Onze woede erkennen

• Belang om de nadelen van de aandoeningen te zien
• Hoe de aandoeningen ons ervan weerhouden om goede eigenschappen te ontwikkelen?
• Voorbeelden van hoe boosheid creëert problemen in ons leven

Wijsheid van de Kadam Meesters: Erkenning van onze boosheid (Download)

We begonnen te praten over de verschillende tegengiffen tegen de aandoeningen. Ik zei dat we, voordat we ingaan op de antidota, enige tijd moeten besteden aan het daadwerkelijk zien van de nadelen van de aandoeningen, want als we de nadelen niet zien, hebben we geen impuls om de antidota toe te passen. Dan wordt het gewoon: "Nou, ik zou van deze emotie af moeten komen, maar eigenlijk vind ik het echt leuk." Het is dus heel goed om wat tijd te besteden aan het nadenken over de nadelen.

De laatste keer dat we het hadden over gehechtheid en ik vroeg iedereen om een ​​specifiek voorbeeld te geven van hoe gehechtheid problemen veroorzaakt in dit leven. Ik denk dat dat best goed is om te doen, want het geeft je een echt leven (gevoel), je kunt het in je eigen leven aanwezig zien. En dan natuurlijk de nadelen bedenken in termen van het creëren van negatief karma en het veroorzaken van lagere wedergeboorten, en te denken dat het soort... karma, en door die verschillende emoties te versterken, creëert het alleen maar meer en meer verduistering in de geest, dus wordt het steeds moeilijker om te genereren bodhicitta, steeds moeilijker om leegte te realiseren.

Vooral bij de kwellingen kun je heel duidelijk zien hoe ze je beletten om bv bodhicitta. Als je gehechtheid voor voelende wezens, hoe ga je je ontwikkelen? bodhicitta die wil werken in het voordeel van hen allemaal in gelijke mate? Gehechtheid laat je dat niet doen. Er is geen manier om te genereren bodhicitta wanneer er sterk is gehechtheid in gedachten omdat bodhicitta gebaseerd moet zijn op gelijkmoedigheid en zorg voor alle wezens, terwijl: gehechtheid verdeelt wezens in degenen die ik leuk vind en die ik wil helpen en vervolgens degenen die (bla), en dan degenen waar ik niet om geef.

Je kunt ook zien hoe gehechtheid voorkomt dat je wijsheid genereert. Allereerst neemt het je geest helemaal mee op een reis in afleiding, zodat je geen concentratie kunt ontwikkelen. En als je de geest niet een beetje geconcentreerd kunt houden, kun je het object van ontkenning niet zien. In feite, in gehechtheid je object van ontkenning is volledig aanwezig, maar je beseft het niet eens. Het is goed om hier goed over na te denken.

Zo ook met boosheid, de nadelen van boosheid. Voor alle aandoeningen heb je de problemen in termen van hoe ze negatief veroorzaken karma wat resulteert in een ongelukkige wedergeboorte, hoe ze blokkeren? bodhicitta, hoe ze wijsheid blokkeren. Ze kunnen op verschillende manieren blokkeren. Boosheid, nogmaals, hoe ga je genereren? bodhicitta als u boosheid? bodhicitta is gebaseerd op liefde en mededogen, en boosheid is daar het tegenovergestelde van. Als je echt veel wrok koestert, en boosheid, en defensief, en wrok, bodhicitta gaat moeilijk worden.

Mediteren op bodhicitta kan deel uitmaken van uw tegengif voor boosheid ook. Ik zeg niet dat je van de grove kwellingen af ​​moet komen voordat je deze andere meditaties doet, omdat de andere meditaties deel uitmaken van het tegengif. Maar je kunt zien dat het moeilijk is om het tegengif te genereren wanneer de aandoening echt krachtig is.

BoosheidIk denk ook dat er in ons leven veel problemen ontstaan. Zoals we de vorige keer deden, laten we rondgaan en iedereen een specifiek voorbeeld geven. Je hoeft niet de naam te noemen van de persoon op wie je boos bent geworden, maar een specifiek voorbeeld. Of misschien is het gewoon wrok in het algemeen. Maar iets specifieks en hoe het problemen in je leven veroorzaakt. Niet hoe het dingen overschat, zoals dat, maar hoe het helpt om problemen en lijden te veroorzaken.

Hoe woede problemen veroorzaakt

[In reactie op publiek] Met boosheid hard praten met een geliefde in de hoop dat dat zijn gedrag zou veranderen. Het deed het tegenovergestelde, het zorgde ervoor dat ze nog bozer op je werden wat je veel leed bezorgde. En dan ook nog de pijn van je achteraf schuldig voelen voor wat je zei.

[In reactie op het publiek] Boosheid en dan, nogmaals, harde spraak, en toen duwde het de andere persoon weg en creëerde een echte breuk in de relatie die heel moeilijk te herstellen was. Dat is een probleem. Vooral als het iemand is die je vaak ziet, dan is elke keer dat je in dezelfde kamer loopt, iedereen (op scherp), en iedereen is bang om met elkaar te praten.

[In reactie op het publiek] Het is een beetje vergelijkbaar, uit boosheid hard praten, en toen werd iemand die geen vijand was een vijand, en dan weer schept het argwaan in je geest, beide manieren waarop mensen elkaar wantrouwen, wat betekent dat er veel onhandigheid in de relatie is, en een gevoel van onhandigheid en ongemak. "Wat denkt deze persoon over mij?" Wij zijn niet ontspannen en zij zijn niet ontspannen. En het heeft effect, vooral als er andere mensen in de buurt zijn, als je in een gemeenschap van vrienden of een groep vrienden bent.

[In reactie op het publiek] De jouwe werd boos en sloot zich af en trok je volledig terug van de vriend die iets deed waarvan jij vond dat het moreel verwerpelijk was, en het kostte je 10 jaar om de kant van de ander te zien.

[In reactie op het publiek] Je verloor een vriend, en toen splitste het de vriendengroep waar jullie allebei lid van waren in verschillende facties.

[In reactie op het publiek] Je baas zou je veel dingen te doen geven, je werd boos, net als zij, je trok je terug, sloot af, zette de koptelefoon op, concentreerde je op je werk, sloot iedereen buiten, dus je leed en gaf jezelf geen manier om je eigen interne lijden op te lossen, en hoe het het kantoor waar je werkte, beïnvloedde, want als iemand zo is, golft het er doorheen. Weten we het niet allemaal, je voelt het.

[In reactie op het publiek] Veel verwachtingen hebben van mensen en hoe ze zouden moeten zijn, boos worden als ze dat niet doen, en op hen reageren - soms terugtrekken, soms gewoon dumpen - en dan, nogmaals, het zorgt voor problemen in de relatie, en daar voel je je daarna niet zo goed bij.

[In reactie op het publiek] Een situatie waarin jij en iemand anders het niet met elkaar eens waren, je verschillende meningen had, je boos op ze werd, en het pijnlijke voor jou was dat je maar door bleef gaan in je hoofd over waarom je gelijk hebt, en waarom zij ongelijk heeft, en hier dagen aan besteden, herkauwen, en als we herkauwen is het echt onaangenaam, nietwaar? Toen, zoals je al zei, werd de relatie behoorlijk gespannen. Helemaal niet ontspannen.

Herkauwen is erg [blech] is het niet? En toch kunnen we er heel veel tijd aan besteden.

[In reactie op het publiek] Een situatie waarin je de schuld kreeg voor het volgen van de regels, en daardoor achter iemands rug om slecht over iemand begon te praten, en alle mensen met wie je werkte aan jouw kant kreeg. Oh, die stond er al, maar je hebt ze geactiveerd. Je hebt het ding versterkt zodat de hele school waar je werkte erg onaangenaam werd om in te zitten omdat er zoveel was boosheid.

[In reactie op het publiek] Je wordt boos op regelovertreders, want als mensen de regels overtreden, is er de angst voor chaos. En dat is best eng. We moeten ervoor zorgen dat mensen zich koste wat kost aan de regels houden.

En [publiek] beschreef het in termen van terugtrekken, maar dat is niet altijd wat je doet. (Als ik een opmerking mag maken.) [gelach] Het is een van de dingen die je doet, je terugtrekken. Soms laat je de persoon weten dat ze de regel overtreden en dat ze zich moeten aanpassen. Wat er gebeurt, het probleem dat het veroorzaakt, is veel ongemak in je eigen hart omdat het herkauwen, de angst die achter de boosheid, en daarna natuurlijk met de mensen om te gaan. Je vindt het erg moeilijk om naar de persoon toe te gaan en erover te praten omdat de boosheid en de angst blokkeert je gewoon. Het verstoort dus relaties. En nogmaals, zoals je zei, je kunt de energie in de kamer snijden met een mes.

[In reactie op het publiek] Je zou met iemand aan een project werken, terugkomen, ze deden iets wat je niet leuk vond, of deden het op de verkeerde manier, je zou doorgaan en het gewoon ongedaan maken en het maken zoals je wilde het, maar merk dat je piekert en de schuld geeft, en je er erg ongemakkelijk bij voelt. En natuurlijk kwamen de andere mensen (mag ik het wagen?) misschien terug en zagen dat en werden heel, heel boos? [gelach] Soms.

[In reactie op het publiek] Oh ja, dus je moppert. Dat maakt mensen behoorlijk onaangenaam, niet? Mopperen.

[In reactie op het publiek] Iemand die geacht wordt je te helpen en dan doet wat je niet denkt te helpen, wat zij wel of niet overwegen te helpen, wie weet? Dan piekert de geest veel over mogelijke motivaties voor wat ze doen. Dat is een ander deel van het herkauwen, nietwaar? Het is niet alleen maar herhalen wat hij zei, zei ze. We moeten onze psychoanalyse van de andere persoon doen en een soort van mentaal onevenwichtige motivatie toeschrijven aan hen om te doen wat ze ook deden. Ook al zijn ze zich er misschien niet eens van bewust dat we boos zijn omdat ze geen probleem zien met wat ze hebben gedaan. Maar voor jou is een van de problemen dat je 's nachts niet goed slaapt omdat je boos bent, en je piekert, je wordt midden in de nacht wakker en kunt niet in slaap vallen.

[In reactie op het publiek] Je kunt enkele overeenkomsten zien in wat mensen zeiden. Ook verschillende variëteiten op verschillende dingen. Het is echt goed om echt te zitten en na te denken over onze eigen problemen boosheid veroorzaakt ons, zonder ons schuldig te voelen, zonder onszelf te haten omdat we boos worden, maar het zien van de boosheid als de vijand, ons onderscheidend van de boosheid. We zeggen niet "ik ben" boosheid, daarom haat ik mezelf omdat ik boos word en ik ben een vreselijk persoon omdat ik boos word.” Niet zo. Maar het zien van boosheid als een functie van de egocentrische geest en wetende dat het niet is wie we zijn, maakt het geen deel uit van de aard van onze geest. Dus er met een vinger naar wijzen en die emotie zien is degene die me kwelt, dus ik wil me tegen die emotie verzetten. Maar het verandert niet in zelfhaat.

Het is goed. Als we de nadelen van onze boosheid dan motiveert het ons echt om te veranderen. En nogmaals, als we boos zijn, is het moeilijk om mediteren op liefde en mededogen, maar dat is natuurlijk het tegengif dat we nodig hebben mediteren aan, niet?

[In reactie op het publiek] Waarom zijn we allemaal gevoeliger voor het onthullen van situaties van boosheid, terwijl de vorige keer dat we het over onze gehechtheden hadden, we meer open waren en konden lachen? Omdat boosheid is zo duidelijk een negatieve emotie dat we niet graag toegeven dat we het hebben. En ik denk dat dat de reden is waarom jaloezie nog moeilijker toe te geven is dan boosheid, omdat het nog walgelijker is. Dat is mijn idee.

Maar ik denk dat het echt nuttig voor ons is om het toe te geven en erover te praten, want anders weten andere mensen het als we het altijd proberen te verbergen. Voor wie verbergen we wat? Omdat we meestal het object zijn van hun boosheid, dus we weten dat ze boos worden. Maar voor ons vereist het enige mate van duidelijkheid, nederigheid en transparantie om gewoon te zeggen: "Nou, je weet dat deze mensen het toch weten, dus ik hoef hier geen show op te zetten over het feit dat ik Miss Goody Two Shoes ben."

[In reactie op publiek] Met boosheid het is zo duidelijk dat we andere mensen pijn doen dat we opnieuw schaamte voelen, we hebben spijt, we worden vaak boos op onszelf. Dat kan een van de redenen zijn waarom het zo ongemakkelijk is om erover te praten. We kunnen moeilijk accepteren dat we ons zo hebben gedragen en dat soort pijn hebben veroorzaakt.

Wat ik denk, op een bepaalde manier…. Het feit dat we er spijt van hebben…. En dit soort schaamte waar je het over hebt, dat is het goede soort schaamte, niet het slechte soort schaamte, maar het gevoel van, “Goh, ik kan beter dan dit. En ik moet het beter doen dan dit.” Dat is op zichzelf denk ik een deugdzame mentale factor. Als we boos zouden worden en we zouden geen enkele vorm van spijt of enige vorm van (ongemak) voelen, dan zouden we waarschijnlijk een psychopaat zijn. Zouden we niet?

[In reactie op het publiek] Onze bijlagen vinden we schattig. Zoals: "Oh, wat was ik dom." Maar de boosheid, je zegt dat ook de meesten van ons toen we jonger waren echt bekritiseerd werden door ouders, leraren, wie het ook was, voor onze boosheid. Dat voegt een laag toe om tegen onszelf te zeggen: "Je bent een slecht persoon om boos te worden", en dat maakt het moeilijk om over de boosheid in het bijzijn van andere mensen, want dan zullen ze allemaal weten wat een slecht persoon we zijn.

Verbazingwekkend hoe we onszelf in de knoop leggen, nietwaar? Dit is allemaal conceptualiteit.

[In reactie op publiek] We hebben onze boosheid, dus we hebben geen gevoel van vrede in onszelf. Als we het kunnen accepteren, betekent dat niet dat we boos blijven, maar dat we stoppen onszelf te schamen. We stoppen met onszelf voor de gek te houden. Dat schept een gevoel van ruimte in onze geest waar we echt naar de kunnen kijken boosheid en doe er dan wat aan. Terwijl als we allemaal vastzitten met: "Je moet niet boos worden, en je bent een slecht persoon omdat je boos wordt, en iedereen haat je omdat je boos bent, en ze weten allemaal dat je een slechte persoon…." dan is er geen manier voor ons om zelfs maar om te gaan met onze boosheid omdat er al die andere ruis in de geest is.

[In reactie op het publiek] Het was moeilijk voor u om uw vermogen tot wreedheid te zien. Zelfs als andere mensen je probeerden te helpen over de boosheid bij die vriend weigerde je.

Daarom koesteren sommige mensen hun hele leven met dit soort wrok. Hun hele leven. En het is erg pijnlijk.

Ik denk dat we ook moeten leren lachen om onze boosheid. Vind je niet? [gelach] Want soms, ik bedoel, als we kunnen kijken naar de verhalen die achter onze... boosheid,,De verhalen zijn eigenlijk best dom. Zijn ze niet? Dus als we naar die verhalen zouden kunnen kijken en zeggen: "Ze zijn zo dom!" In de 7e klas zei Peter Armeda dit, daarom zitten we tijdens de rest van de middelbare school, de middelbare school en op de universiteit in dezelfde klassen en ik weigerde met hem te praten.' Dat is echt dom, niet? En ik kan je het verhaal vertellen, en veel mensen zouden je zeggen: "Je had gelijk om boos op hem te zijn. Je zou boos moeten zijn. Hij had een vooroordeel. Hij was bevooroordeeld. Hij was antisemitisch. Je zou boos moeten zijn." En dan…?

Maar daar wil ik me niet aan vasthouden. Daar wil ik me niet aan vasthouden. Echt niet.