Amitabha beoefening: Oefen terwijl we leven

• Het belang van oefenen terwijl we leven
• Werken met de geest tijdens het stervensproces
• Dingen om ons heen zien als visioenen of verschijnselen

We gaan verder met de Amitabha sadhana en praten over de opnames van de dood en de visioenen die we hebben als de elementen van onze lichaam verliezen hun vermogen om het bewustzijn te ondersteunen. De soorten visioenen, sensaties die we kunnen hebben, en wat we Amitabha vragen om ons te inspireren wanneer die visioenen en sensaties zich voordoen, en hoe belangrijk het is om deze beslissingen en ambities te maken terwijl we leven. Niet gewoon wachten tot we op ons sterfbed liggen.

We hebben het gehad over de aarde die Amitabha absorbeert en vraagt ​​om ons te helpen onze greep op het alledaagse bestaan ​​op te geven en te streven naar wedergeboorte in zijn pure rijk. Hoe belangrijk het is om onze greep op het alledaagse bestaan ​​op te geven terwijl we leven.

Dat is de reden waarom de Buddha onderwezen. De Buddha leerden de Dharma niet zodat we konden wachten tot we op ons sterfbed liggen om te oefenen.

Toen spraken we over de aarde die in water absorbeert, het luchtspiegeling-achtige uiterlijk, onze mond wordt droog en vies van smaak, en toen vroegen we Amitabha om ons te vertellen niet bang te zijn en ons te inspireren met pure moed, en hoe pure moed uit een toevluchtsoord komt , bodhicitta, verzaking, en de juiste weergave.

Dan het volgende vers:

Wanneer water in vuur opgaat, wordt het rookachtige uiterlijk waargenomen, en mijn tong wordt dik en mijn spraak gaat verloren, laat me alsjeblieft je stralende gezicht zien en geef me troost en vredige vreugde.

Het tweede dat gebeurt, nadat de aarde heeft geabsorbeerd, is dat het water wordt geabsorbeerd, dus het vuurelement wordt op dat moment erg prominent. Dan hebben we schijn van rook, golvende rook. En het is niet alsof we hier zitten en de rook op drie meter afstand is, maar wij zijn de rook, de rook is overal om ons heen. Dat is het interne teken.

Het uiterlijke teken is dat onze tong dik wordt, onze spraak gaat verloren. Toen de aarde opslokte, nam ons zicht drastisch af. Hier, wanneer water absorbeert, neemt ons gehoor drastisch af. Je kunt dus zien dat we in het doodsproces langzaam, door een natuurlijk proces, loskomen van dit leven, en dit lichaam, en alle objecten die we via deze zintuigen kennen, omdat de zintuigen niet meer functioneren.

Het is niet alsof ze onmiddellijk stoppen, maar ze nemen echt af in kracht.

Hier, wanneer dit gebeurt, vragen we Amitabha: "Laat me alsjeblieft je stralende gezicht zien en geef me troost en vredige vreugde."

Je kunt je voorstellen dat je tijdens het doodsproces vooral dit rookachtige uiterlijk hebt van alleen maar rook rondom, in plaats van in paniek te raken en het gevoel te hebben dat je stikt en daar weg wilt, om onze geest te kunnen kalmeren en heb troost en een gevoel van vredige vreugde.

Ik denk dat dat voortkomt uit het voorgaande van niet bang zijn en echte moed hebben, want dan kunnen we onze eigen geest kalmeren en onszelf geruststellen: 'Ik hoef niet in paniek te raken. Dit is een visioen dat aan de geest verschijnt, ik hoef niet op mijn gebruikelijke manier te reageren op visioenen die aan mijn geest verschijnen.”

Dat is ook een zeer nuttige manier om te oefenen als we nog leven. Om de dingen die we ervaren, heel vaak, te zien als visioenen of verschijningen in de geest, in plaats van als werkelijk bestaande externe gebeurtenissen die plaatsvinden. Omdat het onze misleide geest is die ervoor zorgt dat alles echt bestaat, dus het lijkt alsof het buiten gebeurt: "Deze mensen doen me kwaad." Het lijkt ons niet alsof ik een vijand creëer door de kracht van mijn boosheid. Het lijkt alsof er een externe vijand is die mij kwaad doet. Als we onze geest kunnen trainen om te zeggen: "Dit zijn verschijnselen in mijn geest", zal dat ons helpen de aandoeningen te verminderen die zo gemakkelijk opkomen als reactie op onze projecties bovenop deze verschijnselen in de geest. Je weet hoe het gaat, vooral met boosheid, iemand doet iets wat we niet leuk vinden, en onmiddellijk projecteert onze geest: “Ze proberen me opzettelijk kwaad te doen, en ik ben eigenlijk gekwetst, en deze schade is onomkeerbaar en traumatisch, en ik kan er niets aan doen. Daarom heb ik het volste recht om de man op zijn neus te slaan, of de deur dicht te slaan en weg te gaan, of hoe ik maar wil. We handelen deze patronen van perceptie, emotie en gedrag gewoon uit zonder te beseffen dat dit allemaal uit onze eigen geest komt en het resultaat is van onze eigen gedachten. karma. Dingen verschijnen op een bepaalde manier aan ons als gevolg van de onze karma

Als we in staat zijn deze dingen te begrijpen terwijl we leven, dan zullen we tijdens het doodsproces veel meer ontspannen zijn en een gevoel van troost, vredige vreugde hebben van 'Ik kan hier doorheen komen. Sterven zal me niet vernietigen. Ik heb het al miljoenen keren gedaan. Ik hoef niet bang te zijn."

Nogmaals, dit is een goede manier om te oefenen terwijl we leven, zodat we het bij de dood kunnen oefenen. Denk aan die situaties waarin we als deze [vingerknip] angstig worden en verlamd raken door onze angst, we kunnen er niet voorbij kijken. Of zoals deze [vingerknip] we zijn boos en kunnen er niet voorbij kijken. Of zoals deze [vingerknip] we raken gehecht en we moeten iets hebben en we kunnen er niet voorbij kijken. Kijk naar die dingen en train onze geest nu al, dit zijn verschijningen voor de geest, ze zijn geen echt bestaande objectieve realiteit. En als het schijn is, dan kunnen we er een beetje mee spelen. We hoeven niet zo vaak op ze te reageren. We hoeven niet te vervallen in ons oude gedrag met betrekking tot deze dingen.

We vragen Amitabha "laat me je stralende gezicht zien en geef me troost en vredige vreugde." Wat we echt doen, is zeggen: "Hoe zit het met de Amitabha in mij, kan ik mezelf herinneren aan mijn stralende gezicht en mezelf wat troost en vredige vreugde schenken?"

Het volgende vers. Het derde te absorberen element is vuur.

Wanneer vuur in de lucht wordt geabsorbeerd, wordt het vuurvliegachtige uiterlijk waargenomen, en mijn lichaam warmte en het licht van mijn ogen vervagen snel, kom alsjeblieft en vul mijn geest met het geluid van Dharma-wijsheid.

Is dat niet mooi?

Wanneer het vuurelement absorbeert, neemt ons reukvermogen ook dramatisch af. Het luchtelement wordt prominent, zodat er een verschijning is in de geest van vuurvliegjes.

We hebben hier niet zoveel vuurvliegjes, maar toen ik in Deer Park in Wisconsin was, hadden ze veel vuurvliegjes, en op een echt donkere nacht zie je deze kleine lichtjes komen en gaan als vonken. Dat is het soort uiterlijk dat in je opkomt. Maar nogmaals, het is niet alsof we naar een film kijken [voor ons], dit ding zijn wij, het is overal om ons heen, het is een verschijning in de geest. Als we het niet herkennen als een verschijning in de geest, dan gaan we erop reageren en denken: "Oh, er zijn al deze vonken van licht, wat gaat er met mij gebeuren, misschien gaan deze dingen om mij kwaad te doen, of wie weet wat er aan de hand is…” en onze geest verzint verhalen.

Dat is het interne teken. Het externe teken is onze lichaam warmte gaat naar beneden, dus de lichaam begint koud te worden, de spijsvertering stopt, het is niet nodig om voedsel te verteren omdat we stervende zijn. En het licht van onze ogen vervaagt snel. Dat zien we als mensen sterven. Het licht van de ogen vervaagt.

Op dat moment vragen we Amitabha "kom alsjeblieft en vul mijn geest met het geluid van Dharma-wijsheid." Ik verlies echt het contact met deze wereld, de mensen erin en mijn lichaam, mijn status en sociale positie, en mijn vrienden en familieleden. Als dit allemaal gebeurt, moge het geluid van Dharma-wijsheid prominent aanwezig zijn in mijn geest. Niet mijn emotionele reacties op vuurvliegjes of rook of dat soort dingen. Maar moge de geest resoneren met Dharma-wijsheid.

De volgende:

Wanneer lucht in het bewustzijn wordt geabsorbeerd, wordt het brandende uiterlijk als een boterlamp waargenomen, en mijn lichaam wordt als de aarde en mijn ademhaling stopt helemaal, trek me alsjeblieft naar je zuivere land met het stralende licht van je stralende gezicht.

Het volgende element dat moet worden geabsorbeerd, is het wind- of luchtelement. Wanneer dit absorbeert, stopt de ademhaling extern. Vanuit een westerse medische perceptie zou dit kunnen worden beschouwd als het tijdstip van overlijden. Zo zien de meeste mensen het. Ik weet niet wanneer je hersengolven stoppen of je hart stopt in relatie daarmee, het kan iets ervoor of iets later zijn, afhankelijk van de individuele persoon, maar je adem stopt, dus je bent zo goed als weg.

De subtiele geest is op dit moment nog steeds in de lichaam, dus het werkelijke moment van overlijden, vanuit een boeddhistisch perspectief, is nog niet gebeurd. Maar in termen van betrekking tot de externe omgeving, niet zozeer.

Wat dan aan de geest verschijnt, omdat het windelement zijn kracht heeft verloren, wordt een boterlampverschijning genoemd. Het is als een heel zwak licht aan het einde van een tunnel. En daar hoor je mensen wel eens over praten in bijna-doodervaringen. Het is heel symbolisch, niet? Je leven, zoals die heel, heel delicate kleine vlam die bezig is "poef" te worden. Dat is de schijn voor de geest.

Fysiek wat er gebeurt, de lichaam wordt als de aarde…. Wat zeggen ze? Van as tot as, stof tot stof. De lichaam is maar een stelletje…. Het zal zeer snel ontbinden, plantaardige klodder. En onze ademhaling stopt helemaal.

Op dat moment, wanneer we die zeer delicate verschijning hebben van de vlam die op het punt staat uit te gaan, in plaats van in paniek te raken en te zeggen: "Ik word non-existent", wat de zelfgrijpende onwetendheid doet, en dan [vastklampen]…. Dit is wanneer je hunkering en grijpend in de 12 schakels, gaat het door vanaf het begin van de doodsabsorptie, maar dit is het punt waarop het sterker en sterker wordt, en dat karma dat is het hernieuwde bestaan, de 10e schakel, dit is wanneer het rijpt, dat zal je in de volgende wedergeboorte werpen. Want hierna werk je met de subtiele geest. De karmais al gerijpt en projecteert de volgende wedergeboorte.

Wat willen we hier doen? Dit heel kleine lampje staat op het punt uit te gaan. "Trek me alsjeblieft naar je zuivere land met het stralende licht van je stralende gezicht." In plaats van te grijpen naar het licht van dit leven, om gefocust te zijn op het stralende licht van Amitabha's gezicht.

Wat betekent dat? Wat is het gezicht van Amitabha? Voor sommige mensen betekent het misschien dat je Amitabha gaat visualiseren. Ik heb het gevoel dat het gezicht van Amitabha verwijst naar leegte. Dus op dat moment, als we echt kunnen loslaten en denken aan de leegte van de persoon, dat er geen 'ik' is die niet meer bestaat, maar er is geen 'ik' die sterft om mee te beginnen. We hoeven niet bang te zijn om niet-bestaand te worden, want er is geen echt bestaand ik dat doodgaat. En dus lieten we los.

Lama Ja, hij zei altijd, als hij hierover sprak, dat we als we sterven als een vogel op een schip in het midden van de oceaan zouden moeten zijn. De vogel is op het dek, en hij stijgt gewoon op en hij gaat, en hij is gratis. De vogel stijgt niet op en kijkt dan achterom en: “Oh, daar is het schip, ik wil op het schip zijn, misschien had ik niet moeten vliegen. Daar zijn mijn andere vrienden. Ik wil dat ze met me meegaan, ik wil daar terug bij ze zijn. Waar is nog een schip, ik wil gaan…. Oh jee, wat heb ik gedaan? Kan ik het echt maken? Nee. Die vogel stijgt gewoon op en gaat. En hij zei dat we dat moeten doen als we sterven. We vertrekken gewoon.

Dus, "trek me naar je zuivere land met het stralende licht van je stralende gezicht." Geloof in Amitabha, toevlucht in Amitabha en een besef van leegte. Dat zal ons naar het zuivere land van Amitabha trekken, want hoe meer we onze geest op Amitabha's geest laten lijken, hoe gemakkelijker het voor Amitabha is om ons te helpen. Dus hoe meer we in staat zijn om na te denken over leegte, hoe meer de verlichtende invloed van Amitabha en alle andere boeddha's ons echt kan beïnvloeden en ons naar zijn zuivere land kan brengen.

Daarna heb je het witte uiterlijk, het rode uiterlijk, het zwarte uiterlijk en dan het heldere licht, in het normale doodsproces. Hier wat er gebeurt is, na dit deel:

Moge dan de stralende rode haak die voortkomt uit je ongerepte hart mijn kruin binnengaan, mijn centrale kanaal afdalen en mijn zeer subtiele, heldere, lichte geest vasthaken en naar je zuivere land brengen.

Je gaat door deze doodsabsorpties naar het heldere licht, en de manier waarop ze de... powa beoefening, stel je je Amitabha voor op je hoofd en vanuit zijn hart komt een haak naar beneden en gaat dan in je centrale kanaal, door het centrum van je lichaam, in je hart, en dan de onverwoestbare druppel van je uiterst subtiele wind, het haakt dat en je stelt je voor dat het dan uit je hoofd gaat en in Amitabha's hart, en op dat moment word je geboren in Amitabha's zuivere land.

Waar het hier in dit vers over gaat, is de powa oefenen voor Amitabha.

Op dit punt hebben we hopelijk wat verzaking, bodhicitta, toevlucht, begrip van leegte. We gaan met mededogen, want we hebben dit heel sterk gemaakt aspiratie voordat hij geboren werd in het zuivere land van Amitabha ten behoeve van levende wezens. Door dat te doen, mogen we dan herboren worden in een lotus in het zuivere land van Amitabha, zoals we in het begin baden, een van degenen die snel opengaan.

Maar toch, als ik door de kracht van mijn destructief naar de tussenliggende toestand moet gaan karma....

Met andere woorden, we waren niet in staat om onze gedachten bij de voorgaande dingen te houden, en dus karmais aan het rijpen en vooral hier destructief karma, waardoor onze geest in de gewone bardo of tussenliggende toestand wordt getrokken. Het kan kwellend zijn karma in plaats van destructief karma. Ik denk kwellend karma zou beter zijn. Of vervuild karma. Het hoeft niet destructief te zijn. Het kan deugdzaam vervuild zijn karma .

…moge alle boeddha's en bodhisattva's me redden met de kracht van Dharma en me inspireren met de pure kijk die alle wezens als volkomen puur ziet, alle geluiden hoort als Dharma-lering en alle plaatsen ziet als een puur land.

Dus als we niet herboren worden in het zuivere land van Amitabha, maar in plaats daarvan geboren worden in een samsarisch rijk, dan "mogen de boeddha's en bodhisattva's ons inspireren met tenminste een zuiver zicht." Dit is de "zuivere weergave" praktijk in tantra de hele tijd, wat inhoudt dat we alle wezens als volkomen zuiver zien, onze omgeving als volkomen zuiver. Dat omvat Donny (Trump), inclusief de persoon die je het meest niet mag, je ziet ze als volkomen puur.

Wat betekent dat? Het betekent dat je erkent dat de aard van hun geest de leegte van het ware bestaan ​​is, dat ze de... Boeddha potentieel, ze hebben alle factoren die kunnen veranderen in een Boeddha's verlichte drie kaya's, of drie lichamen. We zien onze omgeving als puur, voelende wezens als puur. Nogmaals, in plaats van onze eigen rotzooi te projecteren op alles en iedereen om ons heen.

“Inspireer mij met die visie…. En ook om alle geluiden te horen als Dharma-leringen.” Onthoud dat in het zuivere land van Amitabha, de vogels je vergankelijkheid leren. Wat leren onze kalkoenen ons? Niet-gehechtheid. En misschien intelligentie. Als we de herten horen blaffen, schreeuwen ze om hun vrienden en familieleden, ze leren ons niet-gehechtheid.

We willen onze geest opnieuw trainen om dat soort dingen te horen. Als we andere mensen vuile, racistische, onverdraagzame dingen horen zeggen, denk dan in plaats van de mensen te haten: "deze persoon laat me zien hoe ik eruitzie als ik mijn geest zo laat worden." Telkens als je iemand iets ziet doen waar je het niet mee eens bent, waar je niet tegen kunt, word je gek, "zo zie ik eruit als ik me zo gedraag." Dus verdrijf de arrogantie die zegt: "maar zo gedraag ik me nooit."

"Hoor alle geluiden als de Dharma-lering en zie alle plaatsen als een puur land." Dit verwijst ook naar onze gedachten. Zelfs als we negatieve gedachten hebben, om ze te zien als leeg van inherent bestaan. Laat ze komen, laat ze gaan, we hoeven ons niet aan ze te hechten, we hoeven ze niet af te kraken. Het zijn net bubbels, komen, gaan, komen, gaan.

Dat is ons gebed voor het tijdstip van overlijden. Als we geluk hebben, zal een Dharma-vriend ons dit misschien voorlezen als we doodgaan. Maar hoe dan ook, we moeten het oefenen terwijl we leven, zodat we erop kunnen reageren als we sterven, en onszelf er zelfs aan kunnen herinneren.