Nu is het tijd om wakker te worden

• Ontwaken uit de slaap van onwetendheid
• De nadelen van onwetendheid zien
• Bewustwording van de drie soorten dukkha

De laatste regel waar ik het over had, Lama Ja zei ze,

Ook al ga je morgen dood
houd jezelf in ieder geval voor vandaag recht en schoon duidelijk
en wees een gelukkig mens.

Klinkt als een goed advies. Hoe worden we een gelukkig mens? Dit is waar de Dharma-beoefening om de hoek komt kijken.

Toen was zijn volgende regel,

We slapen al ontelbare levens.
Nu is het tijd om wakker te worden.

Het woord dat gewoonlijk wordt vertaald als 'verlichting', vertaalt zich eigenlijk als 'ontwaken', en het idee is dat we ontwaken uit de slaap van onwetendheid. Dit is wat Lama adviseert ons om te doen, door te zeggen dat het sinds de beginloze tijd is alsof we gedrogeerd zijn en in slaap zijn gevallen door de onwetendheid die onze geest bedekt, en nu we een kostbaar menselijk leven hebben, is het tijd om te doen wat we kunnen om af te schaffen die onwetendheid en word wakker met de realiteit in ons en om ons heen.

Als je dit doet, moet je echt de nadelen van onwetendheid zien. We praten veel over "laten we het ontwaken bereiken" en zo, en dan is een van onze belangrijkste problemen: "Wel, mañana." Uitstelgedrag. Met andere dingen bezig zijn. Lekker luieren terwijl we dat fysiek niet hoeven te zijn. Rustend, maar net als (imiteert liggend hoofd naar beneden). Dit soort luiheid is een groot obstakel voor ons geweest, en als ik kijk naar wat er achter deze luiheid schuilgaat, is het de geest die denkt dat samsara echt niet zo erg is.

Ik bedoel, ik heb echt geluk. Ik ben niet geboren in Syrië. Ik heb veel geluk, mijn lichaamis intact. Het wordt ouder, maar so far so good. Ik heb veel geluk, ja, dat is geweldig, dus er is niet dit soort levendigheid van... onwetendheid is echt een grote belemmering, en in plaats daarvan denken dat samsara best oké is. Tenminste, mijn samsara op dit moment, en dat zien als een soort van permanent, blijvend, niet herinnerend dat ik zo zou kunnen sterven (knipt met de vingers), of dat de hele situatie waarin ik leef zo ​​zou kunnen veranderen (knipt met de vingers). Gewoon grijpen naar duurzaamheid, grijpen naar het ware bestaan, en de tweede en derde soort dukkha niet goed begrijpen. Zolang ik niet te veel van de eerste soort dukkha heb – de ouch, degene die iedereen, inclusief dieren niet lust – zolang ik er niet te veel van heb, is dat oké.

Samsara is een plezierbos. Er zijn al deze leuke dingen om te ervaren, en leuke dingen om te doen, en plekken om naartoe te gaan. Je weet dat het goed is, dus er is geen besef van zelfs maar het tweede type dukkha, dat wat we als plezier beschouwen in feite een verminderd niveau van pijn is. In plaats daarvan denken we, nou ja, plezier is plezier, en als we het hebben, denken we nooit dat het ophoudt. Het gaat gewoon door. Als we ons dat niet realiseren, dan realiseren we ons de derde soort dukkha, wat het betekent om onder invloed te zijn van kwellingen en karma en geen vrijheid hebben, daar kijken we niet eens naar.

Worden we 's ochtends wakker en zeggen we: "Ik ben onder invloed van aandoeningen en... karma”? Nee, dat denken we niet als we 's ochtends wakker worden. “O, hier ben ik. Ik ben een onafhankelijk persoon. Ik kan doen wat ik wil, behalve wanneer deze andere mensen mij in de weg staan, maar ik ben een onafhankelijk persoon.” We zien de realiteit van ons bestaan ​​niet, en daarom zien we het niet als iets dat zo lastig is als de derde soort dukkha. Het is alsof we de hele tijd op de rand van een klif lopen, want met het kleinste ding zijn we over de klif in het "au" soort, de dukkha van pijn, maar we doen het gewoon niet het zien. Dus wakker worden. Het klinkt goed. “Natuurlijk wil ik een Boeddha, maar als Lama zegt, 'langzaam langzaam', dus ik ga mijn tijd nemen en een Boeddha. Al deze levende wezens die lijden, er zijn er zo veel. Wat kan ik trouwens doen? Dus als ik gewoon de tijd neem en onderweg van samsara geniet, is het goed. Hoe dan ook, ik zal niet geboren worden in de lagere rijken, dat is voor andere mensen, niet voor mij.”

Ik denk dat dit het soort uiterlijk is dat Lama probeerde te doorboren om ons de realiteit van onze situatie te laten zien en actie te ondernemen terwijl we actie kunnen ondernemen, want als we eenmaal geboren zijn in een andere wedergeboorte, of we in staat zijn om actie te ondernemen of niet, wie weet? Dit betekent niet dat we in paniek moeten raken, en ik heb net vijf seconden verspild en dit is verschrikkelijk, maar laten we oefenen om ons echt bewust te zijn van onze situatie, zodat we ons leven zinvol en nuttig kunnen maken en, zoals hij zei: "We hebben ontelbare eeuwen geslapen. Nu is het tijd om wakker te worden.” We hebben een kostbaar mensenleven. Laten we het gebruiken.