Tegengif tegen arrogantie

• Nadenken over wat we niet weten
• Nadenken over hoe al onze talenten en capaciteiten van anderen komen
• Taming de egocentrische houding
• de gebreken van egocentrisme

Wijsheid van de Kadam-meesters: tegengif tegen arrogantie (Download)

We zijn nog steeds op lijn 2:

De beste discipline is temmen je gedachtenstroom.

We hebben gesproken over het tegengif voor verschillende aandoeningen. Ik wilde alleen maar vermelden, omdat we het niet over arrogantie hadden, dat het tegengif daarvoor is…. Welnu, een tegengif is, zeggen ze, denken aan de 12 bronnen en de 18 bestanddelen, omdat, ten eerste, het erg moeilijk is, dus het vernedert je, maar ook omdat het ons doet begrijpen dat we slechts een verzameling zijn van verschillende factoren dus er is niemand om trots op te zijn, om te denken is zo geweldig om mee te beginnen.

Ik herinner me ook dat alles wat ik weet en alle talenten en capaciteiten die ik heb, allemaal te danken zijn aan de vriendelijkheid van andere mensen die ze me hebben geleerd of me hebben aangemoedigd. Het is niet alsof we uit de baarmoeder zijn gekomen met al onze kennis of al onze fantastische kwaliteiten die de wereld op de een of andere manier niet genoeg waardeert, maar deze komen allemaal door de vriendelijkheid van anderen, dus om dat echt in gedachten te houden.

Ik wilde wat meer praten over, als het gaat over temmen de geeststroom, is een van de belangrijkste dingen om te temmen de egocentrische houding. Dat is de geest die denkt: "Ik ben het centrum van het universum, mijn geluk en lijden zijn belangrijker dan die van anderen", mijn ideeën zijn de beste, wat ik ook wil, het moet op die manier gebeuren." De egocentrische houding verschilt van de zelfgrijpende onwetendheid. Zelfgrijpende onwetendheid projecteert een valse manier van bestaan ​​op het zelf, denkend dat het inherent bestaat. Die zelfgrijpende onwetendheid is een kwellende verduistering die ons ervan weerhoudt om bevrijding te bereiken.

De egocentrische houding en de zelfgrijpende onwetendheid zijn echter zeer goede vrienden. Ze helpen elkaar veel in ons gewone wezens, omdat we onszelf beschouwen als een inherent bestaand persoon, en van daaruit vertrekken we naar gehechtheid en boosheid, en natuurlijk: "Wat ik wil is belangrijker, wat ik niet leuk vind, moet ik naar mijn zin hebben", enz. Dus ze werken echt samen om er een puinhoop van te maken.

We kunnen echter de bruto niveaus van egocentrisme, en de subtiele niveaus van egocentrisme blokkeren ons om boeddha's te worden, omdat ze ons blokkeren om de te betreden bodhisattva pad, omdat het subtiele niveau van egocentrisme is: "Ik kijk gewoon uit naar mijn eigen bevrijding." Je kunt vrij zijn van het zelfgrijpen, maar toch dat subtiele hebben egocentrisme.

Ze zeggen dat de egocentrische gedachte geen kwellende verduistering is, het is geen cognitieve verduistering, maar het is een verduistering van het Mahayana-pad. Dus omdat we allemaal het Mahayana-pad willen betreden, en die egocentrische gedachte is wat ons ervan weerhoudt om te genereren bodhicitta, dan willen we ons er duidelijk tegen verzetten.

Een van de beste manieren om zich ertegen te verzetten, is door de gebreken ervan te onthouden. Veel van zijn gebreken overlappen met de gebreken van zelfgrijpende onwetendheid, maar dat doet er niet toe. In teksten als "The Wheel of Sharp Weapons" (waarvan een commentaar op 9 augustus uitkomt, hopelijk, en hopelijk zullen alle correcties morgen binnen zijn, ik wacht nog op iemand) wordt veel gesproken over de gebreken van egocentrisme, en we kunnen ze zo duidelijk in ons leven zien. Je kunt beginnen met kijken naar de gebreken, hoe ze je in dit leven beïnvloeden, en van daaruit verder gaan, hoe ze problemen creëren voor een vredige dood, een goede wedergeboorte, hoe ze het moeilijk maken om de bodhisattva pad, om volledig te ontwaken.

Wat is heel belangrijk als je dit in zijn geheel doet? meditatie over de gebreken van egocentrisme is dat we vanaf het begin heel duidelijk zijn dat onze egocentrisme en het conventionele 'ik' zijn twee verschillende dingen. Als u dit niet onderscheidt, wanneer u de meditatie je komt met de verkeerde conclusie en je haat jezelf en bekritiseert jezelf, wat zeker niet het doel was van de Buddha dit leren meditatie omdat we al weten hoe we onszelf moeten haten en onszelf moeten bekritiseren. Daar hebben we geen verdere instructie voor nodig.

We moeten heel duidelijk zijn. Het conventionele 'ik' bestaat gewoon door alleen maar te worden bestempeld in afhankelijkheid van de aggregaten. Dat is het. De egocentrisme is wat extra afval dat is vastklampen tot het loutere "ik", er een groot probleem van maken. Maar we zijn niet onze egocentrisme. Onze egocentrisme zijn wij niet. We zijn van nature niet egoïstisch. We hebben een lang en vertrouwd patroon en associatie met egoïsme, maar het zit niet in de aard van onze geest, dus het is niet wie we zijn en we moeten hier heel, heel duidelijk over zijn.

De reden dat ik zeg dat we er duidelijk over moeten zijn, is omdat er een kans op misverstanden bestaat. Ik herinner me enkele jaren geleden dat ik met een vriend van mij in een dharmacentrum sprak…. De Tibetanen hebben niet dit probleem met een laag zelfbeeld en zelfhaat dat we in het Westen hebben. Ze hebben in ieder geval niet zo'n probleem als wij, dus de Tibetaanse lama begrijp dit soort dingen niet in de mentaliteit. Dus stelde ze het 'ik' gelijk aan de egocentrische houding, en zag de schuld van de... egocentrisme, en dan gewoon zeggen: 'Er is iets mis met mij. Ik ben zo slecht omdat ik zo egoïstisch ben, ik denk alleen aan mezelf, er is echt iets mis met me, ik ben een vreselijk persoon.” En ze vertelde dit aan een lama, en misschien was het de vertaling of wat het ook was, en ze zei: "Moet ik zo denken?" En hij zei: "Ja." Omdat hij niet begreep dat dit ding van: "Ik ben zo'n slecht persoon omdat ik zo egoïstisch ben," dit hele gedoe van schuld en zelfverwijt was, en zo, en hij dacht gewoon dat het puur simpel was, zie de nadelen van egoïsme. Ik herinner me dat zij en ik aan het praten waren en ik zei: "Nee, dat klopt niet", en we hebben er lang over gepraat, en ze was daarna zo opgelucht, want door dat soort gedachten hield ze zichzelf vrij lang in de val. tijd om zich gewoon slecht over zichzelf te voelen. En als je je slecht voelt over jezelf, gaat je energie daar in, het gaat niet in veranderen.

Daarom zei ik dat we heel duidelijk moeten zijn, en als je begint te zeggen: "Ik ben zo'n slecht persoon, ik ben zo'n schuldig persoon", stop dan en realiseer je dat een laag zelfbeeld en schuldgevoel en zelfbeschaamdheid zijn allemaal producten van de egocentrische houding. Dat zijn niet alleen de verkeerde conclusies om te trekken, maar ze geven de egocentrische houding een boost en maken het krachtiger. Waarom? Want als er een laag zelfbeeld, zelfhaat, schuldgevoel is, waar gaat het dan allemaal over? "Mij! Ik ben zo speciaal. Ik ben de slechtste ter wereld. Ik heb een enorme kracht omdat ik alles fout kan laten gaan. Zo krachtig ben ik.” Echt, niet? Er zijn situaties die gebeuren en dingen die gebeuren in relaties, en we zeggen: "Het is allemaal mijn schuld, ik ben zo egoïstisch." Dat geeft onszelf veel meer macht, alsof er maar één oorzaak is als er relatieproblemen zijn. Zijn er situaties zo eenvoudig? Zij zijn niet. Relatiezaken zijn erg complex. Dus laten we niet gaan naar dit simpele ding van: "Ik ben zo slecht, niemand houdt van me." Het is gewoon meer egocentrische onzin.

Aan de andere kant moeten we echt duidelijk naar de egocentrische gedachte kijken en zien wat de shenanigans zijn.

We stoppen hier voor nu en praten over de shenanigans op woensdag, maar probeer tussen nu en woensdag op de hoogte te zijn, want ik weet zeker dat je hier al eerder lessen over hebt gehad. Wees je bewust van hoe de egocentrische houding in je werkt, wat het je doet, zegt, denkt en voelt.