Tegengif voor gehechtheid

• Mediteren op vergankelijkheid
• Hoe het het gevoel is waaraan we gehecht zijn, dat we toeschrijven aan een object (of persoon)
• Visualisatiepraktijk om tegen te gaan gehechtheid
• Werken met gehechtheid lof en reputatie

Wijsheid van de Kadam-meesters: tegengif voor gehechtheid (Download)

tegengif voor gehechtheid.

Laten we die overslaan. Laten we naar "tegengif tegen andermans" gaan boosheid.” [gelach] Niet voor onszelf boosheidHun boosheid.

Mijn bijlagen, we willen geen tegengif gebruiken.

Nou, zoals ik al eerder zei, als je echt ziet hoeveel gehechtheid problemen in je leven veroorzaakt dan je wilt.

Mediteren op vergankelijkheid is het algemene tegengif. Zoals ik al eerder zei, we zijn eigenlijk gehecht aan het gevoel van het object, en dat schrijven we dan toe aan het object. Maar het is eigenlijk het gevoel waar we aan gehecht zijn, waar we meer van willen.

Dat is de reden waarom visualisatieoefeningen zo goed werken, omdat sommige van die gevoelens van vreugde en gelukzaligheid en acceptatie en begrepen worden, enzovoort, je kunt die repliceren in je visualisaties, in je meditatie oefenen zonder dat er een extern object nodig is om aan gehecht te raken.

Dit is eigenlijk een heel goed tegengif, zoals wanneer je eenzaam bent. Als ik eenzaam werd, weet je wat ik vroeger deed, was me Chenrezig voorstellen met alle 1,000 armen die me omhelsden. Dat deed de truc. Ik had niemand anders nodig om me te knuffelen. Telkens als ik een knuffel nodig had, deed Chenrezig het. Wanneer je de . doet Goeroe Yoga oefenen en je stelt je de Guru Buddha or Guru Chenrezig, of wat dan ook, en je denkt aan hun kwaliteiten, je vertelt ze waar je aan denkt, en als je om zegeningen vraagt, als je om inspiratie vraagt, heb je eigenlijk alles bekend wat moet worden beleden, en je denkt aan de dingen die je niet leuk vindt aan jezelf, en de dingen die je in jezelf wilt cultiveren, en dus breng je dat allemaal naar buiten, dat is wat echt in je hart is, en hij luistert ernaar, en als je dan zegt "inspireer me alsjeblieft", zo laat Chenrezig zien dat hij je echt heeft begrepen en je echt heeft gehoord.

Het is interessant, want we willen altijd het gevoel hebben dat er naar ons geluisterd wordt als we boos zijn, nietwaar? Of als we verdrietig zijn. Ja, oké, we kunnen dat allemaal ook aan Chenrezig vertellen, maar dat zal een andere manier zijn om het te vertellen dan wanneer we het aan een andere persoon vertellen. Met een persoon, ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben op zoek naar een beetje: "Oh, arme meid, ze hebben je zo behandeld, dat is zo slecht, die mensen, ze zouden je niet zo moeten behandelen .” je weet wel, een beetje troost. Hoewel ze me helpen met mijn boosheid, ze vertellen me ook subtiel dat ik al die tijd gelijk had, en die mensen zijn gemeen. Maar als je dat doet met Chenrezig, als je hetzelfde zegt: "Ik ben echt boos op die en die", kun je niet blijven zitten en iemand anders in Chenrezig's of de Buddha's aanwezigheid. Het werkt gewoon niet. Of wanneer u ontevreden bent, krijgt u uw doel niet van gehechtheid, “Ik wil dit, ik wil dit.. Ik krijg dit niet…. Ik ben er zo aan gehecht….,” het is net alsof je dat na een tijdje niet meer tegen de . kunt zeggen Buddha. Want als je je echt voorstelt, in je praktijk, dit gesprek te hebben met de Buddha, denk je dat de Buddhagaat, "Oh, nou, ik stuur je je object van" gehechtheid, dat is net wat je nodig hebt om je gelukkig te maken.” Vergeet het. De Buddhagaat dat niet doen. De Buddhagaat zeggen: 'Wil je gelukkig zijn? Ik zal je helpen de los te laten gehechtheid.” Omdat de gehechtheid is het probleem, niet het object.

Het gebruik van uw Goeroe Yoga oefenen, je visualisatie, is een goede manier om beide tegen te gaan gehechtheid, en vooral de boosheid en jaloezie.

met gehechtheid vooral denken aan de vergankelijkheid van het gevoel en de vergankelijkheid van het object zelf. Natuurlijk, ja, dat mint-chocoladeschilferijs is vergankelijk, het zal binnen 30 seconden op zijn. Ik wil het. Ons begrip van vergankelijkheid werkt soms niet. Het is niet sterk genoeg. We moeten echt nadenken. Dat is waarom ik denk aan de nadelen van de gehechtheid werkt vaak heel goed.

Een ander ding dat ik vind, is erg effectief met gehechtheid– waar denken aan vergankelijkheid niet zo goed werkt – is wanneer ik gehecht ben aan lof en reputatie…. Want als ik denk dat dat vergankelijk is, ja, het is vergankelijk, maar ik wil nog steeds meer, en ik zal later meer krijgen. Oké, ik heb er nu genoeg van, maar ik krijg later meer. Maar als ik deze andere doe, merk ik dat het heel goed werkt. Natuurlijk kan denken aan vergankelijkheid goed voor je zijn, dus luister in dat opzicht niet naar mij. Kijk wat voor jou goed werkt. Maar soms stel ik me voor dat ik krijg wat ik ook ben hunkering, en dan zeg ik: "Wat nu?" Daar ben ik, fantastisch persoon, met deze fantastische persoon, liggend op het strand, ze prijzen me omhoog, omlaag en over, en alles is gewoon geweldig, en ze houden zielsveel van me, en ze zullen me nooit verlaten …. En nu? Of: "Ik kreeg eindelijk mijn ideale baan, en zonder veel moeite ging ik van de onderkant van de stapel naar de top van de stapel, en ik kreeg de positie die ik echt wilde, en iedereen weet hoe bekwaam ik ben, en ik ben dit prachtige werk kunnen doen, en echt een bijdrage kunnen leveren, en ik krijg veel lof van de samenleving….. En wat nu?” Ga ik me nu echt goed voelen over mezelf? Ik vind deze is net als koud water op mijn gehechtheid aan lof en reputatie. Ja, dat heb je allemaal, dus wat? En dan? Wat doet het voor jou? Nul.

Als ik al die lof, liefde en waardering wil, lost het feit dat het van buiten komt niet echt het grootste probleem op, namelijk mijn gebrek aan zelfacceptatie. En totdat ik mijn gebrek aan zelfacceptatie aanpak, is al dat spul als een pleister.

Je weet hoe het is, je krijgt lof en je reputatie, en een deel van jou [speelt het op] en dan is het andere deel: "Ik hoop dat ze er niet achter komen hoe ik echt ben." [gelach] Of: "Uh oh, misschien wordt iemand later beter dan ik, dan ga ik me vreselijk voelen."

Ik denk, met de lof en reputatie, denk aan wat er komt nadat je het hebt gekregen. Zoals, die persoon die van je hield, valt uit liefde. De persoon die je prees begint fouten te kiezen. Want zo is het toch? Niemand prijst ons constant. Dus je denkt aan wat daarna komt. Dan zie je echt: "Oh, hoe meer ik gehecht ben, hoe meer het een grote opstelling voor pijn is. Eén grote opstelling. Ik vind dat dat heel goed werkt, vooral voor lof en gehechtheid, willen "vertel me hoe geweldig ik ben."

Dat is een goed tegengif. Probeer daarmee te werken. En dan ook nog gewoon de vergankelijkheid. Ga daar zitten, vooral als het met een fysiek object is. Neem je chocolade, of waar je ook aan gehecht bent, je vette gefrituurde etenswaren, en bekijk het hap voor hap, en waar is het plezier hierin? En kijk maar. Je kunt je het gevoel van kauwen voorstellen, wat het ook is, en hoe het is. Doe het gewoon heel langzaam. Of neem het echte waar je aan gehecht bent en eet het heel, heel langzaam op. Het is verbazingwekkend als je dat doet, tenminste als ik het doe, realiseer ik me dat ik mijn eten nauwelijks proef. Omdat meestal de gehechtheid is zo veel om het te willen, maar als ik het eenmaal eet, let ik nauwelijks op de smaak. Ik let op iets anders, want daar zitten en moeten letten op de smaak is nogal saai. Het is zo interessant hoe dat werkt met eten, vind je niet? Als je daar moet zitten en alles heel langzaam moet eten, is het zo saai. Maar de gehechtheid om het te krijgen, is dit sprankelende plezier. Maar als je het hebt, is het niet zo goed. En dan ben je natuurlijk zo druk met denken: "Het houdt op, en hoe kan ik teruggaan en seconden krijgen voordat iedereen het opeet?" De geest is nauwelijks ontspannen.

Probeer wat van die dingen en kijk of het werkt.