De demon van twijfel tot bedaren brengen

• Hoe helpen de boeddha's alle wezens, vooral als ze geen boeddhist zijn?
• Is dit de enige religie waar men verlicht kan worden?
• Hoe accepteer je bepaalde onkenbare dingen?

White Tara Retreat 39.1: De demon van pacificeren twijfelen (Download)

We hebben hier nog een heel goede vraag. Het begint met: "Ik worstel met de demon van... twijfelen.” Ik denk dat een paar mensen dat waarschijnlijk zouden hebben gezegd. Dus het eerste deel ervan is: "Hoe helpen de boeddha's alle levende wezens, vooral als deze levende wezens geen boeddhist zijn?"

Wanneer de boeddha's levende wezens helpen, hoeven ze niet per se als boeddha's te verschijnen. Ze kunnen zich manifesteren in welke vorm dan ook die het meest effectief is in de communicatie met iemand. Als je naar het voorbeeld van je leven kijkt, zijn de meesten van ons hier waarschijnlijk niet geboren in een boeddhistische familie en toch hebben we op de een of andere manier de Dharma ontmoet. Dus, niet de Buddha Help ons? In zekere zin? Heeft de Dharma en de? Sangha heeft ons al geholpen, zelfs toen we geen boeddhist waren, om deze leringen te kunnen ontmoeten en in praktijk te brengen?

Het andere deel zegt dat ze vastloopt op de afkeer met: "Deze religie is de enige manier om verlicht te worden."

Nu, wie zei dat? Allereerst de Buddha niet eens van plan was om een ​​religie te stichten. Hij deelde gewoon wat hij wist. Hij had geen idee om een ​​religie te beginnen, en hij had zeker geen idee dat mensen zouden gaan zeggen: "Dit is de enige manier om tot verlichting te komen, of anders." Dat is zeker niet de boeddhistische manier. Elk pad dat ons leert verzaking uit het cyclische bestaan, dat ons vertelt hoe we de kunnen ontwikkelen bodhicitta, en die de juiste kijk heeft op de aard van de werkelijkheid, hoe je dat pad ook noemt, is een pad dat ons naar verlichting kan leiden. Als iets niet leert verzaking maar leert je om echt in al je zintuiglijke genoegens te duiken en gehecht te zijn aan het cyclische bestaan, als iets je leert om geen liefde en mededogen te hebben voor levende wezens, maar gewoon voor jezelf te zorgen, en als iets de verkeerde mening van de aard van de werkelijkheid, dan zullen die paden ons niet naar verlichting leiden, ongeacht wie ze heeft onderwezen. Je moet kijken naar wat het is, wat de realisaties zijn die we moeten bereiken, en welk pad ons die realisaties leert. Het is niet iets om te zeggen dat deze religie de enige echte religie is.

[De vraag gaat verder]: "Ik weet dat andere leraren hebben gezegd dat we onkenbare dingen moeten geloven die de... Buddha onderwezen, zoals de wijsheid van de rest van de leringen, zoals de vier edele waarheden. Maar een deel ervan is moeilijk te accepteren.”

Nou, niemand zegt dat we bepaalde onkenbare dingen moeten geloven. Of als iemand zegt dat je onkenbare dingen moet geloven, luister er dan niet naar. Het gaat er niet om dat je onkenbare dingen moet geloven. Hoe kunnen andere mensen je vertellen wat je nodig hebt? Integendeel, de Buddha deelde de lessen met ons. Als iets voor ons geen zin heeft, zet het dan voorlopig op een laag pitje. Je hoeft jezelf niet te laten geloven als het niet logisch voor je is.

Als een bepaald onderwerp raadselachtig is, probeer er dan vragen over te stellen. Lees er eens wat over. Luister naar wat leringen erover, bespreek het met andere mensen. We moeten vooral dingen met andere mensen bespreken. Je krijgt nieuwe perspectieven en nieuwe manieren om naar dingen te kijken. Als je leringen luistert of leest, krijg je nieuwe informatie die je niet had. Op basis daarvan denk je dan over dingen na.

Als het nog steeds geen zin heeft, zet het dan even op een laag pitje en kom er later op terug. Je hoeft jezelf niet iets te laten geloven wat niet goed voor je voelt. Dat is heel belangrijk omdat we echt een pad willen volgen vanwege begrip, niet vanwege bedreigingen of angst voor wat er gaat gebeuren als we niet geloven. Dat haalt alle vreugde uit een spirituele oefening, nietwaar?

Als we begrip hebben, dan is ons geloof gebaseerd op de overtuiging dat we onszelf hebben ontwikkeld, en dan is het geen onvoorwaardelijk geloof. Het is geloof dat wordt ontwikkeld door begrip, dat is het beste soort geloof omdat het stabiel zal zijn. Als iemand anders naar je toe komt en zegt: "Wat jij gelooft is een stel onzin, bla, bla." Het maakt je geest niet van streek en veroorzaakt geen twijfels, want je hebt echt diep over de dingen nagedacht. Je weet waarom je gelooft wat je gelooft. Zelfs als iemand iets zegt, kun je erover nadenken. Het versterkt meestal, althans voor mij, heel erg wat ik al weet en verdiept mijn begrip ervan. Probeer de dingen op die manier te bekijken.

Ik had genoeg mensen die me vertelden dat ik gek was. Nou, dat gebeurde voordat ik boeddhist was, maar vooral daarna! [gelach]