Wie is Amitabha eigenlijk?

• Vertrouwen in Amitabha's belofte om degenen te steunen die zijn naam reciteren
• Vertrouwen in onszelf Buddha-natuur
• De Amitabha-oefening doen

Nog even over Amitabha gesproken. Gisteren zei ik dat ze praten over vier hoofdoorzaken voor wedergeboorte in Sukhavati: aspiratie om daar geboren te worden, visualiserend Amitabha Boeddha en zijn pure land, negatieve acties vermijden en positieve acties creëren, en de algemene Mahayana-leringen beoefenen en genereren bodhicitta. Dat past allemaal in de algemene praktijk. Als iemand hier zat en zei: "Wat moet ik doen om de Dharma te beoefenen?" Ik ga ze vertellen dat ze moeten studeren, vooral de Mahayana-leringen, do zuiveringen doe oefeningen om verdienste te creëren. Dat is altijd de basis voor iedereen als ze beginnen met oefenen. Eigenlijk gaat het nooit weg, dat blijf je doen tot aan de verlichting. Je stopt nooit met studeren, je stopt nooit met zuiveren en je stopt nooit met het creëren van verdienste totdat je een Boeddha. Dus als je een van deze dingen doet, en dan niet alleen studeert, maar ook nadenkt over de leringen, erover mediteert, dan doe je wat je moet doen. U hoeft zich er geen zorgen over te maken.

Ze zeggen ook dat er drie soorten accumulaties zijn om te doen in de Amitabha-beoefening.

Een daarvan is om vertrouwen te hebben in Sukhavati en in Amitabha's belofte om wezens te steunen en te beschermen die zijn naam reciteren. Evenals vertrouwen in onze eigen Boeddha natuur. En het vertrouwen dat onze Boeddha de natuur - of de leegte van onze geest - is hetzelfde als de leegte van Amitabha's geest.

Dit is iets dat wat uitpakken nodig heeft. Om vertrouwen te hebben in Amitabha en zijn aspiratie, dat het reciteren van zijn naam goed voor ons zal zijn, heilzame resultaten zal opleveren. We moeten dit goed begrijpen. Het is niet alleen, er zit Amitabha drie wolken boven en twee boven en we bidden: "Alsjeblieft, Amitabha, breng me naar je pure land", en dan doen we onze normale dagelijkse dingen, iedereen lastig vallen en negativiteit creëren, en dan denken: "Maar Amitabha staat aan mijn kant en hij gaat me redden." Nee.

Ik denk hier, waar het over gaat, dat dat soort geloof en... aspiratie verbonden met Amitabha, het verwijst naar het hebben van een heel diep toevluchtsoord in de Buddha, Dharma, Sangha. Toevlucht hebben, vertrouwen, vertrouwen, vooral in de vier edele waarheden. Om een ​​goed begrip te hebben van de vier waarheden, hoe we de oorzaak voor wedergeboorte in samsara creëren, hoe we de oorzaak creëren om uit samsara te komen, en dan vooral, wat Zijne Heiligheid zegt, wanneer we toevlucht, de echte toevlucht is waar stoppen ondersteund door ware paden.

Het gaat niet alleen om geloof en vertrouwen in Amitabha als persoon, maar wie is Amitabha eigenlijk? Amitabha is niet opa of oma, of wie het ook is. Amitabha is de manifestatie van bodhicitta en wijsheid. Hij is de manifestatie van de drie hogere trainingen, de zes volmaaktheden. Het is geen vertrouwen hebben in iemand die iets gaat doen, maar vertrouwen in deze kwaliteiten. En mensen die deze kwaliteiten hebben, kunnen ons zeker helpen, dus we hebben vertrouwen in de boeddha's die al bestaan, en de bodhisattva's. Maar ook om te zien dat we vertrouwen moeten hebben in ons vermogen om deze kwaliteiten in onszelf te ontwikkelen.

Als we de mentaliteit hebben dat "Ik ben maar een kleine oude ik en ik kan niets doen, en op de een of andere manier heeft iedereen de Boeddha de natuur, maar ik werd buitengesloten toen het werd verspreid….” Als we zo'n zelfbeeld hebben, creëren we zoveel obstakels in onze eigen Dharma-beoefening. En die obstakels komen niet van buitenaf, ze komen van ons zelfbeeld.

Om echt deze connectie met Amitabha te hebben, moeten we enig begrip hebben van ons eigen potentieel, dat van onszelf Boeddha natuur. Dat onze geest van nature leeg is van het inherente bestaan. En die leegte van het inherente bestaan ​​is wat ons in staat stelt te veranderen en een Boeddha. Deze leegte van het inherente bestaan ​​van onze geest is hetzelfde als de leegte van het inherente bestaan ​​van Amitabha's geest. Er is absoluut geen verschil in hen. Er is een verschil in de geest dat de basis is van die leegte. Amitabha's geest is leeg, maar Amitabha's geest is leeg Boeddha's geest. De basis van de leegte van onze geest is die van een bewust wezen. Er is dus een verschil in de basis, maar in de bestaanswijze zijn ze allebei leeg.

Een tweede ding, in termen van onze Boeddha natuur, is dat de verontreinigingen geen inherent onderdeel van onze geest zijn. Ze maken niet inherent deel uit van onze conventionele heldere en bewuste geest. Ze zijn geen inherent onderdeel van de ultieme natuur van onze geest, zijn leegte. Heb daar enig gevoel voor en enig vertrouwen daarin, want dan hebben we het gevoel van: “O, ik kan de kwellingen wegnemen. De fundamentele aard van mijn geest is puur. De aandoeningen zijn niet ingebed in de aard van de geest. Er zijn tegengiffen die bestaan ​​tegen de aandoeningen. Ik kan die tegengiffen in de praktijk brengen, ze in mijn geest ontwikkelen, die wijsheid ontwikkelen, de kwellingen elimineren, en dan zal mijn geest precies hetzelfde zijn als die van Amitabha in termen van onze realisaties. En dan zal de lege aard van mijn geest de lege aard van een zijn Boeddha net zoals de leegte van Amitabha's geest de leegte is van de geest van a Boeddha. '

Het cultiveren van dit soort begrip als achtergrond voor het beoefenen van Amitabha maakt je beoefening echt sappig, het zorgt ervoor dat je beoefening vooruit gaat. Terwijl, als je een heel simplistische houding of begrip hebt van wie Amitabha is, en wie je bent in relatie tot Amitabha, ik denk dat je obstakels opwerpt.

Voor mensen die niet zo geïnteresseerd zijn in boeddhistische beoefening, of voor mensen in, zoals in de oudheid, die analfabeet waren en geen toegang naar de teksten om diepere soorten wijsheid te krijgen, want het is gunstig voor hen om Amitabha op deze manier te zien, en ik ga niet rondgaan om hen te vertellen: "Je hebt het helemaal verkeerd." Ze hebben vertrouwen, ze doen iets nuttigs, ze proberen negativiteit op te geven en deugd te creëren, en dat is zeker bewonderenswaardig. Net als hun geloof en toewijding. Maar ik leg je nog iets anders uit omdat ik denk dat je deze diepere manier van kijken naar Amitabha aankunt.

Als we het hebben over het reciteren van Amitabha's naam, of je nu in het Chinees "Namo Amituofo" zegt of "Om amideva hrih" of "Om Amitabha hri soha", wat je ook zegt, je zegt Amitabha's naam , dan realiseer je je dat het zeggen van die naam je aan het denken zet over je eigen potentieel en je aan het denken zet over de Buddhakwaliteiten en wat de connectie is tussen jouw Boeddha de natuur en de Buddha's kwaliteiten. En dat zal je, als je diep in die reflectie duikt, ertoe brengen om na te denken over de... vastberadenheid om vrij te zijn van samsara, bodhicitta wijsheid die leegte realiseert, en al het andere. Dat diepe ding van het reciteren van Amitabha Buddha's naam is als, "Wel, wie is Amitabha?" Dat is een zeer diepgaande vraag.

Je kunt ook, als je Amitabha's naam reciteert - zoals de zen-mensen het aanbevelen, en ik denk dat dit ook heel goed is - is: 'Wie reciteert Amitabha's naam? Wie?" Dat brengt je ook in een hele andere discussie.

De tweede accumulatie is, nogmaals, aspiraties, de vastberadenheid om in Sukhavati geboren te worden, vertrouwen in iemands zuivere geest, om in de positie te zijn om jezelf te bevrijden en om anderen te bevrijden. Hier hebben we het over bodhicitta. Waarom doen we de Amitabha Buddha oefening? Als we het gewoon doen omdat we bang zijn om in de lagere rijken geboren te worden, is dat een goede motivatie – om wedergeboorte in de lagere rijken te vermijden en een goede wedergeboorte te hebben – maar hier, om onze geest echt in vorm te krijgen waar we veel kunnen profiteren als we in het zuivere land worden geboren, is om de bodhicitta motivatie, en onszelf willen bevrijden, niet alleen zodat we vrij zijn, maar zodat we in een positie zijn om meer voordeel te hebben voor andere levende wezens. Dus, onze motivatie uitbreiden. Zijne Heiligheid zegt: "Sommige mensen proberen gewoon in het zuivere land geboren te worden om zichzelf te beschermen." En dat is goed, we zeggen niet dat we willen dat iemand lijdt, zeker niet. Maar om echt synchroon te lopen met wat Amitabha aan het doen is, om gewoon diep respect en respect te hebben voor bodhicitta en een aspiratie om het te genereren, en het nemen van enkele stappen om op zijn minst langzaam te genereren bodhicitta.

Zoals Zijne Heiligheid ook zegt, bodhicitta is niet moeilijk te begrijpen, maar het is moeilijk te genereren. Het duurt lang en we moeten echt…. Het uitroeien van de egocentrische geest is niet snel, goedkoop en gemakkelijk. Dat doorzettingsvermogen hebben om eraan vast te houden en het te doen.

De derde was om te oefenen. De eerste was het hebben van vertrouwen, en het hebben van aspiratie van de juiste motivatie. En de derde is om de oefening daadwerkelijk te doen. Dit wordt vaak beschreven als het reciteren van Amitabha Buddha's naam. Het is niet alleen (afgeleid reciteren) "Namo amitoufo, namo amitoufo" (rondkijken in de kamer, afgeleid raken). Het is niet dat. Het reciteren van Amitabha's naam wordt je doel voor het ontwikkelen van eenpuntige concentratie. Alleen het geluid van de mantra, het geluid van het reciteren van 'Amitabha', dat wordt je object van meditatie. Of het gevisualiseerde beeld van Amitabha. We hebben over sereniteit gestudeerd. Dus in plaats van (misschien) Shakyamuni Buddha, dan het gevisualiseerde beeld van Amitabha in de ruimte ervoor. Of, als je een zelf-generatie oefening doet, wordt de visualisatie van jezelf als Amitabha je object van eenpuntigheid. Daarom, om dit te gebruiken meditatie eenpuntigheid ontwikkelen, ontwikkelen bodhicitta, om wijsheid te ontwikkelen. Het is niet simpelweg "namo Amitoufo" zeggen en dan thee drinken of televisie kijken en wachten tot Amitabha het vliegtuig reserveert en ons naar het zuivere land brengt. Het is onze mentale transformatie die ons naar het zuivere land brengt.

Ik denk dat dit op dit moment voldoende is, en we zouden het over de praktijk zelf moeten hebben.

Publiek: Dit is een vraag over het gebruik van a mantra als een object van meditatie. Kun je op die manier sereniteit ontwikkelen?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Het lijkt zo.

Publiek: Zou het de mentale zijn….

VTC: Het is nog steeds een beeld in de geest. Omdat je het in gedachten reciteert. Je kunt het ook hardop reciteren, maar het is vooral de mentale recitatie.

En ook, als we op dinsdag en zaterdag zingen, is de manier waarop het gewoonlijk wordt gedaan in Chinese tempels, dat je zitsessies afwisselt met wandelsessies, en de wandelsessies die je altijd gewoon in rechte lijnen op en neer gaat. We buigen hier en buigen daar. Ik word een beetje zeeziek soms zijn er zoveel bochten. Maar meestal is het gewoon omhoog en terug en omhoog en terug, omdat je het doet met je stoelen als de rijen, en dan ga je heen en weer. Dat is iets om je te ontspannen lichaam, ontspan je geest, je kunt de recitatie meer in beeld brengen wanneer je zintuigen aan het werk zijn. Maar dan ga je zitten en dan begin je het heel, heel snel te doen. "Amitoufo, amitoufo..." Je doet het hardop heel snel, zo snel als je kunt, een tijdje. Niet slechts een paar minuten, maar voor een tijdje, zodat je geest geen gelegenheid heeft om aan een andere gedachte te denken, omdat je je zo intens moet concentreren op het uit je mond krijgen van de woorden "Amitabha", omdat het zo snel gaat. Dan raken ze de houten vis. Tegen die tijd zit je al. En dan is het helemaal stil. En omdat je je alleen maar op de naam hebt gefocust en het zo lang hebt gezegd, en er is geen andere gedachte in je geest, als er stilte is, dan is je geest net als ruimte. Dat is heel goed om daarna te mediteren.