Slechte vrienden

• Doorgaan met de factoren die de aandoeningen veroorzaken
• De definitie van een "slechte vriend"
• Voorzichtig zijn met met wie we omgaan
• Vriendschap en familierelaties herdefiniëren
• Hoe mensen beoefenen volgens hun mogelijkheden: niet alle boeddhisten zijn boeddha's

Wijsheid van de Kadam Masters: Slechte vrienden (Download)

We zijn nog steeds op de tweede regel,

De beste discipline is temmen je gedachtenstroom.

Gisteren spraken we erover temmen de mindstream, wat betekent dat de kwellingen leeglopen en uiteindelijk worden geëlimineerd. Toen kwamen we bij het onderwerp van waardoor de aandoeningen ontstaan, wat zijn de? voorwaarden waardoor ze naar boven komen.

Gisteren spraken we over het zaad van de aandoeningen, of de aanleg van de aandoeningen. We spraken over in contact komen met het object dat onze kwellingen oproept. Dat is een van de redenen met kloosterlijk voorschriften, waarom de voorschriften help ons om weg te blijven van de objecten waar onze kwellingen naar toe gaan, sommige van de standaard dingen. Ze reguleren ons gedrag met de voorwerpen waaraan de meeste mensen gehecht raken, dus het is erg nuttig om de aandoeningen niet te laten ontstaan. En dan hadden we het ook nog over ongepaste aandacht, het verkeerde soort beeldvorming dat dingen op een verwrongen manier ziet, hun goede eigenschappen overdrijft, hun slechte eigenschappen overdrijft, denkt dat ze permanent zijn, enzovoort, ze hebben er intrinsiek plezier in, wat dan ook.

Er zijn er nog drie van de zes voorwaarden waardoor kwellingen ontstaan.

De vierde is nadelige invloed. Dit verwijst voornamelijk naar 'slechte vrienden'. Het hoeven niet per se vrienden te zijn, maar het is degene die je op een negatieve manier beïnvloedt. Het kan zelfs een familielid zijn. In feite zijn heel vaak de mensen die we als 'slechte vrienden' beschouwen mensen met wie we op wereldse wijze erg bevriend zijn en die onze vrienden willen zijn in een werelds idee van vriendschap.

In een boeddhistische context is een slechte vriend iemand die je ellende gaat aanwakkeren: ze willen je meenemen aan het drinken en gokken, en naar de film en de shows, en dit en dat; ze willen je meenemen winkelen, drinken en drogeren; ze willen je overal mee naartoe nemen, uit, veel plezier hebben. Het zijn de mensen die zeggen: "Ah, spaar je geld, doe geen donatie aan het goede doel of de tempel, houd het voor jezelf, we gaan op een cruise in het Caribisch gebied, we gaan backpacken in de Himalaya...." Dit zijn de mensen die, op een wereldse manier, het beste voor ons wensen. Ze willen dat we een leuke tijd hebben. Maar omdat ze niet het Dharma-perspectief op het leven hebben, is hun idee van geluk niet hetzelfde als het Dharma-idee van geluk. Ze denken niet aan ons toekomstige leven. Ze denken er niet aan wat voor soort karma gaan ze ons betrekken bij het creëren. Ze kijken alleen maar naar: "Je bent mijn vriend en ik wil dat je nu gelukkig bent." Maar die criteria voor Dharma-vriendschap werken niet, want die criteria kunnen ons echt van de Dharma afleiden.

Een slechte vriend zou iemand zijn die kritiek heeft op de Drie juwelen, en vertelt je dat je een leven moet gaan zoeken en je tijd niet moet verspillen door je terug te trekken, verspil je tijd niet door een kloosterlijk, ga uit en heb een vriendje en een carrière, en maak een leven voor jezelf. Je weet wel, al dit soort dingen. We moeten voorzichtig zijn met met wie we omgaan, omdat die mensen ofwel onze deugdzame zaden kunnen triggeren, ofwel onze niet-deugdzame zaden kunnen laten ontstaan. Hier moeten we heel voorzichtig mee zijn.

Een van de dingen waar mensen vaak commentaar op geven aan het begin van hun oefening, is dat ze beginnen te oefenen, ze beginnen te veranderen, en dan is het alsof hun vriendschappen niet meer hetzelfde zijn als voorheen. Wat hun vrienden willen doen, is niet noodzakelijkerwijs wat ze willen doen. En wat ze willen doen, willen hun vrienden niet echt doen. Maar dan zeggen deze nieuwe Dharma-beoefenaars: “Wat gebeurt er? Haalt Dharma me weg van mijn vrienden? Dat is niet goed." Of: "Wat is er mis met mij dat ik niet wil doen wat ik vroeger deed?" Al dit soort dingen komen aan de orde. En dan dit ding van: "Oh, maar ze zijn mijn vrienden voor altijd." (Eigenlijk zijn ze dat niet, maar we denken dat ze voor altijd mijn vrienden zijn….) En het zou verschrikkelijk voor me zijn om ze in de steek te laten….” Allerlei verwarring komt in het hoofd.

Dit is heel typisch en normaal. Ik denk niet dat het een probleem hoeft te zijn, want zelfs zonder de Dharma - laten we zeggen dat je de Dharma nooit hebt ontmoet - zullen al je vriendschappen voor altijd hetzelfde blijven? Zijn de mensen met wie je nu bevriend bent, over vijf of tien jaar noodzakelijkerwijs je vrienden? Als u door het land bent verhuisd om een ​​andere baan te krijgen, blijft u dan in contact met deze mensen en bent u net zo dicht bij hen als nu? Zelfs in een normaal leven ebben onze vriendschappen weg, groeien en veranderen en veranderen en al het andere. Het is niets om je druk over te maken. Als ze door de Dharma beginnen te veranderen, is dat gewoon een heel natuurlijk proces.

Het betekent niet dat we onze oude vrienden moeten afsnijden: "Oh, je bent slecht voor me, ga weg!" Kom op, het zijn vriendelijke wezens met gevoel. We zijn aardig voor ze. We zijn medelevend. We zijn beleefd. Maar naarmate onze waarden veranderen, verandert uiteraard de manier waarop we met deze mensen omgaan. En daar is niets mis mee, het is heel natuurlijk. Zoals ik al zei, zelfs als je de Dharma niet had ontmoet, zullen je relaties veranderen. Het is niets om de Dharma de schuld van te geven. Het is niets om je schuldig over te voelen. Het is gewoon vergankelijkheid aan het werk in onze wereld.

Hetzelfde geldt voor familieleden, ik weet dat ik een nieuwe manier moest vinden om met mijn familie om te gaan, omdat ze het zeker niet eens waren met wat ik aan het doen was, en als ik me zou laten beïnvloeden door wat ze zeiden, zou ik hier vandaag niet zijn. Soms moet je met familie manieren vinden om met hen om te gaan, zodat ze ofwel weten hun kritiek te onderdrukken, of je leert gewoon hoe je het volledig kunt loslaten en het kunt negeren.

Als je in de Dharma komt, is het zaak om onze vrienden echt verstandig te kiezen. Voor mij was het een heel natuurlijke zaak, denk ik, want voor mij betekende het ontmoeten van de Dharma dat ik de halve wereld rondging naar India, dus natuurlijk…. Er was toen nog geen internet, dus je kon niet in contact blijven met je oude vrienden. Dus heel natuurlijk begonnen dingen te veranderen. Maar zelfs met internet enzovoort, kun je niet de hele dag (nou ja, misschien wel) alleen maar bezig zijn met Facebook en sms'en met je oude vrienden. Maar dan krimpt je leven in iets dat [de grootte van een smartphone] is zonder echte levende mensen erin.

Als we in de Dharma komen, is het heel natuurlijk dat onze vrienden soms veranderen. Sommige van onze oude vrienden kunnen hetzelfde blijven. Sterker nog, sommigen van jullie die hier nu zijn, zijn hier omdat de mensen die je oude vrienden waren, die nu naast je zitten in gewaden, je oude vrienden waren met wie je ging drinken en drogeren en al dat soort dingen met . Dus jullie zijn er allemaal in geslaagd om samen te veranderen, en allemaal samen Charlatananda in de steek te laten en hier terecht te komen. Voor sommige mensen gebeurt het zo. Andere mensen het is een individueel proces.

Wat onze ouders ons plachten te vertellen over vogels die samen zwermen, is echt waar. We willen onszelf samenvoegen met mensen die onze deugdzame eigenschappen echt zullen aanmoedigen, en mensen die commentaar zullen geven als we afglijden, of als we lui worden, als we nalatig worden, als we vastlopen in onze boosheid, of op het punt staat iets ondeugdzaams te doen, zullen deze mensen ons een beetje op de schouder tikken en zeggen: "Hé, als een Dharma-vriend kan ik je aan dit, dat of iets anders herinneren?" En zo helpen we elkaar echt.

Ik denk dat we maandag naar de laatste twee gaan. Vrienden namen veel op zich. Heeft iemand opmerkingen of vragen?

[In reactie op het publiek] De volgende waarover ik het maandag zal hebben, zijn verbale prikkels. Dat is waar veel van die dingen in het spel komen, onze relatie met de media. Maar het gaat een beetje tussen verbale prikkels en nadelige invloeden. Dat zit er zeker in.

[In reactie op het publiek] We hebben dit van een paar mensen gehoord, dat ze in de Dharma zijn gekomen, ze hebben nu Dharma-vrienden, maar hun Dharma-vrienden willen naar de kroeg en ze willen een joint gaan roken en ze willen naar de film en ze willen naar de casino's, of wat dan ook, en dan raak je echt in de war, want hey, dit zijn mijn Dharma-vrienden, zij zijn degenen die ik mediteren met, we hebben dezelfde leraar, we doen al deze dingen samen, hoe komt het dat ze zich zo gedragen? Zijn het echt mijn vrienden? Zijn het niet mijn vrienden? Wat is het verhaal? Hoe komt het dat ze zich zo gedragen?

Mensen beoefenen de Dharma naar hun eigen kunnen en in termen van hun eigen comfortniveau. Voor die mensen die nog steeds veel van de dingen doen die ze deden voordat ze de Dharma ontmoetten, oefenen ze op hun comfortniveau, al naar gelang hun vermogen. Je comfortniveau is veel breder. Je vermogen is veel breder. Dus je bent niet geïnteresseerd in het doen van dezelfde dingen die zij nog steeds doen. Het is niet nodig om met hen gedesillusioneerd te raken. Het is niet nodig om boos te zijn. Je hoeft niet te denken dat er iets mis met je is. Het is alleen zo dat jullie allebei op verschillende niveaus van het pad aan het oefenen zijn.

Als die mensen dat doen, hoef je je niet verplicht te voelen om mee te doen. Zoek de mensen die dezelfde dingen doen en onthouden die u wilt doen en zich onthouden van te doen. Ga binnen een grote Dharmagroep voor de mensen met wie je meer gemeen hebt.

Je hoeft niemand te bekritiseren. Gewoon, oké, dat doen ze, dat interesseert me niet, ik wil dit doen. Onthoud dat niet iedereen die boeddhist is een Boeddha. Mensen hebben echt verschillende niveaus van comfort tijdens het oefenen.