Een voorbeeld van vrede zijn

• Het verschil tussen proberen een voorbeeld zijn, en wezen Een voorbeeld
• Hoe het de vooroordelen in onze eigen geest zijn die ons onrustig maken?
• Onze eigen geest beheersen om een ​​voorbeeld van vrede te zijn

Enkele van Lama Yeshe is erg kernachtige zinnen. De een zegt,

Leef in harmonie met elkaar
en wees een voorbeeld van
vrede, liefde, mededogen en wijsheid.

Gisteren sprak ik over in harmonie met elkaar leven en vandaag zal ik het hebben over een voorbeeld zijn van vrede, liefde, mededogen en wijsheid.

Allereerst over het zijn van een voorbeeld. als jij proberen om een ​​voorbeeld te zijn, ben je waarschijnlijk geen voorbeeld. Want telkens als er moeite is om te zeggen: “Ik word iemand; Ik ga een voorbeeld laten zien; Ik ga dit en dat illustreren', dan is er iets niet helemaal natuurlijk in het gedrag, omdat we proberen iemand te zijn, een soort gezicht te trekken. Dus hier wat? LamaWaar we het over hebben, is niet het aantrekken van een gezicht, maar door onze geest te transformeren door zo'n voorbeeld te zijn voor andere mensen, zonder tegen onszelf te zeggen: "Ik ben een voorbeeld, iedereen kijkt naar mij." O natuurlijk, om een ​​voorbeeld te zijn van vrede, liefde, mededogen en wijsheid, moeten we die kwaliteiten binnen onze eigen geeststroom genereren, en dat is natuurlijk de uitdaging, zoals we allemaal weten.

De eerste, vrede. Zijn we vreedzaam? Nee, zelfs binnenin hebben we als land op dit moment veel werk te doen om een ​​land in harmonie en een land in vrede te zijn. Maar zelfs in onszelf als individu zijn we niet zo vredig. We worden boos. We raken van streek. We geven anderen de schuld. We reageren onze frustratie af op anderen. Het is dus erg belangrijk om op te merken wanneer de boosheid of wrok of wat er ook in onze geest opkomt en vang het en erken dat het niet echt de andere persoon is die het probleem is. Ze maken ons niet gek. We hebben het zaad van boosheid in onszelf, en totdat we dat zaad van boosheid in onszelf, dan zullen zelfs mensen die niet van plan zijn ons gek te maken het voorwerp van onze zijn boosheid omdat we boos op ze zullen worden. Ik denk dat het sterk is om een ​​voorbeeld van vrede te zijn en anderen niet de schuld te geven, is het afschaffen van de uitdrukking 'je maakt me zo boos', want dat is niet waar. Niemand anders maakt ons boos.

Ik weet dat je het niet leuk vindt dat ik dit zeg. Het is zoveel leuker om andere mensen de schuld te geven van onze overstuur, maar het is eigenlijk onze eigen manier om dingen te interpreteren, ons eigen gebrek aan een grote tolerante geest, ons eigen gebrek aan mededogen waardoor we mensen beoordelen, en natuurlijk onze eigen... gecentreerde houding die inhoudt dat wij belangrijker zijn dan zij, en dat ons geluk belangrijker is, en dus moeten ze doen wat we willen. Het zijn al deze vooroordelen in onze eigen geest die ons zo onrustig maken in onze eigen geest en zo onverdraagzaam zijn tegenover andere mensen, wat ze ook doen. En dan heb ik het hier nog niet eens over politiek. Ik heb het over dat beroemde geval van - we hebben hier een grap - "waar ze de spatel hebben neergezet." Want als je de keuken aan het opruimen bent, moet je de spatel op de juiste plek zetten. Er is maar één goede plek. Als je het op de verkeerde plek legt breekt de hel uit, want dan kan de volgende persoon die komt koken de spatel niet vinden. Dan heb je natuurlijk het recht om boos te zijn, want ik probeer te koken en ik kan de spatel niet vinden en het is jouw schuld.

Het is een voorbeeld van een kleinigheid, maar we worden boos om een ​​heleboel kleine dingen, nietwaar? Als ons humeur zo oplaait, hoe kunnen we dan een voorbeeld van vrede zijn voor iemand anders, want we zijn zeker niet vredig in onszelf. Het eerste is om te herkennen waar we aan moeten werken, en terugkomen, en daar dan steeds weer aan werken, om de reikwijdte van onze geest te vergroten en een geduldige, tolerante, flexibele, medelevende houding ten opzichte van anderen te hebben.

We gaan morgen verder met liefde, mededogen en wijsheid. Ik denk dat vrede genoeg is voor vandaag, maar als een van onze dingen die we in de abdij zeggen, "vrede brengen in een chaotische wereld", is dit iets dat ons zeer dierbaar is en iets dat we ons best moeten doen om binnen onze eigen hart.