Je eigen geest observeren

• De nadruk leggen op het observeren van onze eigen geest, niet op het gedrag van anderen
• Het vergroten van ons vermogen om onze motivaties te onderscheiden
• Het gevaar om anderen te zien als enige hulpmiddelen die we kunnen gebruiken
• Het observeren van onze geest beïnvloedt de karma we creëren

Wijsheid van de Kadam-meesters: je eigen geest observeren (Download)

We gaan verder met de tekst van hele mooie gedachtetrainingsslogans uit de Kadampa-traditie. We zijn op de vierde die zegt:

De beste instructie is de constante observatie van je geest.

Let op, er stond niet: "De beste observatie is de constante observatie van wat andere mensen doen." Dat zei het niet. Het zei over onze eigen geest. Maar waar kijken we meestal naar? Wat andere mensen doen. Het resultaat is dat we meestal geen voeling hebben met wat er in ons omgaat. Het resultaat is dat we erg verrast zijn als we in de war raken, als dingen niet gaan zoals we hadden gedacht, als mensen die we vertrouwden dat vertrouwen schenden. Ik denk dat een groot deel van het probleem – zo veel van de problemen die we hebben – is dat we altijd naar de acties van andere mensen kijken en geen aandacht schenken aan wat er in ons omgaat. Want als we aandacht zouden schenken aan wat er in ons omgaat, zouden we onze superposities op andere mensen kunnen opmerken: wanneer we ingaan op hun goede eigenschappen, of we ingaan op hun slechte eigenschappen, gehechtheid en boosheid ontstaan. We zouden zelfs rode vlaggen kunnen opmerken. Soms observeren we iemands actie en is er een rode vlag. Het is als: "Hmm, waarom zegt of doet deze persoon dit?" Maar we willen zo graag een bepaald soort relatie met die persoon hebben dat we de rode vlag negeren. En omdat we ons niet bewust zijn van wat er in onze eigen geest omgaat, realiseren we ons niet dat we het gedaan hebben tot enige tijd later plotseling de persoon zich niet gedraagt ​​zoals we dachten dat ze zouden moeten doen, volgens naar onze eerste beoordeling. En eigenlijk, onze eerste beoordeling, we hebben misschien iets opgemerkt, maar we hebben het gewoon volledig geblokkeerd omdat we de dingen niet echt zo wilden zien.

Was dat gebeurd? Ik heb dat meegemaakt. Grote puinhoop achteraf.

Als we aandacht besteden aan onze eigen geest, zullen we onze motivatie veel beter kunnen onderscheiden, en dat zal ons de mogelijkheid geven om onze acties te evalueren zonder op andere mensen te hoeven vertrouwen om te zeggen of ze wat leuk of niet leuk vonden we deden. Maar als we naar onze eigen motivatie kijken, kunnen we zien of onze motivatie heilzaam of onheilzaam is, en dus of de actie heilzaam of onheilzaam was. Als we geen voeling hebben met onze eigen motivatie, dan volgen we, welk idee dan ook dat in ons opkomt, het meestal gewoon, en dan vragen we ons achteraf weer af waarom de dingen zo plakkerig en verward zijn. Het is omdat we geen aandacht schonken aan "wat ben ik aan het doen?"

We hebben veel gesproken over agenda's, agenda's hebben. En mensen helpen omdat we een agenda hebben. Of dingen van andere mensen willen omdat we een agenda hebben. Aardig tegen ze zijn omdat we een agenda hebben, wat we van ze willen. En dit alles gebeurt opnieuw omdat we onze eigen geest niet observeren. Als we onze geest goed kunnen observeren, kunnen we zien wanneer we mensen objectiveren. En die objectivering van mensen gebeurt op zoveel verschillende manieren. Als die persoon iemand kent die we willen ontmoeten, dan is die persoon in onze ogen geen mens meer en wordt hij gewoon een object dat ons kan voorstellen aan wie we willen ontmoeten. Of als die persoon een speciale eigenschap heeft, of als die persoon rijk is, wordt hij niet langer een mens met gevoelens en begint hij alleen die eigenschap te worden, en we gaan met hem om op basis van wat we uit hem kunnen halen.

Er wordt nu zoveel in de media gesproken over het objectiveren van vrouwen, maar vrouwen zijn niet de enigen die geobjectiveerd worden. En we doen zelf veel aan objectivering. Als we onze geest niet observeren, dan zijn al deze manieren om mensen gewoon te zien in termen van "wat kunnen ze doen dat mij ten goede komt?" Dat komt naar boven. En dat is zo'n walgelijke manier om met andere mensen om te gaan. Vind je niet? Als ik dat in mijn hoofd zie, walg ik echt. Hoe kun je jezelf respecteren als je andere voelende wezens alleen ziet als hulpmiddelen om te krijgen wat je wilt? Dat is wat er gebeurt als we onze eigen geest niet observeren. Terwijl we, als we onze eigen geest observeren, die dingen kunnen zien gebeuren als ze klein zijn, kunnen we ze corrigeren. We kunnen ons zoveel meer bewust zijn van hoe onze geest helpt om onze ervaring te creëren. Hoe onze geest onze indruk creëert van de omgeving waarin we leven. Want dat doet het zeker. De houding die we aan tafel brengen, heeft een heel direct effect op de ervaring die we hebben met een bepaalde situatie. Maar zonder onze geest te observeren kunnen we dit niet zien.

Erg belangrijk. Observeer onze eigen geest. Dit heeft ook veel invloed op de karma die we creëren. En deze observatie van onze eigen geest zou eigenlijk elke keer moeten plaatsvinden als we een Dharma-lering hebben. Als we een beschrijving horen van hoe aandoeningen werken, hoe karma werkt, hoe goede eigenschappen ontstaan, of wat dan ook, we zouden moeten beginnen onze geest te observeren en te zien hoe die dingen in onze eigen geest werken. Anders zeggen we veel dingen, maar raken we niet echt aan de Dharma. Er is geen ervaring met de Dharma.

Ik kan morgen meer vertellen over specifieke gevallen hiervan.