De grote vastberadenheid en bodhicitta

• Met plezier verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van anderen
• Het genereren van de aspiratie voor Boeddhaschap
• Twee aspecten van bodhicitta

bodhicitta 09: Het grote vastberadenheid en bodhicitta (Download)

We hebben het gehad over de twee manieren om te ontwikkelen bodhicitta: de eerste methode is de zevenpuntsinstructie van oorzaak en gevolg, en de tweede methode is gelijkmaken en Zelf en anderen uitwisselen.

Om precies te zijn, we hebben het gehad over de eerste methode, de zevenpuntsinstructie van oorzaak en gevolg. Daarom begonnen we met te praten over de voorbereidende oefening daarvoor, gelijkmoedigheid. Het eerste punt, hoe alle levende wezens onze ouders zijn geweest, in het bijzonder onze moeder; en ten tweede, voor ons hebben gezorgd zoals onze ouders in het huidige leven; en ten derde, de wens ontwikkelen om die vriendelijkheid terug te betalen. En toen spraken we erover hartverwarmende liefde en groot medeleven. Dat zijn de vierde en vijfde instructie.

Vandaag gaan we de zesde doen, de grote vastberadenheid. Daarom zijn we er doorheen gekomen hartverwarmende liefde-andere wezens in schoonheid zien en wensen dat ze geluk hebben - en we hebben het ook gehad over mededogen - het lijden en de ellende van anderen erkennen en willen dat ze daar vrij van zijn.

De grote vastberadenheid

Het zesde punt is de grote vastberadenheid, en dit is een heel belangrijk punt. Dit maakt een groot verschil in onze beoefening – met name tussen of we op zoek gaan naar bevrijding, of dat we op zoek gaan naar volledige verlichting. Oké? Want die mensen die bevrijding voor zichzelf zoeken, ontwikkelen ook liefde en compassie voor anderen. Het is niet dat ze volledig egoïstisch zijn, ze hebben liefde en mededogen en er wordt zelfs gezegd dat ze liefde en mededogen hebben voor grenzeloze wezens. Ze hebben echter geen liefde en mededogen voor allen wezens. Nu zou je kunnen zeggen: “Huh? Wat is het verschil tussen grenzeloos en alles?”

Nou, als je je voorstelt dat je aan de westkust bent, en je hebt een groot strand voor je, dan zijn er grenzeloze zandkorrels op dat strand, toch? Je gaat niet zitten en ze allemaal tellen. Zijn dat alle zandkorrels ter wereld? Nee. Oké. Het is dus vergelijkbaar. Iemand die op zoek is naar bevrijding kan liefde en mededogen hebben voor grenzeloze wezens, maar dat zijn niet alle wezens.

Dus als we verlichting zoeken, is er iets anders aan onze liefde en compassie; een daarvan is dat het voor elk voelend wezen is, met andere woorden, allemaal. Ten tweede is het niet alleen liefde en mededogen – hen geluk en vrijheid van lijden wensen – maar het is grote liefde en groot medeleven, wat betekent dat we betrokken gaan raken bij het proces om hen te bevrijden van lijden en hen geluk te schenken. Met andere woorden, we wensen niet alleen dat het zo is, maar we gaan proactief zijn in de hele zaak. Oké. Dus het voorbeeld is dat je een kind hebt dat verdrinkt in een zwembad, en je hebt zoveel medeleven met dat kind dat je niet wilt dat hij verdrinkt, maar je zegt tegen je vriend: 'Spring erin en red hem. ”

Oké? In plaats van er zelf in te springen en je mooie kleren helemaal nat te maken en je make-up uit te lopen en je aftershave eraf te wassen en zo. Zie je het verschil tussen liefde en mededogen hebben en iemand anders vertellen om het te doen en gewoon jezelf geven en het zelf doen? Oké?

Als mensen die proberen het Mahayana-pad te genereren, willen we die grote liefde en groot medeleven waar hebben we de grote vastberadenheid dat we proactief zullen zijn en er iets aan gaan doen. We gaan niet zomaar op ons zitten meditatie kussens en wens het, oké? Evenmin zullen we waanzinnige wereldverbeteraars zijn, zodat we ons met de zaken van iedereen bemoeien. Maar we gaan een goede en geschikte methode zoeken om geluk te brengen en lijden te elimineren. Oké?

De grote vastberadenheid, het zesde punt, is waar we verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van anderen. Oké? En dit nemen van verantwoordelijkheid wordt met vreugde gedaan, het wordt niet als een last opgevat. Soms zegt de vertaling: "Ik zal de last op me nemen om alle wezens te bevrijden", maar ik denk dat verantwoordelijkheid een beter woord is. Al deze woorden hebben zoveel verschillende connotaties in het Engels. Maar wat de lering probeert te doen, is onze geest sterk te maken, zodat als we een last/verantwoordelijkheid op ons nemen, het geen last wordt, zodat als we een verantwoordelijkheid op ons nemen, het geen verplichting wordt. Snap je wat ik bedoel? Oké. Dit is iets dat met vreugde wordt gedaan, het is niet zo van: “Oh, ik moet alle levende wezens bevrijden! Hoe ga ik dit in hemelsnaam doen? Het is te veel!" Maar het is als: "Ik ga dit doen!" Je bent echt vrolijk en optimistisch over de hele zaak. Je neemt verantwoordelijkheid.

Er zijn twee aspecten aan de grote vastberadenheid. Eén aspect is grote liefde en één aspect is dat groot medeleven. Dus als je zegt: "Ikzelf zal bewuste wezens van lijden bevrijden", dan is dat de reden grote vastberadenheid met groot medeleven. Als je zegt: "Ik zal zelf geluk brengen aan wezens met gevoel", dan is dat het grote vastberadenheid samen met grote liefde. Oké?

Mijn leraar, Zopa Rinpoche, laat ons vaak de motivatie genereren als hij dingen leidt: "Ik, ikzelf, alleen, zal alle levende wezens bevrijden.” En in eerste instantie denk je: 'Wie, ik? Ik kan niet eens voor mezelf zorgen – ik kan mezelf niet bevrijden – laat staan ​​voor alle levende wezens.” Dus dit is wat ons naar het volgende punt van de actualiteit leidt bodhicitta want het is waar, als we niet voor onszelf kunnen zorgen, kunnen we onszelf niet eens bevrijden. Sterker nog, we kunnen er niet eens zeker van zijn dat we iets goeds creëren karma om een ​​goede wedergeboorte te krijgen. Dan realiseren we ons, hé, als een beperkt wezen is het moeilijk voor mij om dit echt te vervullen aspiratie of grote vastberadenheid. Dus wat moet ik doen als ik dit wil vervullen aspiratie?

Dus we kijken om ons heen en zeggen: Wie is het best in staat om wezens te helpen en hen naar verlichting te leiden? Wie is er het meest toe in staat? Oké. Onze moeders en onze vaders en onze leraren waren aardig, maar kunnen zij anderen naar verlichting leiden? Nee. Oké. Dus we kunnen ze tot nu toe alleen als rolmodel nemen. Hoe zit het met de arhats, die wezens die bevrijd zijn van samsara, van het cyclische bestaan, ze hebben zichzelf bevrijd, maar hebben ze alle kwaliteiten die nodig zijn om iedereen te bevrijden? Welnee. Dus wie heeft, van zijn eigen kant, de kwaliteiten die nodig zijn om het grootste goed en voordeel te doen? Doen de bodhisattva's? Welnu, de bodhisattva's hebben grote liefde en mededogen, maar ze hebben nog steeds indrukken op de geest en verduisteringen op de geest, dus ze zijn ook niet de meest gekwalificeerde. Ze zijn zeker beter in staat dan wij, maar niet de meest gekwalificeerde. Dus wie is het die een geest heeft die volledig is gezuiverd van alle verduisteringen en waarin alle goede eigenschappen volledig zijn ontwikkeld zodat ze spontaan en moeiteloos van het grootste nut kunnen zijn in welke situatie ze zich ook bevinden? Wie heeft dat vermogen? We kijken rond - dat is het vermogen dat bij a hoort Buddha alleen. En dus zien we dat dat de reden is dat we zelf volledig verlichte boeddha's moeten worden, zodat er op dat moment geen verduisteringen in de geest zijn, dus we hebben de volledige wijsheid, oké? We weten dus precies wat we mensen moeten leren over hoe ze zichzelf kunnen bevrijden en de onwetendheid kunnen doorbreken.

A Buddha heeft de meest volledige ontwikkeling van mededogen, dus er is geen limiet. EEN Buddha raakt niet uitgeput, ze raken niet opgebrand, ze worden niet moe, ze maken zich geen zorgen over enig ongemak dat kan optreden bij het helpen van levende wezens. We willen dus een Buddha dus we hebben die kwaliteit van groot medeleven en dat spontane plezier om te helpen. En bovendien de Buddhaheeft de bekwame middelen om het te kunnen doen. Dus wanneer iemands geest volledig bevrijd is van obscuraties, dan is men in staat om een ​​oneindig aantal lichamen te manifesteren volgens de karma van de voelende wezens die moeten worden ontwikkeld, dat wil zeggen, worden bevrijd of worden geprofiteerd. En dat gebeurt allemaal spontaan, dus je hoeft daar niet te zitten of 's morgens wakker te worden en te denken: "Nou, wie ga ik vandaag helpen? Oh, ze zijn vijf universums verwijderd. Ik heb eigenlijk geen zin om daarheen te gaan.” In plaats daarvan, omdat de geest op geen enkele manier beperkt is, is er alleen de spontane wens en daarmee het vermogen om een ​​manifestatie te maken om van specifiek nut te zijn voor anderen.

Dus we kunnen zien dat het een Buddha is het nobelste doel en het doel dat ons in staat zal stellen het meeste te doen voor alle levende wezens. Het is voor dat reden waarom we de genereren aspiratie voor Boeddhaschap. Oké? Dus je kunt zien dat te genereren bodhicitta we moeten iets weten over toevlucht en de kwaliteiten van de drie edelstenen, de drie juwelen, zodat we weten welke kwaliteiten we zelf willen ontwikkelen en kunnen ontwikkelen. We kunnen zien dat te genereren bodhicitta, we moeten liefde en mededogen hebben, dus we moeten wezens met gevoel zien als beminnelijk en hun vriendelijkheid zien en onze geest bevrijden van partijdigheid en gelijkmoedigheid voor hen ontwikkelen. We zien dat genereren bodhicitta, moeten we ons zeer bewust zijn van onze eigen dukkha – onze eigen beperkingen en lijden – want als we ons eigen lijden niet kunnen herkennen en onszelf ervan willen bevrijden, hoe gaan we dat dan ooit voor anderen doen? Dus om deze reden kunnen we zien waarom alle andere voorbereidende stappen op de lamrim zijn nodig om echt te genereren bodhicitta. We kunnen zien waarom een ​​begrip van karma is noodzakelijk. Als we bewuste wezens willen bevrijden, zullen we ze moeten leren over oorzaak en gevolg - wat ze moeten oefenen en wat ze moeten opgeven. Als we ze naar verlichting willen leiden, moeten we ze leren over de acht wereldse dharma's, de acht wereldse zorgen, en hoe ze lijden veroorzaken en hoe ze die kunnen opgeven. Oké?

We zien dus hoe al deze andere voorbereidende stappen op het pad nodig zijn om echt van het grootste nut te zijn. Dit is dus erg nuttig voor ons omdat het ons helpt om de verschillende stappen van de lamrim samen.

Bodhicitta precies definiëren

bodhicitta heeft twee aspecten. Eigenlijk is de definitie van "bodhicitta' is 'een primaire geest met twee aspiraties'. Een daarvan is de aspiratie om anderen op de grootste manier te helpen, en de tweede is de aspiratie om een ​​volledig verlichte te worden Buddha om dat te doen. Er zijn dus twee aspecten van bodhicitta: de ene is de intentie om te werken voor het welzijn van alle levende wezens, en de andere is de aspiratie, of de intentie, om verlicht te worden, zodat we de kwaliteiten hebben om hun bevrijding en verlichting tot stand te brengen.

deze definitie van bodhicitta is erg belangrijk om te begrijpen, want soms horen we in boeddhistische groepen dat iemand iets aardigs doet en dan zeggen we: "Oh, ze zijn een bodhisattva.” Nou, er is meer voor nodig dan iets aardigs te doen om een bodhisattva. Iets aardigs doen is geweldig! Oké. Maar er is meer voor nodig. Als we dit hele proces van ontwikkeling hebben bestudeerd bodhicitta, zien we hoe het hebben van al deze attitudes echt nodig is om een bodhisattva.

Ook als we duidelijk zijn over de definitie van bodhicitta, wordt het veel moeilijker om tegen onszelf te liegen of arrogant te worden in onze eigen praktijk. Oké? Omdat we dat soms zouden kunnen mediteren heel goed, en heb enorme liefde en compassie voor anderen, of nadat je je teruggetrokken hebt, kom je terug en heb je het gevoel dat je van iedereen houdt en het is allemaal geweldig. Maar dan moeten we ons afvragen: "Als ik een levend wezen zie, heb ik dan de spontane wens om hen naar verlichting te leiden?" Stel jezelf die vraag. "Als ik, bij het zien van die spin in mijn huis, in de buurt van mijn kind, de spontane wens heb om die spin naar verlichting te leiden?" En dan zie je of je daadwerkelijk vol hebt gegenereerd bodhicitta of niet. Oké? En stel jezelf de vraag: "Als iemand achter mijn rug om praat, is mijn reactie er dan een van totale liefde en mededogen en wil ik dat die persoon vrij is van lijden?" “Is dat mijn houding, spontaan, zonder erbij stil te hoeven staan? Als iemand die onder invloed rijdt per ongeluk mijn dierbare doodt, heb ik dan de spontane wens om die dronken man naar de verlichting te leiden?” Dan kijken we of we vol hebben gegenereerd bodhicitta. Of vraag ons af: “Ben ik bereid mijn slaap op te geven ten gunste van voelende wezens? Ben ik bereid mijn latte op te geven ten behoeve van levende wezens?” En dan krijg je een idee, want intellectueel: 'Ik kan een latte opgeven om levende wezens te helpen. Maar niet degene die ik vandaag heb, degene die ik morgen heb, die geef ik op. Oké? [lacht] Dus op deze manier is het gewoon nuttig. Ik zeg dit niet zodat we ons onbekwaam voelen op het pad, maar om te voorkomen dat we overdreven opgeblazen worden. Oké? Omdat het mogelijk is dat wij mediteren en we voelen veel liefde en mededogen, maar tenzij we volledige, volledige wijsheid hebben in combinatie met deze liefde en mededogen, en volledige zelfeerlijkheid en zelfbewustzijn, zijn er allerlei manieren waarop het ego ons kan bedriegen. Daar moeten we dus heel alert op zijn.

Ik zeg deze waarschuwing omdat ik moeilijkheden heb zien ontstaan ​​in de beoefening van mensen, en ook omdat mijn leraren mij ook hebben gewaarschuwd en hun leraren hen hadden gewaarschuwd voor arrogantie en te veel zelfinflatie op het pad – denkend dat we iets hebben gerealiseerd als we niet. En zelfs Zijne Heiligheid de Dalai Lama zegt, als ze het pad in fasen onderwijzen, zeggen ze dat wanneer je het pad van zien bereikt - er zijn vijf paden op het Mahayana-pad - en als je het derde bereikt, het pad van zien, ze zeggen dat je 1,000 kunt zien Boeddha's in één keer. Dus Zijne Heiligheid vertelt het verhaal van iemand die hem kwam opzoeken en zei: “Ik droomde van 1,000 Boeddha's. Ik moet het pad van het zien bereikt hebben.” En Zijne Heiligheid zei: "Nou, er is meer voor nodig dan dromen van 1,000 Boeddha's, 1000 Boeddha's zien in je droom, om het pad van zien aan te geven." Dat is net een klein soort 'voordeel' dat je krijgt van het pad van zien, maar dat is niet het bepalende kenmerk. Dus deze persoon, hoewel ze hadden gestudeerd en ze wisten dat dit de kwaliteit was van een pad van zien bodhisattva, begrepen ze het eigenlijk niet goed, en dachten ze verder te zijn dan ze waren. Oké? Het is dus altijd raadzaam om bescheiden te zijn.

Proeven van bodhicitta in het dagelijks leven

bodhicitta, als we het ontwikkelen, is het zo bevrijdend. Gewoon zitten en je voorstellen hoe het zou zijn om een ​​zwarte weduwespin dicht bij je kind te zien en je medeleven is niet alleen voor je kind, maar ook voor de zwarte weduwespin. Weet je, een of ander bewust wezen dat werd geboren in die vreselijke wedergeboorte, zonder zich totaal bewust te zijn van wat er aan de hand is, en ze proberen gewoon te eten en ze proberen gewoon niet zelf geplet te worden, ze weten er niets van karma, ze proberen gewoon gelukkig te zijn en niet te lijden. En om zo naar de spin van de zwarte weduwe te kunnen kijken. Stel je de gemoedstoestand voor jouw geest zou zijn, om zoveel medeleven te hebben, niet alleen voor je kind maar ook voor de spin. Dat zou een heel mooie gemoedstoestand zijn, nietwaar? Denk je niet? Ik bedoel, natuurlijk red je je kind nog steeds van de spin. Het is niet goed voor de spin om de spin je kind te laten bijten, maar je hoeft de spin niet plat te drukken - je neemt hem mee naar buiten. Je hoeft het ook niet te haten of er bang voor te zijn. Dat vind ik heel handig in mijn eigen praktijk.

Stel je eens voor, hoe zou het zijn om er helemaal vrij van te zijn boosheid? En hoe zou het zijn om een ​​geest te hebben die niet snel beledigd is, die niet gehecht is aan mijn reputatie, zodat ik naar mijn werk kan lopen en iemand me kan vertellen over iets waar ik een puinhoop van heb gemaakt, en ik niet reageer met ego? Hoe zou dat zijn? Of hoe zou het zijn als iemand mij het meest afschuwelijke zou aandoen, en ik nog steeds op die persoon zou kunnen reageren door hem of haar met genegenheid te zien? Maar nog steeds zeggen wat ze deden was verkeerd. Het betekent niet dat je zegt dat wat ze deden goed is. Wat ze deden is verkeerd, maar je wordt er niet boos om. Hoe zou dat zijn? Of hoe zou het zijn om datgene waar je zo graag naar verlangt recht voor je ogen te hebben, maar je geest is er niet helemaal door geobsedeerd? Je geest is rechtvaardig rustig omdat je je al vervuld voelt. Hoe zou dat zijn? Dus ik denk dat als we ons dit soort dingen voorstellen, we een voorproefje krijgen van – als we zeggen dat we naar Boeddhaschap streven – waar we naar streven. We brengen boeddhaschap terug van een soort abstractie tot iets waar we ons in ons leven mee kunnen identificeren. Dit zijn dus slechts enkele van de kenmerken van een Buddha, oké, maar het geeft ons iets om te beginnen met het opbouwen en begrijpen van Boeddhaschap. En het geeft ons een sterke motivatie om Boeddhaschap te willen bereiken. Oké?

Korte bespreking van de zevenpunts-instructie voor oorzaak en gevolg

Dus als we naar deze zeven punten kijken, de eerste drie punten - levende wezens zien als onze ouders, in het bijzonder onze moeder; de tweede, ze als aardig beschouwen omdat ze voor ons als onze ouders hebben gezorgd; en ten derde, het willen terugbetalen - deze drie vormen de basis voor het genereren van de aspiratie om levende wezens ten goede te komen. Zij vormen de basis om dat te genereren aspiratie. Liefde en mededogen, het vierde en vijfde punt, zijn de feitelijke houdingen die levende wezens ten goede willen komen, omdat liefde hen geluk wenst en mededogen wil dat ze vrij zijn van lijden. De twee aspecten van grote vastberadenheid, degene die met veel liefde samen is en degene die samen is met groot medeleven, dit zijn de werkelijke gedachten die beslissen om levende wezens ten goede te komen. Dus we kunnen de voortgang daar zien, vanaf het hebben van de basis voor de aspiratie, om ernaar te streven om hen te helpen, om te besluiten om hen te helpen. Dat zijn de zes oorzaken. Dan is het effect, het zevende in de Zevenpuntsinstructie bodhicitta, en dat is de eigenlijke wens, die de twee aspiraties heeft, of de twee aspecten. Een daarvan is de intentie om anderen te helpen, om voor hun welzijn te werken; en de tweede is de aspiratie om verlichting te bereiken om dit te kunnen doen. Oké. Dus bodhicitta is de effect in de zevenpuntsinstructie over oorzaak en gevolg. En de eerste zes zijn de oorzaken.

Dus kun je zien dat terwijl we deze stappen hebben doorlopen, het een geleidelijke ontwikkeling van onze geest is? Als je er enige tijd over nadenkt, kun je zien hoe de ene zich tot de andere verhoudt, hoe de laatste stappen van de eerste afhangen, hoe de eerste stappen je naar de laatste leiden; en als je echt wat tijd besteedt aan het nadenken over deze dingen, zul je een verandering in je gedachten zien. Vast en zeker. Als je alleen maar naar de leer luistert en aantekeningen maakt en de zeven punten uit je hoofd kent, is dat goed, maar je gaat het niet proeven. De manier om het echt te proeven is door te gaan zitten en deze meditaties en contemplaties te doen zoals ik heb beschreven. Het is dus net het verschil tussen leren over chocolade en een reep chocola op zak hebben en die ook daadwerkelijk opeten. Studeren over chocolade, je weet alles over chocolade, je weet hoe chocolade wordt gemaakt; je kunt een hele verhandeling houden over alle oorzaken die tot chocolade leiden. Je hebt zelfs een reep chocolade in je handen. Je kunt er een mooie les over geven. Je hebt zoveel toewijding en liefde voor je reep chocola, maar je eet hem niet op. Oké. Dat is het verschil tussen horen over al deze dingen en werkelijk dagelijks gaan zitten nadenken over deze meditaties. Dus eet de chocolade! [gelach] En bodhicitta is beter dan chocola. En het geeft je geen hoog cholesterol en maakt je ook niet dik.

Dus dat is de zevenpuntsinstructie voor oorzaak en gevolg. Ja? Dus dat is een van de methoden om te genereren bodhicitta.