Acht wereldse zorgen

Acht wereldse zorgen

Onderdeel van een reeks korte Bodhisattva's ontbijthoek gesprekken over Langri Tangpa's Acht verzen van gedachtetransformatie.

  • Vragen stellen en onderzoeken wat de samenleving zegt, is normaal en acceptabel
  • Onze prioriteiten onderzoeken
  • Het belang om hierover te mediteren en naar onze eigen ervaring te kijken

Zonder dat deze praktijken bezoedeld worden door de vlekken van de acht wereldse zaken
En door alles waar te nemen fenomenen als illusoir
Ik zal oefenen, zonder te grijpen, om alle wezens te bevrijden
Van de slavernij van de verontrustende, onverzettelijke geest en karma.

Dit vers gaat over het beoefenen van alle voorgaande verzen met een zuivere motivatie, en met het besef dat de beoefening leeg is van het ware bestaan.

Er staat: "Zonder dat deze praktijken worden verontreinigd door de vlekken van de acht wereldse zorgen." De acht wereldse zorgen. Ik zal het nog eens over ze hebben. Ik denk dat ik je heb verteld dat Zopa Rinpoche, mijn eerste leraar, een hele cursus, een maand, zou geven over de acht wereldse zaken. En na een paar jaar waardeerde ik het echt dat hij dat deed, omdat het je echt het verschil leert tussen wat Dharma-beoefening is en wat niet. Dus het verbaast me altijd als ik mensen ontmoet die dat in het begin niet ingebakken hebben.

Het basisidee van de acht wereldse zaken is dat onze geest alleen bezig is met het geluk van dit leven. (Het woord 'alleen' is belangrijk.) Met andere woorden, we denken niet aan toekomstige levens. We denken er niet aan dat onze acties een resultaat zullen opleveren in toekomstige levens. We denken niet aan de nadelen van samsara en willen bevrijding bereiken. We denken er niet aan dat andere bewuste wezens gevangen zitten in een cyclisch bestaan, en hen willen helpen. We denken nu aan mijn geluk.

Dat is waar de meesten van ons aan denken. Is het niet? Als we eerlijk zijn? Van ochtend tot nacht. We worden 's ochtends wakker. Wat is de eerste gedachte? Is het "Ik wil verlichting bereiken voor het welzijn van alle levende wezens"? Is het een cycloon die West-Bengalen binnenkomt, en twee decennia geleden doodde een soortgelijke cycloon een ongelooflijk aantal mensen. Is dat waar we aan denken? Er is een cycloon in India, en het is echt gevaarlijk, en ze moeten al deze mensen eruit zien te krijgen, en deze mensen wonen in huizen met rieten daken, en hun huis zal worden verscheurd door de cycloon, en hun boten, en hun hele levensonderhoud en alles gaat weg. Is dat waar we aan denken? Nee. We worden wakker met de gedachte: "Oh, iemand heeft me op de karweilijst gezet en ik wil die karwei niet doen." Of: "Iemand bekritiseerde me voor een kleinigheid, en waarom kunnen ze me niet met rust laten?" Of: 'Ik hoop dat ze vandaag brownies als toetje maken. O, dat zijn ze niet. De desserttafel is leeg.”

Het is waar, nietwaar? Het meeste waar we aan denken is ons eigen onmiddellijke geluk. Misschien verlengen we het tot volgend jaar. Misschien tot op hoge leeftijd. Ik zal wat geld sparen voor mijn oude dag. Maar sommige mensen kunnen niet eens zo ver vooruit denken. Ze plannen niet voor ouderdom. De schijn van dit leven is te sterk, en ik moet nu mijn geluk hebben, en ik zal mijn geld uitgeven, ik zal doen wat ik wil doen, en dat is het.

Dit is de geest van de acht wereldse zorgen. Het zit er allemaal in gehechtheid tot bezittingen en geld, en dan ontsteld zijn als we ze niet hebben, of ze verliezen.

Dit is een groot ding in de samenleving van vandaag. Is het niet? Waar mensen zich zorgen over maken. Zelfs als je geld hebt, maak je je zorgen dat je geen geld hebt. Dus de geest is daar nooit vredig over. Als we de nieuwste digitale dingen hebben, willen we altijd meer en beter als de nieuwe uitkomen. Er is altijd gehechtheid om deze dingen te krijgen, boos als we dat niet kunnen. Dat is een paar van de acht.

Het tweede paar van de acht is gehechtheid te prijzen en afkeer van schuld. We willen prachtige, egoïstische woorden. Mensen die aardige dingen zeggen. “Je doet het zo goed. De manier waarop je die vloer stofzuigt, is prestigieus.” En we willen geen kritiek horen, zoals: "Je miste de hoeken toen je de vloer stofzuigde."

Ik gebruik eenvoudige, alledaagse voorbeelden. Maar het gaat helemaal over de lijn. Op dit moment zijn het Witte Huis en het Congres verwikkeld in een strijd, en de een bekritiseert de ander, en niemand vindt het leuk. Hetzelfde.

Het derde paar is gehechtheid om een ​​goede reputatie te hebben en een afkeer van een slechte. Het verschil tussen dit en de "lof en blaam" is lof en verwijt is bij mensen die je op individuele basis kent. Iemand zegt: "Ik hou van je, je bent het beste sinds gesneden brood, ik kan niet zonder je leven..." Of het tegenovergestelde, namelijk: "Ga hier weg. Ik wil je nooit meer zien." Dat is de lof en de schuld. Of: "Je doet alles verkeerd."

De reputatie één is ons imago in een brede groep van de samenleving. Als je op school zit, je imago tussen al je klasgenoten. Als je een baan hebt, je imago in het hele bedrijf. Als je een hobby hebt, je imago in de zwemclub, of de bonzaiclub, of de club wat je hobby ook is. Hoe je voetbalt.

Kijk naar de gehechtheid aan de reputatie die nu in de sportvelden bestaat.

En afkeer van bekendheid, een slechte reputatie hebben bij een groep mensen.

Dat is het derde van de vier paren.

De vierde van de vier paren is gehechtheid tot leuke zintuiglijke dingen. Zie leuke dingen, hoor mooie geluiden, ruik lekkere dingen, proef lekkere smaken, mooie tactiele sensaties. En we willen geen onaangename zintuiglijke sensaties.

Deze gehechtheden en aversies worden het normale leven in de samenleving genoemd. Zijn ze niet? Dit is normaal. Mensen houden er niet van om bekritiseerd te worden, ze houden ervan om geprezen te worden. Ze willen de temperatuur in de kamer zoals ze dat willen. Dit wordt in de samenleving heel normaal, begrijpelijk gedrag genoemd.

Dharma-beoefenaar zijn betekent dat we ons afvragen wat normaal en acceptabel is in de samenleving, en dat we onderzoeken. Zijn deze dingen echt zo belangrijk als de samenleving zegt dat ze zijn? En wat zijn de resultaten van gehechtheid aan de vier (bezittingen, lof, goede reputatie en leuke zintuiglijke ervaringen), en wat zijn de effecten van boos zijn als ik ze niet krijg en in plaats daarvan hun tegendelen krijg. Wat voor gedrag moet ik doen om vier te krijgen en weg te komen van de andere vier? Echt kijken naar karma, bij ons ethisch gedrag. Kijkend naar onze drijfveren. Zelfs in dit leven kijken of die vier sets van gehechtheden en aversies echt geluk brengen of niet.

De maatschappij zegt ja, het brengt geluk. Maar check echt of het zo is. We zijn gehecht aan onze ideeën, we hameren op ons idee. Iedereen capituleert eindelijk omdat ze zo moe zijn om naar ons te luisteren. En dan zijn we blij? Garandeert dat eeuwig geluk? Nee. Mensen capituleren, maar dan hebben ze een hekel aan ons.

Of iemand bekritiseert ons, en we zijn boos: "Je kunt me niet bekritiseren, je kunt niet zo tegen me praten, ik ben hier weg, jij bent hier weg, vergeet het maar." En je stampt uit. Ben je dan gelukkig? Gaat de relatie beter nadat je dat hebt gedaan? Nee.

Hier komt echt veel bij kijken meditatie, echt kijkend naar onze eigen ervaring. Dit is geen theorie meditatie waar je allerlei weerleggingen hebt met vier grondbeginselen en ingewikkelde taal die moeilijk te begrijpen is. Dit is gewoon wat tijd besteden aan het kijken naar je leven. Besteed wat tijd aan het kijken naar de levens van de mensen om je heen. En kijk maar. Wat zijn de resultaten als ik vastloop in? hunkering deze vier of boos zijn over het krijgen van hun tegenpolen? Wat is het resultaat? Wat is nu het resultaat? Wat zal het resultaat zijn in toekomstige levens, afhankelijk van de acties die ik doe en de motivaties die ik heb?

Dit wil niet zeggen dat we goede mensen zijn of dat we slechte mensen zijn. Het is niet "Oh, ik ben gehecht aan de acht wereldse zorgen, wat een slecht persoon ben ik." Het is niet dat. Het is gewoon kijken naar ons leven en zeggen: "Ik wil gelukkig zijn." En wat gaat echt geluk brengen op de lange termijn? De maatschappij zegt me dat dat geluk gaat brengen. Laat me het onderzoeken en kijken of dat waar is. Of mijn eigen spontane mentale toestanden vertellen me dat ik gelukkig zal zijn. "Als ik een smoothie krijg met precies het soort fruit dat ik lekker vind, zal ik gelukkig zijn." En dan check je. Ik heb die smoothie gemaakt. Ik heb dat schilderij geschilderd. Ik heb het deck dat ik wilde hebben. Wat het ook is. Ik heb het. Nu, waar is mijn eeuwige? gelukzaligheid? Het is nog nergens. Of: "Ik heb al mijn vijanden overwonnen, ik weigerde voor het Congres te worden ondervraagd, ik weigerde te getuigen, ik weiger mijn werk te doen omdat mensen me bekritiseren, ik kan dit niet uitstaan." Kijk dan eens naar je eigen ervaring. Ben je gelukkig?

Dit is een heel nuchtere vorm van meditatie. En als je het herhaaldelijk doet, helpt het je echt om je prioriteiten goed te stellen. En het helpt je bewuster en aandachtiger te worden voor wat voor soort motivaties er in je opkomen. Wat voor gedachten komen er in je op. En dat soort opmerkzaamheid, bewustzijn van wat onze gedachten en emoties zijn, is echt heel nuttig om ons te helpen erachter te komen wat we moeten oefenen en wat we moeten opgeven, wat nuttig is om nu een vredig leven te hebben, een goede wedergeboorte te hebben, verder te gaan de weg naar volledig ontwaken.

Neem een ​​paar weken, een paar maanden. Doe dit meditatie heel regelmatig, en kijk wat er gebeurt.

Eerbiedwaardige Thubten Chodron

Eerwaarde Chodron benadrukt de praktische toepassing van Boeddha's leringen in ons dagelijks leven en is bijzonder bekwaam in het uitleggen ervan op manieren die gemakkelijk te begrijpen en te beoefenen zijn door westerlingen. Ze staat bekend om haar warme, humoristische en heldere lessen. Ze werd in 1977 tot boeddhistische non gewijd door Kyabje Ling Rinpoche in Dharamsala, India, en in 1986 ontving ze bhikshuni (volledige) wijding in Taiwan. Lees haar volledige bio.