Kwaliteiten van de drie juwelen

Kwaliteiten en vaardigheden van de verlichtende invloed van een Boeddha

• Verschil in soetra en tantra
• Verhelderende invloed is moeiteloos en ononderbroken

LR 025: Toevluchtsoord (Download)

De goede eigenschappen van de Dharma

• De ware paden en echte stopzettingen
• Onwetendheid tegengaan, gehechtheid en boosheid
• Het ontwikkelen van begrip van het pad

LR 025: Kwaliteiten van Dharma (Download)

De goede eigenschappen van de Sangha

• De drie voertuigen
• De vijf paden

LR 025: Kwaliteiten van Sangha (Download)

Het Bodhisattva-voertuig

• De tien gronden
• Eigenschappen van bodhisattva's

LR025: Bodhisattva voertuig (Download)

Vragen en antwoorden

• Vipassana versus Tibetaans meditatie praktijk
• Doel van meditatie

LR 025: Vraag en antwoord over vluchtelingen (Download)

Kwaliteiten en vaardigheden van de verlichtende invloed van een Boeddha

We zijn klaar met praten over de Buddha's kwaliteiten van lichaam, spraak en geest tijdens onze laatste sessie. Nu gaan we het hebben over de kwaliteiten van de Buddhaverhelderende invloed. We hebben het in feite over sutra-leringen, maar wanneer leraren deze dingen in verband brengen met de tantra, ze praten over de Buddha's kwaliteiten die zich manifesteren als specifieke goden. De Buddha's wijsheid manifesteert zich als Manjushri. De Buddha's mededogen manifesteert zich als Chenrezig of Avalokiteshvara. Vajrapani is de manifestatie van de Buddha's bekwame middelen, terwijl Tara, het vrouwtje Buddha, is in hoge mate de manifestatie van de Buddhaverhelderende invloed. Tara is groen, zoals Seattle over een paar maanden zal zijn, als alles groeit; dus dit is ook de functie van de Buddha's verhelderende invloed - om dingen te laten groeien in de hoofden van bewuste wezens.

Er zijn twee basiskwaliteiten van de Buddhaverhelderende invloed. Allereerst is het zonder inspanning en ten tweede is het ononderbroken.

De verlichtende invloed van de Boeddha is moeiteloos

In termen van moeiteloos zijn, de Buddha hoeft niet overal over na te denken en alles te plannen. Hij hoeft niet te zitten en te denken: 'O, het is maandagochtend. Wie kan ik helpen? Ik denk dat ik het bewuste wezen daar ten goede zal komen.” Al dat nakijken en erover nadenken hoeft niet. Of hij deze man wil helpen of niet, is niet eens een vraag in de Buddha's geest. Het komt gewoon moeiteloos, het verlangen en het vermogen om andere wezens te helpen. Ook een Buddha hoeft niet na te denken over hoe te helpen. EEN Buddha denkt niet: “Wel, moet ik deze persoon toevlucht leren? Leer ik ze het Mahayana-pad? Leer ik ze devotionele praktijken? Wat leer ik ze?” Ze krabben niet op hun hoofd en gaan 'rond en' rondjes draaien. Ze weten gewoon precies wat ze elke persoon moeten leren dat geschikt is voor zijn of haar geest. Je zult zien dat deze kwaliteit steeds weer naar boven komt als we het hebben over de verschillende kwaliteiten van de Buddha, het vermogen om anderen te onderwijzen volgens hun eigen aanleg, volgens hun eigen behoeften.

Ik denk dat, door erop te wijzen dat de Boeddha's het vermogen hebben om dit te doen, het ons er ook op wijst dat we allemaal verschillend zijn, en dat we onszelf niet in de knel hoeven te zetten om hetzelfde te zijn. Wanneer we anderen proberen te helpen, moeten we ook rekening houden met hun verschillende neigingen, neigingen en behoeften, en mensen helpen op een manier die bij hen past. De Buddha zegt niet: "Ik wil je zo helpen, daarom kun je dit soort hulp maar beter nodig hebben en je kunt het maar beter ontvangen omdat ik het geef." Dit is niet aan de hand. [gelach] De Buddha weet gewoon wat anderen nodig hebben en geeft dit op een zeer persoonlijke, individuele manier.

Ik denk dat daar iets heel diepzinnigs aan is als een les voor ons, zelfs op ons eigen niveau, van hoe we mensen helpen bij wat we doen, omdat we soms gewoon proberen alles te veel te standaardiseren. In het eerste leerjaar doe je dit, in het tweede leerjaar doe je dit. Twaalfstappenprogramma: eerste stap, tweede stap ... zelfs een geleidelijk pad, het is allemaal gestandaardiseerd. Maar we zijn allemaal individuen, nietwaar? We luisteren er allemaal anders naar. We pakken het allemaal anders aan. We gaan verschillende punten uitkiezen en anders in de praktijk brengen, dus daar moeten we ons van bewust zijn en waarderen.

Ook denk ik (ik weet dat ik op een dwaalspoor kom, maar hoe dan ook) dat we onszelf niet met andere mensen hoeven te vergelijken. 'Wat zegt iedereen? Wat doet iedereen? Hoeveel buigingen hebben ze gedaan? Oh, ze doen mandala aanbod en geen buigingen. Misschien moet ik mandala doen aanbod net als zij." Dat is niet het probleem. De kwestie is wat onze eigen individuele behoeften op een bepaald moment zijn en hoe we deze kunnen vervullen in termen van de Dharma-beoefening.

In veel opzichten moeten we leren om onze eigen artsen in onze praktijk te zijn, om gevoelig te worden voor onze eigen geest en voor onze eigen behoeften en welke Dharma-methoden we op een bepaald moment nodig kunnen hebben. Welke gaan ons helpen? Tot op zekere hoogte meegaand, gevoelig zijn voor wat er binnenin gebeurt. Als we boos zijn, werken we met de boosheid. Als we gehecht zijn, werken we met de gehechtheid. Kies de verschillende methoden in de leringen die passen bij wat er op dit specifieke moment in ons leven gebeurt.

Dat betekent niet dat we elke dag moeten springen en hinkelen. We doen onze meditaties op het geleidelijke pad, hopelijk volgen we de schets die elke dag een onderwerp onderzoekt. Je houdt die cyclus vol; maar tegelijkertijd, wat er ook een probleem voor je is in je eigen leven, je vindt het tegengif in de leringen en past ze daarop toe. Je kunt dit doen, of dat nu het onderwerp is dat je op dat moment studeert of dat dat op dat moment je hoofdpraktijk is of niet. U kunt bijvoorbeeld midden in honderdduizend knielingen zitten, maar op een dag wordt u wakker en voelt u zich volkomen gierig en u weet dat u aanbod die dag. Je moet iets doen om de gierigheid te overwinnen. Je zou de kniellingen kunnen volhouden, maar voor die dag benadruk je iets anders dat je helpt tegen te gaan wat je dwars zit. Het gaat er echt om te leren een dokter te zijn voor onze eigen geest.

Buddha is als een arts, die moeiteloos en vakkundig weet welk medicijn hij moet voorschrijven. Wij moeten het ook doen.

Om weer op het goede spoor te komen: dat was een kwaliteit van de Buddhazijn geest, alleen de moeiteloze stroom van energie naar anderen toe zonder na te denken, te plannen of wat dan ook, op de een of andere manier precies te weten wat te doen. wat de Buddha voldoet het aan de plek. Het is wat die persoon op dat moment nodig heeft. Als je gaat zitten en de geschriften leest (vooral het Pali-kanon, de Theravada-geschriften, die natuurlijk zijn opgenomen in het Tibetaanse kanon, het Mahayana-kanon), zijn dit heel veel verhalen over de Buddha's leven. Het zijn de verhalen over hoe de Buddha leefde en hoe hij met mensen omging. Soms lees je in deze verhalen hoe iemand iets doet en de Buddha's antwoord daarop en je zegt: 'Waarom doet hij dat in vredesnaam? Wat een raar ding om te doen”, en toch zie je dat hij de mensen op een heel diep niveau begrijpt omdat het een goed resultaat oplevert.

Het is dus het ontwikkelen van die gevoeligheid in onszelf voor andere mensen, voor onze eigen geest, en ons ook realiseren wanneer we de Schriften lezen, dat de Buddha sprak heel individueel met verschillende mensen. Hij gaf verschillende leringen aan verschillende mensen. Hij gaf verschillende antwoorden op dezelfde vraag aan verschillende mensen, omdat mensen verschillend zijn. Wat bekwaam is, wat werkt, wat die persoon op het pad naar verlichting zal leiden, is wat er op dat moment wordt gedaan en het wordt moeiteloos gedaan.

De verlichtende invloed van de Boeddha is ononderbroken

De tweede kwaliteit van de Buddha's verhelderende invloed is dat het ononderbroken is. De Buddha raakt niet uitgerekt, gestrest, uitgeput en in elkaar gestort, maar eerder een Buddha onafgebroken in staat is om met al dit soort activiteiten bezig te zijn. Ik zag dat vaak bij mijn eigen leraar, Lama Zopa Rinpoche, die (je hebt me vast al vaak horen zeggen) 's nachts niet slaapt. Hij gaat de diepte in meditatie gedurende vijfenveertig minuten en wordt dan wakker en gaat verder met zijn gebeden. Je kunt gewoon zien hoe hij voortdurend handelt ten behoeve van anderen. Al zijn bedienden zijn volledig weggevaagd, maar Rinpoche staat te popelen om elk moment te gaan, dag of nacht. Dit is de kracht van groot medeleven. Naarmate we het mededogen in de geest meer en meer ontwikkelen, worden dingen moeiteloos. Ze worden minder schokkerig en veel meer continu. Dit is een mooie kwaliteit van een Buddha's acties. Ze zijn ononderbroken.

Gisteravond, terwijl ik rond het meer liep, dacht ik erover na hoe de analogie van de weerspiegeling van de maan in een vijver vaak wordt gebruikt om de manier te verklaren waarop de Buddha helpt ons. Van de kant van de maan schijnt het maanlicht gewoon overal even en het schijnt moeiteloos op de vijver. Het schijnt ononderbroken op de vijver (laten we doen alsof de maan niet ondergaat). Vervolgens worden, afhankelijk van het oppervlak van de vijver, verschillende dingen weerspiegeld. Als speedboten op de vijver voorbij varen krijg je een vervormde weerspiegeling van de maan; als de vijver heel stil is krijg je een duidelijke weerspiegeling; en als er veel ander licht wordt weerkaatst, merk je de maan misschien niet zo veel op alsof het een volledig donkere nacht is. Dit benadrukt nogmaals hoe de Buddha en wij hebben met elkaar te maken. Het is niet alleen van de Buddha komen naar ons toe, maar het is ook hoe we ons verhouden tot de Buddha. De verlichtende invloed beïnvloedt ieder van ons op een unieke manier, afhankelijk van waar we zijn.

De verlichtende invloed van het lichaam van de Boeddha

De verhelderende invloed van de Buddha's lichaam is dat er talloze emanaties zijn die door de oneindige ruimte uitstralen om bewuste wezens te helpen. We zijn beperkt door deze lichaam gemaakt van atomen dat een grote belemmering wordt omdat het oud en ziek wordt en sterft. Wanneer je een wordt Buddha, omdat je het grijpen hebt geëlimineerd en gehechtheid, je grijpt niet meer naar dit soort lichaam. Je hebt totale vrijheid. Er is zoveel vrijheid in de geest omdat je niet naar dit stuk atomen grijpt. Door de kracht van je eigen wijsheid, door de kracht van je meditatie, je kunt allerlei emanatielichamen creëren die in de oneindige ruimte verschijnen. Als de Buddha hier in Amerika verscheen, gaat hij er Amerikaans uitzien. Als de Buddha in China verschijnt, ziet hij er Chinees uit. Of misschien gaat een Chinees naar Amerika of een Amerikaan naar China. We merken ze niet per se op, maar de Buddha's manifestaties zijn een bekwame middelen ons ten goede komen. Deze worden voortdurend uitgestraald ten behoeve van anderen.

Als dit je begrip te boven gaat, begin dan gewoon met je eigen ervaring en bedenk hoe het is om hieraan gehecht te zijn lichaam. Bedenk eens hoeveel van onze energie wordt gebruikt om dat uit te leven gehechtheid aan de lichaam, en denk gewoon: "Als ik de . niet had gehechtheid deze lichaam, als ik dit alles niet in mijn hoofd had, hoeveel van mijn energie zou er dan vrijkomen om andere dingen te doen?” Het zal ons enig idee geven dat we verschillende mogelijkheden en verschillende mogelijkheden hebben om dingen te doen.

Publiek: Wat is het verschil tussen gehecht zijn aan de? lichaam en er gewoon voor zorgen?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): We moeten zorgen voor onze lichaam in leven te houden. Dat hoef je niet te doen met gehechtheid. Gehechtheid is wanneer we super bezorgd worden. “Ik moet een mooie lichaam en een gezond lichaam!” "Ik moet dit en dat en nog veel meer doen," - dit alles vastklampen aan de lichaam. Er is een verschil in de houding waarmee we omgaan met onze lichaam.

De verhelderende invloed van de toespraak van de Boeddha

De verhelderende invloed van de Buddha's toespraak is dat een Buddha kan ieders vragen beantwoorden en onderwijzen wat die persoon op dat moment moet weten. De verhelderende invloed van de Buddha's toespraak is het beantwoorden van vragen, het oplossen van problemen, het geven van passende leringen. Dit geeft ons, nogmaals, ons eigen potentieel aan, wat we kunnen ontwikkelen.

De verhelderende invloed van de geest van de Boeddha

De verhelderende invloed van de Buddha's geest is dat, door de kracht van a BuddhaDoor de concentratie van mensen kennen ze de karmische gezindheid van de verschillende mensen. Ze kennen de verschillende paden van de geest, de verschillende meditatie onderwerpen. Omdat ze deze allemaal kennen, geven ze, als ze lesgeven, op de juiste manier les. De kwaliteit van de Buddha's geest is in wezen zodanig dat ze kunnen 'afstemmen' op waar andere mensen zijn; en de Buddha's geest 'stemt zich niet alleen af', maar hij weet ook hoe hij op een effectieve manier moet reageren. Omdat we soms kunnen afstemmen op waar andere mensen zijn, maar we weten niet welk advies we ze moeten geven om te helpen. We zijn volledig gestoord. De verhelderende invloed van de Buddhazijn geest is op die manier niet beperkt.

De goede eigenschappen van de Dharma

Nu zullen we de kwaliteiten van de Dharma bespreken. Er wordt gezegd dat wanneer we de kwaliteiten van de Boeddha's kennen, we nieuwsgierig zullen worden naar hoe ze die kwaliteiten bereiken; en dan zullen we de kwaliteiten van de Dharma willen begrijpen.

Als we het hier over de Dharma hebben, hebben we het over twee dingen: de ware pad en de echte stopzetting. Onthoud dat ik eerder de vier Edele Waarheden heb besproken en die (ware pad en ware beëindiging) zijn de laatste twee van de vier Edele Waarheden. Ze zijn ook wat wordt beschouwd als het Dharma-juweel dat we toevlucht in de ware paden of bewustzijn zijn verschillende niveaus van realisatie die men begint te bereiken wanneer men het pad van zien betreedt, wanneer men een directe waarneming van leegte heeft. De ware paden zijn alle verschillende bewustzijnen die tegengif worden voor de verschillende aandoeningen?¹ en vlekken op de geest.

De ware paden direct de onwetendheid tegengaan, boosheid en gehechtheidOmdat de ware pad is een wijsheidsbewustzijn. Als je een wijsheidsbewustzijn in je geest hebt, is er geen ruimte voor het onwetende bewustzijn. Dus op deze manier wordt het onwetende bewustzijn tegengegaan. Het wordt weggesleten door de ware paden, door die wijsheidsbewustzijnen. Door dat te doen, bereikt men de ware opheffingen, die het stoppen, of het einde, of de volledige afwezigheid van de aandoeningen zijn, op een zodanige manier dat ze nooit meer terugkomen. Op dit moment zijn we bijvoorbeeld misschien niet boos, maar onze... boosheid kan elk moment opbloeien. Wanneer er een echte stopzetting is van verschillende niveaus van boosheid, er zal geen opflakkering zijn van boosheid nogmaals, omdat het volledig uit de geest is verwijderd. De geest is volledig gereinigd. Het is alsof je het vuil van de spiegel hebt gehaald. Het kan niet terugkomen. Er zijn verschillende niveaus van beëindiging omdat er verschillende verontreinigingen zijn, verschillende graden van verontreiniging.

Die twee dingen—ware pad en ware beëindiging - zijn de ultieme Dharma-juweel van toevlucht. Wat we doen door het geleidelijke pad te beoefenen, is dat we al deze realisaties langzaam opbouwen, totdat we daadwerkelijk bij de . kunnen komen ware pad waar we een directe perceptie van leegte hebben. Op dit moment, tenzij er enkele arya's in deze kamer zijn (die wezens die de directe waarneming van leegte hebben), zijn de rest van ons heel gewoon. We hebben op dit moment geen padbewustzijn in ons mentale continuüm. Maar terwijl we oefenen met de lamrim en ga door deze zeer bekwame rangschikking van de verschillende Dharma-onderwerpen; als we het pad naar verlichting beginnen te begrijpen; als we beginnen te begrijpen wat het pad is naar samsara, naar een cyclisch bestaan; als we al deze verschillende dingen over de Dharma en vergankelijkheid beginnen te begrijpen, toevluchtsoord, karma, het kostbare mensenleven en al deze dingen; we bereiden ons voor.

We zijn bezig met het reinigen van de geest, zodat we uiteindelijk de ware pad van bewustzijn. We zijn bezig met het opbouwen van een grote accumulatie van positief potentieel, omdat er veel verdienste of positief potentieel voor nodig is om deze realisaties te krijgen. Al deze andere dingen die we doen, helpen ons ons voor te bereiden op dat besef van leegte. De altruïstische bedoeling of bodhicitta is op die manier vooral belangrijk, want als we dingen doen vanuit een altruïstische intentie, heeft alles wat we doen zoveel meer kracht, zoveel meer potentie; er is een veel grotere accumulatie van positief potentieel in de geest, zodat het gemakkelijker wordt om leegte te realiseren.

Dus je ziet wat we proberen te doen. Het is een geleidelijk pad. Het kost tijd. We doen deze stadia hier beneden [beginstadia], leren ze, oefenen ze en proberen ze te begrijpen. Naarmate we verder komen, zuiveren we, leggen we meer goede energie of positief potentieel in onze geest, krijgen we een dieper begrip van de leringen. In het begin begrijpen we eenvoudiger leringen zoals het kostbare menselijke leven en dood enzovoort. Dan beginnen we moeilijkere leringen te begrijpen, omdat we in de vier edele waarheden zullen komen, in de bodhicitta en uiteindelijk zullen we ook leegte begrijpen - niet alleen conceptueel, maar direct - en het wordt onze eigen interne ervaring. En daardoor kunnen we dit proces van het bereiken van de ware beëindigingen starten. Met andere woorden, we kunnen dit proces van het reinigen van de spiegel zo starten dat de vlekken voor altijd verdwenen zijn.

Het ontwikkelen van begrip van het pad: het proces in drie stappen

Zijne Heiligheid benadrukt altijd dat de Dharma iets is dat gevolgd moet worden vanwege begrip, niet door willekeurig geloof. Dat betekent niet dat mensen met een willekeurig geloof slecht zijn. Ik denk dat het beter is dat ze een willekeurig vertrouwen hebben in de Dharma dan dat ze een willekeurig vertrouwen hebben in het hockeyteam. Mensen hebben een willekeurig geloof in veel verschillende dingen. Ik denk dat het niet schadelijk voor hen is [om willekeurig geloof te hebben in de Dharma] omdat het tenminste een positief object is. Maar als je echt ergens op het pad wilt komen, dan heb je geloof of overtuiging nodig die voortkomt uit begrip.

Het begrip komt voort uit het horen van leringen, erover nadenken met behulp van logica en analyse, en er vervolgens over mediteren. We hebben altijd dit proces van drie stappen om de leringen te actualiseren: horen en studeren of leren; en dan denken of overwegen; en dan, ten slotte, mediteren. Het gaat in die volgorde. Op die manier wordt de Dharma in onze geest geïmplanteerd. Als we proberen en mediteren maar we hebben geen leringen gehoord, we gaan onze eigen meditaties verzinnen. Als we proberen en mediteren zonder echt over de onderwerpen te hebben nagedacht en ze te begrijpen, gaan we onze geest niet wennen aan de juiste waarneming.

We horen of studeren of leren op de een of andere manier, dan denken we erover na. We bespreken het met anderen. We gebruiken de rede. We debatteren erover. We stellen vragen, en dan gaan we verder meditatie om het in onze mindstream te integreren. We kunnen deze alle drie in onze dagelijkse praktijk doen, maar het is belangrijk om te erkennen dat als we het in de juiste volgorde doen, we meer succes zullen hebben. We doen ze alle drie in onze praktijk, maar we proberen ze in volgorde te doen.

Een andere eigenschap van de Dharma is dat het de onwetendheid afsnijdt en het hunkering/gehechtheid. Op het moment van overlijden is het de hunkering/gehechtheid dat is de echte vijand, want het is de gehechtheid in de tijd van de dood waardoor we dit met angst vastgrijpen en vastklampen lichaam. Dan omdat we dit niet kunnen hebben lichaam, het doet ons grijpen naar een ander lichaam. Het is deze grijpende geest van gehechtheid, eerste vastklampen deze lichaamdan vastklampen naar de volgende omdat het duidelijk is dat we deze verlaten. Dat hunkering geest, die geest van verlangen of gehechtheid is een van de belangrijkste factoren die ervoor zorgen dat we steeds weer opnieuw geboren worden. Dan, natuurlijk, als we eenmaal een wedergeboorte hebben genomen uit gehechtheid, we hebben alle verschillende problemen die voortkomen uit die wedergeboorte, zoals oud en ziek worden en sterven, en niet krijgen wat we willen, en krijgen wat we niet willen, en al deze dingen. De vastklampende bijlageis dan ook een van de belangrijkste obstakels op het pad.

De functie van de Dharma is om dat te verwijderen gehechtheid, om de onwetendheid te verwijderen, om de . te verwijderen boosheid, om de cyclus van ongecontroleerde wedergeboorte te stoppen, die allemaal gebeuren omdat onze geest niet begrijpt wat er goed voor is. Dat is de functie van de Dharma. Dat is wat het doet. Dat is waarom als we het oefenen, de resultaten zullen zijn dat we minder hebben gehechtheidminder boosheid, minder onwetendheid, en daardoor creëren we minder negatief karma. We klampen ons vast aan minder dingen. We hebben minder problemen. Dat is waar het allemaal om draait. De reden dat we hier allemaal zijn, is omdat we moe zijn van het hebben van moeilijkheden en problemen, en omdat we het beu zijn dat anderen ze ook hebben. Dus de Dharma is het tegengif, de remedie, het medicijn voor dat alles.

De goede eigenschappen van de Sangha

Nu gaan we verder en praten over de kwaliteiten van de Sangha. Het is best een groot onderwerp. We zullen het niet te gedetailleerd doen. De laatste keer dat we elkaar ontmoetten, begon ik te praten over de drie voertuigen: de toehoorder voertuig, eenzame realisatie voertuig en bodhisattva voertuig. Als we het hebben over de Sangha, we hebben het over de zeer gerealiseerde wezens van elk van die voertuigen.

De drie voertuigen

De toehoorders zijn mensen die een vastberadenheid om vrij te zijn van cyclisch bestaan. Ze oefenen het pad. Ze verlaten de gekwelde verduisteringen² -boosheid, gehechtheid en onwetendheid - en de karma dat veroorzaakt wedergeboorte. Ze hebben een kleine accumulatie van positief potentieel. Als gevolg hiervan worden ze een arhat van de toehoorder voertuig; met andere woorden, een bevrijd wezen van de toehoorder voertuig, iemand die vrij is van cyclisch bestaan.

In het voertuig van de solitaire realisatie is de motivatie hetzelfde: de vastberadenheid om vrij te zijn van cyclisch bestaan. Je realiseert leegte op dezelfde manier, maar je hebt een grotere accumulatie van positief potentieel als een eenzame realist dan als een toehoorder, en men realiseert het resultaat van het zijn van een arhat van het eenzame voertuig dat zich realiseert. Nogmaals, men heeft de gekwelde verduisteringen verwijderd en men is vrij van het cyclische bestaan ​​(het eigen bewustzijn dat wedergeboorte wordt).

Het derde voertuig is de bodhisattva voertuig. Hier is de motivatie niet alleen de vastberadenheid om vrij te zijn van cyclisch bestaan ​​- de motivatie is om een Buddha om anderen te bevrijden van het cyclische bestaan. Men heeft een extreem grote verzameling van positief potentieel. Men beoefent wat de zes wordt genoemd verreikende houdingen, ook bekend als de zes paramita's of de zes perfecties - verschillende vertalingen. Je bevrijdt je geest niet alleen van de gekwelde verduisteringen die je gebonden houden aan het cyclische bestaan, maar je bevrijdt je geest ook van de cognitieve verduisteringen³, de subtiele vlekken op de geest. Door onze mindstreams te bevrijden van beide niveaus van verduistering - de gekwelde verduisteringen en degenen die de cognitieve verduisteringen zijn - zijn we in staat om de staat van een volledig verlichte verduistering te bereiken. Buddha. Daarom bevrijden we ons niet alleen van het cyclische bestaan, maar hebben we ook deze hele opeenstapeling van kwaliteiten van lichaamspraak en geest en verhelderende invloed waar we het zojuist over hadden. Dat is een korte samenvatting van de drie voertuigen.

De drie voertuigen en de vijf paden als wegenkaart naar verlichting

Nu gaan we er wat dieper op in. Het lijkt u misschien technisch. Maar het is eigenlijk best praktisch. Er komt wel wat woordenschat bij kijken. Laat je er niet door afschrikken, want wat het laat zien is dat er duidelijke stappen en fasen op het pad zijn. Het geeft ons aan welke dingen we moeten doormaken. Dit is vergelijkbaar met de wegenkaart. In plaats van alleen maar te zeggen: "Ja, ga naar het zuiden en je komt bij Cloud Mountain", zegt het: "Neem de I-5 en stap uit bij afrit 56", een echte stapsgewijze manier om vooruitgang te boeken in plaats van slechts een vage ding. Waar we nu een beetje meer op ingaan, is de stapsgewijze voortgang die mensen nemen als een toehoorder, als een eenzame beoefenaar of als een bodhisattva om hun doel te bereiken, namelijk ofwel arhatschap ofwel de volledige verlichting van een Buddha.

We hebben de drie voertuigen en elk van de voertuigen heeft vijf paden. De vijf paden van elk van de voertuigen hebben dezelfde namen, maar ze hebben een iets andere betekenis omdat elk voertuig iets anders is. Waar de knipperlichten zitten in een Toyota is anders dan waar ze zich in een Cadillac bevinden. Ze hebben allebei oogkleppen, maar ze zitten op verschillende plaatsen. Evenzo zijn de termen hetzelfde in elk van de drie voertuigen, maar ze hebben een iets andere betekenis. De vijf paden zijn 1) het pad van accumulatie, 2) het pad van voorbereiding, 3) het pad van zien, 4) het pad van meditatie en 5) het pad van niet meer leren.

Het voertuig van de hoorder

We beginnen met de toehoorder voertuig. Deze persoon moet, om het eerste pad te betreden, het pad van accumulatie, de vastberadenheid om vrij te zijn van cyclisch bestaan, zodat het spontaan is, dag en nacht, moeiteloos in het bewustzijn. We hebben bijvoorbeeld een beetje vastberadenheid om vrij te zijn uit het cyclische bestaan ​​als we komen en leringen horen, maar als we naar de ijssalon gaan, vergeten we het. Wat we willen doen is de vastberadenheid om vrij te zijn dat we nu hebben, ontwikkelen dat, verdiepen, verbreden. Op deze manier hebben we het niet alleen in gedachten wanneer we in een mooie toestand als deze zijn (tijdens een lessessie). Het is ook niet zomaar een flikkering, maar iets heel dieps en diepgaands dat we meenemen als we naar 31 Flavours gaan. Op deze manier kan men naar 31 Flavours gaan en toch de vastberadenheid om vrij te zijn van samsara tegelijkertijd. Wanneer men die vastberadenheid dag en nacht spontaan heeft, dan is men op het pad van accumulatie beland.

Terwijl ze zich op het pad van accumulatie bevinden, ontwikkelen ze hun kalme blijvende, of samatha meditatie. Zij mediteren op de vier mindfulness-oefeningen van lichaam, gevoelens, geest en fenomenen. Voor degenen onder jullie die vipassana hebben beoefend in de Birmese traditie of de Thaise traditie, dit is de basisoefening die ze doen, de beoefening van de vier mindfulnesses. Door dat te doen en door de kracht van iemands concentratie en realisatie kan men veel verschillende wonderkrachten verwerven. Dit geldt zelfs als men zich net op het pad van accumulatie bevindt, omdat hier veel van de geest wordt gezuiverd, veel positieve eigenschappen worden ontwikkeld.

Men betreedt tegelijkertijd het pad van voorbereiding in zijn meditatie wanneer men een correct conceptueel begrip heeft van de vier edele waarheden, met een geest van kalm blijvend en speciaal inzicht. Nadat men het pad van accumulatie is binnengegaan, gaat men verder met: mediteren, en als een meditatie vordert, komt het op een bepaald punt waar het echt een "A", nummer één is, correct conceptueel begrip van de Vier Edele Waarheden. Het is een echt diep conceptueel besef, niet alleen een schilferige die weggaat. Wanneer je dat conceptuele besef hebt, op het eerste moment dat je dat hebt, betreed je het pad van voorbereiding. Conceptueel betekent niet alleen maar zitten en er intellectueel over nadenken. Het betekent dat je in je meditatieve staten de vier Edele Waarheden echt perfect begrijpt, maar je begrip is nog steeds conceptueel. Het is niet helemaal direct. Je neemt op dit punt niet direct de leegte waar. Het is een conceptuele realisatie van leegte, maar het is niet alleen intellectuele rompslomp.

Dan gaat men verder op het pad van voorbereiding meditatie over de vier edele waarheden, in het bijzonder die van meditatie op leegte. Op het moment dat je een direct, niet-conceptueel begrip van leegte hebt (met andere woorden, je hebt dat kleine beetje mentale beeld verwijderd dat je scheidde van leegte), op dat moment in je meditatie, bereik je het pad van het zien.

Om te bekijken, op het pad van accumulatie, accumuleert u het positieve potentieel, accumuleert u de oorzaken om realisaties te krijgen. Op het pad van voorbereiding bereid je je voor op de directe waarneming van leegte. Op het pad van het zien, snap je het. Je ziet de leegte direct.

Op het pad van meditatie, je bent jezelf aan het wennen. Herinneren, "mediteren” betekent gewennen of wennen of vertrouwd maken. Dus op het pad van meditatie, de persoon laat zijn geest wennen aan deze niet-conceptuele realisatie van leegte, en terwijl hij dit doet, verwijdert hij de verschillende niveaus van gekwelde verduisteringen van onwetendheid, boosheid en gehechtheid in hun gedachten. Wanneer men alle onwetendheid volledig heeft verwijderd, boosheid en gehechtheid van de geest, dan bereikt men het vijfde pad van de toehoorder voertuig: het pad van niet meer leren. Op dat moment is men een arhat. Het pad om niet meer te leren is arhatschap. Op dat moment ga je, "Yippee! Geen cyclisch bestaan ​​meer. Ik heb er genoeg van."

Als een arhat van de toehoorder voertuig verkrijgt u vele ongelooflijke kwaliteiten. Je hebt perfecte kalmte of samatha. Je hebt geweldige vipassana, directe realisatie van de werkelijkheid. Je hebt je geest gezuiverd van al deze rotzooi en veel karmische afdruk, en als resultaat kun je je in vele vormen manifesteren. Je kunt vele vormen aannemen en ze oplossen in één vorm. Je leest in de Schriften over de arhats die in de ruimte vliegen, en er komt vuur uit het bovenste deel van hun lichaam, en er komt water uit het onderste deel van de lichaam. Vanwege de kracht van iemands geest, heeft men dit soort vermogens. Je kunt objecten uitstralen. Je kunt objecten transformeren. Je kan vliegen. Je kunt op wonderbaarlijke wijze naar plaatsen gaan waar je studenten zijn. Ze hebben veel geweldige methoden om anderen te helpen.

Vaak lijkt het in de Mahayana-teksten alsof de arhats worden neergezet, omdat ons wordt verteld dat de arhats geen bodhicitta, ze hebben geen altruïsme, ze worden geen volledig verlichte boeddha's; ze komen gewoon uit samsara en blijven in hun eigen staat van zelfgenoegzame vrede, of nirvana. Ook al wordt ons dat verteld, dat is vanuit een Mahayana-perspectief. Dit wordt ons verteld om onze geest te stimuleren, zodat we vanaf het allereerste begin het Mahayana-pad zullen betreden.

In feite hebben de arhats ongelooflijke, geweldige kwaliteiten, een veel groter aantal kwaliteiten dan wij. Ze hebben veel meer liefde en mededogen dan wij. Dus we kunnen arhats niet neerleggen. Echt niet. Maar in de Mahayana-traditie lijkt de reden dat het er soms zo uitziet, omdat ze ons aanmoedigen om vanaf het begin het directe pad naar verlichting te nemen. In plaats van door de toehoorder voertuig of het voertuig van de eenzame realisatie, word een arhat, blijf een paar eonen in het nirvana en heb dan de Buddha maak ons ​​wakker en zeg: "Hé, je kunt anderen niet vergeten", en dan moet je helemaal opnieuw beginnen bij het begin van de bodhisattva voertuig. Mensen die arhats zijn, kunnen volledig verlichte boeddha's worden, maar het zal even duren.

[Leringen verloren door verandering van band.]

… Tussen haakjes, de reden dat de hoorders hoorders worden genoemd, is omdat ze de leringen horen en ze vervolgens aan anderen onderwijzen, waardoor andere mensen ze gaan horen. De reden dat de eenzame realiseerders bij die naam worden genoemd, is omdat ze in hun laatste leven zelf het arhatschap hebben verworven in een eenzame omgeving.

Het bodhisattva-voertuig

Dan hebben we de bodhisattva voertuig, dat dezelfde vijf paden heeft, maar op een iets andere manier wordt gemediteerd. De toehoorders en de eenzame realiseerders gingen hun pad van accumulatie binnen door de vastberadenheid om vrij te zijn uit het cyclische bestaan. Bodhisattva's betreden het pad van accumulatie door de altruïstische intentie te hebben om een Buddha ten behoeve van voelende wezens. Nogmaals, niet alleen met de bodhicitta flitsen door de geest (zoals wanneer ze de motivatie cultiveren aan het begin van een sessie of zoiets), en niet alleen een kunstmatig gecreëerde motivatie hebben, maar het is een altruïsme dat diep en diepgaand is, constant dag en nacht, spontaan, moeiteloos.

Het is dus eigenlijk mogelijk om dat in onze eigen geest te ontwikkelen. Er zijn al deze wezens geweest die de Mahayana of de bodhisattva pad van accumulatie. Dat is de demarcatielijn - de spontane bodhicitta in de geest - een behoorlijk groot besef om het eerste pad te betreden. Nu kun je zien dat de motivatie ongelooflijk sterk is. Het is niet alleen: "Ik wil vrij zijn van een cyclisch bestaan." Het is: “Ik wil dat iedereen vrij is en ik ga er iets aan doen. ik word een Buddha.” Je hebt die diepe diepe motivatie dag en nacht, en het is niet kunstmatig. De geest is zeer, zeer krachtig wanneer men het pad van accumulatie betreedt.

Dan doe je op het pad van accumulatie veel meditatie. Je doet veel verschillende soorten acties om positief potentieel te creëren. Dan op dat moment in je meditatie wanneer je een correct conceptueel begrip hebt van leegte dat de vereniging is van kalm blijvend en speciaal inzicht, betreed je het pad van voorbereiding. Dit is vergelijkbaar met wat de toehoorders hadden toen ze hun pad van voorbereiding binnengingen, maar de bodhisattva's doen het met een bodhisattva's motivatie en met een bodhisattva's accumulatie van positief potentieel. Het besef is dus echt krachtig.

Zie je, het ding over de bodhicitta motivatie is dat het het positieve potentieel in de geest versterkt. Dit komt omdat wanneer we een positief potentieel creëren, dit niet alleen wordt gedaan in combinatie met onze actie, maar ook met de motivatie voor de actie. Als je gemotiveerd bent om een ​​wezen te helpen en je maakt een het aanbieden van aan de Buddha, je krijgt het goede karma, het positieve potentieel van het helpen van een wezen. Als je gemotiveerd bent om alle voelende wezens te helpen door een Buddha, krijg je het positieve potentieel dat zich ophoopt door deze motivatie te hebben om alle wezens te helpen. Daarom ontwikkelen we de bodhicitta motivatie over en weer voordat we iets doen, omdat het onze geest verbetert. Het maakt onze geest heel helder over waarom we iets doen. Het wordt ook erg krachtig, zodat we een ongelooflijke hoeveelheid positief potentieel creëren. Onze geest wordt heel snel verrijkt. Het is als het verschil tussen het gebruik van een goedkope meststof en een A-nummer 1 meststof.

Dan gaan de bodhisattva's door met mediteren op leegte. Wanneer ze een directe perceptie van leegte hebben, een niet-conceptuele perceptie, betreden ze het pad van het zien van de bodhisattva voertuig. Hun samatha en vipassana - hun kalme, blijvende en speciale inzicht - is direct op dit punt in plaats van alleen conceptueel, wat het geval is op het pad van voorbereiding. Op dit moment beginnen ze het proces van het verwijderen van de verschillende niveaus van verduistering uit hun geest.

Nu op het pad van meditatie, ze raken vertrouwd met het besef van leegte. Ze verzamelen ook veel positief potentieel door de beoefening van de zes verreikende houdingen. Eigenlijk oefent men de zes verreikende houdingen gedurende het hele pad: vrijgevigheid, ethiek, geduld, vreugdevolle inspanning, concentratie en wijsheid. Zelfs wij proberen ze te oefenen, maar op het pad van het zien en het pad van meditatie, een bodhisattva perfectioneert ze, een bodhisattva maakt ze compleet. Waarom? Omdat de bodhisattva heeft een zeer krachtige geest op dat niveau van het pad - pad van zien en pad van meditatie. Ze hebben niet alleen de spontane altruïstische intentie om een Buddha, maar ze hebben tegelijkertijd ook een directe perceptie van leegte, en deze twee realisaties samen transformeren vrijgevigheid volledig.

Je kunt vrijgevig zijn en een appel geven. Een driejarige kan iemand een appel geven, maar het is een heel andere handeling dan wanneer een... bodhisattva geeft iemand een appel. Omdat de geest van een driejarige - ervan uitgaande dat de driejarige niet een... bodhisattva- is gewoon: "Hier mam, neem een ​​​​appel. Hier pap, neem een ​​appel.' EEN bodhisattva, hun geest geeft deze appel, maar met de bedoeling om een Buddha voor het welzijn van alle wezens, en met een besef van de leegte van het inherente bestaan ​​van het volgende: zichzelf als de persoon die de appel geeft, de appel die het object is dat wordt gegeven, het geven van de appel, en de ontvanger van de appel. Met andere woorden, de leegte van het inherente bestaan ​​van de hele scène realiserend, en toch, hoewel het leeg is van het inherente bestaan, zijn al deze dingen (de gever, het geschenk, het geven en de ontvanger) toch afhankelijk ontstaan ​​en ze verschijnen zoals illusies. Dus wanneer een bodhisattva een appel geeft, hebben ze dit complete ongelooflijke begrip in hun hoofd. Daarom zeggen we dat ze hun vrijgevigheid perfectioneren. Ze voltooien de perfectie van vrijgevigheid. Ze voltooien de verregaande houding van vrijgevigheid.

Wat we nu op ons niveau doen, is dat we horen hoe de bodhisattva's mediteren en we proberen het op dezelfde manier te doen. We proberen het op ons niveau te doen. We zijn nog geen bodhisattva's. Ga daar niet zitten en sla jezelf emotioneel in elkaar omdat je geen bodhisattva. Als je een was bodhisattva je zou hier nu niet zijn om dit te doen. Je bent wat je bent. Het is goed genoeg. Het is fantastisch. Maar we kunnen nog steeds verbeteren. We luisteren naar wat ze doen, hoe ze oefenen, en we proberen het te doen. We doen het beetje bij beetje. Wij vergeten het. We doen het niet goed. We worden lui. We doen het, maar het is nogal zwak. We doen het langzaam, langzaam, langzaam. Het is als een kind dat leert fietsen. Het is net als toen we leerden lezen toen we kinderen waren: langzaam, langzaam. Maar jij doet het. Een stap tegelijk. Dat is waar we mee bezig zijn.

De tien gronden of bhumi's

Nu tussen het pad van het zien en het pad van meditatie, zijn er de zogenaamde tien gronden, of de tien bhumi's, die overeenkomen met de tien verreikende houdingen. U zult deze terminologie opnieuw horen. Bhumi is een Sanskriet woord. Het betekent grond. Dit zijn verschillende niveaus van realisatie die worden afgewisseld tussen het pad van zien en het pad van meditatie, en op elk van deze tien perfectioneer je een bepaalde kwaliteit. Dus op de eerste van de tien gronden, wanneer je op het pad van het zien bent, perfectioneer je de verregaande houding van vrijgevigheid. De andere negen terreinen liggen allemaal op het pad van meditatie.

De tweede grond die je perfectioneert is die van de ethiek. (De seconde verregaande houding dat vervolmaakt is, is ethiek.) Dan vervolmaakt men de verregaande houding van geduld, dan is de verregaande houding van vreugdevolle inspanning, dan is de verregaande houding van meditatieve stabilisatie, of concentratie, en dan de verreikende houding van wijsheid. Dat is de gebruikelijke lijst van verreikende houdingen, De zes. Maar we kunnen ook praten over de tien verreikende houdingen. Dus hier voegen we er nog vier toe.

De zevende verregaande houding is bekwame middelen; dan gebed; dan macht of kracht; en dan diepe wijsheid of diep bewustzijn. Dus je ziet er zijn deze tien verreikende houdingen. Er zijn tien gronden. Men prefecteert ze geleidelijk. Door dat te doen, verwijdert men alle gekwelde verduisteringen uit de eigen geest. In feite, tegen de tijd dat je de achtste grond begint, ben je klaar met de getroffen verduisteringen.

Op de achtste, negende en tiende grond zuiver je je geest van alle cognitieve verduisteringen. Dan kom je aan het einde van de tiende grond in wat de vajra-achtige . wordt genoemd meditatie: meditatieve stabilisatie of samadhi. Aan het einde van dat meditatie, je geest is volledig gezuiverd van alle vlekken op de geest, die de cognitieve verduisteringen zijn, en je wordt een volledig verlichte Buddha. Dat is het pad van niet meer leren van de bodhisattva voertuig. Het is een volledig verlichte Buddha. Op dat moment verwerft men alle kwaliteiten van de Buddha waar we het over hadden. Iemands geest wordt de waarheid lichaam, men heeft automatisch plezier lichaam en alle emanatielichamen.

Dit is een heel proces van oorzaak en gevolg. Het is alsof je een zaadje in de grond plant en het zaadje groeit. Elk moment van het zaad dat groeit en een spruit wordt en groter wordt en bloemen krijgt en vrucht draagt, is het in een volgorde en is het oorzaak en gevolg; en het gebeurt gewoon geleidelijk zo. Dit is het soort pad waarop we beginnen.

Als we dit soort dingen horen, is het een heel goede manier voor ons om enig vertrouwen te krijgen dat het mogelijk is om dit te doen. We kunnen zien dat het allemaal is uitgestippeld: stap 1, stap 2, stap 3, stap 4, dus we hoeven niet in de war te raken, we hoeven niet perplex te raken: 'Wat moet ik oefenen? Hoe doe ik het? Wat realiseer je je?” Al deze mensen hebben het eerder gedaan. Ze schrijven het informatieblad uit over hoe het moet, en dat is wat dit allemaal is. Ze zeggen, je doet dit en dan gebeurt dit, en je doet dit en dit gebeurt. Je begint in Seattle, je gaat naar het zuiden op de I-5. Pas op voor Boeing want dan weet je dat je de goede kant op gaat. Je gaat verder en je ziet het bord Olympia. Je ziet de hoofdstad. 'Oké, ik ben op de goede weg. Dit mag ik verwachten.” Je hebt de aanwijzingen. Je kent de oriëntatiepunten van de verschillende dingen. Dat is wat dit is. Het is voor ons uitgezet.

Eigenschappen van de bodhisattva's

Wanneer iemand een wordt bodhisattva van het derde pad, het pad van het zien (in de eerste grond/bhumi), krijgen ze op dat moment deze set van twaalf kwaliteiten en kunnen ze honderd Boeddha's aanschouwen. Ze kunnen inspiratie krijgen van alle honderd van deze boeddha's. Ze kunnen honderd eonen leven. Ze kunnen honderd eonen in het verleden en de toekomst zien. Ze kunnen binnenkomen en opstaan ​​uit honderd samadhi's. Ze kunnen honderd wereldsystemen laten trillen. Ze kunnen met hun uitstraling honderd wereldstelsels verlichten. Ze kunnen honderd bewuste wezens rijp maken voor realisatie. Ze kunnen reizen tot honderd puur land van de Buddha. Ze kunnen honderd deuren van Dharma openen, wat leringen zou betekenen. Ze kunnen uitstralen in honderd lichamen en elk van deze lichamen is omgeven door honderd bodhisattva's.

In de tweede grond gebeuren al deze dingen, maar het zijn er duizend. In de derde is het honderdduizend, de vierde een miljard, de vijfde tien miljard, de zesde een biljoen en de zevende honderd triljoen, en ze gaven me niet de getallen voor de achtste, negende en tiende (gronden). [gelach] Maar je kunt het idee krijgen dat onze geest behoorlijk ongelooflijke capaciteiten heeft als we ze gebruiken. Als het lijkt alsof, "Waar heb je het over? Ik, in staat om dat soort dingen te doen?” Welnu, zelfs de wetenschappers zeggen dat we maar een heel klein percentage van onze hersencellen gebruiken. Zelfs de wetenschappers hebben het over onze onderbenutte capaciteit. Dit wil ook zeggen dat als we onze geest bevrijden van bepaalde beperkingen en ons potentieel en vermogen gaan gebruiken, we dit ook kunnen doen.

Beoordeling

Dat concludeert praten over de kwaliteiten van de drie juwelen van de Buddha, Dharma, Sangha. Vanavond hebben we specifiek de kwaliteiten van de verlichtende invloed van de Buddha en de kwaliteiten van de Dharma. Daarna gingen we in op deze nogal lange uitleg van de kwaliteiten van de Sangha zodat we de paden en de stopzettingen kunnen zien, de Dharma die de Sangha actualiseert om boeddha's te worden. Je ziet ook hoe de drie met elkaar in verband staan. Dit wetende, dan, wanneer we zeggen: "Ik toevlucht in de Buddha, Dharma, Sangha," het is als, "Wow, ik weet wat ik zeg. Ik weet nu iets over de kwaliteiten van degenen naar wie ik op zoek ben voor spirituele begeleiding en om mijn voorbeeld op het pad te zijn.” We weten ook welke hulp we kunnen krijgen. We weten ook wat we zelf kunnen worden.

Vragen en antwoorden

Publiek: Een van de dingen die ik erg waardeer aan de boeddhistische beoefening, is de eenvoud ervan. Dus ik denk erover na hoe ik sommige van deze leringen, die mij zo complex lijken, met elkaar te verzoenen, en om die reden krijg ik een echt gevoel van afkeer van de complexiteit. ik raak in de war; eigenlijk raak ik in de war. Ik voel me hopeloos en gefrustreerd. [delen onhoorbaar] Hoe gaan we hiermee om?

VTC: Als het allemaal teveel lijkt, hoe maak je het dan weer simpel? Laten we eens kijken naar het proces om arts te worden. Als arts ga je naar binnen en zie je mensen met bepaalde symptomen en weet je meteen wat je moet doen om ze te helpen. Het is net als een tweede natuur, je hoeft niet terug te gaan om je medische boeken te bekijken en na te denken over wat je moet doen en studeren. Je ziet deze patiënten en je hebt veel ervaring en je weet wat je moet doen. Als ik naar binnen zou gaan en zou proberen om jouw werk te doen, zou ik helemaal in de war zijn. Als je me een medisch boek zou geven om te lezen, als ik wist welke kant op was, zou dat goed zijn, laat staan ​​proberen enkele van de woorden erin uit te spreken.

Maar op de een of andere manier begon je als een klein kind op de kleuterschool en de eerste klas die niet wist hoe je deze dingen moest lezen, toevoegen of doen. Maar je hebt je vermogen in de loop van de tijd vergroot. Je ging naar de medische school, je leerde al deze verschillende dingen. Toen je ze leerde, werden ze als een tweede natuur, zodat de dingen die overweldigend waren toen je in de eerste klas zat, nu zo gewoon zijn dat je er niet meer over nadenkt. Of de dingen die je als beginnende geneeskundestudent gewoon van je sokken sloeg en je niet kon begrijpen; nu kun je aan andere mensen lesgeven. Dus ik denk dat het gewoon een kwestie is van zijn waar we zijn, weten waar we heen kunnen gaan, en langzaam, langzaam...

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Dus het lijkt erop dat dit allemaal een hoop hocus-pocus is die door de geschiedenis is toegevoegd, maar je houdt van de eenvoud van de oefening. Als je de oefening doet, wat wil je dan met de oefening bereiken?

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Wat u dan kunt doen, is de methoden leren van meditatie, leer de methoden van het lesgeven, oefen ze en kijk welke prestaties je krijgt. Dan kun je misschien achteraf komen vertellen wat je hebt bereikt, of het hiermee overeenkomt of dat het iets heel anders is. Met andere woorden, blijf niet hangen in honderdduizend en een miljoen en: "Waarom is het geen 877½?" Ik denk niet dat het belangrijk is om vast te zitten aan de wiskunde van dit ding. Als je studeert om neurowetenschapper te worden, dan zeg je dat er een "x" aantal hersencellen in de hersenen is. Maar als je iemand opereert, zit je daar niet te denken: "Wel hebben ze een "x" -nummer of "x" -nummer plus één, of misschien hebben ze een klein brein, dus hebben ze 10,000 hersencellen minder." Op dat moment maakt het echt niet uit.

Vipassana versus Tibetaanse meditatiebeoefening

VTC: Nogmaals, dat zal sterk afhangen van de individuele aanleg van elke persoon. Het is heel interessant, de mensen die vipassana hebben gedaan, zeggen: "Oh, het is zo eenvoudig, het is zo eenvoudig." Als je naar Sri Lanka of Thailand gaat, zul je ook hordes academici vinden die het pad beschrijven. Het is alleen dat wanneer u naar IMS (Insight Meditatie Society), hebben ze alles weggehaald en hebben ze je gezegd dat je moet ademen. In alle boeddhistische tradities zit een ongelooflijke academische wetenschappelijke kant die veel stappen en dingen uitlegt en wat er op elk niveau van het pad wordt verlaten. Dus ga niet in op dit ding van: "Nou, ik ga gewoon naar Thailand en ik hoef me er geen zorgen over te maken", of "Ik ga naar Birma en ik hoef me geen zorgen te maken over het." Het is alleen zo dat de manier waarop dingen in Amerika worden gepresenteerd, zo vereenvoudigd is dat mensen iets kunnen krijgen dat ze in handen kunnen krijgen en meteen kunnen doen en een gevoel van voldoening voelen.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Wat je dan kunt doen, is gaan zitten en naar je adem kijken. En als je begint met bidden en je zegt: "Ik toevlucht in de Buddha, Dharma, Sangha, " ergens in de volgende, hoe veel ook" meditatie sessies die je doet om op je ademhaling te letten, kan soms de vraag verschijnen: "Wat is de?" Buddha?” [gelach]

Ik zit hier en kijk naar mijn adem terwijl ik vipassana aan het doen ben meditatie, “Wat is vipassana? Wat is vipassana eigenlijk?” Of weet je wat samatha is? Weet je waar je op moet letten, wat de tekenen zijn van het bereiken van samatha, wat de tekenen zijn van het bereiken van vipassana? Weet jij alle stappen die je daarvoor moet doen? Blijf gewoon op je adem letten en enige tijd kan er een vraag komen. Dan is misschien wat van deze informatie nuttig. Of misschien zit je daar naar je adem te kijken en dan komen deze gedachten: "Ik zit hier naar mijn adem te kijken en dit is zo saai. Waar doe ik dit voor? Wat probeer ik hier uit te halen? Wil ik hier gewoon zitten en de hele tijd in- en uitademen? [gelach] Waar probeer ik heen te gaan? Waar doel ik op? Probeer ik gewoon wat gemoedsrust te krijgen, zodat ik kan glimlachen als ik naar mijn werk ga?

Doel van meditatie

Dat is zeker een deel van de reden; dat krijg je. Je let op je adem en je krijgt dat. Je kunt naar je werk gaan en glimlachen: 'Nou, waarom zou ik nu blijven ademen? Wat probeer ik te krijgen nadat ik dat heb gekregen? Waar ga ik echt heen als ik naar mijn adem kijk? Wat is mijn menselijk potentieel? Zit de omvang van mijn menselijk potentieel terwijl ik naar mijn adem kijk, zodat ik naar mijn werk kan gaan en glimlachen? Is dat alles?" Ik bedoel, dat is geweldig om uit het leven te willen - om naar je werk te gaan en te glimlachen en niet boos te worden - maar is er meer om uit het leven te halen dan dat? En als je sterft, zal je geest zeker meer ontspannen zijn omdat je naar je werk bent gegaan en je hebt geglimlacht, maar waar ga je heen als je sterft? Wat gebeurt er als je sterft? Waar ga je op de lange termijn naartoe met dit alles?

We moeten dus heen en weer kunnen.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Ja, zet het dan op een laag pitje. Met andere woorden, de Buddha heeft wel geleerd: "Je hoeft dit niet allemaal te geloven alleen maar omdat ik het zei." Je onderzoekt het door ervaring, door logica; je ziet wat er gebeurt. Je gebruikt wat voor jou nuttig is, maar het punt is dat we niet iets moeten weggooien alleen omdat het op dit moment niet nuttig voor ons is. Op dit moment denk je misschien: "Een klok is handig voor mij, maar ik heb geen warmwaterkruik nodig, dus ik doe de warmwaterkruik weg." Maar misschien heb je morgen een warmwaterkruik nodig.

Het idee is dat als dingen niet kloppen, ze op een laag pitje zetten. Sla je hoofd niet tegen de muur. Als je iets nauwkeurig kunt weerleggen, gooi het dan weg. Als je met zekerheid kunt zeggen: "Dit is absoluut niet waar, dit is totale onzin. Het is een leugen. Het is een leugen', gooi het eruit! Je hebt het niet nodig. Maar als het iets is dat je gewoon niet begrijpt, zet het dan op een laag pitje. Gooi het niet helemaal weg. Maar gebruik wat op dit moment goed voor je is en onthoud dat je verandert. Toen je een klein kind was, hielpen maat tien kleding je helemaal niet. Ze waren hinderlijk. Je wilde ze niet in je tasje stoppen toen je drie jaar oud was, omdat ze je zwaar belasten, maar nu zijn ze erg handig.

Publiek: [onhoorbaar]

VTC: Dat is waar. Je kunt gewoon zeggen: "Ik weet het niet." Er zijn veel dingen in deze wereld die we niet weten. We kunnen ze niet bewijzen. We kunnen ze niet weerleggen. Dus we zeggen gewoon: "Ik weet het niet." Hoeveel dingen weten we echt? [gelach] Wat weten we echt? Je leeft tien jaar met iemand samen - ken je die persoon? Ken je jezelf? We weten wel iets, maar we hebben beperkte kennis. Maar de kennis groeit. Het groeit. Het verandert.

Oké. Laten we gewoon rustig zitten.

Deze leer is gebaseerd op de lamrim of Het geleidelijke pad naar verlichting.

1. "Afflictions" is de vertaling die Eerwaarde Chodron nu gebruikt in plaats van "verontrustende houdingen". ↩

2. "Afflicted obscurations" is de vertaling die Eerwaarde Chodron nu gebruikt in plaats van "misleidende verduisteringen". ↩

3. "Cognitieve verduisteringen" is de vertaling die Eerwaarde Chodron nu gebruikt in plaats van "verduisteringen voor alwetendheid". ↩