Spirituele oefening transformeert ons

• Het ontwikkelen van wijsheid, mededogen en een vredige geest transformeert ons
• Toevlucht nemen in de Drie juwelen door hun kenmerken te begrijpen
• Aspiraties die we hebben voor elk van de Drie juwelen

LR 026: Toevluchtsoord (Download)

Ik luisterde vanmorgen naar een band van Jack Kornfield en Robert Welsh, beide therapeuten. Jack Kornfield geeft ook les in Vipassana meditatie. Robert Welsh merkte op dat ze in therapie pathologie en psychologie bestuderen. Als je in een psychologieboek kijkt, bevat de index lijsten met alle verschillende problemen en pathologische voorwaarden van de geest, maar er is geen ingang onder geestelijke gezondheid. Met andere woorden, er is geen duidelijke definitie in de psychologie over wat geestelijke gezondheid is. Het is vanzelfsprekend dat geestelijke gezondheid de afwezigheid is van deze andere problemen - wie weet wat het is. Hij zei dat als gevolg van het ontbreken van een positieve definitie van geestelijke gezondheid, wanneer mensen transcendente, religieuze ervaringen hebben gehad, de therapeuten niet weten hoe ermee om te gaan. Ze hebben geen kader in hun schema voor waar ze dit soort ervaringen kunnen plaatsen, omdat het schema niet over gezondheid spreekt; er wordt alleen gesproken over pathologie. Het resultaat is dat wanneer iemand een soort transcendente, religieuze ervaring had, ze het gewoonlijk schizofrenie of mentale instorting of hallucinatie of iets dergelijks noemden [gelach].

Daar heb ik over nagedacht en ik dacht: dat is heel interessant. Het is alsof iets in onze cultuur religieuze ervaring in diskrediet brengt en religieuze kwaliteit in diskrediet brengt. Op de een of andere manier kaderen we dingen alleen op een manier zodat we alleen maar kijken naar wat er mis is. Toen deed het me nog meer denken ... dat onze culturele opvoeding kan helpen verklaren waarom sommige mensen moeite hebben met dit gedeelte van de lamrim, als we het hebben over de Buddha's kwaliteiten. We hebben het over deze transcendente eigenschappen, maar er is geen plaats in de psychologie voor. Ze zijn niet door de wetenschap onderzocht. En omdat ze niet zijn gevonden in een van de belangrijkste informatiebronnen waarmee we in contact komen, inclusief de krant, hebben we de neiging om te denken dat ze niet bestaan. In onze cultuur is er gewoon geen kader om deze dingen te erkennen, te categoriseren of te leren. Dit idee zette me nogal aan het denken.

Ik dacht ook dat wanneer we in deze setting praten over zaken als het ontwikkelen van wijsheid en mededogen, en het ontwikkelen van een stille, vredige geest, een kalme geest, iedereen begrijpt waar we het over hebben. Niemand heeft er moeite mee te accepteren dat de geest in een kalme, vredige staat kan zijn. Op de een of andere manier voelen we dat zo'n toestand mogelijk moet zijn, en het moet mogelijk zijn om wat wijsheid en wat liefdevolle vriendelijkheid voor iedereen te hebben. Dat deel lijkt mensen niet veel problemen te geven.

Ik heb gemerkt dat het probleem is dat mensen sceptisch zijn over hoe deze vredige geest en het hebben van wijsheid en mededogen een persoon zou kunnen veranderen en hoe men er gebruik van zou kunnen maken. Het is bijna alsof we denken dat we alleen wijsheid, mededogen en een rustige geest kunnen hebben als we binnen zitten meditatie. Die kwaliteiten ervaren we in meditatie maar als we opstaan ​​uit bemiddeling, zullen we nog steeds ons oude zelf zijn, net zoals we waren voordat we gingen zitten. We denken dat we die eigenschappen krijgen als we op het kussen zitten, maar ze zullen geen enkel ander aspect van ons leven beïnvloeden. Dat zou de reden kunnen zijn waarom, wanneer we horen over de kwaliteiten van de Buddha, zeggen we: “Wat is hier aan de hand?”, omdat de kwaliteiten van de Buddha laat de effecten zien van meditatie op alle aspecten van iemands leven.

Het is niet zo dat wanneer je een soort spirituele realisatie krijgt, je gewoon op je meditatie kussen om ze vreedzaam te ervaren, maar er verandert niets. Er is eigenlijk een zeer substantiële verandering in karakter, in persoonlijkheid, in die zin dat de manier waarop je daarna met anderen omgaat, volledig verandert. Wanneer je de realisaties van wijsheid, mededogen en gemoedsrust hebt, dan is alle energie die je gewoonlijk verspilt aan zorgen, angst en frustratie nu bevrijd en kan op zoveel andere manieren worden gericht.

Dus al die energie … het moet iets heel dramatisch in ons karakter transformeren, vind je niet? Die realisaties van wijsheid en mededogen en samadhi, ze moeten ons het vermogen geven om dingen te zien die we voorheen niet konden zien. Bijvoorbeeld in staat zijn om de eerdere ervaringen van mensen, hun eerdere karma en hoe hun huidige neigingen en neigingen het resultaat zijn van hun eerdere karma. Ook wat ze kunnen bereiken en wat ze niet kunnen bereiken als gevolg van hun vorige karma. Het hebben van perfecte wijsheid moet ook de wijsheid omvatten van het kennen van alle verschillende paden waarlangs iemand kan worden geleid om tot realisatie te komen. Dat soort mededogen moet van invloed zijn op de manier waarop we met mensen praten, de kracht van onze spraak en de kracht van onze invloed op anderen. Het zal ook van invloed zijn op wat we kunnen doen met onze lichaam.

Ik denk dat we onze visie op wat verlichting is, moeten uitbreiden. Het is niet een leuke kleine individuele ervaring die ik op mijn? meditatie kussen en dan zeggen: "Is dat niet leuk?" Het is eerder een dynamisch, transformerend iets en nadat het is gebeurd, ben je niet meer dezelfde. Het is zeker mogelijk om alle kwaliteiten van de Buddha omdat dingen echt veranderen als je dat soort realisaties hebt.

Ik heb veel geprobeerd na te denken over waar mensen vastlopen en het lijkt mij dat dit misschien een van die gebieden is. We denken: "Ik wil nu een beetje gemoedsrust". Iemand maakte de opmerking dat ze denkt dat we tot leringen komen, meer alleen om met ons leven om te gaan dan om hulpmiddelen te krijgen om ons bestaan ​​te transformeren. Zoals: "Ik wil gewoon komen, wat ademhalen en me een beetje beter voelen over mezelf. Dat is goed genoeg."

En dat is maar goed ook, daar is niets mis mee. Maar het is beperkt. Als we alleen aan onze spirituele oefening denken in termen van: “Nou, ik had een slechte dag op het werk en ik heb een manier nodig om te ontspannen. Ik wil niet aan alcohol en kalmeringsmiddelen beginnen, want dat is een slechte gewoonte, dus ik zal wat doen meditatie in plaats van." Dat is prima. Daar is niets mis mee. Het is beter dan alcohol en kalmeringsmiddelen en het bespaart je veel geld, maar spirituele oefening kan meer zijn dan alleen een slechte dag op het werk het hoofd bieden.

Ook kunnen therapie en spirituele oefening vergelijkbaar zijn in hun doelen, maar er is ook een groot verschil [in hun doelen]. Ze hebben allebei te maken met de geest. Ze proberen allebei onze mentale problemen te genezen. Maar therapie is in feite bedoeld om een ​​persoon te helpen omgaan met de manier waarop zijn leven nu is. Dat is goed, en dat is goed genoeg. Spirituele beoefening daarentegen gaat er niet alleen om je daarbij te helpen, maar het gaat er ook om je te helpen om te voorkomen dat je vast komt te zitten in deze hele situatie om mee te beginnen. Het gaat erom je te helpen verder te gaan dan vast te zitten in het enge beperkte . van dit-is-wie-ik-ben, dit-is-alles-ik-kan-zijn, dit-is-hoe-de-wereld-bestaat en vertel me niets anders. Spirituele beoefening zal dat verscheuren. Het heeft dus een veel ruimer doel dan therapie. Als bijwerking produceert het enkele van de dingen die therapie ook produceert. Ik denk dat het goed is om je daarvan bewust te zijn wanneer je naar leringen luistert, en jezelf af te vragen wat we hier doen.

Nu gaan we verder met het onderwerp toevluchtsoord. [gelach] We hebben gesproken over waarom we toevlucht. We hebben gesproken over wat de toevluchtsoorden zijn. We zijn ingegaan op waarom ze goed zijn toevluchtsoorden en wat hun kwaliteiten zijn - de kwaliteiten van de Buddha's lichaam, spraak en geest, de kwaliteiten van de Dharma, de kwaliteiten van de Sangha. We weten precies wie onze gidsen zijn en wat er speelt.

Toevlucht nemen tot de Boeddha, Dharma en Sangha door hun onderscheidende kenmerken te leren begrijpen

Het volgende gedeelte is toevlucht nemen door de onderscheidende kenmerken van de Drie juwelen. Het onderwerp waardoor ze van elkaar verschillen, komt naar voren omdat we na alles te hebben geleerd dat aan dit onderwerp voorafgaat misschien denken: "Elk van de Drie juwelen-Buddha, Dharma, Sangha-heeft zoveel ongelooflijke kwaliteiten. Kan ik niet gewoon toevlucht in een? Zou dat niet eenvoudiger zijn? Waarom heb ik er drie nodig? Aangezien alles één is, laten we er één van maken!” [gelach] En het antwoord hier is: "Nou, sorry mensen! Het moeten alle drie zijn, want ze hebben elk hun eigen kenmerken waardoor ze van elkaar verschillen.” Het is best interessant om naar deze onderscheidende kenmerken te luisteren, omdat het ons een nog duidelijker idee geeft van wat precies? Buddha is en hoe zich te verhouden tot een Buddha, wat Dharma precies is en hoe je je ermee verhoudt, en wat? Sangha is en hoe je je verhoudt tot de Sangha.

Kenmerken van de Drie Juwelen

Het onderscheid tussen de Drie juwelen is in de eerste plaats in hun kenmerken. Het kenmerk van a Buddha is iemand die alle gebreken heeft opgegeven en alle goede eigenschappen heeft ontwikkeld. Dat is de definitie van een Buddha. Als iemand je ooit vraagt ​​wat een Buddha is, dat is het, in eenvoudig Engels. Iemand die al het afval heeft achtergelaten en al het goede heeft ontwikkeld. Wat kun je nog meer vragen? EEN Buddha wordt niet meer boos, wordt niet meer gefrustreerd en neurotisch, en dat klinkt allemaal best goed. De Buddha heeft ook het kenmerk van het gelijktijdig zien van de twee niveaus van waarheid. Met andere woorden, niet alleen het relatief conventionele bestaan ​​zien en zien hoe het lijkt als een illusie, maar ook zien hoe het verschijnt als een illusie omdat het eigenlijk elke vorm van vast inherent bestaan ​​mist. De Buddha ziet zowel het uiterlijke niveau als het diepere niveau van hoe de dingen bestaan. Dit betekent dat een Buddha alwetend is.

Het kenmerk van de Dharma is de ware pad en de echte stopzetting. De Dharma is het resultaat van de Buddhaaankomst op onze aarde. Met andere woorden het hele doel waarom de Buddha kwam is om Dharma-leringen te geven. De Buddha gaf de Dharma-leringen om levende wezens te helpen hun behoeften te vervullen.

De Sangha zijn degenen die de Dharma realiseren. Dus de Dharma is de echte toevlucht, de Buddha is degene die het onderwees, en de Sangha is het bewijs in de pudding. Omdat de Sangha de Dharma hebben gerealiseerd, kunnen ze ons leiding geven over hoe we het kunnen doen. Ze leren ons het voorbeeld. Ze laten ons ook de geldigheid van hun lering zien, omdat ze de Dharma hebben kunnen manifesteren en in hun eigen leven hebben kunnen gebruiken. Als we de effectiviteit van de leringen zien door te kijken naar de Sangha, het helpt ons geloof en vertrouwen te geven dat het echt werkt.

Verhelderende invloed van de Three Jewels

De tweede groep onderscheidende kenmerken wordt beschreven in termen van hun verhelderende invloed: hoe hun verhelderende invloed op ons werkt. De Buddha's verhelderende invloed werkt door ons de verbale leringen te geven, waardoor we de kans krijgen om de realisatie van de Dharma of de inzichten in onze eigen geeststroom te ontwikkelen. De Buddha beïnvloedt ons door ons te vertellen wat we moeten oefenen en wat we moeten laten, en hij brengt dit alles op de meest effectieve manier over.

De verlichtende invloed van de Dharma werkt door onze kwellingen te elimineren¹, onze besmette karma, en dus alle onbevredigende voorwaarden van ons leven. Dat is een mooie manier om invloed uit te oefenen, niet?

De Sangha beïnvloedt ons door ons aan te moedigen, door ons te inspireren, door ons een voorbeeld te laten zien en door ons te helpen in de praktijk. De Sangha oefenen en het resultaat behalen. Als we dit zien, worden we enthousiast om het te doen en daarom gaan we ook in de praktijk.

Het is interessant om te kijken naar de verschillende soorten verhelderende invloeden, hoe elk van de Drie juwelen ons op een bepaalde manier beïnvloedt. Deze kennis kan ons een voorbeeld geven van hoe we anderen kunnen beïnvloeden. De Buddha invloeden door te onderwijzen, dus misschien kunnen we anderen een beetje Dharma leren. De Sangha invloeden door te oefenen, door het goede voorbeeld te geven en door ons aan te moedigen. Ook dit kunnen we op ons eigen niveau gaan doen. Vooral met je familie, collega's of met mensen die niet bepaald boeddhistisch zijn of geïnteresseerd zijn in de Drie juwelen, we kunnen ze beïnvloeden door gewoon onszelf te oefenen en onze geest te transformeren. Dit kan ertoe leiden dat andere mensen open gaan staan ​​voor de Dharma.

Een vrouw kwam naar een retraite die ik deed in Cloud Mountain. Ik heb vooraf privé met haar gesproken en de hele reden dat ze naar de retraite kwam, was omdat ze twee van de mensen in deze groep ontmoette die zulke aardige, aardige, open mensen waren. Ze beoefende al eerder een andere boeddhistische traditie, maar de mensen die ze hier ontmoette waren zo aardig dat ze dacht: “Goh, ik vraag me af wat er in de Tibetaanse traditie staat? Deze mensen zijn zo aardig.” Dus kwam ze naar de retraite. Soms beïnvloeden we mensen zonder dat zelfs maar te proberen. Dat is soms de beste manier om ze te beïnvloeden – als we dat niet proberen. Door te zijn wie we zijn, kunnen we anderen helpen. Zo kunnen we zien hoe de Sangha ons beïnvloedt, en hoe we ook onze geest kunnen trainen om te worden zoals de Sangha. Dit zijn gewoon heel simpele dingen.

Mijn zusje heeft niet veel interesse in Dharma, maar de kleine interesse die ze heeft is omdat ik niet boos word als mijn moeder me naaldt. Robin zegt: "Wauw, ik vraag me af hoe komt het dat ze niet boos wordt?" [gelach] "Er moet hier iets zijn." Dit soort invloed op anderen is meestal het voorbeeld van wat we doen.

Aspiraties of vurige achting die we hebben voor elk van de Drie Juwelen

Het derde onderscheid heeft te maken met de aspiraties of vurige achting die we hebben voor elk van de Drie juwelen. Met andere woorden, het heeft te maken met hoe we onze achting voor hen tonen. Hoe we ons gevoel van verbondenheid met hen tonen.

Respect voor de Boeddha

Met de Buddha, we streven ernaar om aanbod. We ontwikkelen toewijding en respect voor hen en tonen ons respect en dankbaarheid door het maken van aanbod en bij het aanbieden van onderhoud. We respecteren hun kwaliteiten en van daaruit willen we service bieden, en we willen maken het aanbieden van. Het is alsof je iemand ontmoet die heel aardig is en automatisch wil je dingen voor diegene gaan doen. Met andere woorden maken aanbod en respect tonen voor de Buddha is niet iets dat we moeten doen. Het is niet zo dat je pas een goede boeddhist bent als je dit doet. "Ok, ik zal wat appels gaan kopen en die op het altaar leggen als het moet."

Zoiets is het niet. Het is eerder zoiets als wanneer je denkt aan de kwaliteiten van iemand waar je echt om geeft, dan wil je eropuit gaan om cadeautjes te kopen. Je wilt gunsten voor ze doen omdat je ze zo leuk vindt. Dit is dezelfde houding die je ontwikkelt ten opzichte van de Buddha. Door de kwaliteiten van de Buddha, gevoelens van genegenheid, respect en respect komen, zodat we service willen bieden en dingen willen doen.

maken het aanbieden van betekent niet alleen het aanbieden van dingen op het altaar. Onthoud dat de beste manier om service te bieden aan de Buddha is om levende wezens te helpen. Dat is wat de Buddha de gelukkigste. Dat is de hele reden dat de Buddha werd een Buddha- het is voor het welzijn van bewuste wezens, niet zodat hij appels en sinaasappels en kaarsen en wierook zou kunnen krijgen. Als we andere levende wezens helpen, is dat het beste het aanbieden van die we kunnen geven aan de Buddha.

Respect voor de Dharma

We tonen onze achting voor de Dharma door het in praktijk te brengen, door het te gebruiken om onze geest te transformeren, om het in onze geest te manifesteren. Dat betekent niet dat we onze geest hebben en dat we de Dharma er bovenop zetten. Het is niet zoals een bologna-sandwich. Het is meer alsof je kleurstof in water doet, al het water wordt roze. We vermengen onze geest met de Dharma zodat onze geest de Dharma wordt. Zodat alles wat we bestuderen dat nu zo academisch en intellectueel klinkt, eigenlijk onze persoonlijkheid wordt. Het klinkt intellectueel omdat we er niet bekend mee zijn. Maar als we het in de praktijk gaan brengen en het wordt ons, dan is het niet langer intellectueel.

Het is net als wanneer je automechanica studeert. Automechanica studeren is voor mij een intellectuele bezigheid. Het is zeker op het niveau van intellect. Ik ben volledig roestig in meer dan één opzicht als het erop aankomt. Maar dit is niet het geval voor iemand die is opgeleid als automonteur - ze halen dingen uit elkaar en zetten ze weer in elkaar, en ze kunnen het doen terwijl ze aan iets anders denken, gewoon door de kracht van gewenning en vertrouwdheid. Op dezelfde manier kunnen we onze geest vermengen met de Dharma door deze te beoefenen en de geest van hier naar daar te laten gaan. Dit is dezelfde manier waarop de automonteur het van intellect naar gewoonte liet gaan.

Respect voor de sangha

De manier waarop we respect tonen voor de Sangha is door samen met hen te oefenen, door hen te vergezellen in hun inspanningen om van Dharma een levende kracht te maken. Het ultieme Sangha dat we zijn toevlucht nemen in zijn natuurlijk wezens die directe realisatie hebben. Maar hier hebben we het over het maken van een levende gemeenschap. Wat we proberen en doen is andere Dharmabeoefenaars helpen, samen met hen oefenen en hen helpen bij hun Dharmawerk.

Soms denken mensen dat het boeddhisme erg individualistisch is. Je komt naar een Dharma-lezing; iedereen gaat zitten en mediteert, en nadat je je hebt opgedragen, gaat iedereen weg en niemand kent elkaar ooit. Zo hoort het niet te zijn. Natuurlijk heeft ieder van ons zijn eigen individuele mindstream, en onze meditatie is eenzaam, maar we komen en mediteren samen en delen op die manier veel energie. Als we dingen samen bespreken en als mensen vragen stellen, hun twijfels uiten en uitbarsten in hun frustratie, delen ze met andere mensen. We leren van elkaar en helpen elkaar daarbij.

Evenzo, als mensen dharmaprojecten doen en proberen de dharma te laten gebeuren door dingen te organiseren, dan helpen wij. Samen zorgen we ervoor dat het werkt, en daar profiteren we zelf van. Ik denk dat het hier heel nuttig is om onze beoefening niet als iets individueels te zien. Natuurlijk hebben we onze meditatie kussen op een mooie rustige plek in ons huis. Dat is leuk, en dat is ons eigen kleine ding. Maar we leven in een onderling afhankelijke wereld. We zijn erg afhankelijk van elkaar. We hebben met elkaar te maken. Onze praktijk moet dit echt naar voren brengen, vooral in onze samenleving waar mensen zich meestal zo verloren en niet verbonden voelen. Daarom is het in onze Dharma-omgeving erg belangrijk om te delen, elkaar te helpen en samen te oefenen.

Een persoon belde me vorige week op en zei: "Ik wil echt... mediteren elke dag, maar ik kan mezelf er gewoon niet toe brengen om te gaan zitten en het te doen, dus zeg ik tegen mezelf: 'Houd je niet genoeg van jezelf om mediteren elke dag?'". Natuurlijk niet mediteren elke dag, dus het voor de hand liggende antwoord is: "Nee, ik hou niet genoeg van mezelf om dat te doen." Dus zei ze: "Wel, hoe doe ik dat?" Ik begon te praten over het voordeel van komen en bij een groep zijn, omdat hier veel andere mensen zijn die het doen. Je haalt er energie uit. Je hoort over hun ervaringen. Je kunt er dingen van leren en deel uitmaken van de hele groepsenergie. Maar ze vond mijn antwoord niet leuk. Het kostte te veel tijd. [gelach] Ze leek te verwachten dat ik jaren van gewoonte in vijf minuten volledig zou kunnen veranderen. Ik heb dat vermogen niet.

[Opmerking: dit is een gedeeltelijke opname. Helaas is het einde van het gesprek niet opgenomen.]

Deze leer is gebaseerd op de lamrim of Het geleidelijke pad naar verlichting.

1. 'kwellingen' is de vertaling die Eerwaarde Chodron nu gebruikt in plaats van 'verontrustende houdingen'. ↩