Print Friendly, PDF & Email

Amitabha-oefening: Toewijdingsverzen

Amitabha-oefening: Toewijdingsverzen

Onderdeel van een reeks korte commentaren op de Amitabha sadhana gegeven ter voorbereiding op de Amitabha Winter Retreat at Abdij van Sravasti 2017-2018 in.

  • Mediteren op leegte op verschillende punten van de sadhana
  • Een idee krijgen van hoe het zou kunnen zijn om de geest en kwaliteiten te hebben van een Boeddha
  • De kracht van vreugde
  • Het belang van gebeden om gekwalificeerde te ontmoeten spirituele mentoren in toekomstige levens

We hebben het gehad over de Amitabha sadhana omdat het onze winterretraite-oefening wordt. We doen vandaag alleen de inwijdingsverzen, omdat we alle andere dingen al eerder hebben gedaan. Ik heb nog wat meer onderwerpen waar ik het over wil hebben, maar ik doe het na de vinaya programma. Dus voor de komende dagen hier denk ik dat we de BBCcorners zullen gebruiken om in te gaan op vinaya onderwerpen, omdat er mensen komen en daarvoor zijn ze hier.

Waar we gisteren waren geëindigd, was Amitabha bovenop ons hoofd, we hebben de recitatie gedaan van mantra en meditatie dat ging daarbij samen. Toen deden we ook dit gebedsverzoek voor op het moment van overlijden. We volgen een sadhana geschreven door Lama Yeshe terug in de vroege jaren 1980.

Nu is de absorptie.

De lotus, maan en zon, evenals Guru Amitabha smelt in licht en lost op in mijn hartcentrum. Guru Amitabha's geest en mijn geest worden non-duaal.

Amitabha op zijn lotus- en maanzetel en zonnebank bovenop ons hoofd. Hij en al zijn stoelen smelten in licht en dalen dan af door de kruin van ons hoofd en komen tot rust in ons hartchakra. (Telkens wanneer we in het boeddhisme 'hart' zeggen, wordt niet het fysieke hart bedoeld, het is niet de belofte van trouw hart. Het is degene die het hartchakra in het midden van onze borstkas is.) We stellen ons voor dat dat gebeurt, en dan gaan we denken Guru Amitabha's geest en mijn geest worden non-duaal.

Dit is een ander punt in de sadhana waar je mediteren op leegte, want als je denkt, wat denk je van de ultieme natuur van Amitabha's geest en de conventionele aard. De ultieme natuur is leeg van inherent bestaan, hetzelfde als onze ultieme natuur. De leegte van het inherente bestaan ​​van onze geest is onze Boeddha natuur. Een manier om te beschrijven: Boeddha natuur. En dat is wanneer de geest zelf wordt gezuiverd, dan wordt die leegte de natuur genoemd lichaam een Boeddha. De leegte zelf verandert niet, maar omdat de geest die de basis is van de leegte verandert, verandert de naam. Voordat het de leegte was van de geest van een bewust wezen. Later wordt het de leegte van a Boeddha's geest.

We reflecteren daar over de leegte - de leegte van onze geest, hoe het hetzelfde is als de leegte van Amitabha's geest - en dan reflecteren we ook op de conventionele aard van de geest.

Als hier staat: "Amitabha's geest en mijn geest worden non-duaal", om te denken dat ook de conventionele natuur wordt als de Buddhaalwetende geest. Als we het hebben over de dharmakaya van de Buddha…. Verwijzend naar de Buddha's geest, een deel ervan is de natuur lichaam, wat de leegte is van het inherente bestaan ​​van de Buddha's geest, en een deel is de alwetende geest van de Buddha. We hebben net eerder gezegd dat de ultieme aard hetzelfde is (als we denken dat we Amitabha zijn geworden), en dan denken we hier dat onze conventionele aard hetzelfde is (ook al zijn ze dat nog niet, maar we denken zo omdat het vergroot ons zelfvertrouwen en het geeft ons een idee van wat de Buddhamijn geest is als), en dus op dat moment dat je denkt "de aard van mijn conventionele geest is als een" Boeddhaalwetende geest,” stel je dan voor dat je de kwaliteiten hebt van a Boeddha.

Dat kan heel goed voor ons zijn in termen van het veranderen van ons zelfbeeld. Gewoonlijk denken we: 'Ik ben maar een klein oudje, ik weet niets, wat kan ik doen? Ik ben zo boos, ik ben zo bedroefd...' Maar als we hier denken: "Oké, ik heb de kwaliteiten van Amitabha's geest", dan roept het ons op om mediteren, "Hoe zou het zijn om niet boos te zijn, maar een geest te hebben als de... Buddha's geest die zeer ruim kan zijn, zeer tolerant, met veel standvastigheid moeilijkheden te ondergaan. Hoe zou het zijn om een ​​geest te hebben die niet zo egogevoelig is, dat we alles wat iedereen zegt persoonlijk opvatten? Hoe zou het zijn om een ​​geest te hebben die erg genereus is, die niet gehinderd wordt door het soort gierigheid dat ik nu heb? Hoe zou het zijn om een ​​geest te hebben die niet gehecht is, maar de dingen op een zeer ruime, gelijkmoedige manier ziet?”

Op het moment dat Amitabha in je oplost, komt er eigenlijk nogal wat bij kijken mediteren hier. En sommige ervan gebruiken echt onze verbeelding van hoe het zou voelen om zo te zijn? En als we een idee krijgen van hoe het zou kunnen voelen, dan kunnen we natuurlijk ook zo worden. Maar als we er nooit aan denken hoe het zou kunnen voelen, dan is het idee om onze... boosheid lijkt gewoon totaal: "Hoe kan ik dat ooit doen? Het is onmogelijk." Maar als we denken: "Hoe zou het zijn om iemand te zijn die niet boos wordt en niet zo ego-gevoelig is?" Dan is het zoiets van: "Oh, daar kan ik een idee van krijgen. O, het is mogelijk.” Als we dan teruggaan en het tegengif van gedachtetraining toepassen en lamrim, dan kunnen die tegengiffen echt op een diepere manier in onze geest werken.

Erg belangrijk. Het zijn niet veel woorden hier, maar vaak de delen in sadhanas waar niet veel woorden zijn, dat is het punt waar je het meeste moet doen meditatie.

Het zegt,

Rust de geest in de ervaring van non-duaal zijn met Guru Amitabha's realisaties.

Welnu, deze specifieke sadhana heeft geen beoefening van zelfopwekking. Het gaat regelrecht naar de inwijdingsverzen. De eerste twee inwijdingsverzen zijn de standaardteksten die we doen.

Vanwege deze verdienste mogen we binnenkort
Bereik de ontwaakte staat van Amitabha
Dat we in staat zijn om te bevrijden
Alle levende wezens uit hun lijden.

Dit komt overeen met onze toewijding aan onze motivatie. De motivatie van onze praktijk was om dit te doen om een Boeddha om van het grootste voordeel te zijn voor bewuste wezens, en hier wijden we ons aan het doel dat we gemotiveerd hebben. Het zijn boekensteunen, die de praktijk echt bij elkaar houden.

En dan,

Moge de kostbare bodhi geest
Nog niet geboren sta op en groei.
Moge die geborene geen achteruitgang hebben
Maar voor altijd toenemen.

Echt toegewijd zodat onze bodhicitta neemt niet af en blijft en neemt toe. Nogmaals, heel erg belangrijk.

Hier staat "bodhicitta.” Het zou technisch gezien kunnen verwijzen naar conventioneel bodhicitta aspiratie voor volledig ontwaken ten behoeve van levende wezens. Of het kan verwijzen naar de ultieme bodhicitta, net als ze zeggen bodhicitta. Maar hier wordt meestal het conventionele bedoeld, omdat ze vaak een ander vers toevoegen…. “Moge de kostbare wijsheid die leegte realiseert nog niet geboren opstaan ​​en groeien, moge die geborenen geen verval hebben maar voor altijd toenemen.” We kunnen dat daar ook toevoegen.

Vanwege de verdiensten die ik en anderen in het verleden, het heden en de toekomst hebben verzameld,

Dat is veel verdienste. Dit is ook verheugend. Het is niet alleen de praktijk van vrijgevigheid, het opdragen van onze verdiensten voor anderen, maar het is de praktijk om ons te verheugen over de verdienste die we hebben gecreëerd en over de verdienste die anderen hebben gecreëerd.

Verheugen is een zeer belangrijke oefening, zoals we allemaal weten. Het is het tegengif voor jaloezie. En eigenlijk denk ik dat als we ons verheugen in onze eigen en andermans verdiensten, het ook het tegengif is voor het soort wanhoop dat mensen tegenwoordig in de wereld voelen. Omdat zo vaak mensen, vooral in het tijdperk van Trump, (jullie zijn niet allemaal Amerikanen, maar hij beïnvloedt nu iedereen...) Je gaat "oh nee, wat gebeurt er? We dachten dat 1968 slecht was…. Maar dit is te veel…. Wat is er nu aan de hand en hoe gaan we daar überhaupt mee om?” Die geest kijkt alleen maar naar wat we denken dat er niet klopt. Het erkent niet hoeveel goeds er in de wereld is. Dus ons verheugen over onze eigen verdienste is belangrijk, ons verheugen over de verdienste van anderen, met andere woorden, er is goedheid die andere mensen creëren. We hoeven hier niet alleen aan Dharma-beoefenaars te denken. Natuurlijk verheugen we ons in de verdienste van de boeddha's en bodhisattva's, want dat is een enorme verdienste om ons in te verheugen, maar laten we ons ook verheugen in zelfs de kleine verdienste van de voelende wezens. Als iemand in het congres iets doet dat ook maar enigszins liefdadig is, moeten we blij zijn. Zouden we dat niet moeten doen? Dus als ze slagen voor dit programma voor het kinderziekteverzekeringsprogramma, als ze dat kunnen halen, laten we blij zijn. Oké, er zijn veel andere dingen aan de hand, maar oké, hier is wat goeds dat we voor de gezondheid van kinderen zorgen. Het is belangrijk om je daarover te verheugen. Er zijn tegenwoordig zoveel mensen actief, niet alleen politiek actief, maar ook sociaal actief, die echt anderen bereiken en er iets aan hebben en allerlei projecten doen.

Ik was gisteren echt gecharmeerd. De jeugdhulpdiensten van Pend Oreille County, waarvan Eerwaarde Jigme en ik daar in het bestuur zaten, de Kalispel-stam vroeg ons om samen met hen een heel programma op te zetten over het voorkomen van geweld tegen vrouwen. Het omvat huiselijk geweld, verkrachting, al dit soort dingen, en het doen van dat soort programma's. Dus hier zijn een paar mensen, en Pend Oreille County, ze weten niets over het boeddhisme. Maar ze willen iets doen dat geweld voorkomt en de helft van de wereldbevolking helpt. Fantastisch. Laten we ons verheugen. En er zijn duizenden mensen over de hele wereld die deze dingen doen. Het hoeft niet via een organisatie te gebeuren. Het is leuk als je vrijwilligerswerk doet bij een organisatie. Maar er zijn zoveel mensen die vriendelijke dingen doen voor andere mensen dat mensen het niet eens merken. Je zorgt voor zieke familieleden, je zorgt voor ouderen, je zorgt voor kinderen. Je wordt niet betaald, maar kijk naar het soort deugd dat je creëert door van nut te zijn voor voelende wezens. We moeten ons dus over dit alles verheugen en onze geest trainen om te kijken naar wat er goed gaat.

Dit is de verdienste van onszelf en anderen in het verleden, het heden en de toekomst. Grote verdienste.

Dan zeggen wij,

... moge iedereen die me alleen maar ziet, hoort, herinnert, aanraakt of tegen me praat op dat moment bevrijd worden van al het lijden en voor altijd in geluk blijven.

Dit is een van de gebeden van bodhisattva's. We zeggen altijd dat bodhisattva's gebeden doen die onmogelijk kunnen gebeuren, maar alleen al het proces van het doen van die gebeden en aspiraties verbetert de geest. Dit is er een van. Veel mensen horen de naam van de Buddha maar op dat moment zijn ze niet van al het lijden verlost en blijven ze voor altijd in geluk, maar de... Buddha heb dit zeker gemaakt aspiratie. En veel mensen die de naam van de Buddha gaan, "Oh, waar gaat dat over?" Misschien zijn ze niet voor altijd van alles verlost, maar ze zeggen: "Oh, wie is de... Buddha? Wat gebeurd er? Misschien moet ik hier iets over leren."

Afgelopen zaterdag hadden we een junior op de middelbare school van onze plaatselijke middelbare school die over de abdij hoorde van een vriend van hem in Sandpoint die hier kwam, en hij kwam. Zestien jaar oud. Hij kwam naar de abdij. Hij hoorde Abdij. Boeddhisme Wist daar niets van. Wat gebeurd er? Het klinkt interessant. Deze jongen, zestien jaar oud, de eerste dharma-lering die hij tegenkomt. Waar had ik het over? Over het zuivere land van Amitabha. Wat zongen we die dag? Het was de vier mindfulness-oefeningen in tantra. Kent u de afdruk die in het hoofd van dit kind is gezet? En hij kwam gewoon uit nieuwsgierigheid omdat hij de naam hoorde Buddha. Er kunnen dus krachtige dingen gebeuren.

Nu, vaak, als mensen mijn naam horen, denk ik niet dat ze zo geïnspireerd raken dat ze erachter willen komen. Soms horen mensen mijn naam en zeggen ze: 'Waar is ze? Ik ga zo ver weg als ik kan. Oh die persoon? Ik heb over haar gehoord, nee dank je.” Maar stel je voor dat we onszelf langzaam trainen en onze goede eigenschappen ontwikkelen, zodat langzaam, misschien sommige mensen, als ze onze naam horen, geïnspireerd raken. Ik word vaak verward met Pema Chodron. Mensen schrijven me vaak: "Oh, ik hield zo veel van je boek. Je boek 'When Things Fall Apart' was fantastisch!” Dus ik pluk het voordeel van het hebben van dezelfde naam als zij. Dan moet ik terugschrijven en zeggen: “Sorry, dat ben ik niet, dat is Pema Chodron, ik ben Thubten Chodron…. Zoek haar op, niet ik…” [gelach] Maar het zou leuk zijn, op een gegeven moment, zodat als mensen onze naam zouden horen, ze zich geïnspireerd zouden voelen. Dus we beginnen met het maken van dat soort aspiratie.

Moge bij alle wedergeboorten ik en alle levende wezens geboren worden in een goede familie,

Hier betekent "goed gezin" geboren als een bodhisattva. Ik denk dat het ook goed is om te bidden dat we geboren worden in een boeddhistisch gezin waar we als kind kennis kunnen maken met de dharma en waar onze ouders ons aanmoedigen in de praktijk. Hoewel ik ben geboren in een gezin dat zo ver weg is van een boeddhistisch gezin als je maar kunt krijgen, en toch waardeer ik het gezin waarin ik geboren ben, omdat…. Je zou dat kunnen zien als een hoop hindernissen, of je zou het kunnen zien als: "Wauw, ik had veel ruimte." En ik had veel geluk, en ik waardeer de opvoeding die ik heb gekregen enorm. Er zijn dus veel manieren om te praten over wat 'goed gezin' is. Het hangt af van wat je geest is.

… duidelijke wijsheid hebben en groot medeleven, wees vrij van trots….

Werkelijk? Moet ik vrij zijn van trots? Mag ik niet een beetje arrogantie hebben? Want ik ben tenslotte beter dan al die andere mensen. Ja? Vooral, ik ben een sangha lid, ik ben beter dan deze leken. Kijk naar hen. Ik draag deze gewaden. Ze zouden me moeten respecteren.

Maar als we kijken naar de leraren die we het meest respecteren – of in ieder geval die ik het meest respecteer – zijn zij degenen die het meest nederig zijn. Als je naar Zijne Heiligheid kijkt, zegt hij: "Ik presenteer mezelf niet als een leraar, ik denk gewoon dat ik wat ik weet deel met broeders en zusters." Dus als Zijne Heiligheid zichzelf zo ziet, zouden wij dat dan ook niet moeten doen? Dat is een van de grootste manieren om mensen van de Dharma af te zetten als we arrogant zijn.

…en toegewijd aan onze spirituele mentoren,

Allereerst denk ik hier, om te bidden, om op te dragen dat we volledig gekwalificeerde Mahayana ontmoeten en Vajrayana spirituele mentoren. dat is nummer één. Dat we volledig gekwalificeerde docenten ontmoeten. We ontmoeten Charlatananda niet. We ontmoeten echt goede leraren. En ten tweede, als er staat "wees toegewijd", mag ik de kwaliteiten van mijn spirituele leraren herkennen. Mag ik hun kwaliteiten bewonderen. Mag ik hun instructies opvolgen. Als ik hun instructies niet begrijp, mag ik ze dan vragen gaan stellen zodat ik begrijp waar ze mee bezig zijn. Mag ik mijn leraren met respect behandelen, niet alleen als mensen die me gaan geven wat ik wil. “Ik wil wijding. Kom op. Ik wil leringen. Kom op." Onze leraren zijn niet onze dienaren van wie we dingen eisen, maar die we benaderen met een houding van nederigheid en echt hun kwaliteiten zien, omdat zij de rolmodellen zijn die we willen evenaren.

…en zich houden aan de geloften en toezeggingen aan onze spirituele mentoren.

Dit is wat dan ook voorschriften we hebben genomen-pratimoksha voorschriften, bodhisattva voorschriften, tantrisch voorschriften- welke toezeggingen we ook hebben gedaan, als we machtigingen of jenangs hebben genomen, mogen we ons hieraan houden, mogen we ze nakomen en waarderen en koesteren, en ze tot het hart van ons leven maken.

Het is belangrijk om op deze manier te wijden, omdat ik voor mezelf kijk, toen ik de Dharma ontmoette, ik 24 was. Super naïef. Superonschuldig. Had ik Charlatananda ontmoet, wie weet wat ik zou hebben gedaan? Maar door een aantal geweldige karma Ik heb Charlatananda niet ontmoet, ik heb mijn leraren ontmoet. En ik ontmoette deze uitstekende, fantastische leraren die je niets beters kunt vinden dan dat. Hoe kon iemand zoals ik, die opgroeide zoals ik deed en zo volkomen naïef was, het geluk hebben om de leraren te ontmoeten die ik deed? Het enige waar ik het naar kan herleiden is dat ik - wie ik ook was in een vorig leven, een of andere rups - echt goede toewijdingsgebeden heeft gedaan. Dus ik denk dat het belangrijk is om dit soort toewijdingsgebeden te doen, zodat onze karma op die manier rijpt in de toekomst, en om de betekenis van die gebeden ook hier in dit leven in praktijk te brengen. Het is niet "moge ik in toekomstige levens nederig zijn en goede leraren ontmoeten", maar in dit leven mag ik nederig zijn en ook kijken en goede leraren ontmoeten.

Mogen door de kracht van deze lofprijzingen en verzoeken aan u alle ziekte, armoede, gevechten en ruzies worden gekalmeerd. Moge de Dharma en alle voorspoed toenemen in de werelden en richtingen waar ik en alle anderen verblijven.

Ik denk dat dat niet veel uitleg nodig heeft. Maar dat komt uit ons hart, dat is toch onze wens? Wat we allemaal willen.

Dat voltooit de woorden van de sadhana, maar zoals ik al zei, ik ga daarna terug en ga meer in op hoe mediteren op Amitabha, want er is nogal wat dat we kunnen doen.

Eerbiedwaardige Thubten Chodron

Eerwaarde Chodron benadrukt de praktische toepassing van Boeddha's leringen in ons dagelijks leven en is bijzonder bekwaam in het uitleggen ervan op manieren die gemakkelijk te begrijpen en te beoefenen zijn door westerlingen. Ze staat bekend om haar warme, humoristische en heldere lessen. Ze werd in 1977 tot boeddhistische non gewijd door Kyabje Ling Rinpoche in Dharamsala, India, en in 1986 ontving ze bhikshuni (volledige) wijding in Taiwan. Lees haar volledige bio.