Amitabha-beoefening: Mantra-recitatie

• Focussen op het gelukzalige gevoel van licht en nectar
• Vooral gericht op gebieden met ongemak of letsel
• Wat te doen als je geest bepaalde gedachten of gevoelens niet loslaat?

We zullen verder praten over de Amitabha sadhana. Gisteren spraken we een beetje over het speciale vers van de knieval, het aanbieden van en toevlucht nemen, en toen begonnen we te praten over de mantra voordracht. We spraken over,

Met oprechte toewijding,

Met andere woorden, niet met een verstrooide geest.

Ik concentreer me eenzijdig op Guru Amitabha…

Die op ons hoofd zit, in dezelfde richting als wij, met het zijne lichaam gemaakt van licht.

Van zijn heilige lichaam, vijfkleurig nectarlicht stroomt naar beneden in mijn kruin….

Denk aan wit, geel, rood, blauw, groen.

…afdalend via mijn centrale kanaal….

Die begint [bij het voorhoofd], omhoog buigt bij de kruin en dan naar beneden gaat, en dan samenkomt met de twee zijkanalen onder de navel, en ze beginnen [bij de neus] en gaan omhoog en omlaag. En dan bij elk van de chakra's komen er vertakkingskanalen naar buiten.

Van daaruit stroomt het door alle andere kanalen van mijn lichaam, volledig vullen [uw lichaam] met zalige nectar en licht.”

Je concentreert je echt op dit gevoel van gelukzalige nectar en licht. In sommige religies zuiver je door je slecht en belabberd te voelen. Of denken dat je je slecht en rot moet voelen. In het boeddhisme zuiver je door te ervaren gelukzaligheid van het maken van deze zeer sterke verbinding met Vajrasattva of een van de andere goden. Het is iets heel anders. Dus je moet jezelf echt iets laten ervaren gelukzaligheid.

Nu heb ik met veel mensen gesproken over wat "gelukzaligheid" gemeen? Een van mijn vrienden die een lange retraite heeft gedaan en een rechtstreekse student is van Zijne Heiligheid, zegt dat hij denkt aan “gelukzaligheidals 'vervulling'. En ik dacht, ja. Vaak als ik eraan denk gelukzaligheid, ik weet het niet, ik weet niet waar ik aan moet denken gelukzaligheid. Maar het gevoel van vervulling, alsof je in vrede bent, voel je goed. Of welk geluksgevoel dan ook….

Soms zeggen ze om het voorbeeld van seksueel te gebruiken gelukzaligheid, maar ik denk niet dat dat bijzonder nuttig is, want dan begint je geest seksueel te worden gelukzaligheid en naar seks en dan ben je van je object af meditatie heel snel.

Maar het gaat erom je je geheel voor te stellen lichaam zo gevuld.

"Alle hindernissen..." U kunt denken aan kwellende verduisteringen, cognitieve verduisteringen, wat zij de inferieure verduistering noemen (wat verwijst naar de egocentrische gedachte), en alle obstakels die het bereiken van de verschillende niveaus van meditatieve absorptie in de weg staan. Dat is allemaal helemaal weg.

Alle hindernissen, ziekte en vroegtijdige dood zijn volledig gezuiverd.

"Ziekte." Het licht en de nectar gaan naar elk deel van je lichaam, als er ziekte of verwonding is, en echt het gevoel hebt dat het wordt genezen.

Dus wees je bewust, en is er een deel van je lichaam die je haat of die je negeert, of op de een of andere manier zegt je geest: "Nee, ik kan het niet laten" gelukzaligheid in mijn rechterkant,” of iets dergelijks. Ontspan gewoon en laat dat gebeuren.

En dan zuivert het een vroegtijdige dood, dus zoals ik gisteren al zei, we worden geboren met een bepaalde karmische levensduur, maar als een zeer zwaar negatief karma gemaakt in het verleden rijpt, kan het ervoor zorgen dat we een vroegtijdige dood hebben zonder dat we de volledige levensduur ervaren. Dat willen we niet laten gebeuren.

Alle negatieve emoties en verontrustende houdingen, [verkeerde opvattingen], vooral grijpend naar het ware bestaan, volledig verdwijnen.

Your boosheid? Weg. Uw vastklampende bijlage? Weg. Je emotionele behoeftigheid, weg. Je jaloezie, weg. Alles wat je niet leuk vindt aan jezelf, is weg. Je zelfmedelijden is weg. Dat is een van de dingen waar je misschien het meest aan gehecht bent. “Ik laat alles los, maar niet mijn zelfmedelijden, want wie ben ik als ik geen medelijden met mezelf heb? Of als ik niet het gevoel heb dat de wereld tegen me is en me niet goed heeft behandeld.” Weet je, deze identiteit die we hebben als slachtoffer van de wereld, en zo. Mensen zijn zo bevooroordeeld tegen MIJN groep. Al dat spul hebben we volledig neergezet.

Als je geest je niet toestaat om het neer te leggen, en je geest zegt: "Maar maar maar... We leven in deze wereld, en dit is oneerlijk, en dit is onrechtvaardig..." Stop dan en kijk naar je geest en vraag jezelf af . 'Oké, ik houd hier een identiteit vast. Ik blijf even nadenken. Wat is de ultieme natuur van die gedachte? Wat is de ultieme natuur van die identiteit? Als ik dat ding zoek en vind dat ik zo sterk vasthoud, wat zal ik dan bedenken?" Je doet wat leegte meditatie ben ermee bezig. En dan datgene waar je zo sterk aan vasthield, je kunt het niet vinden als je zoekt naar wat het werkelijk is, en dan realiseert je geest zich: 'Oké, ik hoef hier niet zo'n punt van te maken. Het is niet iets dat vindbaar is onder analyse. Het kan conventioneel bestaan, maar het bestaat omdat het deel uitmaakt van een afhankelijk ontstane wereld die is gecreëerd op basis van onwetendheid. Dit is niet een soort ultieme waarheid of ultieme identiteit, of iets dat ik moet [begrijpen].”

En als het dan om wat onrecht gaat, dan nadat je wat hebt gedaan meditatie over leegte, als je terugkomt om te zeggen: "Oké, misschien zit er een conventioneel bestaan ​​in", dan kom je terug met een bodhisattva's houding die zich realiseert: "Oké, dit ding wordt gecreëerd afhankelijk van vele factoren. Afhankelijk van de hele opzet van de hele wereld.” Vooral als we zeggen: "Dit is oneerlijk, dit is onrechtvaardig, er is vooringenomenheid, er zijn vooroordelen", hangt allemaal af van hoe we samen de samenleving hebben gecreëerd. Omdat de samenleving bestaat vanwege ons denken. En hoe we denken dat de samenleving zou moeten zijn, komt door ons denken. We hebben dit idee van gerechtigheid, waar ik mijn leraren overigens nooit over hoor praten, en ik ken geen Tibetaans woord voor gerechtigheid. Mededogen, ja. Gelijkheid, ja. Gerechtigheid? Maar goed... En dat is eigenlijk een heel goede vraag om in twijfel te trekken. Wat bedoelen we met "rechtvaardigheid"? Want ik wed dat als we allemaal onze definitie van 'rechtvaardigheid' zouden uitschrijven en als we iedereen in het land hun idee van rechtvaardigheid zouden laten uitschrijven, je waarschijnlijk heel veel verschillende ideeën zou hebben over wat het is.

Dus om dit soort dingen echt in twijfel te trekken en te zien hoe ze worden gecreëerd door het denken van levende wezens, en het denken van levende wezens is gebaseerd op het grijpen naar het inherente bestaan. Het is gebaseerd op het niet begrijpen van de wet van karma en de effecten ervan. We kunnen naar deze dingen kijken, maar we kijken met mededogen. We laten onze greep op deze dingen als inherent bestaand los. Dus als we naar maatschappelijke problemen kijken, kunnen we zeggen ja, ze bestaan, ze zijn afhankelijk van veel factoren. En het hebben van een bodhisattvaVanuit ons perspectief realiseren we ons dat wanneer de oorzaken verdwijnen, deze problemen ook zullen verdwijnen, dus deze problemen zijn geen gegeven, ze zijn geen must. Maar we realiseren ons ook dat we niet alles kunnen beheersen. Dat ja, dingen worden gecreëerd door veel verschillende factoren, en deze verschillende factoren hebben betrekking op iedereen die in dit universum leeft. En ik heb niet alles onder controle. Dus ik ga me niet druk maken over dingen waar ik geen controle over heb. In plaats daarvan ga ik een optimistische houding aannemen en kijken naar de dingen die ik kan doen om bij te dragen aan een betere wereld, en om bij te dragen aan een betere innerlijke wereld van liefde en mededogen enzovoort. Maar ik ga me niet druk maken over de toestand van de wereld, want we erkennen dat dit samsara is en wat verwachten we? En als we samsara niet leuk vinden, moeten we eraan werken om eruit te komen. En als we het niet leuk vinden dat andere bewuste wezens in samsara zijn en lijden, dan moeten we proberen boeddha's te worden, zodat we ze kunnen helpen eruit te komen. Want wie ga jij de schuld geven van het bestaan ​​van samsara? Als je al het onrecht en oneerlijkheid herleidt tot samsara, wat geef je dan de schuld? Wat is de oorsprong van samsara? Onze eigen onwetendheid. Dus er is geen persoon, er is geen externe persoon die er de schuld van heeft. Het ontstaat door de onwetendheid van levende wezens.

Dus wanneer we deze visualisatie doen, proberen we te begrijpen wat de eerste schakel is, onwetendheid, die deze hele keten van samsara in gang zet? En denk dat dat gezuiverd wordt en aan het verdwijnen is. En dus wat doen meditatie ook op leegte op dat punt.

Dat is de zuivering kant. dan denken we ook dat de goede eigenschappen van Amitabha in ons vloeien. Denk eraan, dit is het punt (je denkt aan) de vier zelfvertrouwen, en de tien machten, en de achttien niet-gedeelde kwaliteiten, en al het andere, en denk dus echt dat die dingen in je komen.

Als dat te ondenkbaar is om over na te denken, bedenk dan dat er een kalme, vredige geest in je komt. Denk dat je meer compassie krijgt. Denk dat je meer zelfvertrouwen krijgt. En een soort zelfvertrouwen dat samen is, niet met arrogantie, maar met wijsheid. En dus denken de goede eigenschappen die je wilt ontwikkelen als het licht en de nectar binnenkomen, dat je die aan het verwerven bent. En concentreer je daar dus even op. Het zet ons aan het denken: “Wat voor soort goede eigenschappen wil ik hebben? Ik kan zo alle dingen opsommen die ik niet leuk vind aan mezelf. Maar wat voor goede eigenschappen wil ik ontwikkelen?” Want als we geen idee hebben van de goede eigenschappen die we willen ontwikkelen, hoe gaan we die dan ontwikkelen? Dus denk daar eens over na. Denk na over alle stadia van het ontwikkelen van de drie hoofdaspecten van het pad. Denk aan de achtvoudig nobel pad, van de tien paramita's, tien perfecties. Denk aan welke goede eigenschappen je ook denkt te willen ontwikkelen. En denk dat ze echt bij je binnendringen.

My lichaam wordt kristalhelder als een regenboog, en mijn geest wordt vredig en vrij van hunkering.

Hoe zou het voelen om een ​​geest te hebben die vredig en vrij is van... hunkering? Een geest die daar kan zitten en zeggen: "Ik ben helemaal tevreden"? Zonder te willen dat er iets verandert en iets teweegbrengt dat een beetje interessanter is dan het huidige moment. Of wat we momenteel meemaken.

Want je weet hoe we soms echt rusteloos worden. We voelen ons rusteloos. Hier gaan we dus mee aan de slag. Dan denken we: oh, dat kan ik ook. Dan gaan we erheen en doen we dat. 'O, ik kan gaan wandelen. Oh, ik zal mijn e-mail checken. Oh, ik kan deze Dharma-video gaan bekijken. Oh, ik kan dit boek gaan lezen.” We maken nooit iets af omdat we altijd op zoek zijn naar iets anders dat beter zal zijn dan wat we nu doen. Ook al zijn de dingen die we kiezen waarvan we denken dat ze interessanter zullen zijn, niet per se onze favoriete bezigheden. Maar het is gewoon zoiets van: 'Ik moet in beweging blijven. Ik kan niet stil zitten.” Dus stel je voor dat je gewoon dat vermogen hebt om daar te zitten, volkomen kalm te zijn, open te staan ​​voor de wereld, vol mededogen, vol wijsheid, en je hoeft niets anders te doen. En je hoeft je bestaan ​​aan niemand te bewijzen, of je bekwaamheid aan niemand te bewijzen, of drie achterwaartse salto's te doen, zodat je het verdient om te lunchen. Je kunt daar gewoon zitten en wijs en medelevend zijn. Dat is moeilijk! Is het niet? Met ons verstand? Dat is zo moeilijk. Ik kan beter de microfoon controleren. Ik kan maar beter kijken of die omslag van dit boek plat is. Kijk naar wat onze geest doet? Het is verbazingwekkend, nietwaar?

We kunnen ons een tijdje concentreren op alleen de visualisatie en dan de mantra ernaar toe. Zoals ik gisteren al zei, soms met de visualisatie sterker, de mantra op de achtergrond. Andere keren de mantra sterker is, de visualisatie op de achtergrond. Soms met de mantra concentreer je gewoon op de energie van de mantra, het gevoel van de mantra. Omdat de mantra heeft een bepaalde energie, en als je het zegt, voel je de energie van je mantra in je eigen lichaam. En ik weet het soms, als ik wat dan ook zeg mantra dat het is, het is me heel duidelijk dat de energie van de mantra en mijn energie komen op dit moment niet overeen. Mijn energie is uitgeput, het is competitief, wat het ook is. De mantra is vredig. Ik krijg mijn geest niet helemaal tot rust in de trilling van de mantra. Het is goed om dat op te merken, en dan denk je: "Oh, ik loop de hele dag zo rond." En dus proberen om dat gewoon los te laten. En dan door te zeggen de mantra en je hele krijgen lichaam en geest, de interne trilling van je winden, afgestemd op de mantra, het kan je echt een goed gevoel geven. Dat kun je dus ook wel eens doen.

Nu, de mantra hier. Hier heeft het:

om amideva hrih

Ik keek daar altijd naar en zei: 'Dat is heel vreemd. om amideva hrih.” Omdat het "Amitabha" zou moeten zijn. En "deva” betekent meestal als een god. En soms wordt het gespeld met een W: dewa. Sommige mensen denken dat het verwijst naar dewachen, het zuivere land van Amitabha, maar Dewachen is de Tibetaanse naam, en dit mantra moet in het Sanskriet zijn. En je herinnert je ook nog toen Pari Rinpoche ons de jenang gaf die hij ons de . gaf mantra "om Amitabha hrih soha." Toen kwam ik iets tegen dat de zei mantra zou moeten zijn "om Amitabha hrih.” Ik ging, ja, dat is veel logischer. Om Amitabha hrih. Je weet hoe wanneer de Tibetanen het Sanskriet proberen uit te spreken, het ons soms heel, heel anders maakt dan het Sanskriet. Vajra wordt Benza. En als je kijkt, veel van de woorden. Svaha wordt Soha. Veel andere woorden, de manier waarop de Tibetanen ze uitspreken, staat ver af van het Sanskriet. Zelfde met de Chinezen. De Prajnaparamita soetra. Het komt er heel anders uit. Dus sommige mensen zeggen om het volgens het Sanskriet te zeggen. Sommige mensen zeggen om je leraar te volgen, hoe je leraar het uitspreekt. Het kan dus alle kanten op. Maar voor mij is het zoveel logischer, om amitabha hrih. Of om amitabha hrih soha. Ik denk dat je het op beide manieren zou kunnen doen.

Het zegt:

reciteer de mantra zo vaak als u wilt, terwijl u doorgaat met de visualisatie. Rust aan het einde van de recitatie de geest eenpuntig op Amitabha en voel je volledig vrij van verduisteringen.

De volgende keer zullen we het hebben over de ambities en die doornemen. Want daar kun je aan denken nadat je de mantra en doe de visualisatie. Soms is het goed dat je hier even bij stil kunt staan ​​tijdens de mantra. Want soms moet je je geest bezig houden, want die blijft niet alleen bij de visualisatie en de mantra zo gemakkelijk, dus je hebt andere deugdzame gedachten nodig om in je hoofd te zetten, zodat je niet mediteert over je vriend, vriendin, lunch of wat iemand je 35 jaar geleden heeft aangedaan. Houd de geest op de een of andere manier in deugd als we bezig zijn met de mantra.

Publiek: Kan gelukzaligheid vergeleken worden met vervoering? Zou het kunnen verwijzen naar, zoals in de jhanas, er is vervoering.

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Er zijn veel verschillende soorten gelukzaligheid. Je bent niet binnen jhana op dit moment, dus het zou niet hetzelfde zijn gelukzaligheid dat vind je in dhyana. En als je de dhyana's beklimt, is tegen de tijd dat je bij de derde dhyana komt, de vreugde of vervoering verdwenen. De vierde jhana ook gelukzaligheid is weg. Dus gelijkmoedigheid wordt eigenlijk als beter beschouwd. Omdat ze zeggen vreugde en gelukzaligheid, ze kunnen enigszins [stimulerend] zijn.

[In reactie op het publiek] Je bent niet alleen aan het chanten, je bent niet alleen maar licht aan het brengen, maar je hebt echt het gevoel dat je een relatie met Amitabha opbouwt Buddha. En Amitabha is altijd beschikbaar voor ons allemaal, en we moeten die relatie creëren.

Publiek: In het gebed staat dat je kunt denken aan boeddha's uit het verleden, het heden en de toekomst, de verdiensten uit het verleden, het heden en de toekomst die je hebt, en je stelt je dat allemaal voor. Kun je hier een beetje over praten?

VTC: Als we het hebben over vroegere, huidige en toekomstige boeddha's, zien we echt dat er altijd boeddha's zijn en dat er boeddha's zullen zijn. Van de kant van de boeddha's, de boeddha's zullen ons nooit in de steek laten en ons met rust laten. Het geeft ons dat soort vertrouwen. Van de kant van verleden, heden en toekomst verdienste wanneer we opdragen: de verdienste die wij en anderen in het verleden hebben gecreëerd, wat we nu creëren, wat we in de toekomst zullen creëren, al deze dingen zijn aanwezig fenomenen. Ze bestaan ​​niet noodzakelijkerwijs nu in dit heden, maar de verdienste uit het verleden, de toekomstige verdienste zijn bestaande dingen. Dus we verheugen ons. En vooral als we zo denken, helpt het ons om verder te denken dan alleen maar blij te zijn met onze eigen verdienste en de verdienste van mensen, maar we beginnen te denken aan de verdienste van de arhats, van de bodhisattva's via de tien gronden van de boeddha's. Omdat wij op een dag toekomstige verdienste onze verdienste zullen zijn die wordt gecreëerd wanneer we deze bodhisattva's van hoog niveau worden. Dus het verbreedt een beetje onze reikwijdte van waar we ons over verheugen. En het helpt ons echt om te zien dat er veel goeds in deze wereld is. Omdat onze geest soms erg [eng] wordt en we het grote perspectief vergeten.

Publiek: Een gedachte die in me opkwam toen ik daarover nadacht, is: oh, niets kan me ervan weerhouden om naar Sukhavati te gaan.

VTC: Niets van buitenaf kan je ervan weerhouden naar Sukhavati te gaan. Het is je eigen geest. Niks anders.

Publiek: Denkend dat alles er is, is het alsof niets me kan stoppen.

VTC: Ja. Sukhavati is daar. Amitabha geeft op dit moment les aan alle bodhisattva's. Alle levende wezens onderwijzen. We zijn er niet. We hebben de oorzaken niet gecreëerd. Maar zoals je al zei, niets houdt ons tegen. We hoeven geen kaartjes te kopen om naar Sukhavati te gaan. Niets van dit soort dingen.