De beste hogere prestatie

• Waar gaat spirituele oefening over?
• Het transformeren van onze geest is het centrale doel van de Dharma-beoefening
• Het verschil tussen op zoek zoals spirituele oefening en daadwerkelijke oefening

Wijsheid van de Kadam-meesters: de beste hogere verworvenheden (Download)

We gaan verder met de Kadampa-leringen. De tweede regel zegt:

Het beste wat je kunt bereiken is het verminderen van je mentale aandoeningen.

Dat beschrijft echt waar de beoefening van Dharma over gaat, wat we proberen te doen. We proberen onze mentale aandoeningen te verminderen: onze onwetendheid; ons vastklampende bijlage en hebzucht; ons boosheid en wrok. En dit is de beste spirituele verworvenheid, en dat is het doel van wat we doen. Soms denken mensen: "Oh, ik zal het boeddhisme beoefenen, dan krijg ik exotische krachten, ik kan de gedachten van mensen lezen, ik kan in de ruimte vliegen..." Of een soort van…. "Ik zal een speciaal persoon worden en iedereen zal me geweldig vinden." Maar dat is niet het doel van wat we doen. Het doel is om onze geest te transformeren. En op dit moment is het waar, we worden gekweld door onwetendheid en... vastklampende bijlage en boosheid, nietwaar? Ze zijn daar. Ze duiken op in onze gedachten. Dat geldt ook voor jaloezie en arrogantie en allerlei andere heerlijke mentale toestanden die ons totaal ellendig maken. En wat we proberen te doen is die te onderwerpen en in plaats daarvan liefde, mededogen, wijsheid, vrijgevigheid, vriendschap, ethisch gedrag te cultiveren, standvastigheid, allerlei goede eigenschappen, en dat is waar spirituele oefening echt over gaat. Het gaat er niet om een ​​speciaal iemand te worden. Het gaat niet om het doen van allerlei ceremonies en riten en dingen die er exotisch en mysterieus uitzien. Het gaat over het transformeren van onze geest.

Velen van jullie hebben dit verhaal al gehoord, maar ik zal het nog een keer vertellen. Ik herinner me een keer dat ik in Hong Kong was. Ik heb een tijdje in Hong Kong gewoond. En ik werd uitgenodigd om daar op de Amerikaanse school te spreken. Dus gaf ik maar een algemene lezing aan de studenten. Het waren kleine kinderen. Het was de basisschool. En een klein kind stak haar hand op en... Dit was in de dagen van Uri Geller. Onthoud hem? Dit was de man met een soort kracht die op afstand een lepel kon buigen. Dus dit kind zei: "Kun je een lepel buigen zonder hem aan te raken?" En ik zei: "Nee. Maar zelfs als ik dat zou kunnen, denk ik niet dat het enig goed zou doen."

Dat soort dingen zijn niet het doel van wat we doen. We proberen onze geest te transformeren, zodat we een positieve bijdrage kunnen leveren aan de samenleving en een positieve bijdrage kunnen leveren aan de mensen om ons heen.

Hoe we als één mens zijn, maakt een groot verschil in deze wereld, omdat we elke dag met zoveel verschillende mensen te maken hebben, en we weten allemaal dat als we in een slechte bui zijn, iedereen om ons heen wordt geraakt door onze slechte bui, en dan beïnvloedt het hen, en zij beïnvloeden anderen, enzovoort. Terwijl als we een positieve houding hebben en optimistisch en vriendelijk zijn, dat aanstekelijk is en dat heeft ook invloed op de mensen om ons heen. Dus zelfs als we geen prachtige werken doen voor een wereldwijde liefdadigheidsinstelling om anderen te helpen, doen we toch iets dat op zijn minst de mensen om ons heen ten goede komt en dat soort rimpeleffect heeft. En dat is dus waar onze praktijk over gaat, wat we proberen te doen. En het leuke van Buddha's leer is dat de Buddha leerde ons de manier om het te doen. Buddha zei niet alleen: "Wees niet boos." Want dat gaat niet weg van onze boosheid helemaal niet. Doet het? Sinds we kleine kinderen waren, zeiden mensen altijd: "Wees niet boos." Maar we werden nog steeds boos. Maar het leuke van de leringen is dat ze zeggen: oké, als je boos bent, lees dan hier hoe je met je boosheid zodat je het kunt onderdrukken. En als we dan die leringen in praktijk brengen, waarbij we de situatie vanuit een ander perspectief moeten bekijken, dan is onze boosheid verdwijnt vanzelf op dat moment en er valt niets te onderdrukken of uit te drukken. Natuurlijk, de boosheid komt misschien later nog een keer, we moeten nog wat oefenen, maar hoe meer we oefenen, hoe meer de boosheid verliest zijn kracht. En dat is eigenlijk het doel van wat we proberen te doen: die storende mentale factoren onderdrukken, de positieve vergroten.

Ik weet dat mijn leraren ons dat niet genoeg kunnen benadrukken, en ik probeer te herhalen wat ze zeggen. Want echt, zoveel mensen komen in een spirituele of religieuze traditie en denken dat het allemaal gaat om het doen van een of ander ritueel of aanbidding of zoiets. Als dat ons van gedachten doet veranderen, fantastisch. Dan dient het zijn doel. Maar als het ons niet van gedachten doet veranderen en het is gewoon iets wat je doet omdat je het moet doen, dan heeft het zijn doel echt helemaal niet en lijkt het misschien een spirituele oefening, maar dat is het niet. dat doel vervullen. We moeten er dus altijd voor zorgen dat we bezig zijn onze aandoeningen te verminderen.