De voordelen en oorzaken van bodhicitta

• Voordelen van de altruïstische geest
• Nadenken over de vriendelijkheid van levende wezens
• Hoe ontwikkelen? bodhicitta creëert een zinvol leven

bodhicitta 02: De voordelen en oorzaken van bodhicitta (Download)

Vorige week begon ik te praten over de voordelen van de altruïstische intentie. Weet je nog? Wat waren enkele van de voordelen? Hallo? Wat waren enkele van de voordelen?

Publiek: De dingen krijgen die je wilt.

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Oké, al onze gezonde wensen zullen uitkomen. Welke andere voordelen? Wat waren andere voordelen?

Publiek: Word gerespecteerd.

VTC: We worden een voorwerp van respect en het aanbieden van, vanwege het altruïsme in de geest. Welke andere voordelen?

Publiek: We worden een kind van de Buddha.

VTC: Ja, we worden een kind van de Buddha. We treden in de voetsporen van de Buddha, opgroeien om te worden als een Buddha. Wat nog meer?

Publiek: Onze gedachten.

VTC: Soms kun je andere buitenzintuiglijke waarnemingen krijgen, zoals helderziendheid enzovoort - andere realisaties.

Publiek: Obstakels gecreëerd door onze negatieve karma worden zeer snel geëlimineerd.

VTC: Ja. We zijn in staat om ons negatieve te zuiveren karma heel snel, omdat het altruïsme de negatieve emoties waarmee we op schadelijke manieren handelden totaal tegenwerkt. Wat nog meer?

Publiek: Word een bron van troost en geluk voor alle levende wezens.

VTC: Ja. Word een bron van troost en geluk voor alle levende wezens. Wat nog meer?

Publiek: Creëer verdienste en positief potentieel.

Hoe te luisteren naar de leringen?

We creëren veel positief potentieel omdat we voor alle voelende wezens werken. Het is belangrijk dat u deze onthoudt en dat u erover nadenkt. Het is belangrijk als je hier komt dat je tijdens de les wat aantekeningen maakt. Of zelfs als je tijdens het lesgeven geen aantekeningen wilt maken; als je na de les naar huis gaat, schrijf je de belangrijkste punten op en dat je over deze dingen nadenkt. Dit komt omdat het onderwijs je de informatie geeft - dat is de eerste stap. Maar dan moet je het nemen en erover nadenken en het verteren en het een deel van jezelf maken. Anders blijft het gewoon op het niveau van woorden en als je de volgende week komt, is het alsof je helemaal opnieuw begint omdat je niet eens meer weet wat het onderwerp van de vorige week was. Het is heel belangrijk dat je doordeweeks met dit materiaal werkt en dat je het voor je naar de les komt nog eens doorneemt. Zo weet je op welke pagina we staan, weet je waar we zijn en waar we gebleven zijn. Deze leringen ontwikkelen zich geleidelijk en elk volgend punt is gebaseerd op een vorig punt. Lees daarom de voorgaande punten nog eens door.

In de leringen beschrijven ze ons vaak hoe we naar de leringen kunnen luisteren. Dit is iets dat heel belangrijk is. U herinnert zich misschien nog toen ik hier in februari was, ik daarover sprak. Herinner je je de drie soorten potten, de analogie van hoe je naar de leringen moet luisteren?

Publiek: De pot met het gat in de bodem?

VTC: Oké, dus wat is de pot met het gat in de bodem?

Publiek: Het is waar je de leringen hoort, maar ze gaan het ene oor in en het andere uit, en je vergeet ze.

VTC: Ja. Dat is het. Het is heel gemakkelijk voor ons om een ​​pot te zijn met een gat in de bodem, nietwaar? Of erger nog, we zijn een omgekeerde pot als we in de klas zijn en de leringen niet binnenkomen omdat onze geest samen met iets anders ronddraait. Het is dus belangrijk om geen omgekeerde pot te zijn. Laat de leringen binnen als je hier bent. Het is belangrijk om geen pot te zijn met een gat in de bodem, het ene oor in en het andere oor uit. En de derde analogie: weet je nog wat die was?

Publiek: De pot met vuil erin, of iets dergelijks.

VTC: Ja, de vuile pot. Dat is de persoon die met de verkeerde motivatie naar leringen luistert. Ze zitten allemaal vol met hun eigen ideeën en staan ​​klaar om op elk moment ruzie te maken. Dus ze nemen de leringen niet echt in zich op en beschouwen ze niet of doen dit met een pure motivatie. Het is belangrijk wanneer we naar leringen luisteren om er aandacht aan te schenken, ze te onthouden en dan met een goede motivatie te luisteren.

Ik merk dat ik groepen er meestal aan moet herinneren dat de verantwoordelijkheid van het lesgeven niet bij de leraar ligt. Dit is een co-creatie en dus haalt elk publiek op een andere manier iets uit de leraar. Afhankelijk van hoe het publiek oefent, ontvangen ze verschillende leringen omdat ze verschillende dingen uit de leraar halen. Het is dus een co-creatie, de studenten zijn net zo verantwoordelijk als ieder ander. Het is tenslotte in het voordeel van de studenten dat de leringen plaatsvinden. Het is niet zo dat ik mezelf kan horen praten. Ik luister teveel naar mezelf. De voordelen zijn voor de studenten, het is belangrijk dat je echt het voordeel neemt en het ter harte neemt en nadenkt over de leringen.

Een paar andere voordelen van bodhicitta: Herinneren bodhicitta is deze primaire geest met twee aspiraties. De eerste is om te werken voor het welzijn van anderen, en de tweede is het streven om een Buddha om dat zo effectief mogelijk te doen. Je hebt die twee verschillende ambities nodig. Mededogen alleen is niet bodhicitta, en liefde alleen is dat niet bodhicitta, en alleen willen werken voor het welzijn van alle wezens is dat niet bodhicitta. Er moet ook de intentie zijn om een Buddha om dat te doen. Het is deze motiverende kracht die ons op het pad duwt.

Bodhicitta is waardevol aan het begin, midden en einde van het pad

Ze zeggen dat de bodhicitta, de altruïstische intentie, is waardevol aan het begin, het midden en het einde van het pad. Het is in het begin waardevol omdat het ons op weg helpt. Het toont ons ons potentieel om een ​​volledig verlicht wezen te worden, ons potentieel om op een gelijkgestemde manier voor anderen te zorgen. Het geeft ons een beeld van onze kwaliteiten en wat we kunnen ontwikkelen. Dus we krijgen er energie van. We zien ook aan het begin van het pad dat zoveel van de goedheid die we in ons leven ervaren vandaan komt bodhicitta. We ervaren veel geluk in ons leven dat voortkomt uit onze eigen positieve acties.

We leren hoe we positieve acties kunnen creëren omdat anderen het ons hebben geleerd, en degenen die het ons hebben geleerd, hebben meestal een goede motivatie. Ze leerden vanwege de Buddhaleringen om mee te beginnen. En de hele reden waarom de Buddha is de Buddha is vanwege bodhicitta. Als we zelfs maar naar onze eigen deugdzame acties kijken, kunnen we zien dat ze afhangen van deze altruïstische intentie in de geest van een Buddha en alle ontelbare effecten die daaruit voortkomen. Aan het begin van het pad beginnen we echt te zien hoe zelfs ons gewone geluk in ons eigen leven uiteindelijk voortkomt uit deze altruïstische intentie in de geest van andere wezens.

bodhicitta is waardevol in het midden van het pad omdat het ons op de been houdt. We beginnen het pad met veel energie omdat we geïnspireerd zijn door de visie die de bodhicitta biedt ons aan het begin. Soms, als we midden in het oefenen zitten, gaan de dingen niet zoals ons ego wil dat ze gaan. Weet je, we proberen al deze bewuste wezens te helpen en ze zeggen ons dat we ons met onze eigen zaken moeten bemoeien. Of we proberen al deze levende wezens te helpen en het blijkt een puinhoop. Of we helpen iemand en ze zijn ondankbaar en ze bekritiseren ons. Dat gebeurt veel, nietwaar? In het licht van al dit soort obstakels, onthouden dat bodhicitta helpt ons de obstakels te overwinnen. Het kunnen de obstakels in de omgeving zijn, zoals andere mensen die niet ontvankelijk zijn of andere mensen die ons de schuld geven van dingen die we niet hebben gedaan. bodhicitta helpt ons de obstakels in onze eigen geest te overwinnen, bijvoorbeeld verwachten dat mensen ons waarderen omdat we voor hun welzijn werken en verwachten dat ze zouden zeggen: “Dank je wel. Je advies is zo wijs. Geef me alsjeblieft meer.” Als we denken aan de bodhicitta we zien dat we vaak agenda's in ons hoofd hebben. We zien dat we echt terug moeten naar een medelevende houding in plaats van onze agenda's op andere mensen te drukken.

bodhicitta helpt ons een geest te hebben die veerkrachtiger is en die in staat is om met moeilijkheden om te gaan. Zeker, wanneer je werkt ten behoeve van bewuste wezens, zul je problemen krijgen. Zelfs als je niet werkt ten behoeve van bewuste wezens, zul je problemen krijgen. Het is waar, nietwaar?

Als je naar Zijne Heiligheid kijkt, Dalai LamaIk bedoel, hij heeft meer problemen dan wij allemaal. Ben jij de leider in ballingschap van een volk dat al veertig jaar in ballingschap is? Over problemen hebben gesproken. Zou je een verbannen gemeenschap willen leiden? Zou u willen onderhandelen met de regering van Peking? Zou je een groep mensen verenigd willen houden? Praat over problemen en moeilijkheden. Hij heeft veel meer dan wij en toch kun je zien dat zijn medeleven, zijn altruïsme hem in balans houdt en in staat is om dit alles aan te kunnen. Dus de bodhicitta helpt ons midden op het pad om door te gaan en onze positieve intentie vast te houden.

Wanneer we het boeddhaschap bereiken, stroomt spontaan en moeiteloos de energie om van het grootste voordeel voor anderen te zijn. (Foto door Jonathan Choë)

Het helpt ons aan het einde van het pad, want wanneer we werkelijk Boeddhaschap hebben bereikt, wanneer we werkelijk verlicht zijn, dan stroomt spontaan en moeiteloos de energie om van het grootste voordeel voor anderen te zijn. Ik denk dat dat een van de grote kwaliteiten is van a Buddha. Een Buddha hoeft daar niet te gaan zitten en te zeggen: 'Oké, die-en-die heeft een probleem. Wat moet ik in hemelsnaam doen om dit op te lossen?” Of “Die-en-die heeft een probleem; en deze kerel de laatste keer dat ik hem hielp was zo'n eikel. Ik weet echt niet of ik me deze keer druk wil maken over dit bewuste wezen.” Buddha hoeft daar niet doorheen. of een Buddha als ze iemand zien die een probleem heeft of lijdt, zegt hij niet: 'O ja. Die man heeft echt een heel erg probleem. Maar het is vandaag zondag en ik wil uitrusten. Ik heb een hele zware week achter de rug om te werken ten behoeve van levende wezens. Ik wil een vrije dag.” EEN Buddha denkt niet zo.

Je kunt zien dat wanneer we verlichting bereiken automatisch, spontaan, zonder erover na te hoeven denken, de wens en het vermogen om van het grootste voordeel te zijn, komt. Er is geen aarzeling, er is geen luiheid, er is geen angst of tegenzin of bezorgdheid bij betrokken. Er is gewoon deze pure wens om te helpen.

Dan ook omdat een Buddha deze helderziende krachten heeft, zijn ze in staat om de verschillende karmische neigingen van verschillende bewuste wezens te zien. dus een Buddha kan hen ten goede komen op basis van wat het meest effectief zal zijn. Je kunt zien dat dat een grote zegen is, omdat we vaak mensen willen helpen en we weten niet hoe we dat het beste kunnen doen, toch? Het is soms moeilijk te zeggen. Terwijl wanneer je een bent geworden Buddha en je geest volledig alwetend is, dan verschijnt dit spontaan aan de geest. Dit soort moeilijkheden zijn er niet. Dat is waarom bodhicitta is goed aan het begin, midden en einde van het pad.

Bodhicitta is onze ware vriend en toevluchtsoord

bodhicitta is ook onze echte vriend. Als je ooit eenzaam bent, zoek dan de vriend van bodhicitta. Wat doen we meestal als we eenzaam zijn? Wat doe je als je eenzaam bent? Neem onze gebruikelijke drie toevluchtsoorden: de koelkast, de tv en het winkelcentrum. Wat doe je als je eenzaam bent? toevlucht in?

Publiek: Magnetron popcorn.

VTC: Magnetron popcorn - Oké! Vult de magnetronpopcorn het gat in je hart? Nee! Het vult onze maag, het laat onze buik uitzetten, maar dat doet het niet - weet je, als we eenzaam zijn, is er een gevoel van leegte in het hart. Vult de popcorn het? Nee. Als je eenzaam bent en je ploft voor de buis neer en je bent aan het kanaalsurfen, vult dat dan de leegte in het hart? Nee. Als je naar het winkelcentrum gaat en iets koopt dat je niet nodig hebt en niet kunt betalen, of zelfs als je het nodig hebt en kunt betalen, vult het dan de leegte in het hart? Dat doet het niet, toch? Als we eenzaam zijn, gebruiken we totaal verkeerde strategieën om met onze eenzaamheid om te gaan. We maken onszelf dik, verveeld en blut - en we zijn nog steeds eenzaam.

bodhicitta is een echte vriend. Als we eenzaam zijn, gaan we zitten en doen de meditaties op bodhicitta en we reflecteren op de vriendelijkheid van levende wezens. We staan ​​stil bij alles wat ze voor ons hebben gedaan in dit leven en in al onze vorige levens zonder begin. We reflecteren dat alles wat we hebben en doen en zijn afhankelijk is van anderen; en wat ze voor ons hebben gedaan. Dan komt dit gevoel van verbondenheid vanzelf in het hart, nietwaar? En als er een gevoel van verbondenheid is met voelende wezens, zijn we niet meer eenzaam. Vaak als we eenzaam zijn, zijn we zo betrokken bij het ronddraaien me, nietwaar? Heb je dat gemerkt? 'Ach, ik ben zo eenzaam. Niemand houdt van mij, niemand geeft om mij, arme mij, arme mij, arme mij, arme mij, arme mij.”

wij doen onze slecht van "Arme ik's." Dan doen we een slecht van "Niemand houdt van me, niemand houdt van me, niemand houdt van me." Die manier van denken maakt ons eenzamer, nietwaar? Dit komt omdat we ons met een enkele intentie concentreren op hoe eenzaam we zijn, dus natuurlijk maken we onszelf eenzamer. Die eenzaamheid wordt gecreëerd en versterkt in de geest - en alleen maar versneld. Als we de meditaties doen op bodhicitta- we beginnen te mediteren over gelijkmoedigheid, of de vriendelijkheid van anderen, of als we dat doen Metta meditatie het genereren van liefde voor anderen, of we doen aan nemen en geven - elk van de bodhicitta meditaties. Dan is ons hart automatisch open en verruimd naar anderen. Dat is precies het tegenovergestelde van het gevoel van eenzaamheid, nietwaar? Dus bodhicitta wordt onze echte vriend. Het is het ding dat echt onze eenzaamheid overwint.

Soms zijn we echt dom, dus voelen we ons eenzaam en zeggen we: "Oh, bodhicitta zou mijn eenzaamheid moeten overwinnen.” Dus we zeggen "Oké Buddha. Jij hebt bodhicitta. Doe iets met mijn eenzaamheid. Laat het weggaan." Alsof Buddha gaat zijn toverstaf tevoorschijn halen en "Boing" zeggen. Ik bedoel, zou dat niet mooi zijn? Maar weet je Buddha heeft geen toverstaf. Of eigenlijk zou ik dat moeten zeggen Buddha's toverstaf is de leringen op bodhicitta, die we hebben ontvangen. Dus dan is het tijd voor ons om ze te overdenken en ze in ons eigen hart te integreren.

Bodhicitta maakt ons leven zinvol

bodhicitta is voor ons een manier om ons leven zinvol te maken. Ik denk dat in het moderne Amerika het hebben van een zinvol leven iets is waar mensen echt mee worstelen. We krijgen dit beeld van succes en betekenis, en veel mensen hebben het en ze zijn nog steeds ongelukkig. Dit betekent dat je verondersteld wordt rijk en beroemd en krachtig te zijn. Maar je weet dat mensen rijk en beroemd zijn en veel macht hebben en dat ze niet per se gelukkig zijn. Wees getuige van enkele van onze politici. Heel goed voorbeeld, vind je niet? Dat soort dingen zijn niet per se een teken van succes, of een teken van een zinvol leven. Je kunt dat allemaal hebben en eigenlijk behoorlijk ellendig worden. Ik denk dat de ex-burgemeester nu waarschijnlijk heel ellendig is.

Dus ik denk dat het tijd is, vooral in dit land, om ons echt af te vragen wat ons leven zinvol maakt. Wat is iets waardevols? Waar willen we op ons leven terugkijken en ons goed bij voelen als we de tijd van sterven naderen? Als we dood gaan, willen we terugkijken en zeggen dat ik rijk en machtig en beroemd was, maar als je nu sterft, betekent rijk en machtig en beroemd zijn geen bonen, toch? Het maakt niet uit of je sterft in dit luxueuze ziekenhuisbed of je sterft in de goot in Calcutta, want als je doodgaat, wat voor nut heeft je pluche ziekenhuisbed dan voor je? Vooral als ze tv aan het spelen zijn; je probeert te sterven en dat hebben ze Star Wars op tv. Dus denk er echt over na - wat gaat ons leven zinvol maken, weet je, als we terugkijken op ons leven? En hier zien we dat het niet alleen is wat we doen in termen van druk zijn, de hele dag dingen doen. Het is niet alleen in termen van wat we hebben, want je hebt een heel huis vol spullen, maar als je sterft, komt er niets van mee. Je weet dat de oude Egyptenaren er veel van in het graf legden en het is er nog steeds. [gelach] Het ging niet met Toetanchamon mee naar zijn volgende leven. [gelach] Het is er nog steeds en het staat in musea. En ik weet niet of onze spullen leuk genoeg zijn om in musea te zetten. [meer gelach] Weet je, het gaat waarschijnlijk vooral naar de Goodwill. [gelach] Dus is het verzamelen van dingen waar we ons uiteindelijk goed over gaan voelen in ons leven? Ik denk het niet. Ik denk dat waar we ons echt goed bij voelen in ons leven - als we er maar een beetje over nadenken - de manier is waarop we contact hebben kunnen maken met andere mensen. En de manier waarop we een open hart hebben. Het is niet de externe relatie die de verbinding is, maar het is het gevoel in onze harten verbonden te zijn. Omdat we met veel mensen externe relaties kunnen hebben, maar ons niet met hen verbonden voelen, en we kunnen heel ver weg zijn van andere mensen, maar ons erg verbonden met hen voelen.

Als we bepaalde beelden uit Irak zien, voelen we ons dan verbonden met die mensen daar? We kennen ze niet, het zijn volslagen vreemden, maar als er een gevoel van mededogen in ons hart voor hen is, zijn we verbonden, ook al kennen we ze niet. Mochten we ze op een dag ontmoeten, dan is het nog fijner om echt contact met ze te kunnen maken, maar ook als we ze niet ontmoeten is het gevoel van verbondenheid er. Ik denk dat ze dat ook voelen. Omdat we allemaal weten dat als we de situatie omdraaien, we misschien ver weg zijn van iemand anders waarvan we weten dat hij zich met ons verbonden voelt en dat helpt ons, nietwaar? Het is dus dit vermogen om ons hart voor anderen te openen dat zeer waardevol wordt. Dat is wat bodhicitta gaat over.

Bodhicitta bereidt ons voor op de dood

Op het moment dat we sterven, is het ons niveau van wijsheid - of we nu in contact staan ​​met de aard van de werkelijkheid - dat belangrijk is, nietwaar? Of u de huidige beurskoersen kent, is niet belangrijk als u overlijdt. Of we nu de aard van de werkelijkheid kennen, of dat we onze geest hebben getraind in het overdenken van vergankelijkheid en leegte en dat soort dingen, dat is heel waardevol als we sterven. bodhicitta is iets dat ons energie geeft om die wijsheidscontemplaties te doen. We kunnen zien dat deze houding van bodhicitta is wat ons leven zinvol maakt. Of we ons hebben ontwikkeld bodhicitta in de ruimste zin of niet is niet het probleem. Gewoon een zweem van bodhicitta in ons hart, zelfs als we het een keer hebben gecultiveerd, zelfs als we het daarna vergeten, is er van binnen iets veranderd en dat wordt heel waardevol.

Stel je voor dat wanneer je het tijdstip van overlijden bereikt, je kunt sterven met een gevoel van tevredenheid over je leven en een gevoel van hoeveel geluk je hebt gehad dat je deze leringen hebt gehoord op bodhicitta. Wetende dat het tijd is om dit leven nu te verlaten, bid ik dat ik in mijn toekomstige leven geboren zal worden op een plaats en in een tijd waar ik iemand kan ontmoeten die me zal leren over bodhicitta, waar ik de . kan nemen bodhisattva geloften, waar ik deze oefening kan voortzetten en alle verdiensten die ik in mijn leven heb verzameld door de kracht van deze medelevende gedachte kan wijden aan het welzijn van alle levende wezens. Stel je voor dat we zo'n gedachte in ons hoofd hebben als we sterven. Het zou mooi zijn, niet? Onze geest is zo goed getraind in mededogen dat wanneer we sterven er geen spijt is, er geen angst is; er is een gevoel van vreugde, een gevoel van vervulling, een gevoel van vertrouwen. Wanneer we de bodhicitta meditaties en de vriendelijkheid van anderen zien, beginnen we ze meer te vertrouwen. We stoppen met zo egocentrisch te zijn en ons neurotisch zorgen te maken over onszelf. Dit stelt ons in staat wanneer we sterven - we laten gewoon doorgaan naar het volgende leven. Het is geen groot zweet. Terwijl je dat kunt zien zonder bodhicitta sterven is totale chaos, nietwaar? Het is als "Ehhhh, ik scheid me van mijn lichaam! Wie ben ik als ik dit niet heb? lichaam? En ik scheid me af van iedereen van wie ik hou, dus wie gaat me helpen? Ik scheid me af van mijn hele ego-identiteit, dus wie zal ik zijn? En mijn leven is zo vol van spijt vanwege wat ik heb gedaan. Ik heb in het verleden zoveel kapotte relaties gehad omdat ik zo gemeen tegen mensen was en boos op hen en ik voel hoe dat allemaal op mijn hart drukt en ik kan me niet eens verontschuldigen.” Stel je voor dat je zo sterft. Bah! Echt pijnlijk.

Dat kunnen we zien door onze geest te trainen in bodhicitta nu bereiden we ons voor. We maken ons eigen leven nu gelukkig en als het tijd is om te sterven, geen probleem, laten we gewoon los. Mijn leraar gaf altijd het voorbeeld van wanneer een vogel op een schip is en begint te vliegen; het stijgt gewoon op en vliegt over het water. Je weet dat het niet terugkijken naar het schip is en zegt: "Ik wil dat schip." Het gaat gewoon weg en gaat. Ik denk dat het zo leuk zou zijn als we sterven om het zo te doen. Zoals geen grote reis. Waar ik op doel is dat door het cultiveren van deze altruïstische intentie, we de mogelijkheid krijgen om een ​​zinvol leven te leiden en dan kunnen we ontspannen op het moment van overlijden. Dus als dit iets is dat ons aanspreekt, zouden we dat moeten doen mediteren on bodhicitta nu. We moeten proberen het nu te ontwikkelen. Je wacht niet tot vijf minuten voordat je sterft om het te proberen. Wat waren die leringen die ik twintig jaar geleden hoorde? Wat was de bodhicitta? Wat moet ik nu doen?

Bodhicitta verandert onze kijk op het leven

bodhicitta geeft ons ook een gevoel van hoop en optimisme. Het is het beste tegengif tegen depressie, ontmoediging en wanhoop, die tegenwoordig allemaal behoorlijk ongebreidelde emoties zijn in Amerika. Je weet hoe het is als je naar het zes uur journaal kijkt en vol wanhoop wordt. Je probeert iets te doen, maar je voelt je ontmoedigd. Het lijkt gewoon alsof alles fout gaat. bodhicitta geeft ons een gevoel van hoop en optimisme. Mensen vragen waarom dat zo is. Ze zeggen "A bodhisattva die medelijden heeft met iedereen, moet zo depressief worden als hij aan ieders lijden denkt. Maakt het nadenken over ieders lijden je niet alleen maar depressiever? ik wil niet mediteren on bodhicitta; Ik heb genoeg problemen met mijn eigen lijden. Ik wil niet aan anderen denken.” Maar de manier waarop we denken over het lijden van anderen wanneer we proberen te genereren bodhicitta is heel anders omdat a bodhisattva heeft de achtergrond van de drie hoofdaspecten van het pad en de vier edele waarheden. De bodhisattva weet dat allemaal fenomenen zijn leeg van het ware bestaan. Als je weet, tenminste op intellectueel niveau, dat alles niet bestaat zoals het lijkt, dat dingen hun eigen inherente essentie missen, dan zie je dat zelfs lijden een inherente essentie mist. Je ziet dat bewuste wezens die onaangenaam zijn, de inherente essentie van onaangenaam zijn missen. Geloof het of niet! Ja, de man waarvan je denkt dat hij de grootste eikel ter wereld is, heeft geen inherente essentie van schokkerigheid of onaangenaamheid. Dit is gewoon iets dat we labelen naar omstandigheden, maar dat is niet de essentie van de persoon. EEN bodhisattva kan een voelend wezen zien lijden, maar ze weet dat het lijden voortkomt uit oorzaken en dat de belangrijkste oorzaak onwetendheid is. Ze weet dat onwetendheid kan worden geëlimineerd door de wijsheid te genereren die de leegte of inherente essentie van fenomenen. Dus op die manier, een bodhisattva ziet dat lijden niet vooraf bepaald is. Het is geen inherent gegeven. Het is niet iets dat moet gebeuren. Het gebeurt alleen omdat er oorzaken en omstandigheden zijn. Als we de oorzaken veranderen en voorwaarden dan komt het lijden niet. Als we de onwetendheid, die de wortel van het lijden is, elimineren, zal het lijden niet gebeuren.

Wanneer bodhisattva's zelfs maar een intellectueel begrip hebben van de aard van de werkelijkheid, zien ze dat er hoop is - dat zelfs wanneer wezens lijden, die wezens kunnen veranderen. Die wezens hebben de Buddha natuur; de oorzaken van hun lijden kunnen worden weggenomen. Daarom, een bodhisattva heeft veel hoop en veel optimisme en wordt niet depressief als ze denken aan het lijden van andere mensen. Ze denken dat het lijden triest is en ze hebben zeker medelijden, maar ze zitten daar niet en worden niet helemaal depressief en voelen zich er hopeloos over omdat ze weten dat er iets is dat gedaan kan worden om de situatie te veranderen. En de bodhisattva's nemen die verantwoordelijkheid en doen iets naar eigen vermogen. Ze blijven niet gewoon zitten en zeggen: "Ach, ik ben maar een nederig" bodhisattva, er is zoveel lijden, en ik kan niet echt helpen. ik wens de Buddha zou hen meer helpen.” EEN bodhisattva gaat de uitdaging aan; ze gaat uit en doet het zelfs terwijl ze haar beperkingen kent. Een beetje hulp is beter dan niets, nietwaar? Ze gaat de uitdaging aan en ze doet het. Wanneer we er echt over nadenken bodhicitta op deze manier kunnen we zien waarom er wordt gezegd dat het de oorzaak van alle geluk is. Zelfs nu in ons eigen leven kan het onze kijk op het leven totaal veranderen - hoe we kijken naar onze ervaring en hoe we kijken naar wat er vandaag in de wereld gebeurt.

Bodhicitta ontwikkelen

Wat voor soort oorzaken moeten we hebben om te genereren? bodhicitta? Eerst moeten we de voordelen zien, zoals we het net eerder hebben gehad. Ten tweede moeten we onze geest zuiveren en positief potentieel accumuleren. Dit is een van de resultaten van het doen van de recitaties vóór de leringen. Het gebed van zeven ledematenis bijvoorbeeld erg goed voor het zuiveren van negatief karma en voor het ontwikkelen van positief potentieel. Als je het doet Vajrasattva oefen of je buigt voor de Vijfendertig Boeddha's, je bent aan het doen zuivering. Als je thuis een altaar hebt, kun je oefenen met maken aanbod. Weet je nog dat ik een paar maanden geleden leerde hoe je het altaar moest opzetten en hoe je het moest maken aanbod. Het staat ergens op een band voor het geval je het je niet meer herinnert. Als je een altaar hebt en je maakt aanbod thuis bouw je veel positief potentieel op. Als je gul geeft aan verschillende goede doelen, niet uit verplichting, maar met een blij hart, creëer je ook veel positief potentieel. Dit soort praktijken zuiveren de negatieve houdingen en genereren positieve terwijl ze de weg vrijmaken voor het genereren bodhicitta. Je kunt dat zien om iets nobels te genereren zoals bodhicitta, we moeten obstakels uit de weg ruimen en gunstige omstandigheden cultiveren. Zo passen veel van de andere praktijken die we wel doen hierin. Het is nogal belangrijk.

Ondersteunende voorwaarden

Het is erg nuttig om in de buurt van andere beoefenaars te wonen die waarde hechten aan bodhicitta en die ook oefenen om het te ontwikkelen. Dat wordt voor ons een goede ondersteuning. Daarom is het heel belangrijk om naar leringen te komen, naar het Centrum te komen en vrienden met elkaar te maken, want als je bevriend bent met Dharmamensen, begrijpen ze dat deel van jou en zullen ze het ondersteunen. Sommige van onze andere vrienden misschien niet. Sommige van onze andere vrienden zeggen misschien: "Je gaat op een kussen zitten en" mediteren op mededogen? Waarom blijf je niet thuis en heb je medelijden met me, dan gaan we dit weekend varen?' Of iemand op het werk gaat zeggen: "Get a life! Waar ga je een retraite voor doen, en twee dagen op een kussen zitten? Zoek een leven, doe iets. Je zou zoveel plezier kunnen hebben.” Of ze zouden kunnen zeggen: "Je probeert... mediteren om liefde en mededogen voor iedereen te ontwikkelen? Dat is nutteloos; al deze mensen zijn zo irritant. Wil je echt van George Bush houden? Wil je echt van Saddam Hoessein houden? Kom op, je weet dat dit stom is." Dat zullen je dharmavrienden niet zeggen, hoop ik. [gelach] Onze Dharma-vrienden gaan ons steunen; ze zullen onze deugdzame wens begrijpen. Ze gaan het steunen. Ze zullen zeggen: "Oh ja, retraite is zo nuttig, en het is zo waardevol en je voelt je zo goed als je terugkomt en je kunt zoveel beter opschieten met je familie als je terugkomt." Dan's zoon zei dat Dan een stuk aardiger is als hij terugkomt van retraite. [gelach] Hij weet wanneer hij iets wil, om zijn vader te vragen wanneer hij terugkomt van zijn retraite. [meer gelach] Het is waar, nietwaar?

Dan: Ik begin met schoonmaken en mijn vrouw zegt: "Hij is terug." [meer gelach]

Er is een man in onze groep in Seattle, en zijn vrouw is op dezelfde manier. Ze komt niet naar het centrum, maar ze vindt het heerlijk als hij op retraite gaat, want hij is zo geweldig als hij terugkomt. Dus je weet dat onze Dharma-vrienden ons echt zullen steunen als we retraites willen doen of als we naar leringen willen gaan, omdat ze de resultaten zien. Het is echt lief. Er is nog een andere dame in de groep in Seattle. Ze heeft een zoon van ongeveer 26 of 27 en ze oefent misschien pas een jaar of twee, niet echt heel lang, en op een dag vroeg ze hem: "Zie je een verschil sinds ik ben begonnen met oefenen?" En hij zei: "Nou, mam, je bent zoveel minder neurotisch." [gelach] Je weet van een 20-jarige zoon dat dat een echt compliment is. Dus daar werd ze gewoon gek van. Het verbetert dus echt de kwaliteit van je leven en je dharmavrienden ondersteunen je daarin. En als je aan het doen bent bodhicitta meditatie en je loopt ergens vast, of je loopt tegen een storing aan in je beoefening, of je voelt je een beetje in de put omdat je dacht dat je nu wel verlicht zou zijn [gelach], je dharmavrienden herinneren je eraan dat dit een tijdje gaat duren. even geduld dus en ze steunen je. Dus in contact leven met andere mensen die ook aan het oefenen zijn bodhicitta, hebben toegang boeken over bodhicitta, hebben toegang aan leraren die lesgeven bodhicitta-deze zijn erg goed ondersteunend voorwaarden voor het ontwikkelen van deze kunst.

Dus hoor en bestudeer leringen over bodhicitta, contact hebben met een leraar en echt proberen een vaste dag op te zetten meditatie oefenen waar we wat doen zuivering, een of andere creatie van positief potentieel, waar we ons herinneren bodhicitta de hele tijd - dat wordt een zeer goede reden om het te genereren.

De geest trainen

Herinner je je het kleine ding dat ik je zei te doen in de ochtend als je wakker wordt? Wat zijn de drie intenties als je wakker wordt? Eerste?

Publiek: Wees dankbaar om gewoon wakker te worden.

Citybike: Ja, wees dankbaar om wakker te worden. Oké, op basis daarvan?

Publiek: Wees waarschijnlijk dankbaar dat we de leringen te horen krijgen. En ook kiezen wat belangrijk is om die dag te doen.

VTC: Ja, dus we kiezen wat belangrijk is om die dag te doen. En wat hebben we bedacht? Ten eerste. Wat is het belangrijkste om elke dag te doen, bottom line? Zoveel mogelijk, om niemand kwaad te doen. Tweede belangrijkste ding?

Publiek: Is om te helpen.

VTC: Ja, om te helpen. Hoe groot of klein ook, we moeten gewoon zoveel mogelijk helpen. We hoeven geen Moeder Teresa te zijn. En derde?

Publiek: Is het om te vragen: "Wat gaat mijn leven zinvol maken?" Is dat een onderdeel ervan?

VTC: Zie je al die lege potten? [gelach] Onthoud bodhicitta? Rechts! Schrijf deze drie dingen dus op. Zet ze op een Post-it bij je nachtkastje, of op de spiegel in de badkamer en op je koelkast. De drie dingen die u moet onthouden wanneer u voor het eerst wakker wordt en zoveel mogelijk gedurende de dag:

1. om niemand zoveel mogelijk te schaden,
2. om ze zo goed mogelijk te helpen, en
3. om deze spirituele motivatie op lange termijn te hebben van: bodhicitta willen worden Buddha om iedereen ten goede te komen.

Als we elke dag die drie dingen proberen te genereren en er een gewoonte van maken, wordt dat een zeer sterke reden om daadwerkelijk te genereren bodhicitta. Want wat we doen is onze geest opnieuw laten wennen aan andere gedachten. Omdat veel van wat we proberen te doen in spirituele oefening, is onze geest opnieuw te trainen of onze geest te hervormen. Ja, we zitten allemaal op de reformatorische school. [gelach] We proberen verschillende gewoontes te hervormen. Dus in plaats van wakker te worden met de gedachte “Wat moet ik vandaag doen?” en “Is de koffie al klaar?” of "Ik wil meer slapen", trainen we de geest om wakker te worden met dit gevoel van doel en betekenis en vreugde. En dan gedurende de dag, dit onthouden.

Thich Nhat Hanh heeft een mooie traditie met zijn studenten. Af en toe luiden ze een belletje en iedereen stopt met wat ze aan het doen zijn en ademt drie keer in stilte. Als je drie keer in stilte ademt, kom dan terug naar bodhicitta. Kom terug op deze drie dingen: niet schaden, profiteren en streven naar verlichting voor het welzijn van iedereen. Gebruik dat als je trigger om terug te komen op wat belangrijk is in je leven. Dus je hebt misschien geen mindfulness-bel om je heen, maar er zijn stoplichten en ze kunnen je trigger zijn. Daar gaat de telefoon en dat kan je trigger zijn. Een vrouw vertelde me dat ze, omdat ze kleine kinderen heeft, "Moooommmmmy" gebruikt als de trigger voor haar om terug te komen en deze drie dingen te onthouden. Hoe meer we onze geest hiermee laten wennen, des te meer het onze gewoonte wordt en de andere manier waarop we naar andere mensen kijken. En je kunt dit zien als je mensen leert kennen die aan het oefenen zijn; ze zullen vaak een andere kijk op dingen hebben. We gaan naar binnen om iets te bekijken en zijn zo ontmoedigd en zij zullen naar binnen gaan en naar iets kijken en alle hoop en mogelijkheden zien. Of we zullen gewoon kijken en zeggen: "Oh, deze hele samenleving gaat naar beneden" en ze zullen ernaar kijken en zeggen: "Wauw, er gebeuren nu een aantal goede dingen. Er is hier echt potentieel voor verandering.” Dus het hangt allemaal af van hoe we onze geest trainen, waar we naar kijken. Een vriend van mij zei ooit dat een zakkenroller zakken ziet. De meesten van ons merken de zakken van mensen niet op, toch? Misschien doen sommigen van jullie dat, afhankelijk van of je … , maar zakkenrollers zien echt zakken omdat die belangrijk voor hen zijn. Dus als je een zakkenroller bent, train je jezelf om de zakken van iedereen op te merken. Als je geen zakkenroller bent, zie je zelden de zakken van mensen. Het is dus gewoon een kwestie van waarin we onze geest trainen. Als we onze geest trainen in bodhicitta we merken de goedheid van mensen op. Als we onze geest niet trainen in bodhicitta, alles wat we doen is klagen. Het is het glas is halfvol en het glas is halfleeg ding, is het niet? Dus dat is een beetje over de voordelen van bodhicitta en de oorzaken voor bodhicitta.

Het volgende zal zijn hoe het te ontwikkelen - de eigenlijke methode.