Amitabha-oefening: visualisatie van toevluchtsoorden

• Een beschrijving van de toevluchtsvisualisatie
• Uitleg over de verschillende vormen van de mantra
• Hoe Amitabha en de lettergrepen te visualiseren

Wat ik wilde doen, en wat ik in het begin had moeten doen, is wanneer we het hebben over toevluchtsoord, de visualisatie van de toevlucht beschrijven. Maar dat deed ik niet. Ik sprong er gewoon in en sprak over toevluchtsoord.

De visualisatie daarvoor is dat je je Amitabha's pure land voorstelt. Hele mooie plek. Watervallen en weiden. De vogels, die emanaties zijn van Amitabha die leringen geven enzovoort. In het midden staat een kostbare troon met pauwen…. Ik weet niet zeker wat de pauwen symboliseren. Olifantentroon is voor kracht. Leeuwentroon is voor het gebrul van een leeuw. Ik weet niet zeker welke pauwen…. Weet iemand het? (Het publiek spreekt) Oh ja, staan ​​voor de moed van de moedige bodhisattva's die in samsara wonen en levende wezens bevrijden.

Bovenop de troon heb je een duizendbladige lotus en een maanschijf, en daar bovenop zit Amitabha. Zijn lichaam is robijnrood. Zijn handen zijn in zijn schoot in meditatie positie. Hij houdt ook een aalmoeskom vast die gevuld is met nectar. Vergelijkbaar met hoe we vaak de Buddha zitten. De BuddhaHet is meestal een hand die de aalmoesschaal vasthoudt, de andere in de aarde aanrakende positie.

Zijn twee armen symboliseren liefde en mededogen. Hij heeft een lichte glimlach op zijn gezicht, wat aangeeft: gelukzaligheid, tevredenheid en de vervulling die hij ervaart als een volledig ontwaakte Boeddha.

Net als de ondergaande zon kalmeert zijn warmte de angst en starheid van iedereen die eraan denkt om aan hem te denken. Dus als je geest bang wordt, als je geest rigide wordt, denk dan aan Amitabha.

Zijn uitdrukking duidt ook op acceptatie, bescherming, erbij horen, mededogen. Ons werkelijk begroeten met totale acceptatie en compassie, en ons opnemen in het veld van zijn compassie. Niemand wordt daarvan uitgesloten. We hoeven onszelf niet te bewijzen en beter te zijn dan iemand anders om opgenomen te worden in Amitabha's sfeer van mededogen.

Achter hem staat de wensboom. Hij zit in de vajra [lotus] positie en belichaamt stilte en vrede. Aan zijn rechterkant (links als we naar hem kijken) is Chenrezig (in het Chinees zou het Kwan Yin zijn, in het Tibetaans Chenrezig), die wit is en op een maanschijf en lotus staat met vier armen - twee met handen in gebed positie, een met de slecht en de ander houdt de lotus vast. Aan de andere kant van Amitabha (zijn linker, rechter zoals we ernaar kijken), in het Chinese Mahasthamaprapta, wat 'de komst van grote kracht' betekent. In China was Mahasthamaprapta meestal een vrouw. In Tibet werd ze Vajrapani die de belichaming is van de kracht (of kracht) van de Buddha. Dus je kunt zien hoe de naam is veranderd in Vajrapani. Wat interessant is, is dat in het Chinese boeddhisme Vajrapani blijkbaar een van de incarnaties van Mahasthamaprapta is. Maar hij is meestal blauw. Staande. blauw. Ik denk één gezicht, twee armen. Misschien met een lotus….. Ik kan het me niet herinneren.

Wanneer je de toevlucht doet die je je voorstelt, zoals je altijd doet wanneer je toevlucht– je moeder aan je linkerkant, je vader aan je rechterkant, omringd door alle levende wezens. Alle mensen die je niet mag waar je bij bent. Je moet naar ze kijken en vrede met ze sluiten voordat je toevlucht. Toen beschreef ik het hele proces van toevlucht nemen, Ik vatte het samen in de eerste BBC.

Na u toevlucht, en dan nadat je de vier onmetelijke dingen hebt gedaan - waar ik het eerder over had - stel je je voor dat de hele scène in Amitabha opgaat. Dan komt Amitabha naar de top van je hoofd. Hij lost op in een bal van robijnrood licht. Dan zakt dat in je weg en komt tot rust in je hart en vult echt je hartcentrum.

Wanneer we het in het boeddhisme over het hart hebben, betekent het niet je werkelijke hart (dat niet in het midden staat), maar je hartchakra, het midden van je borstkas.

Wanneer Amitabha binnenkomt, komt het tot rust in je hart, dan jij mediteren heel sterk bij het voelen van Amitabha's aanwezigheid, het voelen van zijn liefde en acceptatie en mededogen, en het gevoel hebben dat je geest dezelfde aard wordt als de zijne. Laat je dan ook echt vullen met gelukzaligheid wanneer Amitabha in je oplost. Voel dat soort nabijheid. En van daaruit kun je ook naar mediteren op leegte, denkend dat de geest van Amitabha leeg is en de jouwe ook. Maar dat is iets dat je waarschijnlijk meer gaat doen aan het einde van de training na de mantra recitatie.

You mediteren sterk daar en je voelt die verbondenheid met Amitabha, om vervolgens met de feitelijke beoefening te beginnen, visualiseer je Amitabha opnieuw, dit keer op je kruin.

De sadhana die we doen zegt:

Visualiseer het volgende met eenpuntige duidelijkheid.

Boven mijn kroon op een lotus, maan en zon….

Op de een of andere manier hebben we een zonneschijf in deze visualisatie. Deze sadhana is geschreven door Lama Ja hij.

Guru Amitabha zit bovenop je hoofd. De beschrijving van de lichaam is hetzelfde als voorheen.

Zijn heilige lichaam straalt….

Het is gemaakt van licht. Visualiseer Amitabha niet als een standbeeld of een schilderij of iets solides. De scène voor je wanneer je toevlucht en nu ook boven je hoofd.

Hij heeft één gezicht en twee handen rustend in het gebaar van meditatie. Met een aalmoeskom gevuld met het elixer van onsterfelijkheid, draagt ​​hij de saffraan gewaden van ethische zuiverheid.

Amitabha, zowel in de voorste visualisatie als toevluchtsoord, en nu de visualisatie van de eigenlijke oefening, hij draagt kloosterlijk Jurken. Dat is zien dat Amitabha in de nirmanikaya-vorm is en Amitayus in de sambokakaya-vorm. En Amitayus draagt ​​meestal de kloosterlijk Jurken.

Zijn kroon is gemarkeerd door een glanzend wit OM, zijn keel door een stralend rode AH en zijn hart door een blauwe HUM.

In deze zegt het niets over de HRI in zijn hart, maar ik denk dat er een HRI in zijn hart moet zijn. Omdat HRI Amitabhah is Buddha's zaad lettergreep. Dus ik heb er wat tekeningen van gevonden en ik denk dat ik in ieder geval de puzzel heb opgelost die ik had over Amitabha's mantra.

Zo ziet de HRIH eruit in het Sanskriet:¹

En hier is het mantra (om amitābha hrīḥ) geschreven in het Sanskriet.

Hier is de mantra geschreven in het Tibetaans. De laatste lettergreep is de HRIH, dus je kunt zien hoe de HRIH eruit ziet. Het is redelijk complex.

U kunt HRIH ook visualiseren.

En toen vond ik het ook in het Lantsa- en Devanāgarī-schrift.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb me altijd afgevraagd waarom de... mantra was "van amideva hrīḥ.” Het leek me grappig. Dat is de mantra dat is in de meeste sadhana's, en Pari Rinpoche gaf toen hij het gaf "van amitabha hrih soha. '

Weet je, als de Tibetanen naar het Sanskriet kijken, spreken ze het vaak niet correct uit, net zoals wij het Tibetaans niet correct uitspreken en we het Frans niet correct. Dus deze persoon², en ik ben het hiermee eens, veronderstelt dat de mantra is eigenlijk, in het Sanskriet hier, is "om amitābha hrīḥ.” De transliteratie van het Tibetaans is "van amideva hrīḥ.” Dus de Tibetaan veranderde, toen hij Amitabha uitsprak, de "tabha" in "deva.” Op dezelfde manier dat vajra bendza werd. Hoe je bendza van vajra hebt gekregen, weet ik niet. Maar het zou logisch zijn dat je van "tabha" kreeg "deva. '

Als je het zo gebruikt, lijkt het de betekenis van "van amideva hrīḥ' zou 'onsterfelijke god' zijn. Dat is wat zijn naam zou betekenen. Maar zijn naam is eigenlijk 'oneindig licht'. En deze persoon zegt ook: "Ik heb ook Tibetaanse verklaringen gezien die zeggen dat Dewa (de Tibetaanse spelling) een afkorting is voor Dewachen, de naam Sukhāvatī in het Tibetaans."³

Maar als dat het geval zou zijn, dan is de mantra zou de helft in het Sanskriet en de andere helft in het Tibetaans zijn. En dat heeft geen zin. De mantra's zijn altijd Sanskriet. Het is veel logischer dat het "oṃ amitābha hrīḥ" is en net toen de Tibetanen het uitspraken werd het veranderd in "oṃ amideva hrīḥ".

Pari Rinpoche had aan het einde de "soha". Ik weet het niet. Er is waarschijnlijk geen fout om het te zeggen. Het is het einde van veel mantra's in het Sanskriet.

Dus dat gaat een beetje over de zaadlettergreep.

Dus Amitabha zit op je kop. Dus, "van het gezoem in zijn hart ...."

En de HUM die je kunt zetten .... In de HRIH is er de gigu aan de bovenkant kun je daar een klein HUM in doen. Of je kunt de HUM ook groter maken en de HRIH in de cirkel bovenaan de HUM plaatsen. Of je kunt gewoon HUM visualiseren met een kleine HRIH bovenop, of HRIH met een kleine HUM bovenop. Ik denk niet dat de letters het gaan uitvechten wie de centrale zal zijn.

Vanuit het GEZOEM in zijn hart schijnt grenzeloos licht dat de hele ruimte vult. Dit licht dringt vooral door in Amitabha's Zuivere Land en roept Amitabha . op Buddha, de acht grote leeuwachtige bodhisattva's….

Er zijn acht grote bodhisattva's, die ik later de Amitabha soetra ga voorlezen, de namen staan ​​erin.

... evenals de enorme verzameling mannelijke en vrouwelijke bodhisattva's die in het Land van Groots wonen Bliss. Deze komen allemaal binnen Guru Amitabha's kruinchakra, daal af via zijn centrale kanaal en absorbeer in zijn hart. Ze zijn verenigd en van één natuur.

We stellen ons voor dat we Amitabha en iedereen in zijn zuivere land, al die heilige wezens, aanroepen en ze oplossen in de Amitabha bovenop ons hoofd dat we visualiseren, en dit helpt ons de twijfelen dat dit gewoon een Amitabha is die ik heb verzonnen... Maar nee, we roepen alle realisaties op van alle boeddha's in de vorm van Amitabha en alle bodhisattva's en ze gaan op in Amitabha. Het is dus niet alleen iets dat ik visualiseer. Het is echt Amitabha. Dat helpt onze eigen geest.

En dan staat er,

Houd deze gedachte vast met eenpuntige concentratie.

Dat is de visualisatie.

Dan beginnen we met het deel over het creëren van verdienste en zuivering. Eerst doen we de zeven ledematen gebed, die ik ook al heb beschreven.

Nu moet je de visualisatie in overeenstemming brengen met wat al is beschreven. Hopelijk lukt het je.

Daarna gaan we van daar naar mandala het aanbieden van, knielen, enzovoort, maar dat doen we morgen.

Vraag: Hoe hoog boven ons hoofd moeten we de lotus-, zon- en maanstoelen visualiseren?

Eerwaarde Thubten Chodron: Soms zeggen ze vier vingers breed. Maar ik denk wat comfortabel is. Niet te hoog, want je wilt je kunnen voorstellen dat nectar vrij gemakkelijk naar beneden stroomt. Net een beetje boven je hoofd.

En wat betreft hoe groot Amitabha is, zeggen sommige mensen, visualiseer klein, het helpt je concentratie. Andere mensen zeggen visualiseer een el. Ik wind meestal ongeveer [zes centimeter]. Ik denk dat het van je eigen geest afhangt, wat voor jou comfortabel voelt.

1. Afbeeldingen © Jayarava / http://www.visiblemantra.org. Alle rechten voorbehouden. ↩

2. http://www.visiblemantra.org/amitabha.html ↩

3. http://www.visiblemantra.org/amitabha.html ↩