Anderen als oppermachtig beschouwen

• Andere wezens en hun standpunten respecteren
• Bewust zijn van hoe onze acties anderen beïnvloeden
• Aansluiting bij de ontwikkelingen van de Kavanaugh-hoorzitting

Vers 2. Wat een vers om nu te hebben terwijl dit hele gedoe met de Kavanaugh-bevestiging aan de gang is. Luister naar dit vers met dat in gedachten, en na te hebben gezien wat er gisteren in de senaat gebeurde.

Wanneer ik met anderen ben
Ik zal oefenen om mezelf te zien
als de laagste van allemaal,
en uit het diepst van mijn hart
Ik zal met respect anderen als oppermachtig beschouwen.

Hebben we daar iets van gezien in Kavanaughs getuigenis gisteren? Je kunt je voorstellen hoe anders het zou zijn als je zo'n probleem zou hebben...

Als er staat: "Ik zal oefenen om mezelf als de laagste van allemaal te zien", betekent dat niet dat je het opgeeft en je overgeeft, en je zegt dat je niets bent, en dat je niet naar voren komt. . of pleit voor je eigen .. Het betekent dat je de dingen niet domineert en andere mensen afsnijdt met deze macht die je gaat winnen, wat er ook gebeurt over andere mensen. We horen "zie mezelf als de laagste van allemaal" en we denken dat we gewoon timide kleine dingen zijn, we zeggen nooit iets. Dat betekent niet. Maar als je - vooral zoals we gisteren in de senaat zagen - dat soort gedrag ziet, daar gaat het over uitbalanceren en neutraliseren, zodat we in ons hart oprecht respect hebben voor andere levende wezens, en dat (in het geval van wat we nu aan de hand hebben), dat we respect hebben voor het land, we hebben respect voor onze instellingen. Wat gebeurt er nu, waar mensen zichzelf niet als de laagste van allemaal zien, elkaar afsnijden, geen vragen beantwoorden, zich bezighouden met partijdige aanvallen, waardoor mensen hun vertrouwen verliezen in het regeringssysteem dat we hebben omdat de senaat handelt als.... Ik weet het niet. Soms, als je naar deze natuurvideo's kijkt, zie je de apen allemaal een groot gejuich hebben. Daar lijkt het op. We zijn mensen en ik denk dat ons karakter zo belangrijk is. Het gaat niet alleen om winnen en reputatie, en de ambitie van Kavanaugh om rechter bij het Hooggerechtshof te worden, maar het gaat over hoe dingen het land en onze instellingen beïnvloeden. Zullen mensen hierna de Senaat respecteren? Zullen mensen hierna het Hooggerechtshof en het hele rechtssysteem respecteren? Omdat rechters geacht worden onpartijdig te zijn, maar Kavanaugh was allesbehalve onpartijdig in zijn toespraak gisteren.

Ik heb het niet alleen over hen, want we hebben, allemaal binnen in ons, dit ding wanneer we opgesloten raken in Ik wil dingen op een bepaalde manier, of ik geloof op een bepaalde manier, we krijgen deze energie waar ik naartoe ga duw het, en ik ga het doorzetten, en ik accepteer geen nee als antwoord, kom op hel of hoog water, en het kan me niet echt schelen wat er met de andere mensen om me heen gebeurt, want mijn ego is zo bezig om mijn zin te krijgen dat mensen er niet meer toe doen. Een extreme situatie, maar het gebeurt genoeg in deze wereld dat het niet zo extreem is.

In plaats van zo te zijn (ik ga hoe dan ook mijn zin krijgen), zegt hij: "En vanuit het diepst van mijn hart zal ik anderen respectvol als oppermachtig beschouwen." Met andere woorden, de mensen met wie ik te maken heb, waarmee ik werk, zal ik respecteren als mensen met gevoelens, die hun eigen standpunten hebben, die hun eigen behoeften hebben. Wat ik ook doe, ik zal de mensen betrekken die door mijn acties zullen worden beïnvloed. Ik zal aandacht en respect voor hen meenemen in wat ik doe.

Het is echt een oproep aan ons om andere levende wezens te respecteren, en om het effect van onze acties op anderen te beseffen, zowel op korte als op lange termijn, en om iets te doen met deze energie die we allemaal hebben van "Ik graaf mijn hakken erin en ze zijn concreet en ik geef hier geen krimp voor en ik ga winnen. Ik ga iedereen pesten tot ze capituleren." Dat is duidelijk geen Dharma-gedrag, en het is niet het gedrag van het soort karakter dat we als beoefenaars proberen op te bouwen.

Een van mijn oude dharmavrienden zei ooit tegen me dat dharmabeoefening voor hem karaktervorming is. Het is niet alleen het leren van lijsten en debatteren, het is karaktervorming. Hoe transformeren we ons karakter in iets dat respectabel is en dat anderen respecteert? Dat is eerlijk en het vertrouwen van anderen waard? Dat is ruimdenkend en toch wijs en niet zweverig? We werken hier echt met onze eigen geest aan, om te proberen ons karakter op te bouwen.

Ook al zitten we misschien niet in de Senaat, we kunnen nog steeds in onze eigen senaat kruipen . soms. Onthoud dit vers dan. "Zie mezelf als de laagste van allemaal." Nogmaals, dat betekent niet dat ik niet pleit voor mijn ideeën. Hij zegt dat we anderen respectvol als oppermachtig moeten beschouwen, andere levende wezens moeten waarderen terwijl we met hen onderhandelen. Terwijl we naar hun standpunten luisteren en ons eigen standpunt uitdrukken.

Het klinkt zo goed, en het is zo moeilijk om te doen. Is het niet? Wanneer onze geest gehecht raakt aan een idee. Ik heb het niet eens over bezittingen, alleen ideeën, onze geest [wordt zo smal]. Het is verbazingwekkend wat gehechtheid en boosheid doen, hoe ze de geest vernauwen en ons perspectief en ons vermogen om enorme hoeveelheden afhankelijkheden te zien ontstaan, beperken.