Beslissingen nemen

• Verkeerd bewustzijn is niet per se fout
• We kunnen naar conventionele dingen kijken en goede beslissingen nemen

Green Tara Retreat 022: Beslissingen nemen met ons verkeerde bewustzijn (Download)

Deel een:

Deel twee:

We hebben het nog steeds over gewone wezens die onwetend zijn. Onwetendheid is als een soort fenomeen. Dus hoe nemen we beslissingen als ons bewustzijn zich vergist?

Zoals ik gisteren al zei, ons bewustzijn, al het bewustzijn van bewuste wezens behalve... meditatieve rust op leegte van een arya, vergissen zich in de zin dat ze de schijn hebben van een echt bestaan. Maar ze zijn niet noodzakelijk foutief, als ze dat niet zijn inhalig bij het ware bestaan. Het is het grijpen naar het ware bestaan ​​dat leidt tot het ontstaan ​​van de verschillende aandoeningen.

De bewustzijnen die zich gewoon vergissen (die de schijn hebben van echt bestaan ​​maar er niet naar grijpen) zijn nog steeds geldig in relatie tot het object dat ze waarnemen. We zijn het er allemaal over eens: "Ja, dat is vloerbedekking, en dat is een stoel, en dat is een schilderij, en dat is een standbeeld van de Buddha.” Daar kunnen we het allemaal over eens zijn. Dat zijn geldige waarnemingen, ook al vergissen ze zich doordat het object echt lijkt te bestaan.

Op basis van dat soort bewustzijn kunnen we naar conventionele dingen kijken en goede beslissingen nemen. Dat zijn goede beslissingen in het leven. Ons probleem is dat we het heel moeilijk hebben om het verschil te zien tussen die bewustzijnen en wanneer onze geest werkelijk grijpt naar het ware bestaan ​​en er een aandoening is ontstaan. Wanneer ons grijpen wordt geactiveerd, komt het gewoon naar voren: gehechtheid komt, jaloezie komt, arrogantie komt, boosheid komt, wrok komt - het komt allemaal. We zijn ons er niet eens van bewust dat dit valse gedachten zijn; dat zelfs die aandoeningen hun doel verkeerd begrijpen. Ze pakken het object op de verkeerde manier vast.

Als we bijvoorbeeld boos zijn, ligt daar niet alleen het grijpen naar het ware bestaan ​​aan ten grondslag, maar we beschouwen het object ook als inherent afschuwelijk en slecht. Op dat moment beseffen we niet eens dat we het object zo vasthouden. We denken gewoon: "Ik heb gelijk." Wanneer gehechtheid komt, houden we het object als inherent mooi en wenselijk. We realiseren ons niet dat we er wenselijkheid en aantrekkingskracht op projecteren en het is er niet. In plaats daarvan denken we: “Wauw, dit is fantastisch. Ik wil het." Dit is waar ons probleem om de hoek komt kijken en waarom we het moeilijk hebben om goede beslissingen te nemen. Het is omdat we niet kunnen zeggen wanneer de aandoeningen ontstaan. Dat komt ook omdat we niet kunnen zeggen wanneer het grijpen naar het ware bestaan ​​ontstaat.

Waar we echt aan moeten werken, is het identificeren van de aandoeningen. En dan te zien hoe die verkeerde geesten zijn omdat het object dat ze vasthouden niet bestaat zoals het lijkt, zelfs niet op een conventioneel niveau, basisniveau.

Dit is zo'n goed experiment om te doen. Mij ​​werd verteld over één persoon in de Spokane meditatie groep. De groep sprak over brownies en hoe we ernaar kijken alsof: "Dit is inherent heerlijk en ik wil wat." Dus een van de vrouwen in hun groep ging naar veel bakkerijen in Spokane om alle chocoladebrownies te proeven, om te zien of een van hen zo goed smaakte als ze dacht dat ze zouden doen. Want als we hebben? gehechtheid, projecteren we een heerlijke smaak op de brownies die er van eigen kant niet is. Dus deed ze de smaaktest. Ze nodigde ons niet uit om mee te gaan, maar ze kwam wel tot de juiste conclusie: dat geen van de brownies zo lekker smaakte als ze dacht dat ze zouden gaan.

Daar zie je de onjuistheid van onze manier om dingen waar te nemen. Wanneer onze geest in een stabiele toestand is, ziet hij niet de dingen die hij ziet als we gehecht zijn. En daarom zullen we zo vaak andere beslissingen nemen en bepaalde dingen doen op basis van gehechtheid en boosheid. Later, als onze geest in een andere staat is, kijken we terug en zeggen we: 'Waarom zei ik dat? Waarom deed ik dat? Wat dacht ik in hemelsnaam?" Is dat ooit gebeurd? Nou, daarom. Het is zo belangrijk om de aandoeningen te identificeren en het tegengif te leren, zodat we onze geest kunnen kalmeren. En als onze geest vrij is van kwellingen, neem dan beslissingen.