Visualisatie in de praktijk van goden

• Werken met de verbeelding, niet echt met de ogen
• Fantasie gebruiken om ons potentieel te ontwikkelen om onszelf te transformeren
• Creatief en speels zijn met visualisatie

Witte Tara Retraite 17: Visualisatie (Download)

Zoveel van onze boeddhistische beoefening is gebaseerd op visualisatie dat ik daar vandaag wat over wilde praten. Allereerst is het woord visualisatie nogal misleidend en geen erg goede vertaling voor wat we eigenlijk aan het doen zijn. Wat we doen is werken met onze verbeelding, terwijl visualisatie inhoudt dat we werken met een visueel beeld en dan onze ogen gebruiken. Dus we werken met onze verbeelding. We zijn niet alleen bezig met het verbeelden van het zicht, maar we werken ook met ingebeelde aanraking, geur, geluid, fysieke sensaties en gevoelens. Het is veel meer betrokken dan alleen maar ingebeeld zicht. We gebruiken onze verbeeldingskracht om, op een zeer praktische manier, het potentieel te ontwikkelen dat we allemaal hebben om onszelf te transformeren. Het is een vrij belangrijk onderdeel van onze praktijk. De manier waarop ik erover denk, en de manier waarop we hebben geleerd door Eerwaarde Chodron, is dat het een heel creatief proces is. Natuurlijk, verbeelding is creatief, het is logisch. We hebben allemaal het vermogen om onze verbeelding te gebruiken. Als ik bijvoorbeeld zeg: "Stel je het gezicht van je moeder of je beste vriend voor", zal er op dit moment in je geest een beeld ontstaan. Verbeelding gebruiken is heel krachtig - veel krachtiger, denk ik, dan we ons realiseren. Ik ga ons door een heel korte visualisatie leiden om de kracht van verbeelding te illustreren.

Sluit je ogen en stel je een tafel voor je voor. Daarop staat een snijplank en op de snijplank ligt een citroen: een hele gele, sappige citroen. Stel je voor dat er naast de snijplank ook een mes op tafel ligt. Pak met een van je handen de citroen vast. Je voelt de textuur van de huid, het voelt behoorlijk vettig aan. Pak dan het mes en snij in de citroen. Snijd het in vier delen. Terwijl je de citroen insnijdt, spuit het sap er overal uit. Leg nu het mes neer en pak een van de partjes citroen op en breng het naar je gezicht. Je ruikt de citroen. Open nu je mond en neem een ​​grote hap.

Onze verbeelding kan zo echt worden dat de lichaam bereidt de mond voor op zuurheid door speeksel te produceren om de zuurheid te verdunnen. Misschien hadden sommigen van jullie die ervaring; zo niet, op zijn minst een soort rimpeling. Er komt ook een gevoel bij kijken. Als je niet van zuur houdt, misschien een beetje afkeer; als je veel van zuur houdt, misschien wat aantrekkingskracht.

We kunnen zien hoe de lichaam reageert op wat we in gedachten hebben, wat de beelden zijn: heel krachtig. Dit is met iets waar we echt geen interesse in hebben en dat niet veel waarde heeft in ons leven. Het is maar een afbeelding.

Als je nu nadenkt over de tijd, zet het beeld van de Buddha in de geest - een wezen dat al zijn potentieel ten volle heeft ontwikkeld, geen van de storende houdingen heeft, geen boosheid links, nee gehechtheid, geen van die negativiteiten, allemaal weg! Als we eraan denken om steeds weer het beeld van de Buddha en als we in gedachten houden wat hij vertegenwoordigt, kunnen we zien hoe dit een zeer krachtige oefening is. Het zal onze geest transformeren. Als ik denk aan het voorstellen van Witte Tara wanneer we onze oefening doen, denk ik aan een hologram en dat is wat mijn geest helpt. Elke geest is anders, maar voor mij is dat een heel nuttig beeld, een hologram, omdat het leeft en het is levendig en het is gemaakt van licht.

Het eerste wat we doen als we een praktijk beginnen, vooral als het nieuw voor ons is, is dat we vertrouwd raken met de Buddha figuur om mee te beginnen, dus gebruiken we een illustratie, of misschien een thangka, of de beschrijving in de praktijk van hoe White Tara eruit ziet. Daar moeten we mee vertrouwd raken voordat het in ons opkomt, dus we moeten het bestuderen. Als we dat eenmaal hebben gedaan, denken we er zachtjes aan en denken we aan de punten ervan, alle delen ervan, en laten we het in de geest opkomen. Als we nu pushen, zal het niet komen, dus dit is niet iets om echt hard voor te pushen. Laat het gewoon opkomen in welke vorm het ook opkomt en wees daar dan gewoon tevreden mee.

Alle meditatie sessie is anders, althans voor mij, soms is het heel duidelijk en andere keren is het helemaal niet duidelijk. Dat heeft zeker veel te maken met mijn gemoedstoestand. Ze zeggen ook dat als we ons een klein beeld voorstellen, het gemakkelijker is om de details te zien, gemakkelijker om het duidelijk te krijgen. Dus we oefenen gewoon en we laten gewoon toe wat zich voordoet en maken dat goed genoeg. Het belangrijkste hiervan is om echt te voelen dat Witte Tara echt voor je staat; dat dit wezen dat alle kwaliteiten heeft geperfectioneerd voor je staat. We trainen niet alleen ons vermogen om ons Witte Tara voor te stellen, we trainen ook ons ​​vermogen om ons voor te stellen hoe het zou zijn om alle kwaliteiten van de Buddha.

Ik nodig je uit om echt creatief te worden met je visualisatie, en speels ermee, en geniet ervan!