail gaan bespreken.

De drie hogere trainingen en het achtvoudige nobele pad

Dit is een geweldige les voor mensen die van lijstjes houden, omdat de achtvoudig nobel pad kan ook worden vermeld onder de drie hogere trainingen. Degenen onder jullie die hier eerder zijn geweest, weten over de drie hogere trainingen-ethiek, concentratie en wijsheid.

De hogere opleiding in ethiek, die de basis vormt van het pad, heeft drie van de achtvoudig nobel pad: perfecte spraak (of juiste spraak of correcte spraak - er zijn verschillende vertalingen), perfecte actie en perfect levensonderhoud.

Onder de hogere concentratietraining hebben we volmaakte opmerkzaamheid, volmaakte inspanning en volmaakte concentratie of eenpuntigheid.

Onder de hogere training van wijsheid hebben we een volmaakt zicht of begrip en een volmaakte gedachte of realisatie.

Samenvattend hebben we de vier nobele waarheden. De vierde edele waarheid heeft drie onderverdelingen: ethiek, concentratie en wijsheid. Drie van de achtvoudig nobel pad vallen onder ethiek, drie ervan vallen onder concentratie en twee onder wijsheid.

Hogere opleiding in ethiek

Laten we nu beginnen met de eerste, de hogere opleiding in ethiek. We gaan het hebben over de brede categorie van ethiek, wat eigenlijk inhoudt hoe we ons leven in elkaar moeten zetten. Ethiek is geen lijst met morele codes. Het is geen lijst van "Doe dit" en "Doe dat niet" en beloningen en straffen. Ethiek is eigenlijk hoe we ons leven kunnen samenstellen, zodat we in harmonie met onszelf kunnen leven, zodat we niet veel schuldgevoelens, spijt, verwarring en onrust hebben. Het helpt ons om verstandige beslissingen te nemen. Ethiek is ook hoe we in harmonie met andere mensen kunnen leven, zodat we afstand doen van dingen die anderen storen, het evenwicht verstoren en disharmonie creëren.

Hier gaan we het hebben over hoe we onze spraak op de juiste manier kunnen gebruiken, hoe we onze fysieke handelingen op de juiste manier kunnen gebruiken en hoe we op de juiste manier in ons levensonderhoud kunnen voorzien.

1) Juiste spraak

Laten we beginnen met spraak, want spraak is iets dat we veel doen. Ook al hebben we twee oren en één mond, we gebruiken onze mond veel meer dan onze oren. [gelach] Spraak betekent niet alleen mondelinge spraak. Het kan ook geschreven spraak zijn, en elke vorm van verbale communicatie.

De Buddha, toen hij verwees naar zijn eigen toespraak, zei dat zijn toespraak waarheidsgetrouw was. Het was nuttig. Het werd op het juiste moment uitgesproken en met een medelevende motivatie gesproken. Deze vier eigenschappen van perfecte spraak of goede spraak zijn erg belangrijk. Laten we ze op een meer systematische manier bekijken. Wat betekent het om waarheidsgetrouw te zijn? Wat betekent het om op een nuttige manier te spreken? Wat betekent het om op het juiste moment te spreken? Wat betekent het om met een goede motivatie te spreken?

a) Eerlijke spraak

Waarachtigheid. Dit betekent natuurlijk dat we stoppen met liegen en opzettelijk dingen zeggen waarvan we weten dat ze niet waar zijn. Dit betekent niet dat je fanatiek moet zijn in het vertellen van de waarheid. En het betekent ook niet dat je fanatiek moet zijn en de waarheid op een schadelijke manier moet gebruiken. Soms kunnen we dingen zeggen die waar zijn, maar we zeggen ze met een geest die schade wil aanrichten en we brengen daadwerkelijk schade toe. Ook al is de spraak waarheidsgetrouw, het valt niet echt onder wat we hier bedoelen met 'waarheidsgetrouw'. 'Waarheidsgetrouw' zijn is niet alleen de feiten zo goed mogelijk zeggen zoals we ze begrijpen, maar het betekent ook dat we de waarheid niet gebruiken om anderen te schaden.

Een voorbeeld. Mensen die net met het boeddhisme beginnen, vragen vaak: “Dit voorschrift over niet liegen. Wat gebeurt er als iemand naar voren komt en zegt: 'Ik wil deze man neerschieten?' Vertel je ze waar ze heen moeten om hem neer te schieten? Moet ik het hem vertellen of niet?” [gelach] Het is duidelijk dat je in dat soort situaties doet wat nuttig is. Wat waarachtigheid ons vraagt ​​te onderzoeken, is om te zien of we de waarheid spreken zoals we die kennen. Hoe vaak als we een verhaal vertellen, overdrijven we een punt om het meer in ons voordeel te maken?

Ik kreeg een brief van een van mijn studenten in een ander land. Ze heeft er veel moeite mee boosheid. Ze werkt hier al een aantal jaren mee. Ze vertelde me over een ruzie die ze had met haar man. Ze werd zo boos op hem en ze was hem echt aan het uitschelden. Ze zei dat de Buddha standbeeld stond recht tegenover haar in de kamer waar ze ruzie hadden. Ze zag de Buddha standbeeld en tegelijkertijd wetende dat wat ze tegen hem zei niet helemaal de waarheid was, dat ze het overdreef. Je weet hoe als je ruzie krijgt…. [gelach] Dus ze zag dat gebeuren terwijl ze het zei. En op een gegeven moment brak er iets in haar. Ze ging gewoon kapot en verontschuldigde zich echt bij hem, zei de waarheid, en ze waren in staat om het te bespreken en los te laten.

Dat was een behoorlijk grote doorbraak voor haar. Ik denk dat dat een behoorlijk goed begrip was dat ze had, om te zien hoe we zeggen dat we de waarheid vertellen, maar het is niet echt de waarheid. Hoe we bepaalde details eruit halen en iets om ons punt te bewijzen en de andere details weglaten die ons zouden helpen het standpunt van de ander te begrijpen.

Soms overdrijven we ook als we praten. In het bijzonder vertellen we onszelf niet de waarheid. We zeggen uitspraken tegen onszelf als: "Niemand mag mij!" "Ik maak alle fouten!" "Alles wat ik doe is fout!" Dit soort uitspraken doen we tegen onszelf. Het zijn duidelijk leugens, nietwaar? Hoe kunnen we tegen onszelf zeggen dat alles wat we doen verkeerd is? Het is niet waar. Niet alles wat we doen is fout. Of tegen onszelf zeggen dat niemand ons leuk vindt. Ook dat is niet waar. Maar we zeggen dit soort uitspraken tegen onszelf. Soms, als we klagen en medelijden met onszelf hebben, bewijzen we ons punt aan andere mensen: "Mijn baas komt altijd op mijn zaak." Altijd? Vaak vertellen we onszelf niet eens de waarheid als we naar de situatie kijken. We overdrijven dingen.

We praten ook vaak dubbel, waarbij we een situatie op deze manier aan de ene persoon uitleggen en op die manier aan een andere persoon, de ene keer op deze manier zeggen en de andere keer op die manier. We raken soms behoorlijk verstrikt in onze leugens, in onze overdrijvingen. We vergeten wat we tegen wie hebben verteld, dus de volgende keer weten we niet wat we moeten zeggen omdat we niet weten welke versie van het verhaal deze persoon heeft. Als mensen erachter komen dat we tegen ze hebben gelogen, vernietigt dat het vertrouwen. Als we onze relaties willen vernietigen, is liegen de beste manier. Het is echt. Zodra we beginnen te liegen, verdwijnt het vertrouwen. Heel makkelijk. We besteden veel tijd aan het opbouwen van vertrouwen met onze collega's, met onze familie, met onze partner. Maar als we liegen, zelfs over kleine dingen, wordt veel van het opgebouwde vertrouwen weggenomen.

Het gaat erom hoe je de waarheid op een gepaste manier vertelt, hoe je het op een vriendelijke manier vertelt. De waarheid vertellen betekent ook niet dat je alle lelijke details moet geven die voor iemand pijnlijk kunnen zijn. Misschien gewoon geven wat ze op een bepaald moment moeten weten. Mensen die in de medische wereld werken, als je iemand hebt die terminaal is, ga je ze niet laten zitten nadat ze dit spervuur ​​van testen hebben doorstaan ​​en ze een uur lang de hele waarheid vertellen. De persoon zal overweldigd zijn. Geef ze gewoon een beetje de waarheid over de diagnose. Vul het dan langzaam, naarmate de tijd verstrijkt, in. Veel tijd, het gaat erom hoe je de waarheid op een gracieuze manier kunt vertellen.

b) Nuttige spraak

De tweede kwaliteit van spreken is hoe je het nuttig kunt maken. Er kan op twee manieren over bruikbaarheid worden gesproken: dingen die op de lange termijn nuttig zijn, dat wil zeggen nuttig voor onze uiteindelijke doelen, zoals het bereiken van bevrijding en verlichting; en dingen die tijdelijk of in ons dagelijks leven nuttig zijn.

Onze spraak nuttig maken voor de langetermijndoelen

Hoe gebruiken we onze spraak op een nuttige manier voor het uiteindelijke doel van bevrijding en verlichting? Door de Dharma aan anderen uit te spreken, door de Dharma aan anderen te onderwijzen. Daarom staat er in de leringen dat de gave van de Dharma de hoogste gave is. Door de leringen uit te leggen, geef je mensen de tools waarmee ze hun eigen geest kunnen bevrijden.

Dat betekent niet dat we allemaal moeten streven om Dharmaleraar te worden. Het betekent niet dat je lessen moet organiseren en op kussens moet zitten. Het uitleggen van de Dharma kan gewoon in je dagelijkse leven gebeuren. Misschien ontmoet je mensen en vragen ze: "Oh, wat heb je gedaan tijdens je zomervakantie?" "Ik ging terugtrekken." "Wat is dat?" En je begint met ze te praten over wat retraite betekent. Of mensen vragen je wat je doet op maandag- en woensdagavond, en je vertelt ze: "Nou, ik stopte met pokeren [gelach] en nu ga ik naar een Dharma-les." "Wat is dat?" En je beschrijft ze wat het is.

De Dharma onderwijzen of de Dharma delen betekent niet dat je veel mooie termen, ingewikkelde concepten en boeddhistisch jargon moet gebruiken en indrukwekkend moet zijn. Het betekent eigenlijk vanuit je hart spreken over je eigen spirituele pad zoals je het ziet, terwijl je het beoefent. Wat is toevlucht voor jou? Waarom deed je toevlucht? Wat heb je uit de lessen gehaald? Hoe profiteert u van meditatie? Hoe pas je de oefeningen over geduld toe in je dagelijks leven? Dit zijn dingen die we heel vaak kunnen delen met onze collega's, vrienden en familie.

Veel mensen die net met het boeddhisme beginnen, vragen me: “Wat vertel ik mijn vrienden? Wat vertel ik mijn ouders? Als ik ze vertel dat ik een week op retraite ben geweest in plaats van naar het strand te gaan, gaan ze denken dat ik raar ben!” [gelach] Over het algemeen, als je het boeddhisme aan mensen uitlegt, vertel dan de aspecten van het boeddhisme die al overeenkomen met waar die persoon in gelooft. Neem het voorbeeld van Zijne Heiligheid. Waar praat hij over in de grote openbare lezingen als hij naar de stad komt? Hij begint niet te praten over samsara, nirvana en Buddha, Dharma en Sangha en karma. Hij begint er geen Sanskriet- en Pali-woorden uit te gooien. Hij praat over liefdevolle vriendelijkheid, mededogen, geduld, harmonie. Zulke dingen.

Dit is de beste manier. Laat mensen over deze dingen praten, en naarmate ze geïnteresseerd raken, zullen ze meer over andere dingen willen weten. Je kunt ze langzaamaan invullen. Of je kunt ze naar lessen brengen, naar de retraites brengen, ze voorstellen aan leraren. Dat is ook een andere manier om de Dharma te delen, de Dharma te geven, onze spraak te gebruiken om de Dharma te verspreiden. Het verspreiden van de Dharma betekent niet de straat opgaan [gelach] of van deur tot deur gaan.

Het kan hen ook aanmoedigen op het spirituele pad dat ze al volgen. Als iemand een vrome christen is en hij vindt het heilzaam voor hem, moedig hem dan daarin aan. Veel van Jezus' leringen over liefdevolle vriendelijkheid, geduld - deze zijn erg goed voor mensen om te oefenen. We doen geen harde verkoop van het boeddhisme. We proberen hier niet ons product of ons voetbalteam te verkopen. [gelach]

Onze spraak nuttig maken voor de tijdelijke doelen

Conflicten helpen voorkomen

Onze spraak nuttig maken op een instrumentele manier, een dagelijkse manier, is vooral om conflicten te helpen voorkomen. Met andere woorden, mensen de informatie geven die ze nodig hebben. Vaak ontstaan ​​er conflicten omdat mensen niet over de informatie beschikken die ze nodig hebben, dus bedenken ze iets in hun hoofd. Ze weten niet wat er echt aan de hand is, dus zeggen ze: 'Nou, dit gebeurt. Het moet te wijten zijn aan x, y, z dah dah dah.” En dan hebben ze het hele verhaal en ontstaat er een misverstand. Dus soms is onze spraak nuttig maken mensen het soort informatie geven dat ze nodig hebben, zoals hoe laat je thuis zult zijn, waar je heen gaat, wat ze van je kunnen verwachten en wat ze niet van je kunnen verwachten. In plaats van grote weelderige grootse dingen te beloven, laat mensen weten wat ze kunnen verwachten en probeer het dan waar te maken.

Conflicten helpen verzachten

Probeer ook onze spraak te gebruiken om conflicten te verzachten, om spanning weg te nemen als er spanning is. Het kan betekenen dat je moet bemiddelen tussen mensen die in conflict zijn, als je die vaardigheden hebt. Het kan betekenen dat je gewoon luistert naar een vriend die iets van de borst moet krijgen en iets moet uitpraten. Er zijn veel manieren om dingen te kalmeren.

Stoppen met lasteren en roddelen

Onze spraak nuttig maken betekent ook dat we het opgeven van andere mensen belasteren en roddelen. Het is niet nuttig als we rondgaan met spraak die opzettelijk verdeeldheid zaait. We doen dit vaak als we jaloers zijn. Iemand krijgt een voordeel ten opzichte van ons. Iemand is bevriend met iemand anders met wie we bevriend willen zijn. Uit jaloezie gebruiken we onze spraak op een verdeeldheid zaaiende manier om mensen een beetje wantrouwend tegenover elkaar te maken, om een ​​beetje wrijving tussen mensen te creëren, om op de een of andere manier iets te doen zodat we ons erin kunnen wringen en krijgen wat we willen. Als we dat doen, misbruiken we ons eigen spraakvermogen.

De schuld geven

Een toespraak nuttig maken betekent het opgeven van mensen de schuld geven, inclusief onszelf de schuld geven. Weg met dit concept van schuld om mee te beginnen. Wanneer er iets mis is, wanneer er een probleem is, is het niet nodig om iemand de schuld te geven en alle oorzaken van een situatie aan één persoon toe te schrijven, hetzij aan iemand anders of aan onszelf. Geef de schuld op met onze spraak. En met onze geest, geef deze houding op om te proberen één persoon de schuld te geven, of het nu is om het op iemand anders te dumpen of het op onszelf te dumpen. Gebruik onze intelligentie om multilateraal naar een situatie te kijken om alle verschillende dingen te zien die erin gebeuren, zodat we stoppen met het gebruiken van verdeeldheid zaaiende spraak. We geven de schuld op. We stoppen met lasteren.

Het opgeven van ijdele praatjes

We geven ook ijdele praatjes op. Idle talk is ook iets dat niet erg nuttig is. We kunnen veel lui praten. [gelach] Luie praat is gewoon praten zonder enig doel, zonder enige betekenis. Dit hoeft niet per se met het onderwerp te maken te hebben. Of onze spraak nutteloze praat is of niet, heeft veel te maken met de motivatie en met de geest. Als je bijvoorbeeld met een collega op het werk over sport praat, gewoon om jezelf er goed uit te laten zien, om te laten zien hoeveel je weet over de verschillende sporten, of gewoon om tijd te verspillen, of gewoon om te bla bla bla en de vloer te bezetten , dat zou ijdele praat zijn.

Aan de andere kant, laten we zeggen dat je een aantal familieleden gaat bezoeken met wie je niet veel gemeen hebt. Maar je weet dat ze geïnteresseerd zijn in sport. Je voelt het heel waardevol om een ​​relatie met hen te onderhouden, en je wilt echt harmonie creëren en iets gemeenschappelijks vinden om met hen over te praten. Om die reden, om de communicatiedeuren met die mensen open te houden, praat je over sport. In die context is het best handig.

Wat we hier bedoelen is, we proberen wat introspectie te doen over wat nuttige spraak is. Op welke momenten is onze spraak nuttig geweest? Wat zijn de momenten waarop het niet productief is?

Nu is praten over Dharma natuurlijk heel nuttig, maar het betekent niet dat elke keer dat je over Dharma praat, het ook nuttig is. Als je op een egotrip bent en over de Dharma praat met iemand die niet geïnteresseerd is en hen opdringt, dan is dat ijdele praat. Het is een oproep aan ons om naar binnen te kijken en ons af te vragen wanneer we onze spraak op een zinvolle manier gebruiken?

Soms kan stilte de beste manier zijn om onze spraak te gebruiken. Het kan de handigste manier zijn. We zullen hier later wat meer over praten. Vaak praten we ook lui omdat we het gevoel hebben dat we de ruimte moeten opvullen. Als we niets zeggen, wat gaan we dan doen? Maar soms geeft gewoon zwijgen de ander de kans om te zeggen wat hij of zij moet zeggen. Soms is het beter om de ruimte niet te vullen. Om gewoon stil te zijn. Kijk wat er uit de ander komt. Laat de ander de discussie leiden in plaats van dat wij het altijd leiden. Neem ook, vooral bij telefoongesprekken, contact op met mensen. Kijk of het een goed moment is om met ze te praten of niet. Heel vaak als we mensen bellen, gaan we ervan uit dat ze alle tijd van de wereld hebben, maar ze kunnen haast hebben. We weten hoe het is. We hebben allemaal wel eens in die situatie gezeten: we staan ​​voor de deur, de telefoon gaat, de beller wil een halfuur praten en je komt er niet uit. [gelach] Het is goed om zelf gevoelig te zijn en dat andere mensen niet aan te doen. Vraag mensen of het een goed moment is om te praten, of ze tijd hebben om te praten. Gebruik onze spraak op een verstandige manier.

c) Spreken op het juiste moment

Negatieve feedback geven op het juiste moment

Bepaalde dingen moeten op het juiste moment worden uitgesproken. Als ze op het juiste moment worden uitgesproken, passen ze er geweldig in. Maar als u ze op een ander moment spreekt, is het misschien niet gepast. De timing is verkeerd. Het is op dat moment verkeerd om te zeggen. Nogmaals, het gaat er niet alleen om wat je zegt, maar ook wanneer je het zegt en hoe je het zegt. Dit is erg belangrijk.

Wanneer geven we mensen bijvoorbeeld feedback? Als we iemand negatieve feedback willen geven, geven we die dan in het bijzijn van een hele groep andere mensen? Weet je nog dat toen je een kind was, je ouders ervoor kozen om je te straffen in het bijzijn van je vrienden? Dat was zo vernederend. Weet je nog hoe dat was? Nogmaals, onthoud dat wanneer u met uw eigen kinderen omgaat.

Verneder andere mensen niet in het bijzijn van hun collega's of in het bijzijn van hun collega's. Het is niet het moment om ze te disciplineren. Zelfs in een werksituatie is het misschien niet het juiste moment om negatieve feedback te geven als de persoon hierdoor zijn zelfvertrouwen of imago verliest. Zorg ervoor dat u het juiste moment kiest als we iemand negatieve feedback moeten geven.

Als we de feedback geven, geef de ander dan niet de schuld. Vermeld gewoon de situatie zoals wij die zien, zonder er betekenis en doel aan toe te voegen.

Geef ook geen negatieve feedback als we opvliegend zijn, als we in een slecht humeur zijn, als er net op onze knop is gedrukt. Als we zenuwachtig en gestrest zijn, is dat niet het moment om iemand feedback te geven. We moeten het doen als het stil is, als we ons in een meer besloten situatie bevinden en als we kalm zijn. Feedback geven is niet alleen de ander vertellen wat onze perceptie is, het is ook het vermogen hebben om echt naar hem te kunnen luisteren. Als we kritiek of negatieve feedback geven, moeten we eerst onze eigen geest controleren of we in de stemming zijn om te luisteren.

Als we negatieve feedback geven, denken we vaak dat het gewoon iets is van "Ben ik in de stemming om het te zeggen?" We houden er geen rekening mee of de ander in de stemming is om te luisteren. [gelach] Maar als we iets ter discussie stellen, zouden we ook automatisch moeten checken: “Ben ik bereid om op dit moment te luisteren naar wat de ander zegt? Als ik ze deze feedback geef, ben ik dan bereid te luisteren naar hun standpunt en hoe zij dit waarnemen? Als dit geen tijd is waarop ik bereid ben te luisteren, als ik geen tijd heb, als ik gestrest ben, dan is dit misschien niet het moment om dit onderwerp ter sprake te brengen. Ik moet wachten tot een andere keer.”

Niet continu negatieve feedback geven

Geef ook niet voortdurend negatieve feedback. [gelach] “Je hebt dit gedaan. Jij deed dat…." We kunnen soms kijken hoe onze geest in dit ongelooflijke muggenzifterige ding terechtkomt. Kan je dat zien? Ik zie het aan mezelf. Het is alsof als we eenmaal een negatief beeld van iemand hebben, alles wat ze doen verkeerd is! Ze kunnen niet goed lopen. Ze kunnen de deur niet goed sluiten. Ze kunnen niet goed niezen. Ze kunnen niets goed doen omdat onze geest zo opgesloten zit in dit negatieve beeld dat alles wat ze doen fout is. Dat doen we vooral met de mensen met wie we samenleven. De mensen met wie we samenleven, de mensen met wie we het meest close zijn, de mensen van wie we het meest houden - we hebben vaak het gevoel dat ze een deel van ons zijn, zodat we ze op dezelfde onbeleefde, onbeschofte, onaangename manier kunnen behandelen waarop we onszelf behandelen . [gelach]

Manieren observeren

Het is waar. Kijk naar de manier waarop we tegen onszelf praten. Dat is dezelfde manier waarop we praten met de mensen met wie we het dichtst bij staan ​​- volledig zonder respect. Het is ook een oproep om te kijken naar de manier waarop we tegen onszelf praten. Als we met onszelf praten, als we met onze familie praten, om de maatschappelijke basisnormen van beleefdheid niet te overtreden.

Ik herinner me dat ik als tiener er een hekel aan had als mijn ouders zeiden dat ik op mijn manieren moest letten. Ik dacht dat manieren dom waren! Beleefdheid was verschrikkelijk! En toen ik naar Taiwan ging en de Bhikshuni-wijding nam, gingen veel van de instructies die ze ons gaven over manieren en beleefdheid. Ik herinner me dat ze ons na de lunch altijd instructies gaven, zoals eraan denken onze stoelen naar binnen te duwen als we opstaan ​​van de lunch. Hoe oude vrienden te begroeten. Hoe mensen te begroeten. Eerst dacht ik: "Waarom vertellen ze ons dit?" En dan realiseer ik me: "Nou, ze vertellen me dit omdat ik het nog steeds niet doe." [gelach]

Ik begon veel na te denken over deze verschillende kleine dingen die met manieren te maken hadden, en ik begon in te zien hoeveel conflicten er in relaties ontstaan ​​alleen maar omdat ze onbeleefd zijn. Het is ongeloofelijk! Bijvoorbeeld onbeleefd zijn met de toon die we gebruiken, onbeleefd zijn als we met iemand praten, ze te laat bellen, ze te vroeg bellen, niet zeggen "alsjeblieft", niet zeggen "dank je wel". Simpele dingen zoals "Dankjewel" zeggen om onze spraak op die manier te gebruiken. Hoe vaak hebben we geschenken gekregen, maar hebben we de mensen niet teruggeschreven om "dank u wel" te zeggen? Ze zitten daar en vragen zich af of het wel is aangekomen. Het is niet zo dat ze zo graag 'dankjewel' en waardering willen. Ze willen gewoon weten dat het veilig is aangekomen. Maar we nemen niet eens de tijd om te schrijven en te zeggen: “Ja, het is aangekomen. Heel erg bedankt."

Het observeren van manieren is erg belangrijk, vooral met de mensen met wie we leven en werken. Het is goed om te beginnen met het controleren van onze eigen spraak, hoe we onze spraak gebruiken, als we dit doen. We kunnen zien hoe kleine dingen grote verschillen kunnen maken in relaties met andere mensen.

Op het juiste moment complimenten geven

We geven niet alleen negatieve feedback op het juiste moment, maar we geven ook complimenten op het juiste moment. En zorg ervoor dat we complimenten geven, want we nemen dingen vaak als vanzelfsprekend aan. Nogmaals, dit gebeurt het meest met de mensen met wie we samenleven. We bedanken onze partner niet voor het buitenzetten van het huisvuil. We gaan er gewoon van uit dat ze dat zullen doen. We bedanken onze kinderen niet voor het opruimen. We waarderen het niet als het kind zijn huiswerk maakt. Of waardeer onze partner bij het wassen van de auto.

Complimenten geven betekent niet altijd zeggen: 'Je bent geweldig. Je bent geweldig." Dat zegt de persoon niet zoveel. Maar als je ze dingen vertelt die ze hebben gedaan en die je echt op prijs stelt, laat dat ze weten wat je aan hen waardeert. Als we complimenten geven, wees dan specifiek. Stapel niet alleen op de bijvoeglijke naamwoorden. “Toen je xyz deed, waardeer ik het echt. Het gaf me een goed gevoel. Het heeft me uit de brand geholpen in een moeilijke situatie.” Specifiek zijn geeft de persoon informatie die ze kunnen gebruiken over wat ze hebben gedaan dat nuttig is.

Zorg er ook voor dat we de complimenten geven op het moment dat de persoon het gedrag vertoonde. Wacht geen zes maanden voordat u de bedankbrief verstuurt. Wacht geen zes maanden voordat u uw kind vertelt dat u heel blij was met iets dat ze deden. Geef de complimenten tijdig.

Als mensen succesvol zijn, of als ze wat plezier in hun leven hebben gehad, willen ze vaak dat we daarin delen en ze wat positieve feedback geven. Maar we schijnen het gewoon een beetje uit. We loven het niet. Wij geven geen commentaar. Wij delen er niet in. En ze voelen zich in de steek gelaten. Ze voelen een beetje plat aan.

Als we in ons eigen leven kijken, zien we vaak dat deze situaties ons zijn overkomen. Het punt is, in plaats van te kijken naar de keren dat ze ons zijn overkomen, kijk naar de keren dat ze andere mensen zijn overkomen. We kunnen dan onze spraak gebruiken om ze te verhelpen. Dat is waar je op moet letten.

Weten wanneer je moet zwijgen

Spreken op het juiste moment betekent ook weten wanneer te spreken en wanneer te zwijgen. Soms is stilte een veel betere manier om onszelf uit te drukken en een veel betere manier om iets met iemand te delen. We weten dit allemaal. Soms is in stilte bij iemand zijn een veel betere manier om je dichtbij te voelen dan de hele tijd de ruimte te moeten vullen. Koester de stille tijden met andere mensen. Leer stil te zijn. Leer op een vreedzame manier met andere mensen om te gaan, op een stille manier.

Wanneer mensen voor het eerst komen om zich terug te trekken en ze horen dat ze stilte moeten in acht nemen, hebben ze me achteraf verteld: “Oh mijn god, ik ben hier in een groep van twintig, dertig mensen en we zijn stil. In mijn familie betekende stilte dat er iemand zou ontploffen. Hoe ga ik een week in retraite leven zonder te spreken? Het doet me te veel denken aan de stille etentjes in de familie!” [gelach] Hier leren we stil te zijn met een goede energiestroom. We identificeren stilte niet met afwijzing, of stilte met gebrek aan verbinding.

Vooral in Dharma-situaties kan stilte een prachtige manier zijn om iets heel dieps met andere mensen te delen.

We komen bijvoorbeeld als groep bijeen en doen samen de Chenrezig-oefening. Ik heb wel eens gemerkt dat na de inwijding niemand opstaat. Iedereen zit nog een kwartier, dertig minuten in stilte. Juist omdat de stilte heel fijn is om te delen, in jezelf kunnen gaan en toch een community hebben waarmee je dat deelt.

d) Spraak gemotiveerd door mededogen

De vierde eigenschap van spraak is spraak gemotiveerd door mededogen. Dit is een van de belangrijkste eigenschappen van spraak: waarom we spreken. Om echt naar onze motivatie te kijken. Dingen komen niet uit de mond tenzij de geest eerst beweegt. Dus kijk naar de geest. Wat is de motivatie van de geest? Soms spreken we de waarheid, maar het is de bedoeling om iemand met de waarheid te kwetsen. Soms prijzen we mensen, maar het is de bedoeling om ze te kwetsen met de lof. Als we prijzen maar onze motivatie niet goed is, wordt onze lof vleierij. Of onze lof wordt dwang.

Ook uit mededogen, anderen proberen te troosten met medelevende spraak. Betekent niet dat meelevende spraak altijd troostend en koesterend is. Soms kan compassievolle spraak ook heel direct en vrij eenvoudig zijn. Meelevende spraak kan zijn om je uit te spreken tegen onrecht. Uitspreken tegen vooroordelen. Maar deze worden gedaan met mededogen, niet met boosheid.

Meelevende spraak kan worden gebruikt om anderen aan te sporen hun beslissingen te heroverwegen, om anderen aan te sporen naar meer kanten van een situatie te kijken. Er zijn veel manieren om onze spraak op een medelevende manier te gebruiken. Maar het belangrijkste is om altijd van tevoren de geest te controleren.

Compassievolle spraak is niet: 'Ik weet hoe u uw probleem moet oplossen. Ik ben medelevend, dus ik ga je vertellen hoe je het kunt oplossen. Dat is vaak wat er in onze geest omgaat, hoewel we het niet zo zeggen. We weten wat we willen dat de uitkomst is, en we willen de andere persoon manipuleren om langs te komen en ons advies op te volgen, omdat ons advies erg goed is. We weten hoe ze hun leven moeten leiden, hoe ze hun leven moeten samenstellen. We zijn zo medelevend. Wij helpen ze. We vertellen het ze omdat ze te onwetend zijn om het zelf te zien. [gelach] Als we dat soort motivatie hebben om te spreken, zelfs als wat we zeggen waar en juist is, zal het niet goed overkomen. Of als de persoon weerstand biedt, worden we defensief, boos en overstuur. 'Ik probeer je alleen maar te helpen. Waarom word je zo boos op mij?! Ik sprak tegen je uit medeleven!” [gelach] We moeten de motivatie echt controleren en proberen het medelevend te maken. Soms kan het betekenen dat we niet spreken totdat we onze motivatie kunnen veranderen.

Publiek: [onhoorbaar]

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): We kunnen nog steeds zeggen wat we naar ons oordeel het beste vinden. Dat is prima. Het extra toegevoegde element in waar ik het over had dat ongewenst is, is "Daarom zou je het moeten doen." Het gaat er dus om advies te kunnen geven zonder de ander enige verplichting op te leggen. Laat ze hun eigen beslissing nemen. Vooral als je met volwassenen spreekt, is het veel beter dat je ze hun eigen beslissing laat nemen. Als we onze mening gewoon aan de andere persoon opdringen, zullen ze later waarschijnlijk bij ons terugkomen en behoorlijk boos worden. Of als er iets misgaat, geven ze ons de schuld van wat er mis is gegaan. Als mensen om advies vragen, is het veel beter om te zeggen: “Nou, het lijkt me dah, dah, dah, maar dit is slechts mijn mening. Je weet meer over de situatie. Jij moet de beslissing nemen.” En laat het dan gewoon helemaal aan hen over. Met een kind is dat natuurlijk anders.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: U wilt dat deze persoon functioneler wordt, omdat het reflecteert op uw integriteit, uw gevoel van vertrouwen en uw reputatie op kantoor.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Je bedoelt als je geen advies geeft, ben je dan echt zorgzaam? En als je advies geeft, ben je dan echt zorgzaam?

Ja, het is heel moeilijk. Dat vind ik ook, want mensen komen vaak bij mij voor advies en ik vind het ontzettend belangrijk dat mensen zelf beslissingen nemen. Probeer ze veel vragen te stellen om meer informatie te krijgen en stel ze misschien een paar verschillende dingen voor om over na te denken of om te doen. Maar sta er echt op dat ze hun eigen beslissingen nemen. Anders is het gemakkelijk voor mensen om gewoon te zeggen: “Oh, ik heb gedaan wat je me zei te doen en het is niet 100% goed gelukt. Het is allemaal jouw schuld! Ik neem geen enkele verantwoordelijkheid voor mijn daden, omdat het jouw schuld is. Je zei dat ik dit moest doen.' [gelach]

Maar je hebt gelijk. Het is moeilijk om te helpen en er toch voor te zorgen dat we om ons geven zonder vast te zitten aan de uitkomst. Soms kan dat betekenen dat je mensen de ruimte moet geven om fouten te maken.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Het belangrijkste is dat we in elke situatie handelen met zoveel compassie en integriteit als we in die situatie kunnen brengen. We kunnen niet zien wat het resultaat is, omdat resultaten tot stand komen door een mix van zoveel verschillende voorwaarden dat we niet kunnen bepalen. Dus het fundamentele aan zorgzaamheid is wat onze motivatie op dat moment is. Denk niet dat zorgzaamheid betekent dat we een bepaald resultaat van de andere persoon krijgen. Denk niet dat iemand helpen betekent dat we een bepaald resultaat behalen. Hen helpen is de houding van helpen. Anders maken we onszelf gek….

[Leringen verloren door verandering van band]

2) Juiste actie

a) Het stoppen met doden en het beschermen van het leven

... Inbegrepen bij het opgeven van het fysiek schaden van anderen of het opgeven van doden, is het beschermen van leven. Om levens te beschermen op alle mogelijke manieren. Om een ​​veilige omgeving te creëren. Om bedreigingen voor de gezondheid te elimineren. Dat betekent dat we onze giftige dingen op de juiste manier weggooien, niet onze verf in de vuilnisbak gooien. Gewoon kleine dagelijkse dingen. Wat doen we met de verf met lood erin? Wat doen we met giftige dingen in huis? Hoe ontdoen we ze? Onze fysieke actie op de juiste manier gebruiken, betekent dat we ons ervan ontdoen op een veilige manier die het milieu niet in gevaar brengt. Om te proberen gezonde omgevingen te creëren. Om anderen onderdak te bieden. Creëer een plek die veilig is voor andere mensen om in te wonen. Het zou zo verfijnd kunnen worden als niet rijden als dat niet nodig is. Het kan net zo verfijnd worden als carpoolen wanneer we maar kunnen, in een poging een veilige omgeving voor andere mensen te creëren. Geen pellets uitzetten om de slakken in de tuin te doden. Bied ze je groente aan. [gelach]

De praktijk van het vrijlaten van dieren

Het leven promoten. Hier komen we in de boeddhistische praktijk van het vrijlaten van dieren. Dit wordt veel gedaan in de Chinese cultuur. Het is een hele fijne praktijk. Ik deed het veel toen ik in Singapore woonde. We kunnen het hier ook een keer organiseren, als mensen dat willen. In Singapore was het heel gemakkelijk om de dieren te krijgen. Op de markt hadden ze dieren die klaar waren om geslacht te worden. Er zijn allerlei soorten zeedieren, schildpadden, palingen, sprinkhanen (die je aan je vogels voert), vogels in gevangenschap. Er is een speciale oefening voor jullie om levende wezens te bevrijden die zullen worden afgeslacht of gevangengezet.

Vorig jaar toen ik in Mexico was, hebben we dit ook gedaan. Wij hebben het met de kinderen gedaan. De gezinnen gingen allemaal 's morgens op pad en haalden verschillende dieren. Iemand heeft zelfs een havik! Ze hadden een aantal interessante dieren, zoals een uil. Daarna verzamelden we ons in het park en zeiden we gebeden om de Dharma-zaden in de geest van de dieren te prenten, en toen lieten we ze vrij. [Publiek spreekt.] Je koopt ze en dan bevrijd je ze. Steel niet. [gelach]

Zorgen voor zieken en noodlijdenden

Een veilige omgeving creëren. Bevrijding van degenen die in fysieke nood verkeren. Ook zieken verzorgen. De aanvulling van het vermijden om anderen fysiek pijn te doen, is ook om hen te helpen wanneer ze fysiek in nood verkeren. Als je een ongeluk op straat ziet, stop dan en help. Als tante Ethel ziek is, ga dan naar haar toe en help haar. Als er iemand in het ziekenhuis ligt, ga dan langs, bel of stuur een kaartje. Ook dit is iets dat we vaak verwaarlozen, vaak vanwege onze eigen angst. We zien niet graag mensen die sterven. We zien mensen die ziek zijn niet graag. We hebben het te druk. We hebben zoveel belangrijke dingen te doen in ons leven. "Kan je niet nog een week geopereerd worden als ik het niet zo druk heb?" "Kan je niet een andere keer sterven?" [gelach]

Voor anderen zorgen, vooral als ze ziek zijn, omdat we weten hoe we ons voelen als we ziek zijn. Sommige mensen zijn kluizenaars als ze ziek zijn. Laat ze kluizenaars zijn. Dring onszelf niet aan hen op. Maar er zijn andere mensen die, als ze ziek zijn, willen dat iemand hen een glas jus d'orange of vegetarische kippensoep brengt. Wat het ook is. We worden graag verzorgd als we ziek zijn. Met andere mensen is het net zo. Grijp die kans wanneer die er is, hetzij met buren of familieleden. En doe het met een gelukkige geest, niet met een geest die echt gehaast is: “Ik heb zoveel andere dingen te doen. Oké, hier is het. Jij hebt het. Nu ga ik mijn ding doen, want het komt me echt niet uit om voor je te zorgen als je ziek bent. Integendeel, om met veel liefde, veel zorg voor de zieken te zorgen.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Het is moeilijk. We leven absoluut in een onvolmaakte wereld. Voor veel van deze dingen is het niet zo dat er één simpele oplossing zal zijn die goed is voor iedereen. We doen ons best. Maar ik denk dat vooral het veroorzaken van directe schade, voor zover we dat kunnen laten varen, beter is.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Het is waar. In veel situaties doen we ons best. We doen het met zoveel goed hart als we kunnen. Daarom zeggen ze dat je er maar één houdt voorschrift nu is karmisch veel zwaarder dan veel behouden voorschriften op het moment van de Buddha, omdat het veel moeilijker te houden is voorschriften nu. Als je de vijf hebt genomen voorschriften, wees trots op jezelf. Niet dat soort 'trots', maar een gevoel van vreugde en voldoening.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Wat je naar voren hebt gebracht, is een heel belangrijk punt. Een deel van het doel hiervan is het effect dat het op anderen heeft, maar het grote doel is het effect dat het op onszelf heeft. Hoe het met ons gaat als we ons meer bewust proberen te worden van wat we doen met de slakken en de mieren, waar en wanneer we lopen en hoeveel we rijden. Het is niet alleen het effect op de samenleving, maar ook hoe het ons doet vertragen, kijken naar wat we doen en onze motivatie, en onze onderlinge afhankelijkheid met anderen erkennen.

Ook als we andere mensen fysiek helpen, als we zieken helpen, doe dat dan niet uit schuldgevoel of verplichting. Doe het zoveel mogelijk met een vriendelijke houding die wil geven, niet zodat anderen ons een gunst verschuldigd zijn. Vooral als we voor de zieken zorgen, betekent dat echt dat we onze eigen gelijkmoedigheid moeten ontwikkelen. Als mensen ziek zijn, zijn ze soms erg prikkelbaar, soms stemmen ze ons af, soms praten ze te veel. Ze hebben niet altijd controle over hun lichaam, spraak en geest als ze ziek zijn. We moeten enige gelijkmoedigheid hebben. Ook als mensen ziek zijn, moeten we kunnen omgaan met speeksel, uitwerpselen en dat soort dingen.

Om mensen echt te helpen wanneer ze het nodig hebben. Help ze te praten over de dingen waarover ze moeten praten, vooral als je met iemand bent die terminaal is. Ze willen misschien praten over verschillende spirituele kwesties, of emotionele kwesties, of wat het ook is. Geef ze de ruimte om dat te doen. Op die manier helpen we ze zo goed als we kunnen.

Het ontwikkelt wat tact. Hoe te verplegen. Hoe iemand te helpen. Hoe medicijnen te geven. Vaak laten we dat over aan professionals. Ik zag het verschil tussen Azië en hier toen ik in Singapore woonde. Een geestesstudent lag daar op sterven. Hij was thuis en zijn familie zorgde veel voor hem. Ik zat te denken dat we hier waarschijnlijk iemand in een ziekenhuis of hospice zouden houden en een vreemde dat zouden laten doen. Maar daar hielp de zus hem naar de badkamer te dragen. Ze hielp hem met al die persoonlijke dingen die we vaak niet doen met mensen in onze familie. We schamen ons en laten vreemden dat doen. Soms voelt ons familielid zich misschien beter als een vreemde dat doet. Dat is prima. Maar soms voelen ze zich misschien beter als iemand in de familie hen helpt. Niet alleen steeds meer taken overlaten aan de professionals, maar ook zelf bij de zorg betrokken zijn.

b) Stoppen met stelen en vrijgevigheid beoefenen

Een ander aspect van het tot bloei brengen van ons vermogen tot handelen is het opgeven van stelen of het nemen van dingen die ons niet zijn gegeven. Dingen gebruiken die niet voor ons persoonlijk gebruik waren, die niet van ons zijn. Dingen lenen en niet teruggeven. Geld lenen en niet terugbetalen. Dit soort dingen. In plaats van altijd te nemen, te nemen, te nemen, proberen we geven te oefenen. Om materiële dingen te geven wanneer we kunnen. Maar denk niet dat het geven van materiële dingen voldoende is. Ik denk dat we nu de neiging hebben om te denken dat als we gewoon een cheque uitschrijven, onze verplichting voorbij is. Als we gewoon een cheque geven aan een goed doel, als we gewoon een cheque geven aan een vriend, als we gewoon een geschenk geven, dan is onze verplichting vervuld. Gebruik geven niet als een manier om onszelf van ons schuldgevoel af te kopen.

Een andere vorm van geven is dienstbaarheid. Soms zijn we beter uitgerust om geld aan te bieden. Als we service bieden, maken we er misschien een puinhoop van. Maar we moeten niet denken het aanbieden van geld is voor ons de manier om eruit te komen het aanbieden van onderhoud. Wanneer we kunnen, mensen fysiek helpen bij de dingen waar ze hulp bij nodig hebben. Als ze verhuizen, of als ze iets aan het bouwen zijn, of als ze aan het planten zijn, of wat het ook is, bied ze dan service.

Wat betreft het geven aan de Dharmagroep, denk niet alleen: “Oké. Ik heb iets in de dana-mand gegeven. Ik heb mijn schuld betaald. Ten eerste, Dana betaalt niet. Dana betekent geschenk. Het betekent vrijgevigheid. Het is niet betalen voor de lessen. Het is het gevoel van verplichting niet wegnemen. Het is een vrijelijk aangeboden geschenk, net zoals de leringen vrijelijk worden aangeboden. Op dezelfde manier willen we service bieden aan de groep. Wij willen service bieden aan de Drievoudig juweeltje en om de Dharma te helpen verspreiden. Probeer onze energie op die manier te gebruiken in plaats van te verwachten dat iedereen al het werk in de groep doet. Anders is het steeds weer dezelfde groep mensen die het werk doen. Ze hebben wat hulp en wat rust nodig. Dus probeer service aan te bieden.

Ook om te proberen mensen te beschermen wanneer ze in gevaar zijn. Dit is een vorm van vrijgevigheid. Het is ook een manier om het leven te beschermen. Maar echt, het is om de geest van geven in onszelf op te roepen. We houden niet altijd bij wie aan de beurt is om te betalen als we uit eten gaan. Of kijken hoeveel ik afgelopen kerst aan hun cadeau heb uitgegeven en hoeveel zij aan het mijne hebben uitgegeven om te beslissen wat ze dit jaar voor hen gaan doen. Probeer de geest van vrijgevigheid te cultiveren die echt wil geven.

Als we geven, geef dan op een vriendelijke manier, niet op een oneerbiedige manier. Als je aan iemand geeft, bijvoorbeeld een bedelaar in India of een dakloze, geef dan op een respectvolle manier. Kijk naar de persoon in de ogen. Geef de leuke dingen die we hebben in plaats van ze voor onszelf te houden en de slechte aan anderen te geven.

Ik las over iemand die zei dat ze elke twee weken probeerde er een gewoonte van te maken iets in huis weg te geven dat ze mooi vond. Maak daar een gewoonte van, ontwikkel die geest van vrijgevigheid, geef iets weg dat we leuk vinden omdat we willen dat de ander gelukkig is. We geven zonder angst. We zijn niet bang om het ding te verliezen. We geven omdat er een soort plezier is.

Het heeft geen zin om te geven alleen maar omdat mensen ons vleien. Of als mensen ons vleien, dan geven we veel. Als mensen aardig en aardig zijn, als ze leuke, lieve dingen zeggen, geven we ze heel veel. Als ze gemeen tegen ons zijn, geven we ze helemaal niets. Soms kunnen we erg trots en arrogant zijn en denken: "Wie is er zo goed dat zij de ontvanger van mijn geschenk kunnen zijn?" We geven omdat we erkenning willen. We willen dat andere mensen weten hoe vrijgevig en filantropisch we zijn. We moeten dus de geest controleren. Controleer de motivatie. Ontwikkel een goed hart.

Er is eigenlijk nog een ander aspect aan dit, maar ik denk dat ik het ga volhouden en het later zal doen. Nog afsluitende vragen?

Publiek: Iemand komt naar me toe om informatie te vragen. Ik weet dat de informatie hen zal kwetsen. Moet ik ze de informatie geven?

VTC: Ik denk dat het sterk zal afhangen van de situatie, wie de persoon is, wat de informatie is en wat uw relatie met hen is. De informatie kan in het begin pijnlijk zijn, maar kan uiteindelijk tot een goed resultaat leiden. Als u denkt dat dit het geval is, en het is beter om het ze nu te vertellen dan de informatie achter te houden, dan wilt u dat misschien doen. Als je een hechte band met ze hebt, dan zul je er zijn om ze daar doorheen te helpen, ook al zal het pijnlijk voor ze zijn. Je moet kijken naar de vele aspecten van de situatie.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Ja, het is heel gemakkelijk om te liegen. Soms is het erg onverschillig om dat te doen. “Ik wil niet betrokken raken bij andermans problemen en hartzeer. Ik zal gewoon onwetendheid veinzen.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: In het begin kan het pijnlijk zijn om dit tegen de persoon te zeggen, maar je hebt het gevoel dat het hem uiteindelijk kan helpen. Iemand heeft bijvoorbeeld moeilijkheden op het werk en weet niet waarom. U kent de redenen. Ze komen naar je toe en zeggen: 'Ik heb een heel slecht cijfer voor de beoordeling en ik begrijp niet waarom. Weet u waarom?" Je weet dat het komt door het werk dat ze aan een bepaald project hebben gedaan. Je weet dat het niet leuk zal zijn om dat tegen ze te zeggen, maar misschien als je ze de feedback zou kunnen geven en het zou kunnen spellen, dan zouden ze kunnen komen kijken hoe ze kunnen verbeteren wat ze doen. Dus je vertelt het ze niet omdat je ze pijn wilt doen, ze kwaad wilt doen of ze hun zelfvertrouwen wilt laten verliezen, maar omdat je ze informatie wilt geven zodat ze zich kunnen verbeteren en dingen later op een andere manier kunnen doen.

Oké. Laten we een paar minuten nadenken.