Print Friendly, PDF & Email

De vriendelijkheid van anderen

De vriendelijkheid van anderen

Onderdeel van een reeks leringen over een reeks verzen uit de tekst Wijsheid van de Kadam-meesters.

  • Tijd besteden aan het nadenken over de vriendelijkheid die we van anderen ontvangen
  • Gezien het feit dat zelfs als we schade hebben opgelopen, de vriendelijkheid veel groter is geweest
  • Hoe we profiteren van het werk dat anderen doen, of ze nu van plan zijn ons te helpen of niet

Wijsheid van de Kadam-meesters: de vriendelijkheid van anderen (Download)

We hadden het over het gelijkmaken en uitwisselen van jezelf met anderen, en we waren begonnen met dit negenpunt meditatie of zichzelf en anderen gelijk maken. De eerste drie punten hebben we eerder besproken. Ze zijn vanuit het perspectief van anderen: dat iedereen evenveel geluk wil, wijzelf en anderen. In termen van bedelaars zou het niet juist zijn om aan sommigen te geven en niet aan anderen, want iedereen is gelijk. Evenzo met patiënten, mensen die ziek zijn, zou het niet juist zijn om sommigen te helpen en anderen te negeren, omdat ze allemaal gelijk zijn in lijden.

De volgende set van drie richt zich meer op onszelf. Hier is de eerste dat iedereen aardig voor ons is geweest in dit leven, vorige levens, en aardig voor ons zal zijn in toekomstige levens. Dit is het punt dat ik denk dat het heel erg waardevol voor ons is om hier veel tijd aan te besteden. Uiteraard kan ik het niet in detail bespreken in een kort gesprek, maar om dit echt te doen meditatie herhaaldelijk en diepgaand, omdat het volledig verandert hoe je je voelt over de wereld en je plaats daarin. Verandert dat totaal. De meesten van ons hebben het gevoel, zoals in de poëzie van El, dat iemand anders het grote stuk taart krijgt en dat we op de een of andere manier worden buitengesloten. Als we echt gaan zitten en nadenken over hoe ons leven afhangt van elk ander levend wezen dat aardig voor ons is geweest, dat gevoel van "het leven is oneerlijk" en "andere mensen hebben meer gekregen", en "Ik word niet genoeg gewaardeerd... .” Dat valt helemaal weg. Het is alsof er een zwaar gewicht van je rug wordt genomen. Je ziet dat je in feite de ontvanger bent geweest van ongelooflijke vriendelijkheid in ons leven. Het is gewoon geweldig.

We lopen vaak vast op het punt: “Andere mensen zijn niet van plan aardig tegen me te zijn. De mensen die de glasvezel hebben aangelegd, waren niet van plan aardig tegen me te zijn, ze deden gewoon hun werk om geld te verdienen.” Waarom ze hun werk deden, is niet het probleem. Feit is dat zij het hebben gedaan en dat we glasvezel hebben en dat geeft ons zoveel gemak bij al het werk dat we doen.

Als ze dat niet hadden gedaan, waren we terug in het stenen tijdperk geweest met de receptor op Mount Hoodoo. Of zelfs daarvoor, echt in het stenen tijdperk, met typemachines. Kun je je voorstellen? Ware het niet voor alle mensen die computers maakten…. Ik weet niet hoe ik ooit zonder computer door de universiteit ben gekomen. Ik denk dat dat een van de 10 wonderen van het universum is. [gelach] Dat iemand van ons zelfs de middelbare school afmaakte zonder computers.

Als je bedenkt dat al deze mensen zoveel werk verzetten, en we kennen ze niet eens om ze te bedanken, en toch profiteren we buitengewoon van wat vreemden hebben gedaan, om nog maar te zwijgen van de vriendelijkheid van familie en vrienden. En dan nog de vriendelijkheid van de mensen die ons kwaad doen omdat ze ons door hun acties uitdagen, ze duwen ons uit onze zelfgenoegzaamheid. En als Dharma-beoefenaars is dat wat we willen. We willen niet zelfgenoegzaam worden. Mensen die niet aardig tegen ons zijn, die onze regels van het universum niet volgen, ze zijn erg aardig voor ons in de zin dat ze onze Dharmabeoefening stimuleren, omdat ze ons laten groeien op manieren die we anders nooit zouden zijn gegroeid.

Als we hier echt over nadenken, verandert het hoe we over vreemden denken, het verandert onze relatie met de mensen die ons in het verleden kwaad hebben gedaan, en dan verandert onze hele kijk op het zijn van een levend wezen in deze wereld. Het maakt een enorm verschil, zeker wanneer je dagelijks de krant leest, dan wanneer je mediteren je ziet de vriendelijkheid van alle wezens, denk aan de vriendelijkheid in vorige levens en de vriendelijkheid die ons in toekomstige levens zal worden betoond, dan weten we dat de krant niet alles is wat er is. Dit ding van wanhoop en desillusie…. Hé, er is ongelooflijk veel vriendelijkheid in deze wereld. We zagen het zelfs na de aanslag in Brussel vorige week in werking treden. Hoeveel mensen staken de hand uit om gewonde mensen te helpen? Om verder te gaan arresteren. Er zijn zoveel voorbeelden van mensen die samenwerken vanuit de wens om de samenleving te dienen waar wij baat bij hebben. Heel belangrijk om daar, zoals ik al zei, herhaaldelijk en diepgaand over na te denken.

Het tweede punt daar is ons "ja, maar ...." verstand. "Ja, ze zijn aardig geweest, maar ze hebben mij ook kwaad gedaan." En: “Laat me mijn dossier eruit halen…. Eigenlijk heb ik het dossier niet nodig, ik heb het allemaal uit mijn hoofd geleerd. Ik kan je elk kwaad vertellen dat ik sinds de eerste dag heb opgelopen. Ik ben er nooit iets van vergeten, mijn lijst met trauma's, mishandelingen, genegeerd worden, afgewezen worden, alle oneerlijke dingen die me zijn aangedaan...'

Ik denk dat ik je dat heb verteld toen ik dat deed Vajrasattva retraite toen ik de Dharma voor het eerst ontmoette, besefte ik dat ik nog steeds boos was op mijn lerares van de tweede klas omdat ze me niet in de klas liet spelen. Juffrouw D. Dat ben ik niet vergeten. Dus onze geest bedenkt deze dingen, en dan moeten we zeggen: “Maar als we de hoeveelheid schade die we van anderen hebben opgelopen, aftrekken van de hoeveelheid voordeel die we van hen hebben gekregen, is er geen vergelijking. Oké, ze liet me niet in de klas spelen in de tweede klas. Maar ze leerde me het hele jaar alle andere vakken op basis waarvan ik nu kan lezen en schrijven en dingen kan doen. Er is dus geen vergelijking. En zelfs andere mensen die ons direct of indirect schade hebben berokkend, heel vaak zijn het dezelfde mensen die ons hebben geholpen, en we zien schade omdat ze ons al die tijd hebben geholpen en toen was er een hobbel op de weg. We herinneren ons de hobbel, maar we herinneren ons niet alle gladde bestrating. Dan vooral de hulp die we hebben gekregen, veel meer dan de schade.

En het derde punt is dat we binnenkort zullen sterven, dus wat heeft het voor zin om wrok te koesteren tegen iemand die ons kwaad heeft gedaan?

We hebben de "ja, maar"-gedachte aangepakt in punt twee: "Ja, ze zijn aardig geweest, MAAR ze hebben me ook kwaad gedaan." Vergelijk de schade goed met het voordeel. 'Maar toch klamp ik me vast aan het feit dat ik deze schade heb opgelopen. Begrijp je niet hoe getraumatiseerd ik ben...' Niet alleen getraumatiseerd, “Hoe gerechtvaardigd mijn haat en boosheid zijn. Mijn boosheid, mijn haat, gerechtvaardigd! Het gaat me geluk brengen.” En dan denk je: “Kijk daar eens naar. Ik ga binnenkort dood, hoeveel voordeel is mijn boosheid en haat en wrok en jaloezie voor mij zullen werken? Wil ik sterven met dat soort geest? Met zo'n haat en jaloezie de wereld uit gaan? Nou, als ik niet wil sterven met dat soort geest die me kwelt, kan ik het maar beter nu laten vallen, want we weten niet wanneer we zullen sterven.

Dat punt ook, heel goed om los te laten, gewoon laten vallen.

Natuurlijk moeten we deze meditaties en deze punten keer op keer doen. Maar als we dat doen, en we zien echt wat de Buddhawaar hij het over heeft, is volkomen logisch. Dan begint onze geest zich te hervormen.

Dit is hoe Zijne Heiligheid, waar hij ook gaat, hij heeft vrienden, hij ziet vrienden, hij ziet vriendelijkheid. Zelfs al die mensen die demonstreren buiten zijn leer om. Zelfs de regering van Peking. Op persoonlijk vlak ziet hij vriendschap. Op politiek niveau heb je te maken met de politiek. Maar daar wordt hij niet boos over. Dus als hij dat niet doet, waarom zouden wij dan?

Wanneer je deze drie punten hier doet, kijk dan echt naar wanneer je geest "ja, maar" zegt. Eigenlijk in een van de lamrim meditaties die je doet. Wanneer je geest "ja maar" zegt, stop dan en zeg "maar wat?" En laat die reden maar komen. Als je niet kijkt naar wat je reden is, dan kom je nooit echt van de emotie af die er een reactie op is. Je moet die reden naar boven laten komen en dan naar die reden kijken met je redelijke, helder denkende geest om te zien of die reden waar is of niet. Maar als we niet kijken naar de dwaze redenen die onze gekwelde geest geeft, dan kunnen we niet van de kwellingen zelf afkomen.

Laat me een voorbeeld geven: je hebt wat problemen met een familielid en je bent erg boos over de problemen met het familielid. Je kijkt, en je vraagt ​​jezelf af: "Zou ik van streek zijn als iemand anders mij hetzelfde gedrag zou aandoen?" Waarschijnlijk niet. Misschien, maar waarschijnlijk niet. We zijn meestal veel gevoeliger voor dingen die familieleden zeggen dan voor dingen die vreemden tegen ons zeggen. Dan kijk je: “Nou, waarom ben ik daar gevoeliger voor? En waarom vind ik het zo ondraaglijk dat een familielid dit of dat of iets anders tegen me zegt?” En dan is er nog de gedachte: “Omdat families geacht worden achter elkaar te staan. Gezinnen horen dichtbij te zijn. Gezinnen horen elkaar te helpen.” Rechts? Is dat niet wat we allemaal zijn opgegroeid met denken? Dat is mij geleerd. Dan stop je, oké, dat is mijn "ja maar." Omdat mensen dichtbij elkaar moeten zijn en familieleden elkaar moeten helpen. En dan stop je: "Is dat waar?" Ik zei dat ze dat zouden moeten doen, betekent dat dat ze dat ook zullen doen? Betekent dat dat ze moeten? Waarom zouden ze? "Zou moeten" heeft niets met de werkelijkheid te maken. Ze handelen zoals ze handelen. Waarom houd ik vast aan dit idee van hoe een gezin zou moeten zijn? Het is een gek idee. Wiens familie is eigenlijk zo? Hoeveel mensen kennen we waar de gezinsleden echt voor elkaar zorgen. Alle gezinsleden zorgen voor elkaar. Misschien in het land van Peter Pan. Dan zeg je: “Nou, ik houd vast aan iets heel onredelijks, dus laten we dat 'zou moeten' over hoe een gezin zou moeten zijn, laten vallen, en laten we gewoon... Dit is gewoon hoe iemand zich gedraagt. Wat kan ik er aan doen?" Wees beleefd. Wees aardig. Vat het niet persoonlijk op.

Eerbiedwaardige Thubten Chodron

Eerwaarde Chodron benadrukt de praktische toepassing van Boeddha's leringen in ons dagelijks leven en is bijzonder bekwaam in het uitleggen ervan op manieren die gemakkelijk te begrijpen en te beoefenen zijn door westerlingen. Ze staat bekend om haar warme, humoristische en heldere lessen. Ze werd in 1977 tot boeddhistische non gewijd door Kyabje Ling Rinpoche in Dharamsala, India, en in 1986 ontving ze bhikshuni (volledige) wijding in Taiwan. Lees haar volledige bio.